(foto's: Jan Smets)
Een gloednieuw prachtboek over Mechelen verdient een mooi decorum om voorgesteld te worden. De Keldermanszaal in ons stadhuis was dan ook de geknipte ruimte om uit te pakken met 'Mechelen, Feiten & Façades' van Marcel Kocken en Luc Van Hoeylandt - het langverwachte kunstboek waarvoor de Mechelaars al een tijdje geleden warm voor werden gemaakt. De Maneblussers zullen niet op hun honger blijven zitten: het boek is een pareltje geworden. Het eerste boek van de nieuwe uitgeverij Elena is oogstrelend mooi, hoogst verzorgd samengesteld met prachtige foto's van Luc en boeiende teksten van de nu bijna tachtigjarige Marcel. Luc en Marcel zijn gepassioneerde Mechelaars en dat merk je als je dit boek doorbladert. Van nu af is het te verkrijgen in jouw favoriete Mechelse boekhandel, en zaterdag kan je het bovendien laten signeren door de twee auteurs in Standaard, Salvator of Zondvloed. Niet te missen. Dit is een boek om zelf te koesteren of hét ideale geschenk voor elke Mechelaar die eveneens een passie heeft voor zijn stad!
Bij de aanwezigen o.a schepen Bart de Nijn, oud-schepen van Cultuur Frank Nobels, stadsgids Egied Rossiau, voorzitter van de Mechelse gidsenvereniging en jarenlange vriend van Marcel Kocken, Herman Vermeulen, Michelle Eeman van Monumentenzorg Mechelen, François Van der Jeught, Karla De Keulener van Salvator...
Marcel Kocken en Luc Van Hoeylandt, de beide auteurs.
Marcel spreekt zijn waardering uit voor zijn vriend en mede-auteur die hij betitelt als kunstenaar zoals hij met overgave en talent 'schreef met licht'...
Van de Mechelse boekhandels waren Karla de Keulener van Salvator en Mark Verstraelen van Standaard aanwezig om de geboorte van het boek mee te maken...
Ook stadsgids Egied Rossiau was aanwezig, net als Herwig De Lannoye van de Koninklijke Oudheidkundige Kring voor Oudheidkunde, Letteren en Kunst van Mechelen...
Herwig De Lannoye in gesprek met schepen Bart de Nijn...
Angela Scheltiens en Marlies Fisher, respectievelijke echtgenotes van Luc en Marcel hebben hun mannen in de twee jaar zwoegen aan het boek, heel erg gesteund met raad en daad. Zo tikte Angela alle teksten uit. En: in het boek staan naast de vele fraaie foto's ook 50 000 woorden. Dat kan dus beslist tellen...
De immer jonge, 95 jarige moeder van Luc Hoeylandt, Joanna Devos: stralend als steeds, en uiteraard erg fier op het werk van haar zoon!
Herman Vermeulen, decennialange voorzitter van de Mechelse gidsenbond...
Marcel Kocken met zijn dochter Sylvie, die mee in de eer mocht delen... En hieronder Luc met zijn moeder en zus Suzanne...
Michelle Eeman laat een goedkeurend oog vallen op het boek, en ook Jan Somers van de Kerjeuze Mecheleir is één en al lof...
Schepen van Cultuur Björn Siffer geeft een compliment over het resultaat van de creatieve samenwerking tussen Luc en Marcel, en zegt al uit te kijken naar de verdere uitgaven van de nieuwe Mechelse uitgeverij van Luc Van Hoeylandt... De felictiaties van de stad zijn alvast voor hen beiden.
Het boek werd door Luc opgedragen aan zijn ouders. Vader Van Hoeylandt is al van 1983 overleden, maar nog steeds in de gedachten van de auteur. Het is een verraste moeder van Luc die het allereerste exemplaar overhandigd krijgt, en dit is wel een mooi, ontroerend moment...
Zaterdag kan je jouw boek laten signeren:
10u - 12u in Standaard Boekhandel op de IJzerenleen
14u - 16u in Boekhandel Salvator in de Befferstraat
17u - 19u in Boekhandel De Zondvloed in de Onze Lieve Vrouwestraat
Het lang verwachte boek gaan halen vandaag en al eens vluchtig doorbladerd.
Mooi verzorgd werk. Proficiat. Ook heel mooi gedrukt (hier komt de drukkersvrouw naar boven).
Het ruikt ook nog zo heerlijk naar drukkerij.
Heb ik dan al die jaren met mijn hoofd naar beneden rondgelopen in mijn stad?
En toch weet ik heel veel van die huisjes en huizen staan. Over "Huis de Belle"in het Paardenstraatje is hier zelfs een thesis in huis.
Van verschillende anderen heb ik van dichtbij de archeologische kant van de zaak mogen mee beleven. Fijn te zien hoeveel huizen er beschermd en mooi gerestaureerd zijn de laatste decennia.
Voor de rest vraag ik me af hoe de fotograaf erin geslaagd is die huizen er zo "proper" te laten uitzien. In het echt zijn sommigen toch een beetje slordiger van aanzien vrees ik.
Een zalig boek om de komende wintermaanden meer dan één keer vast te nemen en met mondjesmaat te savoureren.
De properteit stond vorige maand uitgelegd:
"Storende elementen moesten weggewerkt worden, zodat alleen 'de naakte eigendom' overbleef. Het moest een zuiver gebouw opleveren. Reclameborden, kabels, alarminstallaties, parlofoons, takken en bomen moesten allemaal 'verwijderd' worden."
Met kniptang, schroevendraaier en kettingzaag? Met softer trucs, denk ik.
Het alom geliefde photoshop zeker hé Mon.
Ik stelde me zo voor dat de fototgraaf vooraf aan de bewoners ging vragen of ze hun gordijnen wilden toedoen, de ramen wassen en de voordeur schilderen, voor hij de foto zou nemen.
Het is wel nogal steriel zo.
De gemoderniseerde winkelpuien werden zelfs uitgesproken steriel. Maar de gevel komt dan tot zijn recht. Daarom werd ook geopteerd om de achtergrond weg te laten. Puur gevel op je papier. Behalve waar de omgeving een sterk beeld oplevert, zoals het Koraalhuis (p. 223). Ook de wederopgebouwde Sint-Antonius (p.191) mag inderdaad die gepaste reflectie van de overzijde in de ruitjes tonen. Op 't eerste zicht heeft Luc Van Hoeylandt er wel goed bij nagedacht.
Met mijn gsm kan ik nog altijd levensechte sfeerfoto's gaan maken. Dit boek gaat eerder over de architectuur. Ondanks de markt was het om 10.26 uur niet aanschuiven bij Marcel en Luc. Goed voor mij, mijn dag kan weer niet meer kapot.
Is dit exemplaar een opvolger van "Mechelen volgens Van den Eynde" van Marcel uit '82 ?
Met foto's i.p.v. tekeningen ?
Allez, mijn exemplaar is ook binnen.
:-)
Het mijne is ook veilig gesteld.
.
Hieronder Marcel die mijn exemplaar signeert in boekhandel Salvator.
Noem het misschien reclame voor het boek, maar het is nen hele schone kerstcadeau voor de bomma !
;-)
@mon, misschien ver gezocht, maar het doet me een heel klein beetje aan de tekeningen van De Noter denken.
@gymicko: dees bomma heeft zelf voor hare cadeau gezorgd, ze moesten zo eens op zijn tegen kesrtmis ;-)
@ Malenie :
ASAP uw kinderen en kleinkinderen verwittigen dat de bomma al een exemplaar heeft !
;-)
@ Malenie:
"dees bomma heeft zelf voor hare cadeau gezorgd, ze moesten zo eens op zijn tegen kesrtmis"
Zo dacht deze 9x bompa en 3x overgrootvader er ook over :-)
Inhoudelijk: teksten en foto 's zijn af.
Vormelijk: ik heb last met de leesbaarheid van de tekst ' over de evolutie van het stadsuitzicht ' van Marcel Kocken in zijn intro. De achtergrond met de prent van de oude st. romboutskerk weegt te zwaar op de tekst die er bovenop staat.
Alles bij mekaar: zijn geld dubbel en dik waard. Ik hoop op een vervolg.
Malenie, je vergelijking is niet ver gezocht. Dat bedoelde ik met mijn parafrase van een gekende titel bij een reeks tekeningen van J.B. De Noter. De foto's zijn onvermijdelijk ook een persoonlijke verfraaiing, maar met veel minder willekeur dan tekeningen. Maar ook nu speelt wat onzekerheid. Ik heb er nog geen precies idee van, hoezeer de bewerking van sommige foto's tot een ietsje foute voorstelling zou kunnen leiden. Op iedere willekeurige plaats kan een detail onterecht ontbreken, gewoon omdat het achter een technisch kastje of bordje verborgen zat dat alleen softwarematig 'verwijderd' werd. Of ziet men op die verborgen plek een elementje omdat het volgens Luc Van Hoeylandt repetitief ook daar leek te horen, maar is het bizar genoeg in werkelijkheid juist daar een beetje anders, of niet aanwezig? Een onjuiste invulling kan nooit uitgesloten worden zonder de originele foto erbij, zodat voor ons de documentaire waarde niet absoluut is.
Met het principe heb ik geen probleem: Aan nog maar eens een boek met gewone foto's zou ik geen geld meer besteed hebben want van veel gebouwen heb ik al wel een oudere en dus meer oorspronkelijke foto. En zelfs een 19de-eeuwse foto kan handig geretoucheerd geweest zijn.
Mij boeit het behoorlijk compleet overzicht van in één periode gemaakte beelden, vanuit één visie. Het is nog te vroeg om me over de selectie te kunnen uitlaten, maar mijn eerste indruk zit wel goed. Daarnaast telt de kwaliteit van de foto's en hun afdruk, en nóg beter zou al meteen posterformaat vergen.
Voor de tweede keer viel bij het doorbladeren mijn exemplaar op p. 195 open. Opnieuw stoort me het platgeslagen fotootje. Het lijkt beschilderd canvas. Er werd al doordachter belicht goudleer op papier afgedrukt, met sterkere contrasten en toch voldoende zachte weerspiegelingen, zodat het reliëf eruitspringt. Het kan de enige binnen getrokken foto in het boek blijken, en dan misschien niet eens door Luc Van Hoeylandt.
Luc, ook ik zie vooral een dun lettertype lopende tekst liefst op een vlakke achtergrond. Ook binnenin staat een langere tekst soms gedeeltelijk over een vaag achtergrondbeeld, de ene keer al eens wat meer storend dan de andere. Maar in datzelfde bedje zijn veel dingen die ik tegenwoordig onder ogen krijg, ook ziek. Op papier en op scherm, het nadeel van hedendaags willen overkomen met goedkoop geworden mogelijkheden. Het zal van langsom uitsterven en dan oubollig lijken maar dat is een magere troost. Toch is het in dit geval detailkritiek, want het werd nooit echt moeilijk leesbaar, alleen wat vertragend en misschien vermoeiend.
"Merkwaardig is wel dat een foto uit 1910 Den Bonten Os toont met de ingangsdeur links ten opzichte van de toeschouwer." (p. 11)
Als die deur dan ook door de fotograaf links gezien werd, stond ze 'links op de foto', 'links in beeld'. Waarom dan zo moeilijk geformuleerd dat ik me onderlinge posities ga voorstellen? Moet ik me dan inbeelden uit die deur te stappen en sta ik links ten opzichte van dienen ene die me staat te bezien? Dat is 'rechts op de foto'. Jaja, ze stond links op de foto; niet te moeilijk maken, maar wie is ermee begonnen, eh!
Maar bezie dan de huidige foto... Waar links kan die deur gezeten hebben in dat breed raam? Was het een poort? Anders moet de benedenverdieping er compleet anders uit gezien hebben. Vernieuwde pui? Is de huidige stijl 18de- of 20ste-eeuws? Bestaat er geen oudere foto van en was er geen tekening bij de genoemde bouwaanvraag? Al bij al toch een duistere zinsnede.
Zeer klaar is, dat ik me de aanschaf van dit boek nooit ga beklagen. Integendeel.