Herinneringen aan een volkscafé...

met categorie:  

  (foto's: Jan Smets)

Je las het wellicht vanmorgen in Gazet van Mechelen of het Nieuwsblad: voor volkscafé 't Sas op de hoek van Hanswijkstraat en Speecqvest is het doek gevallen.  Het laatste van de ooit twintig café's in de Hanswijkstraat, heeft haar deuren gesloten.  Na 33 jaar moet Monique Possemiers haar zaak noodgedwongen opgeven.  De 71-jarige cafébazin ligt al een poos in het ziekenhuis, en terugkeren achter de tapkraan lijkt uitgesloten.  Jammer.  Nadat al eerder een ander volkscafé - den Bridge op de IJzerenleen stopte na het overlijden van uitbaatster Irma, verliest onze stad weerom een stuk horeca-nostalgie. Niets blijft duren... 't Sas, dat heel erg populair was voor Jan Modaal tot studenten van de Hogeschool bestond 115 jaar, maar nu is het definitief gedaan. 

Herinneringen aan een volkscafé....

 

Relieken van een

reeds begraven verleden...

de kleuren weggewassen,

de schuimkraag ingezakt,

het bier verschraald...

de herinneringen hangen in de gordijnen

de toekomst is een medogenloze deurwaarder

die wat was

zal schrappen

catalogeren

- definitief -

als 'voorbij'

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Voor Jan Modaal, hogeschoolstudenten... en pugilisten. Zonder sarcasme, want het was zeker geen vechterskot! Steeds een supporterscafé van de 'nobele bokssport'. 't Had een eigen charme, ver van de gewone verafgoding van Koning voetbal, met enkele foto's en aankondigingen aan de wand. Spijtig dat die hierboven nergens te zien zijn. Waren die boksparafernalia, nochtans niet allemaal antiquiteiten, de laatste jaren verdwenen? Alleen van atletiek zie ik nog de beker voor een 2de plaats herentienkamp 2002, en op de flatscreen staat 'de koers' op, cyclo-cross dan wel.

Ik hoorde verleden week dat Monique eindelijk terug aan de beterhand zou zijn en ik wens haar het allerbeste. We zullen haar missen, achter de toog en zij zal haar klanten missen. Spijtig dat niemand het kan / wil overnemen. Ik kwam er graag pauzeren met groepen wandelaars na een eerste deel van een gidsbeurt en zonder groep zat ik er ook geregeld. Het was ook één van de weinige cafés waar men op de tafels nog een ' tafeltapijt ' legde.

Luc, het was te hopen dat ge er in de toekomst niet moet langs gaan met groepen snuivers.-)

Aan Monique zou ik willen zeggen : Het ga je goed.

@ G.L.: ondertussen ga ik met mijn groepen verslaafden via Viavia.