(foto's: Jan Smets)

Het werd daar een hartverwarmend feest in het Olivetenhof.. Even leken oorlogsellende,  vlucht en de onzekere toekomst vergeten... Méér dan 120 gasten kwamen bijeengebracht door 'Welcome in Mechelen' samen: Mechelaars en mensen uit vooral Arabische landen.  Bedoeling was om nog hechtere banden te smeden en het thuisgevoel van deze vluchtelingen te vergroten.  Het was mooi om zien.  De wereld is niet reddeloos verloren.  Dat gevoel hadden er velen.  Druppels op een hete plaat?  misschien... Maar de aanwezigen gingen naar huis met een sprankel hoop dat het morgen beter wordt dan vandaag.  Deze stad liet zich zien van zijn mooiste en meest gastvrije kant.  Het werd beloond met grote dankbaarheid en een brede glimlach...

Het werd een avond vol dans, Arabische muziek afgewisseld met K3..., spelende kinderen...én een heerlijk buffet met Vlaamse, Irakese,Palestijnse, Syrische en andere invloeden...  Iedere aanwezige had er zijn steentje toe bijgedragen door een gerecht mee te brengen...

'Welcome in Mechelen': vrijwilligerswerk met een hart, is met deze feestavond aan zijn eerste editie toe.  Daarnaast zet deze groep nog meer activiteiten op poten die de integratie moeten bevorderen... 

Integratie en begrip voor mekaar lukt alleen maar als we mekaar ontmoeten, én met mekaar praten.  Dan ontdekken we dat we dezelfde dromen delen.

Nooit brengt een oorlog vrede, maar soms toont het ons wel hoe we meer mens kunnen zijn, als...we dat willen.

Gisteren nam ik Muhammad Jarkas, de jonge Syrische vluchteling die ik een tijdje geleden interviewde voor Mechelenblogt mee naar de basisschool van de Ursulinen.  Daar werd deze week een projectweek gehouden: 'Reis rond de wereld'.  Muhammad bracht er voor een ademloos luisterende grote groep leerlingen zijn verhaal: over de vlucht uit Aleppo, zijn overzwemmen van Turkije naar het Griekse eiland Kastelorizo, tot zijn aankomst in Mechelen.  Men stelde vele vragen en men was oprecht geboeid door het aangrijpende verhaal.  Leerzaam en verrijkend.  Hier werd het oorlogsverhaal en de tragiek van de vluchteling heel concreet.  Hier kreeg 'de' voor extremisme en geweld vluchtende mens een gezicht.