(foto's: Jan Smets)
Misschien kan je me het best omschrijven als een soort van artistiek archivaris van het verleden...
Ik zit met Willy Van Eeckhout (°1943) op het terras van het onlangs geopende café Kuub op het Cultuurplein in de Minderbroedersgang. Het is steeds aangenaam en boeiend praten met deze gedreven veelzijdige kunstenaar die zijn sporen al heel langgeleden verdiende. Nog altijd bruist de man van creatieve ideeën. In het kader van het aankomende groots opgezette stadsfestival OP.RECHT.MECHELEN, naar aanleiding van de 400ste verjaardag van de oprichting van de Mechelse Grote Raad, draagt Willy zijn steentje bij. En dat 'steentje' is wel héél bijzonder en intrigerend. In de hal van het Cultuurcentrum creeërde Van Eeckhout een installatie met de naam 'Tribunal de Malines'. Als dit je ook nieuwsgierig maakt, moet je er beslist eens binnenlopen. Vanaf 14 september tot en met 6 november kan je de installatie bekijken.
Het begon allemaal met een dramatische brand in het Gerechtshof van Mechelen in het jaar 1995...
Deze brand had zware gevolgen. Heel wat van het archief ging in de vlammen op, en veel was reddeloos verloren.
Men kon nog weinig aanvangen met de vele half verbrande, natte en beschimmelde boeken. Een container was gevuld met al deze restanten. Ik kende een advocaat die werkte bij het Gerechtshof - Eddy Lemmens. De man is nu rechter. Hij maakte me er attent op, en vroeg of ik iets met dit materiaal kon aanvangen. Anders werd alles weggedaan. Hij kende mijn voorliefde of fascinatie voor oud papier. Praktisch een hele wagen heb ik toen volgeladen. Ik heb met deze 'schatten' menig kunstwerk gerealiseerd. En nu nog steeds werk ik er mee. De dingen die ik er mee maakte noemt men 'palimpsesten'. Feitelijk zijn het collages, en is het zo'n beetje 'schilderen met papier'... Ik maakte eveneens kalligrafieën op wetteksten van eigendom...
(krantenknipsels uit die tijd en de officiële toelating voor het gebruik van de beschadigde boeken...)
Guido Wevers die intendant is van het Stadsfestival zag hier wel wat in, en vroeg Willy of hij er een 'installatie' mee kon creëeren.
Ik ben natuurlijk meer een schilder en tekenaar en geen 'installateur ('mijn werken hangen aan de muur..'.) maar onder impuls van Guido ben ik aan. de slag gegaan. Ik ben tevreden over het resultaat. Je zal een unieke installatie te zien krijgen. Ik ben blij dat ik op deze manier ook kan meedoen aan dit stadsfestival. Ik zou het immers erg gevonden hebben mocht ik dit niet kunnen doen.
In totaal maakte Willy 53 werken met de restanten van de beschadigde boeken van het gerechtshof. 9 werken worden nu tentoongesteld in het Cultuurcentrum: 6 palimpsesten en 3 kalligrafieën. Ze werden tot nu toe nog nergens tentoongesteld.
De sterk tot de verbeelding sprekende werken zijn collages van staatsbladen uit de tijd van Willem I en Leopold I. Maar je ontdekt er ook ruggen van oude boeken, of oude partituren, handschriften en zelfs bierkaartjes van Lamot in.
Ik werk in periodes. Ofwel ben ik bezig met schilderen ofwel met palimpsesten, maar nooit tegelijk. Zo maakte ik vroeger ook al enkele werken met het thema Lamot. Toen de brouwerij sloot en later afgebroken werd, vlogen de etiketten tot in de Adegemstraat. Ik verzamelde ze (er waren er bij met teksten in het Chinees!) en in mijn atelier heb ik er dan palimpsesten mee gemaakt. De bedoeling was eigenlijk dat één van deze werken blijvend in het 'nieuwe' Lamot zou worden tentoongesteld als soort van 'eerste steen' van het Museum voor Hedendaagse Kunst dat het had moeten worden...
Dat museum is er nooit gekomen. Het werd dus een Congres-en Erfgoedcentrum.
Ik hou van papier en handschriften. Ze zijn zowat als een vingerafdruk van een mens. Een computer is een handig medium, maar is tegelijkertijd ook een gruwel. Ik ben een geweldige voorstander van handschrift, maar dat gaat verloren. Een handschrift verwerkt in een palimpsest maakt zo'n werk nog spiritueler. Toen mijn tweede vrouw, Greet Wouters verongelukte heb ik een jaar niet kunnen schilderen, maar ik schreef wel 16 schriftjes vol om mijn emoties te verwerken. Later verscheurde ik ze allemaal, en hier en daar ontdek je stukken hiervan in m'n werken...
Willy van Eeckhout heeft nog wel plannen voor de nabije toekomst. In Tivoli zal er vanaf 2 november een tentoonstelling worden opgezet met een greep uit zijn kunstwerken. Daarover later meer...
Eigenlijk had ik ook wel graag mijn bijdrage geleverd voor de tentoonstelling over Rik Wouters die nu loopt in het Hof van Busleyden. Maar ik was wat laat met het stellen van mijn kandidatuur, en misschien zouden mijn werken ook niet zozeer gepast hebben in het thema 'Zotte Geweld'. De werken die ik maakte rond Rik Wouters tonen eerder de zwarte kant van Rik, zoals de jonge kunstenaar in het hospitaal en de woede en onmacht om zijn ziekte, of de psychologisceh miserie die hij ervaren heeft door de oorlog... Ze zijn dus eerder droefgeestig. Maar ik hoop dat er later toch nog wat met deze werken wat kan gedaan worden...
We wijken af. Maar dit is niet zo erg... Ik luister maar al te graag naar deze kunstenaar die niet graag te 'gladjes' werkt. Immers: "de zichtbare toets is de handtekening van de schilder..."
De expo in de inkomhal van het Cultuurcentrum is van 14 september tot en met 6 novermber te bekijken - alle dagen van 10 uur to 18 uur, behalve op woensdag..
...een boeiend randgebeuren in dit grote cultuurfestival dat je zéker moet oppikken!
