(foto: Jan Smets)

Al het nieuwe houdt verwachtingen in.  Ook een nieuw jaar doet dat.   We starten met een onbeschreven blad; een propere lei... En we weten ook - ook al willen we dit vandaag niet uitspreken - dat al die verwachtingen niet helemaal zullen ingelost worden.  We weten maar al te goed dat we de nodige tegenslagen zullen kennen; ontgoochelingen en dingen die ons zullen tegensteken.  Niet alles zal rooskleurig zijn.  De duisternis zullen we ook dit jaar niet kunnen tegenhouden.  Maar laat ons dat vooral niet zwartgallig maken.  Doemdenken haalt niks uit.  Integendeel. Het ligt wél in onze handen om het licht binnen te laten...

Er zal héél wat zijn waarover we kunnen zeuren.  En ja: soms kan dat ventileren ons misschien éven deugd doen.  "'t Is er eens af...", zeggen we dan.  Al wat op onze lever is uitgespuwd.  En wellicht heeft dit een therapeutisch effect.  Wie weet.

Ik zal ook wel eens in die val trappen dit jaar.  Ik zal ook wel eens met het verkeerde been uit bed stappen...

Het wordt pas ziekelijk als dit negatieve gevoel ons helemaal in de macht zou krijgen.  Als pessimisme ons leven zo gaat bepalen dat we in niks meer het goeie zien.

Nee: de wereld is niet mooi.  Maar we kunnen hem wél een beetje mooier maken.  In onze kleine omringende leefomgeving: in onze straat, onze wijk, 'ons' Mechelen.

En samen lukt ons wel een en ander.  Het WIJ-gevoel kan ons versterken en kan dammen opwerpen tegen woekerende zwartgalligheid.

De duisternis krijgen we niet helemaal weg.  Maar vele kleine lichtpuntjes laten ons helderer kijken.

Laat 2017 een jaar van hoop worden. 

Maneblussers: maak er het beste van! 

een fijn en warm nieuw jaar!  Ik wens het jullie allemaal toe!