Beeldsmederij De Maan gaat van start met...Goudkoorts

(foto's: Jan Smets - sfeerbeelden én artistiek leider Stef De Paepe)

Vanavond was het hek van de dam! Na een paar jaar verbannen geweest te zijn naar het Cultuurcentrum dat het gezelschap gastvrij onderdak gaf, is De Maan helemaal terug. De Nieuwe Maan schittert als nooit tevoren aan het Mechels firmament. Voortaan is het Figurentheater een Beeldsmederij geworden en huist ze in een opvallende goudklomp aan het Cultuurplein. De metamorfose is spectaculair te noemen. Vandaag waren er alleen gelukkige gezichten te zien: het vroegere Stadspoppentheater dat tot de DNA van deze stad hoort, blaast 50 kaarsjes uit en is springlevend. Oud en nieuw gaan naadloos in mekaar over: verleden en heden, traditie en vernieuwing, oude en nieuwe stenen- een geslaagd huwelijk. Artistiek Stef de Paepe, voor de feestelijke gelegenheid volledig in een gouden outfit gestoken is verwachtingsvol. En dat zijn we allen... Vanavond werd het glas geheven op een nieuwe start... Een sfeerbeeld:

Paul Contryn en Fernand Verreth halen herinneringen op..

In de inkomhal loop je letterlijk door de geschiedenis van het theater... Ik herken poppen uit een ver verleden, en ja...daar zie ik ook Inca Kapak en zijn gevolg... Figuren uit een stuk dat een onvergetelijke indruk bij mij heeft nagelaten... En zie de wonderlijke creaties van creatief talent Paul Contryn... Prachtig gewoonweg...

Poppenspelers uit lang vervlogen dagen: Fernand Verreth, Pol Meel en Herman Meckx. Herman (re) vertolkte vroeger zowel Luppe als Baas, en Fernand was helemaal de legendarische Tijl, maar ook Firmin...

Sis Vermuyten, Paul Contryn en Herwig Delannoye van de Oudheidkundige Kring...

Ook Mechels jong theatertalent Freek Mariën is op de opening...

...en kinderburgemeester Pieter Verelst die binnenkort de sjerp aan zijn collega Merel zal overdragen. Hij mocht als laatste een woordje doen. En hij bracht het er reuze van af.

Architect Jos Roosemont, één van de leden van de steunende Lionsclub..

Koen Leemans, directeur van het Cultuurcentrum, en Michel Price.

Tom Van Dijck en Bruno Wevers: gevestigde theatermonumenten...

Caroline Gennez...

Heidi De Nijn en cultuurschepen Björn Siffer...

"Dit is een 18-karaatsfestival" zegt een enthousiaste Stef De Paepe in zijn openingsspeech. Hij is de stad heel erg dankbaar dat deze in deze moeilijke economische tijden toch de juiste keuze maakte om voluit te kiezen voor de uitbouw van dit theater. "Het is een statement dat me tot ontroering weet te brengen! Fantastisch dat een stad durft te kiezen voor een theater. Dit moet hopelijk de culturele uitstraling van de stad vergroten. Het gebouw is de architecturale vertaling van ons programma. We willen oud en nieuw combineren en breken uit de niche van het Figurentheater. Ook willen we jongeren betrekken bij ons project. Ik denk hier aan de woorden van Tom Lannoye: "het woord is wind, maar het beeld regeert!". Beeld wordt steeds belangrijker. "

Voor Cultuurschepen Björn Siffer is het weer een thuiskomen in dit gebouw waar hij zo'n goeie dertig jaar geleden zijn eerste theaterervaring had. Ook hij looft de geslaagde mix van oud en nieuw - werk van 'snedige' architecten. "Ik ben apetrots met de realisatie en de opening. Dit was voor mij als schepen één van de belangrijkste werven. Net zoals de bib. de stad investeerde 3,8 miljoen in de vernieuwing van de gebouwen. De aanpalende Heilige Geestkapel wordt nog gerestaureerd, maar wordt vanaf februari 2016 geëxploiteerd. Ook het cultuurcafé met terras op het cultuurplein zal een nieuwe trekpleister zijn. Het autovrije cultuurplein is in volle ontwikkeling, en wordt één van de grote trekpleisters van onze stad; een landmark in het Vlaamse culturele veld. Artistiek directeur Stef is een vernieuwer die aan het roer staat, en hij zal een avontuurlijke koers varen. Ook zal hij jong talent mee aan boord nemen...Kinderen en jeugd opvoeden tot smakers en makers van kunst... Ik sta versteld van het concept, van de toepassingsmogelijkheden en de zichtlijnen die hier geboden worden op de toren... Dit is een goudklomp. Mechelen is niet het Bokrijk aan de Dijle... Het dertiende werk van Hercules is verzet door Stef en zijn team. Het goud aan de buitenkant blinkt, en de echte meerwaarde is binnen: beleving, creatie en dialoog. Investeren in kinderen is investeren in toekomst. Vlaanderen en minister Gatz moeten deze inspanning honoreren!"

Stef De Paepe spreekt nog zijn dankbaarheid uit voor het fantastische werk van het architectenteam en voor tal van mensen die voor en achter de schermen werkten en werken. Ook de vele vrijwilligers waar de Maan niet zonder kan, worden terecht vernoemd!

Bart Somers komt daarna aan het woord. Hij verontschuldigt zich voor zijn onverwacht latere komst, maar dat had alles te maken met het feit dat hij bij de 'échte' Maneblussers - de brandweer - nog brandjes diende te blussen. Maar dat is een ander verhaal.

Hij roemt het schitterende verleden van het theater dat met hart en ziel verbonden is met Mechelen. "Toen ik de eerste plannen van de architecten zag, dacht ik 'lap!' ze zijn hier weer met een 'lamottige brug' - angst alom, koud zweet in het schepencollege. Maar we hebben onze moed bijeengeraapt en hebben dit aangedurfd. Nu zijn we ongelooflijk trots op de vernieuwende architectuur die ook het verleden respecteert. Hier zat ik ooit als klein Bartje op de zetel. Mooi hoe onze toren hier op een gouden bladerdeegtaartje staat! Een stad is meer dan huizen en straten. Anders missen we het essentiële. Stedelijkheid is meer. Het gaat om gemeenschappelijke dromen, herinneringen, verhalen... Het gaat om mensen samenbrengen, samen geschiedenis schrijven en samen toekomst maken. Dit doet ook de Beeldsmederij: het doet jonge mensen dromen, cultuur beleven... De Beeldsmederij verdient een plaats onder onze toren!"