(foto's: Jan Smets)

(vlnr: Rachid El-Taibi, Paul Van Bets, Eefje Van der Linden, Jannette van der Vegt, Lea Vavedin, Karin Debroey)

Het is droog maar koud vanmorgen als ik rond 9 uur arriveer aan de gevangenispoort op de Liersesteenweg.  Er staat een tentje opgesteld, en er hangt een grote spandoek: 'Thuisfrontdag'.  Een groep vrijwilligers heeft post gevat aan de gevangenis. Vorig jaar werd voor de eerste keer zo'n poortmoment georganiseerd.  Het initiatief ging en gaat uit van de dienst Interreligieuze dialoog & diaconie, waarvan Paul Van Bets één van de gezichten is.  Maar het hartverwarmende initiatief wordt gedragen door meerdere organisaties.  Het is een geslaagde samenwerking tussen christenen (zowel katholieken als protestanten), moslims, Mechelse straathoekwerkers en het Beschermcomité vzw.  En de stad Mechelen geeft er haar logistieke steun aan.

Maar wat heeft het te betekenen?  Want ik zag wel wat verbaasde blikken bij passanten...  Deze Thuisfrontdag wil familie en vrienden die op bezoek komen bij hun gedetineerde een hart onder de riem steken.  Dit doet men concreet door deze onthaaltent aan de ingang van de gevangenis.  De bezoekers krijgen een drankje en hapje aangeboden.  Maar vooral wordt er naar hun verhaal geluisterd.  Letterlijk probeert men er 'te zijn' voor hen. 

   (Paul Van Bets)

Thuisfrontdag is gegroeid vanuit een samenwerkingsverband tussen gevangenisaalmoezeniers en mensen buiten de gevangenismuren.  Ze wil de familieleden van gedetineerden steunen in de moeilijke periode die ze doormaken.  Zo kunnen mensen uit hun isolement treden om een antwoord te vinden op hun zorgen en vragen.  Het staat open voor alle mensen ongeacht hun overtuiging.  In onze stad gebeurt dit in nauwe samenwerking met de christelijke en de moslimgemeenschap.  Als symbolische moment lijkt ons de periode van Kerstmis het meest geschikt.  We organiseren dit ook op een woensdag omdat dit dé bezoekdag bij uitstek is voor kinderen.  En die willen we zeker niet vergeten. 

Het initiatief slaat aan.  Mensen zijn blij dat er naar hen geluisterd wordt.  En als men niets kwijt wil wordt dat ook gerespecteerd.

Dat vertelt me ook Lea Vavedin, die ondervoorzitter is van het beschermcomité van de Mechelse gevangenis.  Al twintig jaar is ze vrijwilligster bij dit comité.  Ze kent de werking van de gevangenis dan ook erg goed.

Wij zijn een organisatie van geëngageerde vrijwilligers, mannen en vrouwen, die er willen zijn voor mensen die door welke omstandigheden dan ook, in de gevangenis zijn terecht gekomen.  Wij zijn met een 17-tal mensen die hier in Mechelen actief zijn.  Wij bezoeken de gedetineerden, begeleiden hen waar nodig, doen vervoer voor hen die moeilijk in de gevangenis geraken, organiseren kindernamiddagen, feestjes, kaartavonden.., hebben aandacht voor de verwanten...  We werken totaal onafhankelijk en functioneren volledig vrij en zelfstandig.  Wij kunnen met de gevangenen dan ook vertrouwelijk omgaan. 

Paul vertelt me dat men met deze actie de familie wil bemoedigen en hen bedanken omdat ze hun gedetineerde niet in de steek laten.  Want het is belangrijk dat relaties overeind kunnen blijven, zeker voor de dag dat de gedetineerde de gevangenis mag verlaten...

We geven de bezoekende familieleden een tractatie : een lichtje en een snoepje...  Een symbolisch geschenkje dus.  We doen dit allemaal met een hart voor de gedetineerde en zijn familie.  Die bemoediging vinden we zinvol. Sommige gedetineerden krijgen nooit bezoek, en sommige mensen komen wel dagelijks hun partner bezoeken.  We luisteren naar de verhalen, aanhoren soms hun frustraties... De reacties zijn heel positief.  Je ziet dat het hen deugd doet dat ze niet vergeten worden.

De actie werd via flyers al voordien aangekondigd in de bezoekersruimte van de gevangenis.  De cipiers werken hier goed aan mee.  Ze staan achter het initatief.

Rachid El-Taibi is een Mechelse moslim en is voorzitter van de nog vrij jonge vereniging VLAMAR. 

Dit is een samentrekking van Vlaanderen en Marokko.  Onze vereniging wil vooral bruggen bouwen tussen de gemeenschappen in deze stad.  En zeker in deze tijd is dit erg belangrijk.  We organiseren symposia, gespreksavonden, reizen, vieringen met andere godsdiensten.  We hebben een website waarop je meer te weten komt van onze werking: VLAMAR.be  

De protestantse kerken van Mechelen (die van de Keizerstraat en van de Zandpoortvest) worden vanochtend vertegenwoordigd door Karin Debroey, Eefje Van der Linden en Jannette Van der Vegt.

Zowat twee uur lang staan ze 'op wacht' aan de gevangenispoort.  Straks worden ze afgelost door een andere ploeg. 

De Thuisfrontdag gaat door van 8u15 tot 16 uur.

We zijn ook erg blij dat we kunnen samenwerken met Mechelse straathoekwerkers.  Zij kennen ook wel wat mensen binnen de gevangenismuren.  Ook de medewerking met de stad verloopt vlot.  Dat gaat van de toestemming om hier op de openbare weg post te vatten tot het leveren van de tent en de tafels... En ook de gevangenis ondersteunt ons initiatief.  Ze leveren water en electriciteit, laten ons gebruik maken van de toiletten. Vorig jaar kwam de gevangenisdirectie ook langs om ons te bedanken voor dit initiatief.  Ja: inderdaad, dit is een mooie samenwerking...

Vandaag gebeurt er iets mooi aan de gevangenispoort.  Op deze grijze en koude dag wordt wat warmte gebracht in verhalen van verdriet, van taboe, van stigma's... Niet evident.  Maar ze doen het omdat ze er in geloven.  Hier worden mensen niet in de steek gelaten, doodgezwegen of extra veroordeeld.