(foto's: Jan Smets)
De vreselijke oorlogsbeelden die we haast dagelijks te verwerken krijgen laten niemand onberoerd denk ik dan... Uitzichtloos lijkt de situatie in Syrië. Aleppo is een bloedende stad. De beschaving ligt in puin. De toekomst is hoogst onzeker. Vertwijfeling heerst alom. En niet alleen daar maken geweld en extremisme het leven onmogelijk. Mensen vluchten vertwijfeld weg van hun geboortegrond, op zoek naar een veilige plek voor henzelf én hun kinderen... De wereld is een dorp geworden. We kunnen en mogen onze ogen niet sluiten voor deze vreselijke problematiek. Ook in onze eigen stad worden we geconfronteerd met de gevolgen van die waanzinnige oorlog. Er is al erg veel inkt gevloeid over de vluchtelingenproblematiek. Mensen tonen hun warme hart en weer anderen vrezen overlast en staan afkerig tegenover de opvang die ons land biedt. Vergeten we dan niet al te vaak dat deze mensen in hun zoektocht naar een vredige en veilige leefomgeving vluchten voor dezelfde demonen van extremisme waar wij ook zo bang voor zijn?
Vluchten brengt onveiligheid, onzekerheid, frustraties, verveling, vervreemding, conficten en psychische moeilijkheden mee. Dat is klaar. Zeker voor de kinderen zorgt dit dikwijls voor traumatische ervaringen. En net over al wat dit met kinderen doet, wil een info-en gespreksavond op woensdag 30 november in 't Arsenaal zich buigen.
Het wordt een uiterst boeiende avond met nog boeiender sprekers. 'Niet te missen' zou ik zeggen. Voor al wie begaan is met deze problematiek is dit een must.
Mechelen kleeft zich graag het etiket van 'Kinderstad' op. Niet onterecht. Maar kan onze stad dat ook zijn voor die kinderen die een rugzak meedragen met herinneringen aan oorlogsgeweld en onzeker dit gastland zijn binnengestapt?
De vrijwilligersgroep 'Welcome in Mechelen', waar allerlei Mechelaars, jong of oud en van welke achtergrond dan ook, actief bij betrokken zijn, richt deze avond in samen met een aantal partnerorganisaties.
Even wat cijfermateriaal...
In 2015 registreerde de Dienst Vreemdelingen Zaken (DVZ) 35 476 asielaanvragen. Dat was zo maar eventjes 106% meer dan het jaar voordien.
Méér dan 60 % van deze mensen kwamen uit oorlogsgebied: Irak, Afgahanistan en Syrië. 60,7 % van hen kreeg bescherming én verblijfspapieren. Opvallend was het hoge aantal 'niet-begeleide minderjarigen'. 3919 geregistreerde minderjarigen om precies te zijn. Dit kan tellen!
Wat doet 'vluchten met een mens, en met een kind in het bijzonder?
Op deze info-avond zal er getracht worden een antwoord te geven.
Zo zullen Bert Gabriëls en Ish Ait Hamou vertellen over de Vier-reeks 'terug naar eigen land'. En dat doen ze dan aan de hand van videofragmenten.
Een jongere
zal een getuigenis geven, en nadien komen nog een aantal boeiende sprekers aan het woord, zoals Dirk Kops (TSM jongeren-begeleider), jeugdpsychiater Winny Ang en coördinator van Solantra Geertrui Serneels. Zij zullen vertellen uit hun rijke ervaring.
Het huidige asielbeleid legt steeds meer en scherper de nadruk op 'ontraden' en 'terugkeer'. Van een Welcome Refugees politiek is nauwelijks wat te merken. Enkel burgernetwerken en vrijwilligersverbanden heten vluchtelingen nog welkom, zoals in onze stad 'Welcome in Mechelen' actief is.
De uitzettings-en ontradingspolitiek leidt onvermijdelijk tot minder erkenningen en tot meer mensen zonder papieren die dan worden bestempeld als 'illegalen'. Maar..; kan een mens wel 'illegaal' zijn? Da's de vraag die beroep doet op ons geweten. Enne, hoe is het om 'illegaal' genoemd te worden? Zouden we misschien niet beter en correcter kunnen spreken over 'mensen zonder wettig verblijf'?
Op de avond in 't Arsenaal zal ook een papa van vier kinderen geuigen: Rami Chehada. Hij maakte het mee dat heel onlangs hij en zijn gezin werden opgepakt nét omdat ze 'zonder wettig verblijf' waren. Een schrijnend verhaal...
Jean-Pierre Verhaeghe van het Kinderrechtencommissariaat zal nadien reageren en een beschouwing maken.
Dingen om over na te denken: wat met het 'Kinderpardon', regularisering naar analogie van Nederland... Geef je minderjarige jongeren en kinderen een wettig verblijf na 3 jaar school lopen in ons land?
We zullen videoboodschappen te zien krijgen van politici naar aanleiding van wetsvoorstellen in verband met dit kinderpardon of 'regularisatie'.
Alle genodigden kunnen zich hierover nadien uitspreken.
Ondertussen zal de bekende jonge Mechelse kunstenares Shamisa Debroey live indrukken tekenen. Die werken op A4-formaat zullen die avond verkocht worden.
Er zullen infostands opgesteld staan van organisatoren en meewerkende organisaties als 'Welcome in Mechelen', 'Hart boven Hart Mechelen', 't Arsenaal, ABVV Mechelen-Kempen, Vormingplus regio Mechelsn, Goes Thing, Boekhandel De Zondvloed en Steunpunt Asiel en Migratie.
Voorverkoop: 3 Euro, en aan de kassa 6 Euro. Gratis inkom voor mensen met laag inkomen.
015 42 25 44
onthaal@tarsenaal.be
https://m.facebook.com/welcomeinmechelen/
De moderatie is in de handen van VRT-journalist Ng Sauw Tjhoi die ook coördinator en bezielende kracht is van Welcome in Mechelen.
Met hem heb ik nog een babbeltje over de concrete situatie van het gezin van Rami Chehada. Zij woonden een tijdlang in Mechelen, en hij zal die avond ook de aanwezigen toespreken. De familie die dringende medische zorgen nodig heeft leeft sinds juni ondergedoken in afwachting van de start van de procedure waarbij België hun asielaanvraag moet behandeln...
Tjhoi heeft zich de situatie van dit gezin erg aangetrokken. Het maakte hem bedroefd maar ook razend kwaad.
Op 28 september werden de kinderen Noor (11j), Masjd (9j), Zain (4j) en Mayar (2j), terwijl ze vrolijk op weg waren naar hun schooltje in Zemst-Laar, geconfronteerd met drie politiewagens die hen tegemoet reden. De kinderen worden opgepakt en naar een gesloten terugkeerhuis overgebracht. Vier politiemensen voeren het bevel uit. Een trauma voor deze kinderen...
Ik heb de familie daarna kunnen ontmoeten in het halfopen terugkeerhuis waar vader Rami al een gesprek had met de terugkeercoach. De kinderen waren rustig maar de jongsten vertoonden opnieuw signalen van verzet en vedriet. Waarom zo'n vernederende behandeling? " Ik heb niets tegen die individuele politieagenten, want ze waren vriendelijk. Maar waarom doet een overheid dit soort aanhoudingen? " vroeg Rami mij. "Wij zijn toch geen criminelen of terroristen? Wij willen niet terug naar Spanje waar we fysiek mishandeld werden..." We hebben contact opgenomen met het Kinderrechtencommissariaat en die schreven ondersteundend woorden en waren bereid om de klacht te versterken...
(Ng Sauw Tjhoi)
Een terugkeerhuis? Wat is dit eigenlijk?
In 2008 en 2009 werd de Belgische Staat veroordeeld door het Europese Hof voor de Rechten van de Mens voor het opsluiten van gezinnen met minderjarige kinderen in gesloten centra. Om zich te conformeren aan de Europese regelgeving werden zulke huizen opgericht als alternatieve vorm van detentie voor families met kinderen zonder geldige verblijfspapieren in afwachting van hun gedwongen uitwijzing of van hun vrijwillige terugkeer. Ook gezinnen die aan de grens worden aangehouden terwijl ze zonder papieren in ons land binnenkomen of die een asielaanvraag indienen aan de grens, worden er tijdelijk ondergebracht. Over heel ons land zijn er 6 à 7 terugkeerhuizen (Beauvechain, Sint-Gillis-Waas, Tielt, Tubize en Zulte).
Elk terugkeerhuis wordt beheerd door 'n team van 2 mensen die in dienst van de Dienst voor vluchtelingenzaken de verantwoordelijkheid dragen voor deze families. Zij ontvangen de gezinnen, leggen hen de leefregels en de regels van de administratieve detentiemaatregel uit. Ook zorgen zij er voor dat aan de basisbehoeften tegemoet gekomen wordt en stellen ze zichzelf ter beschikking voor vragen. De rol van deze terugkeercoaches is zeer dubbelzinnig omdat ze ook optreden als vertegenwoordigers van het gezagsorgaan dat over de verblijfsprocedure van de gezinnen beslist. Ze mogen dan nog zo vriendelijk zijn... Het hele concept ademt onveiligheid, onzekerheid en een verborgen-agenda-klimaat uit. Echt: géén goeie plek om kinderen vertrouwen en warmte te geven...
Het kind van de rekening...
Onzekerheid, angst, frustraties...
De oorlog woedt verder.
Het kind van de rekening...
...ook in Mechelen-Kinderstad
