(foto's: Jan Smets)

Op deze zonovergoten oktoberdag zette de wijk Heihoek haar deur open in het buurtpark Karmelietentuin.  Haast een jaar lang had deze wijk gewerkt aan een uniek project.  Men ging hier op zoek naar het verhaal achter elke deur.  En dat resulteerde in een knappe, ontroerende fototentoonstelling.  Een expo die je een warm gevoel geeft.  Deze wijk met zijn enorme diversiteit slaagt er andermaal in om op een positieve wijze de samenhang in de buurt te bevorderen.  En ook al mag de weg soms lang lijken: hier worden belangrijke stappen gezet naar een beter-samenleven.  Het iniatief ontstond in de vzw de Keeting uit de Kroonstraat, maar al gauw vond men bij het Buurtcomité, dienstencentrum Den Deigem, Kinderwerking Al Kantra en de buurtopbouwwerker toffe partners die er samen de schouders hebben ondergezet.  Voor de creatieve uitwerking werd advies gevraagd aan theaterman Pier De Kock (Op!Sinjoor!) die vanuit zijn sociale bewogenheid hier maar al te graag op inging.  Voorzitster Rita Vanderwegen van buurtcomité Heihoek toont zich een tevreden vrouw. Deze tentoonstelling en deze slotmanifestatie was teamwerk, en deze gedragenheid voel je.

  (Pier De Kock)

'Voel je thuis in de Heihoek' werkte gedurende een aantal maanden rond sociale cohesie en participatie in de Heihoek.  Laat sociale cohesie nu net de dam zijn tegen de maatschappelijke polarisering.  Vanuit onze sociaalartistieke insteek vonden we het belangrijk onze schouders onder dit project te steken.  Bovendien kan je dit ook plaatsen in het kader van Op.Recht.Mechelen. 

Naast de tentoongestelde foto's aan de bomen en de muren van de vroegere kloostertuin én projecties in ondermeer de lege Lourdesgrot, was er ook nog een toneelstukje te zien door de kinderen van Al Kantra waarin zij de geschiedenis van de Heihoek in beeld brachten.

Iedereen was welkom en er werd gevraagd om een klein hapje mee te brengen zodat nadien kon genoten worden van een heerlijk en gevarieerd dessertenbuffet.

Leuk voor de kinderen was de workshop circusanimatie.

(Rita Vanderwegen)

Symbool is de deur.  Een deur geeft toegang tot een huis en kan ook een teken van openheid zijn.  Dit was het vertrekidee van het project.  We zijn blij met Pier in zee te zijn gegaan.  We vroegen hem om creatief advies en we wisten dat hij sociaal bewogen was.  Maar oorspronkelijk was het een initiatief van de Keeting dat meer betrokkenheid wou met de buurt. Vroeger reeds hadden ze al wel iets gedaan met fotografie.  Nu hebben ze een vijftal workshops fotografie ingericht en gingen dan aan de slag.  Met een fotograaf - Lieven Nollet - werd door de buurt getrokken.  En wat je hier ziet is een selectie van het resultaat.  Er werd van deur tot deur getrokken.  Aanvankelijk was er wat drempelvrees maar gaandeweg kwamen de mensen los en ontstonden spontane gesprekjes.  In de Lourdesgrot projecteren we foto's van de Beeldbank.  Deze tonen hoe deze wijk er vroeger uitzag.

Terwijl ik rondloop langs de foto's ontmoet ik Hassan Tahee.  De man is Irakees en woont na lange omzwervingen via Turkijke, Griekenland, Italië, nu al zo'n twintig jaar met zijn gezin in de Mechelse Heihoek. In de Poelstraat.  In zijn geboorteland was hij journalist.  Hij troont me mee naar een knappe zwart-witfoto die Mohammed Gelhi toont voor de deur van zijn kruidenierswinkel...  "Hij is mijn vriend..." vertelt Hassan...

Het is Egon Mutsaert, coördinator bij De Keeting die de mensen verwelkomt en het project schetst.  En doet dit niet zonder medewerkers Carla Michiels en Jolien Hendrickx in de bloemetjes te zetten voor het geleverde werk...

Ondertussen amuseren de vriendinnetjes Annaëlle en Kyra zich rot, en poseren maar al te graag voor mijn lens...

Schepen Björn Siffer spreekt nadien zijn waarderende woorden uit voor het iniatief.  Hij doet dit namens de stad die zijn medewerking verleende door sponsoring.  Ook de Cera Foundation deed een duit in het zakje trouwens.

"Cultuur is verbinden en een gemeenschappelijke taal zoeken" weet hij te zeggen.  Hij verwijst naar een mooie zwart-witfoto met buurtkinderen.  Kinderen van alle achtergronden en nationaliteiten die de 'verschillen' al lang voorbij zijn.  Hier wordt gewerkt aan een gemeenschappelijke toekomst voor de buurt.  Hier worden heel bijzondere stappen gezet en de stad wil dit ondersteunen.  Ook mensen die het minder breed hebben dienen te kunnen participeren in cultuur.  Isolement in armoede dient bestreden te worden.  Dit is een maatschappelijke verantwoordelijkheid.  We moeten niet blijven steken in slogans maar er daadwerkelijk iets aan doen.

Hij besluit met deze woorden:

Het zorgzame Mechelen is het mooiste Mechelen dat er kan bestaan...

De kinderen van Al Kantra in hun toneelstukje.  Ze worden hierin begeleid door Amal El Abdouni en Saida El Haddadi, moeder en dochter, begeleidsters van deze kinderwerking...

Achter elke deur in de Heihoek zit een verhaal... 

Voel je thuis in de Heihoek, en laat de beelden spreken: