(foto's: Jan Smets)

Echt: kon niet beter uitkomen voor onze Mechelse carnavalstoet.  De nog prille lente brak vandaag hélemaal door.  De zon deed overuren en de terrassen zaten afgeladen vol.  De Maneblussers vergaten de lange, grijze en natte winter, en vergaapten zich aan een kleurrijk spektakel.  Er stond flink wat volk aan de kant van de weg om de stoet vol hoempapapa-muziek, muziekkorpsen, en gevederde prinsen en andere carnavaleske adelijken te zien voorbij huppelen of strompelen.  Nu is carnaval niet écht m'n favoriete evenement van het jaar: en toch...  Ik heb me geamuseerd en legde voor Mechelenblogt vast wat zich voor mijn lens afspeelde.  En hoewel ik dus géén carnavalgek ben doe ik m'n hoed af voor al deze mensen en groepen die naar dit alles hebben toegeleefd, met spanning en geduld en met vele uren vrijwilligerswerk...  Daar draait het tenslotte om: om samenhorigheid, vriendschap en ongeremd plezier en volks vermaak  En alles wat mensen weet te verbinden kan op m'n grote sympathie rekenen.  Carnavalfanaat of niet...

...fotoalbum van een zonnige zondag in Mechelen...

Na het afwerken van dit artikel hoor ik van de dramatische gebeurtenissen die zich deze namiddag hebben afgespeeld in onze stad....  Of hoe plezier en verdriet soms héél dicht bij mekaar liggen...

Een zonnige namiddag... mét een rouwband. 

Wat is alles relatief in het leven...

Mijn medeleven aan de getroffen families.