Tijdens zomermaanden juli en augustus is er elke woensdagavond wel iets te beleven op het Nieuwwerkplein in Mechelen tijdens Borrel Babbel Zomert. Woensdagavond 17 augustus 2016 stond de swingende blues rock 'n roll van het Antwerpse power trio The Roadrunners op het programma. Een ontdekking!

Op het facebookevent prijkte 'Blues bij de Borrel Babbel'. Blues was slechts één van de bestanddelen. The Roadrunners brachten een unieke mengeling van blues, rock, swing, southern rock en zelfs country! Altijd gepaard gaand met een vette groove en een gezonde overdosis spelplezier.

Zanger-gitarist Wim Degezelle prees de Mojito's van de Borrel Babbel gretig aan, zelf serveerde hij, samen met zijn strakke ritmesectie Seppe Donvil (drums) en Dirk Michielse (bas) Mechelen een stevige rockende cocktail met sterke eigen nummers en een uitstekende selectie covers die het trio met brio bracht.



De 'rocking blues' van The Roadrunners wist te bekoren en vooraleer je het goed en wel besefte was de tweede set alweer voorbij. We hadden dan uitvoerig kunnen genieten van Degezelle's uitmuntende gitaarspel, met percussie-tandem Michielse-Donvil als perfecte backbone. Het eigen songmateriaal was van hoge kwaliteit, met toppers zoals 'Cold Wind', 'Love Twister' en zeer zeker 'If That's The Way'. “If that's the way your love goes, your love don't mean a single thing”. Duidelijke taal!
Naar verluidt komt een en ander dra op een album terecht; alvast iets om naar uit te kijken!

Een man in het publiek zat alsmaar om een Status Quo-nummer te roepen. Hij bleef dienaangaande op zijn honger maar hij heeft vast ook genoten van de meesterlijke en episch renditie van Jimi Hendrix' 'Foxy Lady' én een lekker lang uitgesponnen 'Hey Joe' van dezelfde meester waarbij Degezelle plots op het tafeltje naast jullie verslaggever stond te spelen, dan weer een voorbijganger de snaren liet beroeren en aanstoker was van het plots ontstane niet al te goed geoefende gelegenheidskoor.

Had ik al gemeld dat de covers van 'Crossroads' (Robert Johnson) en vooral 'Further Up On The Road' (Johnny Cash), die we allemaal kennen in de hertalingen van grote meneer Eric Clapton, subliem waren? Wie wilt er dan nog Status Quo horen?

Heel af en toe deed Degzelle's stem een beetje aan die van Steve Miller in diens betere dagen denken, al moet niemand zich ongerust maken; de rauwe blueskantjes zijn er ook. Dat Degezelle een sterk gitarist is, verklapte ik al, hoe hij zijn gitaar kon laten huilen in een ongeloofelijke mooie blues ballad; fenomenaal!



De twee sets van The Roadrunners vlogen zo voorbij en wanneer je na de laatste bis toch om meer bleef roepen, besefte je dat het eigenlijk al meer dan laat genoeg was en er daags nadien nog gewerkt moest worden. Om in de gaten te houden dus.

Laat maar komen, dat album!

Op de band's webstek kun je alvast enkele nummers beluisteren.


tekst en foto's: © Mark Van Mullem