(foto's: J.Smets)
Het feest om de eerste verjaardag van Welcome in Mechelen in de verf te zetten werd een voltreffer van formaat! Ruim 280 koppen werden geteld in het Olivetenhof. En het werd écht wel een multicultureel feest. Niet minder dan 21 verschillende nationaliteiten waren aanwezig, van Syrië tot Erithrea, van Irak tot Marokko, van Somalië tot Palestina. Wat nog mooier was was het feit dat iedereen spontaan bij mekaar aanschoof om vaak heel geanimeerde gesprekjes te voeren. Prachtige dwarsverbindingen! We ontdekten dat we dezelfde dromen en zorgen delen - wat ook onze achtergrond is - dat we voor onze kinderen een mooie(re) toekomst wensen en dat we een allen een veiliger en warmere wereld willen waar het goed is om samen te lezen. Kortom; het werd een grensverleggend en hartverwarmend feest dat iedere aanwezige nog lang zal heugen... Eén van de ontroerendste momenten was het korte optreden van de 16-jarige Djellza Berisha, het Mechelse Kosovaarse meisje dat de laatste maanden niet uit het nieuws te branden was. Zopas kreeg ze het verlossende bericht dat ze een verblijfsvergunning krijgt... Ze deed geen uitspraken over haar situatie. Maar met een mooie warme zangstem wist ze de zaal stil te krijgen. Muziek zegt meer dan woorden. Als ze dan ook nog eens 'We shall overcome' zong, kreeg ik een krop in de keel. Ik was wellicht niet alleen...
Iedereen bracht een gerecht mee... En zo werd dit een indrukwekkend en erg verrassend buffet met kleuren en geuren van de halve wereld.
Voordien bood Welcome in Mechelen nog een receptie aan, terwijl de kinderen al ontstuimig de weg vonden naar de kinderanimatie in een ander lokaaltje.
De muziek ging van een puur Vlaamse 'vogelkesdans' tot opzwepende Afrikaanse ritmes... DJ Roony gaf het beste van zichzelf en verder kon genoten worden van muziek van Abou Chams, Lamine en de Marokkaans-Palestijnse groep Alaa Shakleya.
Het was zo mooi om zien hoe mensen mekaar 'vonden'... In deze verwarrende en polariserende tijden deed dit deugd! Hier toonde men dat muren slopen mensen dichter bij mekaar brengt. Dat vraagt soms moeite. Akkoord. Er zijn soms struikelstenen. Akkoord. We kunnen alleen maar allemaal ons best doen. En deze kansen werden hier ten volle benut. 'Ouwe Maneblussers' en 'nieuwe Mechelaars' verbroederden hier. Dit geeft hoop voor de toekomst.
Wat het mooist was?
Ach...er was zovéél dat dit feest tot een topfeest maakte...
...Vrouwen uit de Mechelse-Chaldeeuwse gemeenschap die aanvankelijk maar kort gingen blijven, maar uiteindelijk langer op het feest vertoefden dan gepland, en bovendien een grote zak snoep en lekkers bij hadden om uit te delen...
...Annie en Kris die zo zorgzaam omgaan met het Syrische gezin waarmee ze vriendschap sloten en die ze onlangs in het moeilijke proces van het sterven van hun pasgeboren kind hebben begeleid, zaten hier ook weer samen als één grote familie...
...de twaalfjarige Shayma die met zoveel overgave een lied over haar geboorteland Syrië zong...
...Het geluk mogen aanschouwen van Linda en Ahmed, twee jonge Syrische mensen die mekaar hier in Mechelen leerden kennen en een paar maand geleden huwden... Zij vinden de Mechelaars zo vriendelijk en open, en vertellen dat ze leuke contacten hebben met hun buren...
...Het lieve koppeltje uit Erithrea dat nog maar drie maand in onze stad woont zien binnenkomen met hun zelfgebakken pannenkoeken...
...Axmed, de jonge pas afgestudeerde Irakees uit Bagdad die me spontaan zijn vriend noemt en met mij op de foto wil... En! de gulle lach van zijn zus die hier haar leerkrachtenopleiding volgt...
...Shadi die vorig jaar van Turkije naar Griekenland naar de vrijheid zwom en ondertussen Mechelen 'zijn' stad mag noemen, die als ware kindervriend zo leuk omging met al het jonge grut dat letterlijk aan hem hing...
..de vriendschap tussen de 87 (!) vrijwilligers van Welcome in Mechelen...
Nee mensen: de wereld is niet altijd mooi. Laat ons maar niet blind naief zijn. Maar we kunnen hem wel mooier maken door op te komen voor rechtvaardigheid en mensen niet in hokjes te plaatsen. Gewoon maar door 'mens te zijn' en door te luisteren naar het verhaal van de ander...
Dan...wordt het elke dag een heel klein beetje feest.
"We shall overcome" zong Djellza, het meisje van zestien lentes....
En ik begreep.
Je kan 'Welcome in Mechelen' volgen op Facebook.
