(foto's: Jan Smets)

"Waarom niet gewoon een Bodo-café openen?"   Dit idee opperde de jonge Mechelse kunstenaar Samuel Vanderveken.  En misschien was dit inderdaad wel dé manier om de nagedachtenis van Bodo Vande Voorde te eren.  De iniatiefnemers zagen er wat in, en zo ging de bal aan het rollen.  Woensdag 1 juli is het zover!  Om 18 uur openen de deuren van wat een eigenzinnige kroeg heet te zijn - helemaal in de lijn van de man die vorig jaar overleed na een slepende ziekte.  In de vroegere 'Wok van Mechelen' in de Consciencestraat, zal je je vier dagen (en hopelijk wordt deze toch wel korte periode verlengd - want hier zit flink wat potentieel in!)  kunnen onderdompelen in de wereld van Bodo en de zijnen.  Het wordt hét artistieke meeting point en dé belangrijkste nevenactiveit van D.ART, de jaarlijkse kunstroute die op poten wordt gezet gedurende de Dijlefeesten, en die dit jaar zijn tenten opslaat in de hiernaast gelegen leegstaande meubelzaak Artenova...  Géén piedestal voor Bodo (hij had lak aan Heiligenvereringen) voor de kunstenaar in woord en beeld,muzikant, filosoof, cafébaas en peetvader van de Vismarkt,, maar een toog en een tentoonstelling.   Een 'kafee'  voor Bodo!

Ik heb hem vorig jaar voor het laatst ontmoet in zijn huis aan de Keldermansvest - een paar maand voor zijn overlijden.  Hij had vrede met het nakende afscheid. 

Hij werd op dat moment - in dat laatste gesprek- een mens van vlees en bloed voor mij.  Icoon  en reeds Legende-bij-Leven, Bodo, liet niemand onberoerd, of je nu zijn levensvisie deelde of niet.  Hij was levens-echt, had een duidelijke visie en ging er ook voor.   Rustig heeft hij gepraat,  tussen zijn muziek en zijn boeken en kunstwerken: uitingen van zijn multitalent...

Een ontmoeting met Bodo liet je niet onbewogen. 

Velen in Mechelen delen deze mening.  Bodo staat gegrifd in het collectieve geheugen van deze stad: symbool van een tijdperk, maar méér dan dat: Bodo Vande Voorde overschreed de grenzen van tijd en ruimte.  Je doet hem oneer aan om hem te verengen tot een product van 'zijn' tijd.

Dat is ook de mening van Anne Van de Voorde, Mechels cultuurfunctionaris.

Bodo was een heel bezielende mens, een icoonfiguur.  Hij betekende veel voor heel wat mensen.  En toch heb ik hem maar vrij kort gekend.  Door researchwerk dat heeft geleid tot de expo en het boek 'Niet van gisteren' over een generatie kunstenaars uit de jaren zestig en zeventig, heb ik hem beter leren kennen.  Nadien is onze band erg sterk geworden.  Hij is nu een jaar geleden overleden, maar het is net of hij nog steeds op mijn schouder zit.  Bodo die één van de oprichters en bezielers was van de Dijlefeesten, verdient een hommage.  Vorige zomer was het iets te kort  dag om nog wat in mekaar te boksen, maar dit jaar - bij de veertigste verjaardag van de feesten, wilden we hem absoluut in dit jubileumprogramma betrekken.  Chris Joris, Paul Poelmans en Sjarel Van den Bergh staken als eersten de koppen bij mekaar en spoedig ben ik ook in de boot gestapt - Let wel: niet als functionaris van het Cultuurcentrum.  Dit staat er los van.  

Bodo was veel meer dan de bezieler van de allereerste en vele volgende Dijlefeesten.  Zowel café 'De Verloren Zoon' op de Vismarkt als later 't Klapgat' op de Wollemarkt, waren een verzamelplek én een podium voor muzikanten en artiesten allerhande.  Een aantal van hen zullen trouwens op zondagavond 5 juli een muzikale hommage brengen, die ook opgedragen wordt aan Paul Dignef, Dijlefeestenmedewerker van het eerste uur en duivel-doet-al, die in maart overleed.  Paul wist trouwesn dat hij de 40ste editie niet meer zou meemaken, maar lag mee aan de basis van het cocept...

Muzikant Sjarel Vandenbergh, de partner van Anne, heeft Bodo véél langer gekend.

Ik heb hem haast een halve eeuw gekend - 46 jaar om precies te zijn.  Als jonge gast won ik een talentenjacht en speelde ik in de legendarische kroeg 'de Herten Haas' aan de Haverwerf.  Daar heb ik hem ontmoet.  Hij zei me dat ik een 'goei stem' had, maar dat mijn teksten op niks trokken.  Maar 'kom maar eens af" zei hij me.  Ik ben gegaan, en ben er niet meer weggebleven.  Hij was een grote meneer met vele talenten.  Toen hij ziek werd ging hij naar de essentie van de dingen en het leven.  Hij had er vrede mee dat zijn leven naar z'n einde liep.  Hij heeft zijn omgeving zélf voorbereid op zijn afscheid.  Samen hebben we nog erg veel meegemaakt die laatste maanden: bezochten tentoonstelllingen, voorstellingen, en konden nog zien hoe hij samen met Chris Joris optrad met zijn programma 'Woord en Brand'...  Hij heeft tot het laatste moment écht geleefd, en had zich verzoend met z'n dood.  Hij blijft in het collectieve geheugen van Mechelen zitten, maar door zijn grote netwerk had hij vrienden en kennissen in het hele land.

Bodo was jarenlang actief als zanger/muzikant bij ondermeer 'de Kadullen' en later als cabaretier in 'Café Goesot' en 'Woord en Brand'.  De aanwezigheid van 'de Kadullen' in het hommageprogramma van 5 juli ligt dus voor de hand: Richard Van der Stay, Ugo de Clerck en Sjarel Van den Bergh tekenen present.

De eerste Dijlefeesten onstonden thuis aan de tafel bij Bodo en Coletje in Zemst, vertelde me Jan De Winter, kunstenaar en tijdgenoot van Bodo.  Bodo had een broer die een café had in Gent.  Deze stad had nog niet zoveel jaar zijn 'Gentse Fieste', en Bodo wou iets gelijkaardigs in Mechelen op poten zetten.  We kunnen écht wel zeggen dat de 'Dijlefeesten' het oudste gratis stadsfestival van ons land is, na Gent.

(de eerste affiche van de Dijlefeesten...)

Op de affiche van de eerste Dijlefeesten in 1976 prijkt de top van de toenmalige kleinkunst: Jan De Wilde, De Kadullen, Miek en Roel, Urabus, Kris en Jan De Smet, Kris De Bruyne, Ed Kooyman, Chris Joris, Zjef Van Uytsel, Lamp en Lazarus, Willem Vermandere, Bizjoe met Sjarel Van den Bergh, Eric Melaerts...   Er waren fanfares en er was een Bal Populair, animatie, een rommelmarkt, een kinderknutselhoek, volksspelen, film, een bloemenstoet, een schilderswedstrijd en... Herman De Coninck las voor uit zijn boeken...

Veel schoon volk passeerde er op de Dijlefeesten nadien: Johan Verminnen, Raymond Van het Groenewoed, Wannes Van de Velde, Elliot Murphy...  Jonge beloftevolle bands kregen en krijgen er een podium.  Zo speelden dEUS, Triggerfinger, Intergalactic Lovers en Absynthe Minded in hun beginperiode op de feesten...

En nu is er dus het Bodo-café: een (eer)betoog aan de man die aan de wieg van dit alles stond.

(Beber Geens en Anne Van de Voorde)

Beber Geens van het Zennegatcafé zal deze vier dagen de cafébaas worden van deze eigenzinnige kroeg.  Hij hij doet dit met érg veel plezier.  Als het aan hem lag, zou de periode verlengd mogen worden?  Waarom ook niet?  Er is zoveel boeiends te zien en te beleven en de voorbereidingen waren heel intens...  Het pand staat bovendien leeg...  Dus: waarom ook niet?

Anne:

Het wordt hier geen tweede 'Niet van gisteren'.  Bodo bleef niet steken in een bepaald tijdperk.  Hier exposeren oudere en jonge kunstenaars.  Naast het werk van Bodo zélf wordt ook kunst getoond van vrienden.   Het is niet min: je kan hier werken bewonderen van Evelien Boden, Danny Breckpot, Herwig Candries, Beniti Cornelis, Chantale Delrue, Tatiana De Munck, Jan De Winter, Wim Geerts, Dirk Gooris, Gunther Gooris, Jan Hellemans, Brice Heyndels, Alexandra Jacquet, Eva Jordan, Chris Joris, David Katshiunga, Ria Lins, Jo Op de Beeck, Serge Piessens, Eva Vaes, Eric Vandamme, Samuel Vanderveken, Willy van Eeckhout, Gijs Vanhee, Ann Van Hoey, Sarah Vermeylen, Marijke Van Kenhove, Rik Van Weerdt, Luc Verbeeck en Sarah Vermeylen.  En dit alles tot 5 juli.  Naast deze expo zijn er ook een aantal nevenactiviteiten zoals een jamsessie, een tekencafé en de vertoning van de gefilmde opnames van de laatste voorstelling van de show in het Cultuurcentrum met een interview van Bodo door Etienne Meylemans in een productie van Paul Amand en Etienne.

Het is voorlopig nog wat chaotisch in wat het café moet worden.  Maar Anne en Béber verzekeren me dat het in orde komt.  Er is al hard en intensief gewerkt, en men zit op schema.

Het is fijn dat er door zoveel mensen aan meegewerkt wordt  Dit café wordt echt gedragen door een brede groep mensen.  Ik heb er zelf niet meer volledig zicht op. Ik heb alles niet meer onder controle.  En dat is misschien goed.  Dit ligt in de geest van Bodo zelf.  Noem het met de uit die tijd geleende woorden: 'een progressief komité voor artistieke werking'... Artiesten van vroeger, jong talent, de Keeting, de Volkskeuken...  Bodo zou er denk ik wel tevreden mee zijn. 'Anarchie en betrokkenheid' om het met zijn slagzin te zeggen.  Hij bleef niet steken in een bepaalsde tijd.  Hij was geen dweper of nostalgicus die bleef hangen in een tijdperk, maar hij bleef zichzelf.  Hij zou het moeilijk gehad hebben met de 'piedestal', en daarom hebben we ook breder gewerkt.  De Dijlefeesten waren meér dan Bodo.  Het was het samenwerken van een 'zootje ongeregeld'.  Ik ben blij dat we dit café hebben kunnen integreren in het D'ART-project, en ben gelukkig dat we dit konden realiseren in een pand naast Artenova waar dit project doorgaat. 

Woensdag 1 juli opent het cafe om 18 uur de deuren, en iedereen is welkom.

Op donderdag 2 juli wordt er om 15 uur de film 'Woord en Brand' vertoond, en dit wordt op zaterdag 4 juli nog eens herhaald om 18 uur.

Eveneens op donderdag is er Tribale jam tussen 19 uur en 23 uur.

Op zondag 5 juli is er een Tekencafé dat geleid wordt door Eva Vaes en Shamisa Debroey tussen 13 uur en 18 uur.

Voor méér info:

facebook.com/hetprogressiefkomiteevoorartistiekewerking

Het is niet de bedoeling dat alles 'af' of 'gaaf' is.  Dit café moet groeien.  We zitten al ver.  Er is al enorm veel werk verzet, maar die vier dagen beloven boeiend te worden.  We zouden wel heel de zomer willen doorgaan hiermee...

Op zondagavond wordt een ontroerend hommageconcert gebracht aan oprichter Bodo.  De Sgt.Bodo's Lonely Hearts Club Band zal samen met vrienden en muzikanten van viertig jaar geleden, aangevuld met vertegenwoordigers van de jonge generatie een passend orgelpunt zetten achter dit alles. Eric Melaerts, Chris Joris, Sjarel Van den Bergh, Joost Vandenbroeck, Bert Embrechts, Paul Poelmans, Niels Ferts, Patrick Riguelle, Harmen Goossens en Frank Vaganée zullen het beste van hun zelf laten horen.  Bovendien zijn er muzikale gastrollen voor Marcel Van Keer (o.a Circus Ronaldo) en Ivo Op de Beeck (oa. Red River Band).  Thomas Vanderveken praat het geheel aan mekaar.

Een eresaluut aan Bodo én Paul Dignef.  Niet alleen Elvis blijft dus bestaan...

Weet je: je kan misschien een boodschap of herinnering aan Bodo kwijt op één van de vele, speciaal gedrukte bierkaartjes in het café.  Ik heb alvast wat zinnetjes neergepend.  Jij ook binnenkort?

Méér info over D.ART Dijlefeesten Kunstroute:

www.d.art-mechelen.be

Het laatste interview met Bod verscheen op 5 februari 2014 op Mechelenblogt:

www.mechelenblogt.be/2014/02/bodo-peetvader-van-alternatieve-vismarkt-ge...