“Ze hadden me verteld dat het uitverkocht was maar ik zie daar en ginder en ook op het balkon toch nog een paar lege stoelen”, grapte Jan De Wilde bij aanvang van zijn gesmaakte optreden, zaterdagavond 5 maart 2016 in de uitverkochte Mechelse stadsschouwburg. “Wie was er bij mijn vorige doortocht bij? Wel, we gaan precies hetzelfde doen”, loog De Wilde, “dus wie het al gezien heeft, stap maar op!”. Meteen had De Wilde de lachers op zijn hand, lachers en melomanen die bléven. En gelukkig maar want anders hadden die een erg fijn optreden gemist!

Zo spraakzaam als gisteren hadden de meesten Jan De Wilde wellicht nog niet meegemaakt. Behalve de lange, grappige inleiding, kregen we ook flink wat verhalen en grappen tussendoor. Maar de sympathieke bard had toch vooral mooie liedjes bij. Hij werd begeleid door een uitstekende band met ondermeer ouwe getrouwen Dree Peremans, Kries Roose en een heuse blazersectie in de gelederen.

De Wilde bracht met Dag Meneer De Wilde, de naam van de tour en ook de recent verschenen verzamelaar + boek (en natuurlijk een gekend lied van de zanger), een mooie greep uit het repertoire.

De Wilde opende de set met De Luie Naald, uit De Wilde's vijfde album, De bende van Jan de Wilde (1987), dat verhaalt over Jan de Wilde's grootvader die kleermaker was in Aalst.

Met Golden Retriever, uit het succesvolle album Héhé (1990) was het eerste hoogtepunt van de avond een feit. “Dit liedje gaat niet echt over hondjes, het is een metafoor!” aldus De Wilde die vervolgens uitvoerig over Golden Retrievers, de honden, had. “Die bijten nooit, maar ik heb er toch een geweten die...”. Hilarisch!

Met Dag Meneer De wilde, werd het album De Bende Van opnieuw bezocht, net als De Luie Naald autobigrafisch en een van De Wilde's mooiste liedjes dat gaat over diens vader die de zanger op veel te jonge leeftijd moest afgeven. Sterk!

De vrolijke scheldtirade Hé Hé, van het gelijknamige album kon natuurlijk niét ontbreken. “Borgworm, Aartselaar, projectonwikkelaar, dilletante vlooientemmer, degoutante vtm'er, over't paard getitlde Jan De Wilde”, wie zong er niet stiekem méé?

Aangekondigd als zijn eigen favoriete nummer, “ik mag er zelf ook iets aan hebben he”, volgde het geweldige Zussen (De Bende van, 1987). Toevallig ook een favorietje van jullie verslaggever.

   

Wakker Naast Jou, uit Volle Maan (2000) had ik nog niet live gehoord. Een erg mooi lied dat toetsenist Kries Roose schreef. Een erg mooie uitvoering met fijne keys van Roose zelf.

Met Lieve Loemoemba, Klotepa keerden we terug naar 1980 (PVBA Koekejoe & Cie). De begeleidinsband nam even pauze, de blazers kwamen voor het eerst op de scene en de stem van De Wilde, enkel begeleid door deze blazers zorgden voor een wel erg stijlvolle renditie van dit kleine, toch niet geheel onschuldige liedje.

De blazers zouden dan blijven, de band kwam terug en oude kraker Jan de Grote Griezel (Vogelenzang 5, 1972) werd ingezet. “Dit gaat niét over mij” verzekerde De Wilde ons eerst nog, “ik heb lang zelf niet geweten waarover het eigenlijk gaat. Het gaat een beetje over kolonialisme denk ik. Ja, daarover gaat het!”

Bij de 62 liedjes op het verzamelalbum Dag Meneer De Wilde, zijn er ook drie nieuwe opnames; zoals de sterke single Hare Krishjna, Hallelujah en Valsspeler, die volgden in de set. Ze moeten niet onderdoen voor de een aantal van De Wilde's strafste composities.

Zoals wel vaker kreeg songsmid en muzikant Lieven Tavernier een open doekje van De Wilde, die de liedjes De Eerste Sneeuw, De Fanfare van Honger en Dorst en De Verdwenen Karavaan op Hé Hé (1990) de onsterfelijkheid inzong. De Wilde roemde Tavernier door alledrie de nummers te brengen, hoe anders. De Fanfare van Honger en Dorst werd opgespaard voor de laatste bis, een sfeervol De Eerste Sneeuw volgde Valsspeler in de set en een prachtig De Verdwenen Karavaan werd opgedragen aan “Ouwe makker Zjef Vanuytsel”. Kippenvel!

Altijd fijn om Jan De Wilde's interpretatie te mogen horen van dichter W.H. Auden's 'Victor a Ballad'. Bij De Wilde telt het verhaal heel wat minder versen, “àlle verzen zingen, dat kan ik jullie niet aandoen” aldus De Wilde. Victor werd omgedoopt tot Walter. Jawel, het o zo mooie Walter, Ballade van Goudvis volgde! (te vinden op zowel Vogelenzang 5, 1972 als Hé Hé, 1990).

Wals Met Matilda, nog een 'nieuw' nummer op Dag Meneer De Wilde, was dan aan de beurt, een erg fraaie interpretatie van Tom Waits' Tom Traubert's Blues, vertaald door Dree Peremans. Proficiat aan vertaler/hertaler Peeremans en vertolker De Wilde. De zanger vertelde ons wie Matilda was, een metafoor voor heroïne; “dit is een anti-oorlogslied, Waits heeft het over de soldaten die zich een shot heroïne zetten om de oorlog te vergeten: waltz with Mathilda”.

De eerste tonen van Een Vrolijk Lentelied (Vogelenzang 5, 1972 en Hé Hé, 1990) weerklonken, uitermate warm onthaald door het publiek dat evenwel besefte dat de show nu naar zijn einde liep. Het was ondertussen 22 uur. De Wilde en band groetten het publiek uitvoerig onder welverdiend applaus.

Nog geen minuut later keerde Jan De Wilde terug, enkel vergezeld door Kries Roose. Als duo brachten ze een bloedmooi Na Nieuwjaar (De Bende Van, 1987). “Ik ben altijd traag, en neem mijn tijd dus ook nu mag ik het nog over Na Nieuwjaar hebben, van mij mag dat ook nog in december”, grapte De Wilde. Opnieuw bijgestaan door de volledige band werd besloten met Otomobiel (De Bende Van, 1987) en een uitmuntend De Fanfare Van Honger En Dorst (Hé Hé, 1990).

Zelden zo'n welbespraakte en ontspannen Jan De Wilde gezien. De Wilde had het er zelf ook over zich beter in zijn vel te voelen dan ooit. De bard's stem klinkt al een tijdje veel lager dan vroeger en de grijze haren liegen niet, natuurlijk maar je zou haast niet geloven dat De Wilde in januari 72 kaarsjes uitblies!

Fijne liedjes brengen voor de mensen: dat is hij alleszins nog lang niet verleerd. Moge hij dit nog lang doen. Ik had natuurlijk ook nog graag Zevenslager, Grote Ombudsman, Rolstoel, Joke, Anneke Weemaes, Communisten, De West-Vlaamsche Leeuw of De Bende Van gehoord maar laten we niet te gulzig zijn!


Setlist:
De Luie Naald / Golden Retriever / Dag Mijnheer De Wilde / Héhé / Zussen / Wakker Naast Jou (Kries Roose) / Lieve Loemoemba, Klotepa / Jan de Grote Griezel / Hare Krishjna, Hallelujah / Valsspeler / De Eerste Sneeuw (Lieven Tavernier) / De Verdwenen Karavaan (Lieven Tavernier) / Walter, Ballade van een Goudvis (W.H. Auden) / Wals Met Mathilda (Tom Waits) / Een Vrolijk Lentelied.
Bis:
Na Nieuwjaar / Otomobiel / De Fanfare van Honger en Dorst (Lieven Tavernier)


tekst en foto's (Dijlefeesten 2015): © Mark Van Mullem