2018 wordt een magisch jaar. Niet enkel herdenken we dan het Einde van Wereldoorlog I, exact 100 jaar geleden, maar mogen we ook een nieuwe Mechelse bibliotheek verwelkomen in het Predikherenklooster.
En we mogen voorstellen indienen, want de bibliotheek wordt meer dan boeken alleen. Behalve moet je jezelf daarvoor inschrijven en kan je jouw voorstellen alleen maar opperen tijdens twee “durftevragen-sessies” van een kleine twee uur in de Oude Leeszaal van de bibliotheek in de Moensstraat.
Maar de Blog zou de Blog niet zijn als we hier al niet zouden starten met een pré-sessie, want inschrijven en een voorstel-op-een-papiertje is zo 2010. Bedenk wel dat er geen exclusieve rondleiding aan vasthangt door het verlaten kloostergebouw.
Dus : Wat verwacht de Mechelaar van de nieuwe Bibliotheek ?
Foto Gimycko
Vanaf volgend jaar zijn Vlaamse gemeenten niet meer verplicht van een bibliotheek open te houden. Blijft de vraag of dit een gevaarlijke beslissing is of dat een bibliotheek in elk dorp nog van deze tijd is (De Morgen-1). In een opiniestuk in diezelfde gazet geeft men wel aan dat lezen geen luxe is, maar een verdomd basisrecht (De Morgen-2).
Hopelijk krijgt de nieuwe Mechelse bibliotheek een megagrote server om, naast boeken en teksten, ook foto's, tekeningen en filmpjes te kunnen opslaan i.v.m. Mechelen, zodat ze kunnen bewaard en bekeken worden door volgende generaties. Misschien best in samenwerking met de Beeldbank of zo. Alzo blijft het Mechels Cultureel en Artistiek Erfgoed bewaard en worden het geen speeltjes voor de superrijken (De Morgen-3).
Digitalisering is natuurlijk handig, maar heeft geen eeuwigheidswaarde, want het kan, binnen een decennia al, compleet onleesbaar of niet meer raadpleegbaar zijn omdat de nieuwste software het niet meer kan lezen. Papier had een houdbaarheidsdatum van een kleine 1.000 jaar en bijv. microfilm is na 500 jaar nog altijd perfect leesbaar (Z24 - Laatste microfilmmaker van Nederland).
De houdbaarheid van digitale gegevensdragers is onbeperkt, mits een kopie gemaakt wordt voor het analoge verschil tussen de voorstelling van digitale 0 en digitale 1 te klein wordt om echt zeker te zijn of men met een 0 dan wel een 1 te maken heeft.
Papier en microfilm moeten in geschikte omstandigheden bewaard worden, anders is hun houdbaarheid uiterst miniem. Vermits het heel gemakkelijk is om een perfecte digitale kopie te maken, zowel naar een ander type drager als naar verafgelegen dragers, is met eenvoudige technische organisatie geen enkele ramp in staat een stuk te doen verdwijnen zonder ook de mensheid uit te roeien. De basiscodering kapt men best in hardsteen op elk continent.
Er bestaan al wel projecten zoals Gutenberg, Library of Congress, Wayback machine enz, maar van een wereldwijde aanpak om gedigitaliseerde gegevens op eenduidig gecodeerde wijze voor de eeuwigheid veilig te stellen, vernam ik weinig. UNESCO begon al wel met Memory of the World maar de visie is nog te beperkt.
In het algemeen is men nog te druk bezig vanalles te digitaliseren. Toch zijn die gegevens nu al op batterijen servers op verschillende locaties bewaard en er is nog geen echte nood aan heropslagen. Zodra alles in voldoende detail perfect gedigitaliseerd zou zijn, en veilig gediversifieerd opgeslagen, is in feite elke bibliotheek overbodig. Slechts een selectie van papieren zou her en der in bibliotheekmusea bewaard blijven, zonder nog iets als bron van kennis te betekenen. Zulk 'bibseum' houdt dan geen openbaar nut zoals we nu nog aan bibliotheken toekennen.
Voor een flink deel, zijn we eigenlijk al zo ver gekomen. Zonder zelf de leerprogramma's te bekijken, neig ik tot aannnemen dat nu reeds al wat men in het lager en middelbaar onderwijs nodig heeft, via het Internet minstens in het Engels beschikbaar is. In de Nederlandse taal zal er nog wel wat ontbreken. Ook ontspanningslectuur komt meer en meer online beschikbaar, gratis of tegen zeer geringe betaling (vergelijkbaar met klassieke bibliotheekontlening). Zodra dat geheel opgelost is, hoeft men geen bibliotheek in elk dorp of provinciestadje meer te bekostigen. Aan de niet te schatten uren die ik tussen rijen boeken doorbracht of in een leeszaal, denk ik nostalgisch terug want het is al jaren geleden dat ik nog een voet in een openbare bibliotheek zette...
Het grote voordeel van de grote digitale bibliotheek is, dat niet alleen elke oude editie opgeslagen blijft, maar ook dat de gewone gebruiker elk werk meteen in de meest recent bijgewerkte versie vindt. Die bijwerkingen verschijnen ook veel geregelder en sneller dan op papier mogelijk was. Verouderde non-fictie kon echt een serieus probleem zijn in openbare bibliotheken, ook omdat de lezer dikwijls niets van een latere editie afwist. Te zeer voorbijgestreefde werken, zullen in een digitale versie ook duidelijk geannoteerd kunnen worden. Iets verkeerd aanleren wordt daardoor vermeden.
Tot minstens de realistisch nuttige werken voor die leerprogramma's geheel digitaal beschikbaar zijn, moet wel 'elk boerengat' een uitleenbibliotheek en leeszaaltje behouden, desnoods hoofdzakelijk met aangevraagde boeken die van andere centra moeten komen. Ik vraag me dus wel af, of men nu niet begonnen is het paard achter de wagen te spannen.
Graag zou ik willen dat ALLE Mechelse kunstenaars - eender wat hun expertise is - een digitale afdruk van hun werk, in de vorm van scan, foto of film, zouden leveren aan de nieuwe digitale data-bibliotheek. Daarna mogen ze het origineel voor veel geld verkopen aan één of andere rijke sjeika die toch niet weet hoeveel geld ze heeft en het misschien voor eeuwig laat verdwijnen in een diepe en donkere kluis. Maar dan hebben de Mechelaars tenminste nog een leuk en kleurrijk kopietje van hun werk.
Vragen aan de bib
1. Openingsuren en openingsdagen:
De bib is nog op twee dagen (ma en do) open tot 19.30 maar op dinsdag, woensdag, vrijdag sluit ze om 17 u. Dat is wel erg vroeg voor mensen die nog werken. Ten tijde van Jos Torfs (gepensioneerd in 1976 - het waren natuurlijk andere tijden) was het altijd druk op zon- en feestdagen want dan hadden de werkende bezoekers soms tijd. Ik heb in de afgelopen jaren al heel wat momenten meegemaakt dat bijvoorbeeld de bib dicht was op 1.11, 2.11, 3.11 (zaterdag) en eerst een paar schamele uurtjes weer opende op zondagmorgen.
2.De keizer-koster heerst ook in Mechelen waar de bevoegde schepen zich moeit met de dagelijkse gang van zaken. Je kon vroeger 2 x 4 weken dingen uitlenen (op voorwaarde dat iemand anders ze niet wou want je kan probleemloos reserveren zodat de lezer/kijker ze wel moet binnenbrengen omdat iemand anders wacht). Dat is nu op bevel van de schepen maar 2 x 3 weken (in ruil mag je wel 15 zaken -boeken, dvd's, cd's meeslepen. In de zomer wel langere uitlening mogelijk).
3. De strips worden stiefmoederlijk behandeld. Er wordt maar bijgeduwd waar er plaats is. Het heeft geen belang dat deel 1 een meter verder in een bak steekt dan deel 2. Nochtans doet men dit nooit bij nogal wat flutromans want daar heerst wel orde. Een echte stripkenner is er ook niet bij de bib. Men stopt de aankoop van een reeks na deel 1 en 2 midden in een verhalencyclus die dikwijls uit 4 of 5 delen bestaat. Geregeld worden zeldzame strips verkocht omdat niemand bij de bib weet dat die albums niet meer in de handel zijn zodat de bib de enige plaats is om ze te lezen (bijvoorbeeld Ravian- de man/vrouw die ze voor 1 € kocht zal blij zijn want in stripantiquariaten kosten ze het vijftienvoudige).
4. Het DVD-bestand is zeer oud. De bib van Keerbergen koopt meer dvd's van nieuwe films aan dan Mechelen.
5.Op de 2de verdieping (geschiedenis) werken de pc's meestal niet en je moet dan een verdieping lager de catalogus consulteren. En je moet eens in de huidige bib binnenlopen na een stortbui. Overal staan in de hal emmers.
6. Wens voor de nieuwe bib: Mechelen heeft een grote reserve d.w.z. meestal vormende werken die ooit op het rek stonden, die nog altijd waardevol zijn maar bijvoorbeeld minder actueel (ik ontleen er geregeld dingen zoals bijv. de memoires van mijn vroegere rector Alois Gerlo). Ik begrijp dat men die reserveboeken niet per onderwerp zoals in de openkastbib zet want dat neemt meer plaats in dan een klassement per formaat zoals in de reserve. En toch zou ik graag zien dat de lezer ook eens in die reserve mag kijken zonder een briefje in te vullen want je ontdekt dikwijls op die manier schatten die je niet kent omdat je de naam van de auteur vergeten bent of de juiste titel niet weet.
7. En de communicatie kan ook beter. Ik heb al eens een paar keer een mail gezonden met de vraag om een boek aan te kopen. Het is teveel gevraagd voor de bibliothecaresse om te antwoorden met een ja, dat doen we of een neen, dat kan niet voor deze reden.
8. En dan even preken voor eigen parochie. Jan Somers schonk indertijd een aantal nummers van De Mechelse Kerjeuze aan de bib. O.a. de drie deeltjes met een geschiedenis van diezelfde bib die gnuivend gelezen werden door het personeel omdat man/vrouw en paard genoemd werden (bijv. het artikel van de hoofdbibliothecaresse in een nederlands vaktijdschrift dat meldde dat mechelen en de bib op een rampscenario afstevenden na de verkiezing van 2006. De dame mag wat mij betreft privé vertellen wat ze wil maar als ambtenaar moet ze haar mond houden over een verkiezingsuitslag want ze wordt betaald door alle Mechelaars; ook door diegenen die volgens haar indertijd de stad in de afgrond gingen storten). Het is dus nogal kleintjes dat de bib geen abonnement op het blad neemt.
9.. Overigens ook veel goede punten. De collecties zijn rijk en worden zeker in het historische en politieke deel meestal goed bijgehouden. Je wordt drie dagen op voorhand verwittigd dat je uitleentermijn is afgelopen. Je kan dingen reserveren. Je kan per pc maar ook telefonisch verlengen. Het personeel is vriendelijk en doet niet teveel stommiteiten (nog maar één keer meegemaakt dat ik zelf een boek uit het rek moest halen dat er al weken stond terwijl het bibsysteem zei dat het bij mij thuis lag). Soms hebben de baliemensen een engelengeduld want sommige uitleners kunnen grof en agressief uit de hoek komen; zeker als er een boete moet betaald worden.
Hoog tijd voor een Mechelse Bib-App ? Of bestaat die al ?
Hieronder een mooi en warm pleidooi voor het instituut bibliotheek :
DeWereldMorgen : Bibliothekenbelang
Oftewel hoe de bibliotheek een leven heeft veranderd / gered.
En ook hier een boeiende getuigenis over het concept Bibliotheek :
We lazen ons uit de armoede
Dat lezen en literatuur onze mentale gezondheid kan bevorderen, vertelt... een psychiater.
Knack - Schrijvers voelen problemen beter aan dan wetenschappers
Ik durftevragen :
Wat is het bibliotheek-doelpubliek bij jonge kinderen ? Tussen 6 en 12 zijn deze heel nieuwsgierig naar kennis en coole plaatjes : Taalboekjes, fotoboeken van dinosauriërs en planeten, avonturenliteratuur en natuurlijk stripverhalen. Als ze wat ouder zijn laten ze dat alles wat achterwege totdat ze, eens ze een bepaalde leeftijd hebben bereikt, opnieuw naar de boeken grijpen of opnieuw een bibliotheek bezoek.
Maar wat is ook hip bij vele jonge kinderen tussen 6 en 12 ? Schaken !
HLN : Schaken bij kinderen steeds populairder
Nu zijn er wel schaakclubs in het Mechelse, waaronder o.a. de TSM Schaakclub, maar die zullen vermoedelijk hun vaste dagen en uren hebben.
Dus, waarom geen schaakborden plaatsen in de nieuwe Mechelse bibliotheek ? Dat kost geen geld.
De klein mannen kunnen dan 24 / 7 langs komen om eens te kijken of ze tegen iemand onbekend een matchke kunnen spelen. En zijn ze het na één of twee spelletjes beu, dan kunnen ze nog altijd wegduiken in de leeszaal met een goed boek of stripverhaal.
Schaken tussen de boeken door, als het ware.
Gim, ge zit er volgens mij helemaal naast. Vanaf hun eerste stapjes kijken kinderen naar datgene wat " de markt " hun rijkelijk voorschoteld via alle mogelijke reklame kanalen en dat zijn bewegende beelden op TV, computer, laptop, cinema en wat nog allemaal meer. Boeken lezen en schaken zitten in de lift naar beneden. Daar waar de klappen vallen beste Gim en dat is volgens mij onomkeerbaar met alle gevolgen vandien voor de bibliotheek en de schaakclub. Dus moet er goed worden nagedacht waarin we in de toekomst ons subsidies nog steken. Het is niet " durftevragen " maar " durftedenken ".
@ G.L. :
Blijft de bibliotheek in Hombeek bestaan of moet den bompa aan zijn kleinkinderen een iPad geven met duizenden Dinosaurus-app's ?
iPads geven is al lang pasé Gim. Hombeek is een moderne stad zeune.
Sinds Hombeek is opgegaan in de Vaart der Volkeren wordt het een Stad genoemd.
We leren bij.
;-)
Van alle Mechelse wijken, is Hombeek die mét G.L.
Ik durftevragen :
Yoga is blijkbaar hip. En dat kan tegenwoordig ook in... een museum.
Gewoonweg tussen de schilderijen van de Grote Meesters.
DS - Kunst op het matje
Dus waarom ook niet... tussen ( of naast ) de boeken ?
Een Mens Sana in Corpore Sano, als het ware.
:-)
BTW :
De Afdeling Mode van de Ursulinen zouden de Creaties van hun Laatstejaars in de Nieuwe Bibliotheek altijd kunnen komen tentoonstellen in de vorm van een défilé of met paspoppen.
Wedden dat daar Hoog Volk op gaat afkomen ?
Ik durftevragen :
Nu Kleurenwiezen terug hip is, waarom niet - elke woensdagnamiddag - een toernooi organiseren in de nieuwe bibliotheek ?
Dan kan het Klaon Sôôt, samen met de Bomma en den Bompa, een kaartje gaan leggen tussen de boeken.
En zijn de klein mannen het zat, dan kunnen die altijd nog in de boeken duiken.
BTW : Gewoon Wiezen, bridgen of nen Bingo-achternoen is ook goed.
En bij goed weer kan dat allemaal buiten gehouden worden. Of oep de Groete Mèt waar de bingonummers worden afgeroepen vanaf 'et Schoen Terras vant Statôôs.
:-)
Ik durftevragen :
Als Schommelen in een Barokke Spiegelzaal kan, waarom dan niet tussen de Boeken ?
Misschien niet het beste idee is, maar je weet maar nooit.
En wordt het klaon sôôt het beu, dan zijn er nog altijd... de Stripverhalen !
Ook zou de Bibliotheek een voetballerskaartjes-ruilbeurs kunnen zijn waar 24/7 de prentjes kunnen vergeleken en uitgewisseld worden.
:-)
Ik durftevragen :
Bibliotheken zijn boeken en boeken zijn bibliotheken.
Vandaag las ik in GVA over het Levensboekproject in het Zorgbedrijf Antwerpen.
In a nutshell : Als Hoogbejaarde wordt je enkele keren uitgenodigd om je Levensverhaal te vertellen. Aan de hand van notities en filmpjes wordt dit alles netjes in één of meerdere boeken gegoten zodat de Familie er ook nog wat aan heeft. Misschien zaagt de Bomma omdat ze iets al duizend keer heeft verteld, maar als ze dan uiteindelijk dement wordt of sterft, blijven haar verhalen leven in de familie.
Het idee van Levensboeken (of LifeBooks - en geen FaceBooks) bestaat al in Nederland ( Levensboeken.com ) en dus nu in A'pen. Misschien een ID voor de Nieuwe Mechelse Bibliotheek om daar de verhalen van de Bomma te laten opslaan en als boek of als levensverhalenwebsite te laten verderleven.
De oorlogservaringen van ons moeder, die als klein kind rondhuppelde in haar geboortedorp Heist-op-den-Berg, zijn ons, de kinderen en kleinkinderen, wel gekend. En ook de kinderen van mijn moeders zussen (neven en nichten, dus) kennen ze. Ik heb ons moeder er al meerdere malen op gewezen om die verhalen eens op te schrijven.
Levensverhalen van Mechelaars laten historische gebeurtenissen vanuit verschillende kanten bekijken. En misschien lacht een Maneblusser van Mechelen-Noord wel met de frapatsen van een Maneblusser van hetzelfde geboortejaar maar altijd woonachtig geweest in Mechelen-Zuid.
Ik durftevragen :
Zonet viel dit bericht mij op in de Streekkrant...
Voorlezers dus van kleine verhaaltjes voor het Klaon Sôôt van Mechelen.
Dat kan dus thuis, maar zou ook in een voorleeshoekje van een Nieuwe Bibliotheek kunnen.
En waarom niet ineens de Bomma en / of den Bompa meenemen ?
Die houden misschien meer van goed geschreven Kortverhalen of van de laatste nieuwsberichten uit binnen-en buitenland maar ze kunnen de kleine lettertjes in de gazetten niet meer zo goed lezen. Vergelijk het een beetje met die sigarenrollende dames in Cuba die, tijdens hun werk, kranten of boeken voorgelezen krijgen.
:-)
Beveren - Voorleessessies bij senioren