Al voor de 41ste keer was de Vismarkt (en sinds vorig jaar ook de Melaan) het decor voor de Dijlefeesten. Het goede weer en de ijzersterke programmatie zorgden voor een onvergetelijke editie.
Eerst even vermelden dat wie niet van rock (in al zijn vormen) houdt, zich op de Vismarkt kon plezieren in een oase van beats en grooves, voorgeschoteld door een topcast aan Dj’s.
Uw verslaggever concentreerde zich echter op het gebeuren op de Melaan, dat vakkundig aan mekaar gepraat wordt door onze Lalalover Tom Kestens.
Dag 1
De eerste dag Dijlefeesten wordt daar energiek ingezet door Equal Idiots, wiens punky garagerock duidelijk maakt waarom ze winnaars van 'de nieuwe lichting 2016’ van Studio Brussel werden. Geef dit duo een ‘vettige’ gitaar en een drumstel en uw feestje kan gegarandeerd niet meer stuk.
Daarna is het tijd voor Yellowstraps X Le Motel, trippy urban hop-soul uit de hoofdstad. De afwezigen hadden weeral eens ongelijk, maar kunnen hun schade inhalen op 17 maart 2017 in het CCM.
’s Morgens opstaan en gedag willen zeggen aan je kat, en dan merken dat er weinig geluid uit je keel komt. Extra lastig als je Erik De Jong bent en ’s avonds als Spinvis op de Dijlefeesten verwacht wordt … maar dat kon de pret niet drukken bij het massaal opgekomen publiek. Fijn concert zonder meer.
En toen moesten Great Mountain Fire en Nightman het podium nog opklimmen … uw verslaggever had andere verplichtingen, maar naar verluidt en uit betrouwbare bron konden we vernemen dat ook hier de nodige duimen en vingers afgelikt konden worden.
Dag 2
Dag twee van de Dijlefeesten en alweer wordt het startschot gegeven door Double Veterans, een roedel jonge veulens die rockten als de beesten. Een wall of sound van psychedelica en garagerock met sixtiesinvloeden. Geen gezever … rocken begot!
Glints klonken nadien wat gesofistikeerder, met referenties naar Mike Skinner (The Streets) en zelfs Anne Clark in een cocktail van pop, rap en electronica. Eentje om in het oog te houden.
En toen was het tijd voor The Deaf, vier rockers uit Den Haag (NL) met de nodige branie … de tweede garageband van de avond op het podium ... retestrakke songs met sixties- en punkinvloeden. Speed Beat van de bovenste plank. Met een grote muil aan de gitaar en microfoon, een bassiste die herinneringen opriep aan Kim Deal (Pixies) en aan de keyboards een hyperkineet die uw verslaggever deed denken aan Rafke van de Paranoiacs. Lang geen slechte referenties me dunkt!
De avond was ondertussen gevallen en toen moesten Fugu Mango en Vuurwerk er nog aan beginnen. Dezelfde betrouwbare bron sprak van een fijn einde van deze tweede dag. Op naar dag drie …
Dag 3
Dag drie, en dit is de dag dat de Rode Duivels de finale van het EK 2016 hadden moeten spelen.
Faces on TV trapten deze dag, volgens onze betrouwbare bron, in stijl af.
Waarna Ertebrekers overging tot het vakkundig inpakken van de Melaan … zalige muziekjes van Jeffrey Jefferson, Flip Kowlier en Peter Lesage die de zomer tevoorschijn toveren. De groep heeft (naar eigen zeggen) zwart bloed en teksten in hun moedertaal, het WestVloms. Wie hier onbewogen bij blijft, heeft geen hart (om te breken). Een blijvertje.
Veel volk op de Melaan, méér dan de voorbije jaren, die ook nog eens de finale van het EK voetbal 2016 voorgeschoteld kregen. Uiteindelijk mocht Portugal de gegeerde beker in de lucht steken, maar toch bleef dat knagende gevoel aanwezig … wat als de Rode Duivels … ???
Afspraak dan maar in 2017 voor de volgende editie van het oudste, en tegelijk het jeugdigste festival van Mechelen.