Maanrock blaast dit jaar twintig kaarsjes uit. De twintigste editie startte gisterenavond, vrijdag 26 augustus 2016 met optredens op twee van de vier podia. Veel volk op de “best bezochte openingsavond van Maanrock tot dusver”, zoals een enthousiaste Kristof Calvo gisterenavond nog tweette.

Aan het Feestpodium op de IJzerenleen werd er duchtig gedanst op beats van de dj's met als kers op de taart het optreden van SNAP! In het Hof van Busleyden, op het Klassiek Podium vond de vierde editie van de JazzContest plaats. Ook daar véél volk en ambiance. Uit vier sterke acts koost de jury unaniem Vortex Kwintet als winnaar. Behalve de vier finalisten mocht de Jelle van Giel Group een gesmaakt optreden ten beste geven.

Mechelen Blogt was ter plaatse, stuurde Troostie en Mark op pad en brengt voor jou verslag uit, ook over de volgende Maanrockdagen, zonder de pretentie volledig te zijn, maar je hopelijk toch een goed beeld schetsend van de diversiteit aan muziekstijlen die Maanrock rijk is. 

Op het Feestpodium was ViBE DJ er al aan begonnen om 17 uur, de eerste band op het Klassiek Podium werd verwacht om 19.15 uur. Met een klein kwartiertje vertraging - Mechels Uur of just typical jazz? - mocht presentatrice Elke Vanderseypen de muziekliefhebbers verwelkomen en de eerste band aankondigen. Maar eerst legde Vanderseypen kort de spelregels uit. Binnen het half uur speeltijd moest elke band één jazz standard brengen en minstens één eigen compositie.



De vierde JazzContest ging van start met de Nederlandse band Fhree. Het trio begon met een rustige compositie waarin de muziek meanderde en regelmatig de luisteraar op een ander pad bracht, om dan weer terug te keren naar het hoofdthema. Zo herkenbaar en toch was het even denken: ja, Duke Ellington's 'Caravan', hun keuze van jazz standard. Zeker een originele aanpak maar tergend traag... Met sterk gitaarspel en aardig percussiewerk en subtiele pianokeys, dat dient gezegd.

De cover van 'Yesterday ' van The Beatles was best goed gedaan maar deze wel heel erg laid back versie flirtte danig met saaiheid. Waarom in zulk kort tijdsbestek van een halfuur met als enige obligate 'cover' één jazz standard niet voor nog een eigen compositie kiezen? Dan liever hun derde en laatste song die een flinke dosis frivoliteit en experiment aan boord had, toen kwamen we in the mood, maar dan was hun tijd om.



Toen het Brusselse Vortex Kwintet aan hun set begon maakten de eerste oohs en aahs van de avond zich van ons meester. Dit vijftal deed bijzonder knappe dingen met trompet, sax, contrabas, percussie en piano, laverend tussen de diverse kamers die jazz rijk is. Rustige en meer up-tempo stukken wisselden elkaar mooi af en binnen de sterke composities zelf gebeurde ook telkens veel.



Prachtige trompet-sax-duels en wat een magnifiek toetsenwerk van Alan Van Rompuy. Hun jazz standard-keuze mocht er anders ook zijn: 'Aggression' van Booker Little, “de trompetspeler die nog samen met Eric Dolphy speelde”, aldus altsaxofonist Joos Vandueren. Dat half uurtje ging veel te snel voorbij. Op de notities lezen we: “Winnen of niet, programmeer deze band maar snel in de Jazzzolder!”.



De derde band van de avond was het Duitse JE Trio. “Hi, we're from Mannheim, it's exiting to be here”, sprak bassist Johannes Engelhardt met uitgestreken gezicht. Misschien was de jongeman toch niet zo exited, Duitse humor of gewoon de zenuwen, wie zal het zeggen. Maar het gaat om de muziek natuurlijk en daar was weinig op aan te merken. Het trio opende de set met 'hun' jazz standard, een erg fraaie vertolking van 'My Favorite Things' (Richard Rogers, 1959). De andere stukken die het trio bracht waren stuk voor stuk erg knap en erg srak waarbij geen noot teveel gespeeld werd.

Alles onder controle bij deze heren in opperste concentratie. We zouden ons haast laten verleiden tot een flauwe opmerking over Deutsche grundlichkeit en dergelijke. Maar deze kerels zijn natuurlijk ook gewoon goéd, met toch graag een extra vermelding voor de uitstekende pianist Paul Janoschka.



Het Marie Fikry 5-tet was misschien wel de meest avontuurlijke kandidaat van de wedstrijdavond. Samen met haar uitstekende muzikanten deed de Marokkaans-Belgische pianiste Marie Fikry jazz en wereldmuziek ongegeneerd met elkaar flirten; de mix van Orientaalse en Europese invloeden zorgde voor een origineel, aanstekelijk en heel erg mooi totaalgeluid. Behalve de piano stond de cajun/ darbuka (percussie) centraal. Fikry's keuze van Jazz standard was bijzonder: 'Zyriab' van Paco de Lucia. Sterk!



Voor dat we het Marie Fikry 5-tet aan het werk zagen, prijkte Vortex Kwintet op één in onze eigen tot 3, gevolgd door JE Trio en Fhree. Nu zou Marie Fikry op 2 komen. Maar het was natuurlijk wachten op wat de jury zou beslissen.

Tijdens het kleine uurtje dat ons tot aan de einduitslag restte stond de Jelle Van Giel Group geprogrammeerd op het Klassiek Podium. Voorwaar geen straf als u het ons vraagt. Met klassemuzikanten zoals Bart Borremans (tenor sax), Tom Bourgeois (alto sax), Carlo Nardozza (trompet), Tim Finoulst (gitaar), Jacob Bruneel (contrabas) en Van Giel zelf (percussie en alle composities) kan er al niet veel mis gaan, Van Giels sterke composities deden de rest.



Van Giel en de zijnen brachten een aantal songs uit het jongste album 'Songs for Everyone' (Hevhetia, 2015) met ondermeer 'A New Beginning' en 'Coast to Coast' en we kregen ook enkele nieuwe composities te horen zoals 'Hidden City' en 'Colorious'. Van Giel drong diens percussie nooit naar de voorgrond en liet veel ruimte voor het prachtige trompetspel van Carlo Nardozza en de stoere saxpartijen. En vergeten we ook niet het geniale gitaarspel van Tim Finoulst!



“Jelle Van Giel Group moet winnen!”, o wacht, ze dingen niet mee. Alle gekheid op een stokje. Even voor middernacht was het moment suprème aangebroken en werd de winnaar van de vierde JazzContest bekend gemaakt. De Mechelse jazzlegende en meesterpercussionist Chris Joris viel die eer te beurt. 



Het werd Vortex Kwintet! Zij mogen de gegeerde trofee mee naar huis nemen, krijgen een reeks optredens en opnametijd in een professionele studio én een cheque van € 1500 van Tecro & Krea, “dat is 500 euro bonus op wat eerst was aangekondigd”, merkte presentatrice Elke Vandersypen terecht op tegenover gulle gever Alain Croon die graag bevestigde een intitiatief als JazzContest volop te steunen. 



Terwijl de jongeheren van Vortex Kwintet ongetwijfeld een feestje aan het bouwen waren, stond ondertussen op het Feest Podium de dance-legende uit de jaren negentig,  SNAP! te schitteren. Er heerste een enorme drukte en een uitbundige sfeer,  'Rhythm Is A Dancer', zeg dat wel! De hele IJzerenleen stond te dansen en genieten. Een uitslaand brandje bij het Feest Podium zeg maar!



Daarna mocht Studio Brussel-DJ Christophe Lambrecht Mechelen de zwoele nacht inleiden en zat een eerste geslaagde Maanrockdag er alweer op.

En vandaag Maanrocken we weer gewoon verder, en morgen ook!  Maar daarover lees je morgen en overmorgen.

Wordt vervolgd!

tekst: © Mark Van Mullem
foto's: © Troostie (1-4, 8-10, 11, 12) & Mark (5, 6, 7)