(foto's: J.Smets)
Als hij tegen mij praat kan hij zijn Limburgse roots niet verloochenen. Wilfried Gevers heeft een mooie zangerige stem. Ik had hem vroeger al wel eens ontmoet zonder hem echt te kennen, en zijn karakterkop had ik al eens gefotografeerd, toen hij in Bourgondisch kostuum gestoken, gestalte gaf aan Hertog Filips De Goede. Ik wou wel eens wat meer van hem weten, en aldus maakten we een afspraak.
Limburger? Ja, dat ben ik. Mijn ouders waren afkomstig van Herk de Stad. Ik heb ook lang in Zonhoven gewoond, en nadien op enkele andere plaatsen. Nu ben ik al sinds 1985 neergestreken in Mechelen, en woon er heel erg graag. Na een hele lange periode kwam ik terug in deze stad terecht... Want, moet je weten: hier ben ik geboren, al herinner ik me niet veel meer van de kinderjaren die ik hier doorbracht...
Inderdaad: de ouders van Wilfried, een onderwijzerskoppel uit Herk de Stad, die huwden in 1948, verhuisden van Limburg naar onze stad. Vader had immers werk gevonden in een Mechels bedrijfje dat moet gevestigd geweest zijn in de Lange Schipstraat. Wilfried kan er niet meer details over geven. Hij weet niet over welk bedrijf het zou gegaan zijn. Maar goed: ze werden dus Mechelaars, woonden eerst in de Nokerstraat, en verhuisden nadien naar de Katelijnestraat. Wilfried wijst me het witte huis met het vooruitstekende gedeelte aan. Daar werd hij een jaartje later - in 1949 - ook geboren...
Ik ben de oudste van de vijf kinderen. Ik en mijn iets jongere broer Roeland zijn Mechelaars; mijn andere broer, Jan, en mijn twee zussen, Annemie en Kristien, zijn Limburgers. Want mijn ouders bleven niet in Mechelen. Het bedrijf van mijn vader ging over kop, en ons gezin keerde terug naar Limburg. Vader ging er in Hasselt werken als PR-man van een melkerij. Moeder ging naar het onderwijs terug. Mijn ouders bouwden hun huis in Zonhoven. Daar bracht ik mijn verdere jeugd door. Van mijn kleuterjaren in Mechelen kan ik weinig of niets herinneren. Nu vraagt mijn hoogbejaarde moeder nog vaak of deze of gene winkel nog te vinden is in Mechelen... Maar Mechelen is natuurlijk sterk gewijzigd in al die jaren...
Mechelen was verleden tijd voor Wilfried. Zijn middelbare studies deed hij gedeeltelijk in Maasmechelen en in Tongeren, en nadien trok hij naar de Leuvense universiteit om er de richting Economische Wetenschappen aan te vatten. Maar een zwaar ongeval stak stokken in de wielen. Bij het oversteken van de straat werd hij gegrepen door een auto. Het was heel heftig. Meer dan een jaar was Wilfried buiten strijd. Nadien probeerde hij de draad weer op te nemen en zijn universitaire studies te hervatten, maar dat lukte jammer genoeg niet meer. Hij schakelde over op secretariaat/moderne talen in Heverlee en slaagde...
In die periode was de door wereld al dansend en zingende groep Up with People erg populair. Wilfried maakte een optreden mee in Leuven en dat had hem sterk aangegrepen. Hierdoor gepassioneerd schreef hij een brief om zich kandidaat te stellen voor een jaartje mee te reizen met deze groep. Dit leek een mooi alternatief voor de legerdienst waarvoor hij afgekeurd was door gevolgen van zijn ongeval. Sinds dat ongeval rook hij totaal niks meer en zijn gehoor was ook minder scherp.
Wilfried werd aangenomen en diende 153 000 Bfr. neer te tellen voor deze deelname.
Dat was in die tijd een bom geld, ook al dekte deze som lang niet alle gemaakte kosten, van reizen, accomodatie, verblijfplaatsen... Maar het was betaalbaar door de schadevergoeding die ik trok voor mijn ongeval. Op 1 augustus 1974 vertrok ik met Up with People, en op 12 juli van het daaropvolgende jaar keerde ik terug. Up with People had steeds drie groepen die kriskras door de wereld reisden. Ik vertrok met de enige groep die uit ons land vertrok, nadat ik eerst nog een grote reünie van de familie Gevers in Herk de Stad bijwoonde. Want dat wou ik beslist niet missen. Het muzikale aspect van Up with People sprak me sterk aan. Ik kon dan ook wel wat zingen. Zo zong ik met mijn sopranenstemmetje 'Stille Nacht' in Herk de Stad en was nadien ook nog lid van diverse schoolkoren. Mijn groep van Up with People vertrok vanuit Spa, over Ierland en Engeland terug naar België en Luxemburg, naar Italië en Spanje. We staken de zee over naar Marokko en nadien de Grote Plas naar de Verenigde Staten, waar we negen staten aan de Oostkust aandeden. Toen ik terugkeerde - in Cherbourg - was ik 25 jaar.
Het werd voor Wilfried een onvergetelijke ervaring. Hij maakte veel plezier dat jaar, en hield er mooie vriendschappen wereldwijd aan over.
Na zijn terugkomst ging Wilfried op zoek naar werk en solliciteerde bij Belgavia in Zaventem. Zo kwam hij tercht in het oude vrachtgebouw aan de terminal waar nu DHL zit. Hij was betrokken bij het vrachtvervoer. Seabord World Airlines. In 1977 was er dan een herschikking van het personeel, en zo werd Wilfried overgeplaatst naar Schiphol.
Ik was toch alleen. Deze verhuis was dus niet zo erg. Vier jaar heb ik in Amsterdam gewoond - in het centrum. Er ging een wereld voor mij open. Nadien werd ik terug overgeplaatst naar Brussel waar ondertussen BRUCARGO was opgebouwd. Waar ging ik wonen? Terug naar Limburg? Of... Leuven? En toen kreeg ik ineens het idee: waarom Mechelen niet? ...de vergeten geboortestad...
Dat was een gelukkige beslissing. Mechelen lag maar op een boogscheut van de luchthaven, en Wilfried Gevers vond er zijn stek.
Ik kwam dus terug naar Mechelen, de stad waar ik geboren werd en mijn kleuterjaren doorbracht. Ik vond eerst iets in de Bleekstraat, maar in 1985 kocht ik een appartement in de Augustijnenstraat naast de toenmalige verpleesterschool (Hof van Duffel) en schuin over het huis waar Rembert Dodoens woonde. Ik woon er erg graag. Het lijkt of ik 'thuisgekomen' ben. Ik leerde hier vele mensen kennen, en sinds ik twee jaar geleden op pensioen ben gegaan, heb ik tijd te kort. Ik zing in koren in Borgerhout en Zaventem, en tot voor kort ook nog in een koor in Perk. Ook in Mechelen probeer ik actief deel te nemen aan wat hier allemaal gebeurt. Zo ga ik al vele jaren mee in de Hanswijkprocessie. Ik was al een Bourgondische edele, een dienaar bij de Bruiloft van Kana, en zélfs de illustere hertog Filips de Goede. Ik wil graag mijn steentje bijdragen aan deze processie die toch wel een mobiel cultuurmonument mag genoemd worden, al zou ik ze graag iets meer dynamisch zien, en minder statisch zoals ze nu naar mijn gevoel toch is. Geboeid door geschiedenis en cultuur is Mechelen ideaal voor mij. Ik ben ook 'vriend van de Stedelijke Musea' en van de Mechelse Studio Belle Epoque. Ook al heb ik me overal in de wereld thuisgevoeld, ik voel me nu toch een échte Mechelaar...
We lopen tot in de Katelijnestraat. Nu is een frituur gevestigd in zijn geboortehuis.
Geboren in Mechelen werd ik gedoopt in de OLV-over-de-Dijlekerk. Ik ging als kleutertje naar school in de Begijnenstraat. En mijn moeder vertelde me dat ik zo graag naar school ging dat ik zélfs 's zondags wou gaan. Het was alleen maar doordat Zuster Matha zei dat dit niet kon, dat ik me er bij neerlegde. In OLV-Waver woonde nog familie langs vaderskant. Dokter Gevers was daar burgemeester. Onze families ontmoetten mekaar al wel eens in Den Beer op de Grote Markt. Da's allemaal lang geleden natuurlijk. Nu ben ik echter opnieuw Maneblusser. Ik hou van Mechelen. Er gebeurt hier zo veel. Dit is een mooie stad, centraal gelegen, en ik zou hier echt niet meer wegwillen. Als mijn wereldwijde vrienden bij mij op bezoek komen, toon ik ze maar wat graag mijn stad, en leid ik hen rond. Dan voel ik me zo een beetje een ambassadeur van Mechelen. Vanop mijn terras zie ik zovele torens van de stad en sinds de afbraak van de Euroshopping zijn daar nog twee bijgekomen: die van OLV-over-de-Dijle en die van de kerk van Leliëndael... Het is werkelijk een schitterende locatie.
Wilfried Gevers spreekt met veel liefde over de stad die hij herontdekte. De geboren Mechelaar met Limburgse roots is weer thuisgekomen...