(foto's:Jan Smets)

Aan alles komt een einde.  Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan.  Dit heeft men vandaag niet alleen in Washington gedacht, maar ook in ons eigen Mechelen.  Al ging het hier evenwel om totaal iets anders.  Vandaag werd een punt gezet achter een 80-jarige traditie.  En iets dat zolang heeft bestaan moet z'n sporen wel hebben verdiend.  Het Koninklijk Verbond der Mechelse Geburenkringen heeft inderdaad geschiedenis geschreven.  Maar tijden veranderen.  De loop van een rivier houdt men niet tegen.  Wat ooit zo bloeide leek stilaan ten dode opgeschreven.  En dit kan men jammer vinden.  Dat is het ook.  En toch past geen droefheid, maar eerder melancholie en een dankbaar gevoel om wat zovele jaren Mechelaars heeft samen gebracht.  Het bestuur van de geburenkringen heeft een moeilijk maar wijs besluit genomen.  Het is beter in schoonheid te eindigen dan een doodstrijd te rekken.  Vanavond werd dan ook geklonken op 80 hele mooie jaren.  Dit gebeurde in de Keldermanszaal van ons stadhuis.  Ze zat afgeladen vol.  Voor de allerlaatste keer werd de 'Verdienstelijke Mechelaar' gehuldigd.  Deze maal waren het er twee.  En niet van de minste.  De collega's bestuursleden besloten om hun voorzitter en opperdekenin in de bloemetjes te zetten voor hun jarenlange inzet.  Het warme, minutenlange applaus deed hen beiden heel veel deugd.  Met ontroering hebben Nini Tremerie en Jean Aerts de felicitaties in ontvangst genomen.  Weerom is een oude Mechelse traditie gesneuveld.  Maar ongetwijfeld gaat wat zo inspirerend is geweest in een andere vorm ooit weerkeren.  Laat ons dit alvast hopen. 

Heel wat Maneblussers waren komen afgezakt naar het stadhuis: vroeger gelauwerde Verdienstelijke Mechelaars, een delegatie van de Gentse Geburenkringen, vijf schepenen en nog wat gemeenteraadsleden, en vele vrienden die het Verbond een warm hart toedragen.

Moderator van vanouds, Marcel Kocken, verontschuldigde burgemeester Somers die verstek liet gaan omdat hij wat koortsig was. (of was het omdat hij de in de stad binnenrijdende auto's aan het  controleren was? volgens een schertsende Kocken...).

Toch liet de burgervader weten dat hij met spijt in het hart moet constateren dat dit de laatste huldiging van Verdienstelijke Mechelaar was.  Toch hoopt hij dat er straks iets nieuws uit de bus komt, daar vrijwilligerswerk en belangloze inzet nodig zijn in een samenleving.  Bart Somers vindt het niet meer dan terecht dat deze laatste huldiging er eentje is voor Nini en Jean - twee mensen met het hart op de juiste plaats die zich heel erg hebben ingezet.  Hij waardeert hun sociale engagement van de voorbije decennia.

Dat doen nadien ook een aantal sprekers, zoals stadsgids Egied Rossiau die een schets geeft van de geschiedenis van de Geburenkring.  Nadien volgt ook Herwig De Lannoy, voorzitter van de Koninklijke Kring voor Oudheidkunde, Kunst en Letteren.  Dit dynamische sociaal leven moet voortgezet worden volgens hem.  In tijden van anonieume vriendschappen op sociale media dreigt men échte ontmoetingen te verliezen.  Solidariteit binnen 'de geburen' is nodig. 

Frans De Wachter, ook stadsgids en voorzitter van de Cultuurraad geeft toe dat er een tijd van komen en gaan is.  Het is pas als iets verdwijnt dat men het nog meer gaat waarderen.  Soms moet iets verdwijnen om zich nadien terug 'uit te vinden'.  Zo gaat dat in de geschiedenis.  Dit is een slingerbeweging.  Frans gelooft er in dat er een toekomst is voor de geburenkringen.

(vele bekende en minder bekende Mechelaars wilden deze avond voor geen geld van de wereld missen...)

Het zijn woorden die beaamt worden.  Ook door eerste schepen Marc Hendrickx die het heugelijke nieuws brengt dat vanavond op de kosten van de stad gedronken mag worden. 

Marcel Kocken voert daarna voor de microfoon nog een babbel met de twee gelauwerden.

Nee, ze zullen niet in een zwart gat vallen. 

Voor Nini begon het allemaal met de kermis in haar wijk, Otterbeek, in 1983.  Prompt werd ze gebombardeerd tot ondervoorzitter.  Ze kan tal van activiteiten opnoemen waaraan ze heeft deelgenomen.  Als haar man, voorzitter Louis Vanden Bosch in 2002 overlijdt, neemt Jean Aerts het voorzittersschap over.  Nini krijgt de titel van Opperdekenin.

Nini is nog actief in vele verenigingen: in het Carnaval, het Mechels Kinderkankerfonds en zoveel meer.  En daarnaast zijn er haar drie kleinkinderen.

Ook Jean zal zich niet vervelen, want ook hij is nog een bezige bij in tal van organisaties, zoals ook het Carnaval, Servus, en de parochie van OLV-van Hanswijk...

En Mechelser kan het écht niet: Nini gaat door het dak voor de Racing en Jean supportert voor Malinwa!

Voor de fusies waren er nog 39 geburenkringen aangesloten bij het Verbond.  Nu rest alleen nog de geburenkring van 'de Katanga' die dit jaar afscheid heeft moeten nemen van haar wijkburgemeester Paul Spans en erevoorzitter François de Vos...

(Frans De Wachter aan het woord...)

Ja...

Dit jaar werd nog de 80ste verjaardag van het Verbond gevierd.  Maar men voelde dat er geen toekomst meer was.  Er kwam geen opvolging door jonge mensen en één voor één haakten de geburenkringen af.  Burenverenigingen leggen nu ook de accenten elders.

De beslissing werd genomen...  Weliswaar met pijn in het hart.  Maar de herinneringen aan al wat mooi was en al die vriendschappen die werden gesmeed, worden gekoesterd.

Het begon allemaal in 1936 als een bestuur wordt gekozen onder voorzittersschap van brouwer Charles Van Breedam.  Eén jaar na zijn overlijden komt kleinzoon Charles Leclef ter wereld.  Hij denkt dat zijn grootvader zich misschien nu in zijn graf omkeert, maar anderzijds ook blij kan zijn dat het Verbond het toch 80 jaar heeft uitgezongen.  In brouwerij het Anker heeft het Verbond zich altijd thuis gevoeld, en de brouwerij droeg het Verbond een warm hart toe.  De beide Verdienstelijke Mechelaars gaan naast de medailles en de bloemen dan ook met een 3-liter fles Gouden Carolus - collectersitem - naar huis.

Het idee om geburenkringen te verenigen kwam indertijd van Karel Steemans.  De eerste kringen die gevolg gaven aan de oproep waren Borzestraat, Zelestraat, Sint-katelijnestraat, Galgenberg, Tervuursesteenweg, Hombeeksesteenweg, Berthoudersplein, Augustijnenstraat en Nekkerspoel.

Het doel van het Verbond was het in ere houden van de folkloristische tradities van gebuurtdekenijen, bevorderen van een geest van solidariteit en goede gebuurzaamheid, het aanleggen van een jaarlijkse feestkalender, organiseren van activiteiten, het monopolie verwerven bij het stadsbestuur voor medewerking aan alle openbare feestelijkheden, enzovoort.

Bij aanvang waren er 27 kringen aangesloten en dat liep na WOII op tot 39.  Na 1965 kwam er een geleidelijke terugval.  Sommigen kringen profileerden zich als handelscomité en anderen verdwenen.

Het Verbond hielp sterk mee aan de Cavalcades en voor de laatste editie nam ze het initiatief voor de bevlagging. 

In 1949 was de organisatie van de stoet ter herinnering van de 475ste verjaardag van de Grote Raad voor een groot deel in handen van het Verbond.  Ook aan de jaarlijkse bloemenstoeten verleende men z'n medewerking, evenals aan de feestelijkheden van het Keizer Karel-jaar in 2000.

In 1950 kwam er een samenwerking met andere steden en een Nationaal Verbond werd opgericht.

De oprichting van een afdeling 'Cultuur' resulteerde in 1958 tot de huldiging van 'Verdienstelijke Stadsgenoten' en dat duurde tot in 1969.  Met de traditie werd in 1988 terug aangeknoopt met de huldiging van de 'Verdienstelijke Mechelaar'. 

In 1958 werd een Damesafdeling ingericht en twee jaar later ook een 'Sociaal Hulpfonds', dat later een stille dood stierf.

Van 1961 tot 1970 gaf men een ledentijdschrift uit: 'De Maneblusser'.  Voordien was er al een tijdschrift dat de naam droeg van 'Mechelse geburenkringen'. 

Door het verminderde aantal geburenkringen werd dit later opgedoekt.

In 1963 werd vanuit het Verbond de carnavalviering in onze stad weer nieuw leven ingeblazen.

Maar nu is het voorbij...

(muzikale omlijsting door René Jonckheer en Yvonne Walter)

(Egied Rossiau en Herwig De Lannoy)

(een duidelijk ontroerde Nini en Jean...)

(uitreiking van de medailles door schepen Marc Hendrickx)

(woordje door Charles Leclef van het Anker)

            (Marcel Kocken)  

(met de overige bestuursleden: Nini, François Stok, Jeanine Borrey, Lammar Thierry en Jean)

(symbolisch krijgt 'de stad'  - hier vertegenwoordigd door schepen Koen Anciaux het archief van het Verbond aangeboden.  We herkennen ook schepen Katleen Den Roover, Marina De Bie en Stefaan Deleus)

(na de huldiging volgt uit volle borst het 'Lied der Mechelse Geburenkringen' dat ooit werd gecomponeerd door Marcel Sterckx.  Rudi de Mets en Bellemadam Myriam Sips doen het met volle overgave...)

             We zijn nu allen weer bijeen van het verbond

             We zwieren hand in hand te samen in het rond

             De Maanblussers zijn in hun stad allee kontent

             Voor hunnen luim en ernst en moppen goed gekend

             Ieder Geburenkring die staat nu reeds paraat

             Want weldra is het weer kermis in hun straat

             Nu staan we weer hier, in volle plezier

             En allen op zwier

             'Is het Verbond der Mechelse Geburenkringen

             We zwieren in 't rond

             Laat ons dansen en laat ons springen

             We staan weer paraat

             Om ons kermissen te beginnen

             Zingt allen mee

             Leve de Geburenkringen