(foto's: Jan Smets)

Voor de vijfde keer reeds wordt door Orbit en Sharif een religieuze ontmoeting tussen Christenen en Moslims georganiseerd.  Daar is immers nood aan.  We moeten af van het hokjesdenken en boven onze muurtjes kijken.  Want er zijn misschien wel meer gelijkenissen dan verschillen tussen beide geloven.  Om het wat oneerbiedig uit te drukken: ze komen uit dezelfde 'zandbak'.  Of een tikkeltje anders verwoord: er wordt vertrokken vanuit hetzelfde boek.  Zo'n ont-moeting kan verrijkend werken.  Beslist.  Da's een uitdaging voor de organisatoren.  Even praktisch: iedereen is welkom in het Scheppersinstituut op de Melaan - nu zaterdagavond om 19u30.  Iemand vroeg aan één van de iniatiefnemers of ook niet-gelovigen welkom zijn...  Waarom ook niet?  Als iedereen vertrekt vanuit respect voor de eigenheid van 'de ander', en niemand mekaar wil doodmeppen met dogma's en Het Grote Gelijk kan dit allemaal best.

Ik had vanavond een babbel over dit iniatief met Lies Vandeneede, voorzitter van Sharaf, Hamid Riffi van dezelfde vzw, en Ibrahim Belhadj van moskee Al Buraq die mede-organisator is.  Verontschuldigd is Paul Van Bets van Orbit.

Onze stad krijgt hoe langer hoe meer een multicultureel karakter waarbinnen multireligieus samenleven evident lijkt.  En toch: het roept bij mensen toch verschillende reacties op.  Sommigen vinden het eerder beangstigend en weer anderen laat het gewoonweg onverschillig.

Er zijn ook Mechelaars die door dit alles ook worden uitgedaagd en hoogst nieuwsgierig zijn.

Daarop speelt dit iniatief in.

We organiseren dit nu voor de vijfde keer.  De eerste editie ging door in de Hogeschool, toen nog Lessius geheten.  Paul Van Bets was toen ook al één van de iniatiefnemers.  ORBIt waar hij de vertegenwoordiger van is, werd toen nog Kerkwerk Multicultureel Samenleven genoemd.  Het was een boeiende avond die naar méér smaakte.  Er waren sprekers en er was een luisterend publiek.  En ook bij de volgende edities was dit de formule.  Maar bij evaluatie kwam naar boven dat de deelnemers toch nog meer nood hadden aan dialoog.  Dat was er ook al wel, maar misschien te kort.  Daarom willen we hiervoor nu meer tijd voor uittrekken.  Eerst hebben we twee sprekers die een veertigtal minuten een panelgesprek voorzitten.  Daarna gaan we aan tafels zitten in groepjes, en praten we met mekaar.  Als dit gesprek niet goed vlot, bieden we stellingen aan waarrond dan kan gepraat worden.

  (Paul Van Bets)

Eén van de sprekers is Jan Arnalsteen, Katholiek priester in Mechelen.  De ander is de jonge Vlaamse Imam en Islamleerkracht  Khalid Benhaddou, een 28 jarige geboren en getogen Gentenaar.  Hij zou volgens de organisatoren heel bevlogen zijn.  Hij is coördinator onderwijsnetwerk islamexperten en ook voorzitter Vlaamse Imams.  Bovendien is hij aan de slag bij het Netwerk Theologen tegen Radicalisering.

Door ontmoeting kan verschil en verscheidenheid een verrijking worden in plaats van een bedreiging.  We kunnen op zoek gaan naar het recht op levensbeschouwelijke identiteit in een openheid voor andersheid.  Wanneer Moslims en Christenen een betere kennis bezitten over elkaars geloof, stimuleert dit het wederzijds respect en begrip.  Mensen kunnen elkaar op deze manier beter leren kennen, begrijpen en waarderen.

Werd er de vorige edities stilgestaan bij het zoeken naar gelijkenissen en verschillen: dit jaar wil men graag nog een stapje verder gaan.  Het zou zaterdag moeten komen tot écht dialoog.  En daar hebben velen nood aan.  Vooral vanuit de Mechelse Moslimgemeenschap is daar vraag naar.

Het leven is een toch die ieder van ons moet afleggen, of je al dan niet gelovig bent.  Van kinds af aan worden we meegenomen op tocht die gepaard gaat met bepaalde rituelen en gewoonten.  Zo kennen we binnen het Christendom en de Islam rituelen rond de geboorte, de kindertijd, het huwelijk en de dood.  Zaterdag gaan we samen op pad doorheen ieders rituelen en de persoonlijke beleving.

Lies is voorzitter van Sharaf.  Deze vereniging werd indertijd opgericht door een aantal Mechelse Moslims die zich tot doel had gesteld om de Marokkaanse gemeenschap meer open te stellen op het Mechelse leven van alledag, en méér tot dialoog te komen.  Vier pijlers zijn daar belangrijk in: het maatschappelijke, het religieuze, het culturele en het medische.  Zo hield me onlangs een medisch congres in Lamot rond ouderenzorg.  Het maatschappelijke debat spitst zich toe om het probleem van de radicalisering. Met Kerstmis steekt men bijvoorbeeld ook de handen uit de mouwen bij de Lage Drempel.  Op het culturele vlak bracht men niet lang geleden een bezoek aan Beeldsmederij De Maan.  En dan is er natuurlijk ook de interreligieuze beleving zoals nu zaterdag...

Ik werd aangesproken door Sharaf om me aan te sluiten.  De vereniging wil zich naar iedereen richten, niet alleen naar Moslims dus.  Daarom heb ik met mijn Vlaamse en Christelijke achtergrond de taak van voorzitter opgenomen naast Abdellatif Riffi, Samira Essiaf, Horiya Lakhal, Jamel Ibrahimi  en Aziz Sefiani.

Onbekend is vaak onbemind.  Het iniatief van zaterdag biedt dus mogelijkheden tot échte ontmoeting.    In tijden dat geloof bijna een taboe is geworden wil men tonen dat het best OK is om te geloven en anderzijds open te staan voor anderen. 

In feite komen onze waarden die we beleven via onze religieuze overtuiging overeen met de humane waarden en Universele Rechten van de Mens.

Praktische info:

Scheppersinstituur Melaan 16.

Zaterdag 12 maart.

Inkom: vrije bijdrage

indialoogmechelen@gmail.com

0474 52 39 48