(foto's: Jan Smets)
Het heeft iets magisch: een grote werkplaats met vreemdsoortige instrumenten...; ambacht en traditie in een perfect huwelijk met moderne technologie... En dan het wonderlijke moment als het kokende vloeibare brons op een onwaarschijnlijk temperatuur van 1100 graden als een roodgloeiende lavastroom in de mals wordt gegoten... De dampen, de hitte...: Gisteren werden de eerste tien klokken voor de geplande Mechelse mobiele beiaard gegoten bij de firma Eijsbouts in het Nederlandse Asten. Mechelen zal hiermee tegen de zomer van 2015 zijn zesde (!) beiaard in bezit hebben. En da's best exclusief te noemen. Het famliiebedrijf Eijsbouts, dat al sinds 1872 torenuurwerken maakt en klokken giet, is op dit moment wereldleider. De tijd dat Mechelen zélf naam en faam had als klokkengietersstad ligt lang achter de rug. Toch is Eijsbouts bijzonder vereerd dat het juist voor 'onze' wereldhoofdstad van de beiaard mag werken. In 1981 mocht de klokkengieterij al de nieuwe beiaard voor Sint-Romboutstoren vervaardigen. Met een flinke delegatie werd naar Asten in de Peel afgezakt om dit bijzondere gebeuren vanop de eerste rij mee te maken. Toen de zwaarste klok van het gezelschap die 260 kilogram zal wegen, en geschonken wordt door de stad, en de negen 'zusjes' werden gegoten, kon je de tevredenheid aflezen van de gezichten van Rudi De Mets van de Koninklijke Vereniging voor Toren en Beiaard, van stadsbeiaardier Eddy Mariën, schepen van cultuur Frank Nobels en de gelukkige directeur van onze beiaardschool, Koen Cosaert...
(rechts: Tina Vanhoye, Luc Rombouts en Frank Nobels)
Gelukkig is Koen Cosaert inderdaad. De gedreven directeur van de Koninklijke Beiaardschool Jef Denyn beleefde een paar mooie weken. Het is immers steeds verrijkend en erg boeiend om met beiaardiers uit de vier windstreken van gedachten te kunnen wisselen. Het is genoegzaam geweten dat het World Carillon Congress Antwerp-Bruges zonet heeft plaatsgevonden. Da's een wel erg belangrijke gebeurtenis in het wereldje van 'het zingende brons'. Mechelen speelde overigens - hoe zou het anders kunnen? - een belangrijke rol in dit congres. De Koninklijke beiaardwedstrijd Koningin Fabiola betekende immers de start van deze wereldwijde bijeenkomst enwerd in onze stad en op onze toren georganiseerd.
Het waren mooie dagen, heel intensief. Maar ook vermoeiend. Nu zijn ook heelwat deelnemers aan dit congres meegekomen naar Asten, waaronder Australiërs en Amerikanen, zoals de voorzitter van de World Carillon Federation, Wyllie Crawford. De Koningin Fabiolawedstrijd is goed verlopen, en ik ben dankbaar op de hulp van studenten, vrijwilligers, de mensen van Toren en Beiaard en de vlotte samenwerking met de stad. Ik ben ook verheugd dat we vandaag ook de eerste klokken van onze mobiele beiaard gegoten zien worden. Tegen de zomer van 2015 hopen we hem in Mechelen te hebben. Door deze beiaard zullen we dichter bij het publiek kunnen komen, en kunnen we een degelijke opleiding blijven garanderen in onze school. Het budget is nog niet helemaal rond, maar we komen er wel.
(vlnr: Eddy Mariën, Luc Rombouts en Koen Cosaert)
In de delegatie die het gietproces meemaakte bij Eijsbouts, waren naast cultuurschepen Frank Nobels en Rudi De Mets en Egied Rossiau van Toren en Beiaard, directeur Koen Cosaert en stadsbeiaardier Eddy Mariën, ook Tina Vanhoye van de toeristische dienst, cultuurfunctionaris Michel Price, en Leuvens univeriteitsbeiaardier Luc Rombouts die zijn opleiding kreeg in Mechelen...
Mechelen heeft binnenkort dus zes beiaarden. In Sint-Romboutstoren hangen er zo maar eventjes twee: de historische beiaard met nog drie klokken die dateren van het einde van de 15de eeuw, en de nieuwe die in 1981 werd vervaardigd door Eijsbouts. De oude beiaard is een waardevol instrument maar niet helemaal optimaal meer om zuiver op te spelen. Door het plaatsen van de nieuwe beiaard is die een stuk lager komen te hangen, en werd er een noodzakelijke 'muur' geplaatst. Hierdoor is de klank niet meer zo goed aan alle zijden van de toren. Deze twee beiaarden tellen elk 49 klokken. De beiaarden in onze toren zijn uniek te noemen in de wereld, zowel wat aantal oude klokken betreft als het transmissiesysteem.
Een andere beiaard van 49 klokken hangt in de toren van OLV-over-de-Dijle. Ook het torentje van het Hof van Busleyden heeft een beiaard van 49 klokken. De Hanswijkbasiliek heeft dan weer een beiaard van 23 klokken. De mobiele beiaard zal er 50 tellen.
(links Luc Rombouts)
De nieuwe mobiele beiaard zal 200 000 euro kosten. Met het nu al beschikbare budget werden de eerste tien klokken gegoten. In het najaar wordt een volgende gieting gepland. De grootste klok werd door de stad geschonken. De overige twee grote werden betaald door de beiaardschool. De zeven kleinere klokken werden gesponsord door buitenlandse beiaardverenigingen. Ook beiaardiers uit de VS, Ierland en het Verenigd Koninkrijk legden bij voor een klok. Verder wordt het instrument gesponsord door de Koning Boudewijnstichting en de Belgian American Educational Foundation.
Het hele instrument zal zo'n drie ton wegen. De mobiele beiaard zal een plaatsje krijgen naast de beiaardschool in de Bruul, in een gebouwtje in de Sint-Maartentuin.
Mechelaars die ook graag een steentje willen bijdragen, kunnen dit, door een storting te doen die vanaf 40 euro fiscaal aftrekbaar is. De namen van deze gulle Maneblussers komen in een publicatie. Zij worden bovendien uitgenodigd voor de inhuldiging van het instrument. 'De klok van de Mechelaars' zal hiermee realiteit worden. Voor meer info:
www.torenenbeiaard.be www.beiaardschool.be
(delegatie van beiaardiers uit de hele wereld...)
Asten is nu wel een Mekka van het klokkengieten geworden. Dat heeft alles te maken met het familiebedrijd Eijsbouts. Maar: Asten heeft ook een bijzonder boeiend musuem over klokken en beiaarden. Het moderne museum 'Klok & Peel' is een bezoek overwaard.
Lang geleden had onze stad ook een goeie naam als klokkengietersstad. Natuurlijk klinkt de naam 'Michiels' hierbij...als een klok. Nog steeds is nazaat van deze belangrijke familie, Luc, nog bedrijvig als torenuurwerkmaker. Sinds 1890 is de familie Michiels aan de slag in huis De Clippel aan de Korenmarkt. Klokkengieten doet Michiels al lang niet meer. Een tak van de familie is ooit naar Doornik verhuisd en heeft daar nog klokken gegoten tot in 1963.
Eén van de eersten die klokken goot in Mechelen was een zekere Jan Zeelstman in de 15de eeuw. De man was afkomstig uit Vessem bij Eindhoven.
Later was de familie Van der Gheyn bedrijvig als klokkengieters in Mechelen. Willem Van der Gheyn die als stamvader mag worden beschouwd, kwam uit de omgeving van 's Hertogenbosch. In 1506 werd hij poorter in Mechelen. Het geslacht Van der Gheyn is tot 1697 aan het werk in onze stad. Dan verhuist het bedrijf naar Leuven. Koen Cosaert:
Een pittig detail: in 1740 vraagt de weduwe van Andreas Van der Gheyn of ze in Mechelen terug een klokkengieterij mogen oprichten. Het wordt botweg geweigerd door de stad. Een jammere beslissing. Zo zal de klokkengieterij Leuvens blijven... Een telg van de familie, Sergsys, is tot 1980 in Leuven aan het werk geweest. De firma kon echter steeds moeilijker concurreren door het voornamelijk erg ambachtelijke werk.
Er zijn nog wel klokkengieterijen op andere plaatsen, zoals in Frankrijk of Groot-Brittanië... Maar de Nederlandse firma Eijsbouts steekt er nu met kop en schouders boven uit. Ze zijn aan de slag in de hele wereld.
(vlnr: Egied Rossiau, Michel Price en Eddy Mariën)
Het is enorm boeiend om het gietproces te kunnen meemaken... Ademloos hebben we staan kijken naar het indrukwekkende schouwspel...
Tegen een buitenmuur van het bedrijf staan enkele torenuurwerken... Er werd besloten ze toch maar te laten staan... Ze zijn immers te klein voor onze Sint-Romboutstoren. Laat ons hier nog héél even mee wachten... ;-) Maar klokken én torenuurwerken: ze zijn onlosmakelijk met mekaar verbonden. Dat bewees Michiels in Mechelen, en dat bewijst Eisjbouts in Asten! Alles op tijd en stond.
Mooi verslag Jan ! Ik heb al verschillende gietingen mogen meemaken en telkens ben ik zeer ontroerd ! Het is telkens weer een spannend gebeuren, dat vloeibaar brons feilloos in de gietvormen gieten ....
Jan, in je opsomming van Mechelse klokkengieters vergeet je spijtig genoeg de Waghevens die hun gieterij hadden in de Katelijnestraat. Het huis bestaat nog steeds, dat is nl. Die houten gevel, prins van Parma, tegenover de zelestraat. Die familie was nog voor de Van den Gheins actief in Mechelen en in de Nederlanden. Zij waren de beste klokkengieters tot aan de komst van de Hemonys. In Zoutleeuw hangen nog zeven van de door hen geleverde klokken en zijn, vermits ze rond 1530 gegoten werden, de oudste nog bestaande reeks beiaardklokken. Al hangen ze nu gewoon als museumstuk in de toren en is de automaat aldaar uit 1963. Zij waren meesters in gietwerk en fijne decoratie. Dat kan je zien in het museum van Asten waar nog enkele van hun klokken te zien en te horen zijn. De oudste nog actieve beiaard is dan weer van 1597 en is een product van Peter III Van den Ghein. Je kan die gaan beluisteren in Monnikendam in NL. Zeventien klokken telt hij en hij wordt zowel automatisch als met de hand bespeeld. De klankkleur van diverse oude beiaarden is vandaag nu niet direct meer je dat, maar is dat nu uit onkunde toen of de tand des tijds? Niemand die dat weet! Feit is dat er niet altijd perfect gegoten en gewerkt werd en dat er regelmatig klachten en hergietingen worden gesignaleerd. Met de komst van de Hemonys begon een nieuwe glorieperiode. Met hulp van een blinde Utrechtse beiaardier Jacob Van Eyck slaagden zij er in de klokken beter te stemmen dan ooit te voren. En vreemd genoeg na hen slaagde er niemand meer in zo'n perfecte klokken te gieten als zij. Pas vandaag de dag kunnen we datbperfect met de moderne technieken. Ik haal dit uit het prachtige, interessante en zeer vlotte boek van Luc Rombouts : "zingend brons" . Een aanrader.
Bedankt Rudi voor deze waardevolle toevoegingen!
Even een blikje werpen in de oude werkplaats van Huis Michiels achter huis De Clippel aan de Korenmarkt... Wonderlijke werelden toch wel...
(foto's dateren van enkele jaren geleden...)
(foto's: Jan Smets)
Ik heb vanmorgen een brief aan de Mechelse editie van Gazet gestuurd. Hier volgt de brief:
Mijne Dames en Heren van de Gazet (redactie Mechelen)
Ik las net een artikel in de Mechelse editie op internet over de nieuw aan te schaffen reizende beiaard voor Mechelen door de Koninklijke beiaardschool ‘Jef Denijn’. Ze zijn daar heel fier op in Mechelen en alle kritiek er op wordt verzwegen. Ik schreef op facebook een aantal kritieken die onmiddellijk worden gewist.
Mijn bezwaar is als volgt. De Nieuwe beiaard in Sint-Romboutstoren vind ik niet mooi en de historische wordt doodgezwegen. Juist die oude beiaard geeft me koude rillingen van de verborgen schoonheden die deze klokken bevatten ondanks dat ze niet zuiver klinken. Tijdens het onlangs gehouden Koningin Fabiola concours ben ik weggebleven na de eerdere edities te hebben gevolgd. De rede was dat de oude beiaard niet aan bod kwam en ook dat men de finale in een zaal liet plaats vinden met een bronzen piano. Klokken horen voor de ware beiaardliefhebber zoals ik in een toren thuis en niet in een zaal of op straat. Dat klinkt voor geen meter en is vaak veel te luid. Daarom ben ik ook zo tegen de aanschaf van een reizende beiaard of een Bronzen Piano zoals ze dat trots noemen in Mechelen. Het is echter geen piano en geen echte beiaard. Men kweekt hiermee luie beiaardiers op de Koninklijke beiaardschool heb ik gezegd. Mensen die zo’n klokkenkar bespelen kicken alleen op het applaus wat ze in de toren moeten ontberen. Dan hadden ze geen beiaardier moeten (willen) worden want dat is nou net de charme van het beiaardierschap schreef ik. Bovendien is het vreemd dat terwijl er nog niet eens geld genoeg is voor die klokkenkar, er toch al klokken worden gegoten bij Eijsbouts in Asten. Ik heb me gisteren zitten opwinden dat men daarvoor geld gebruikt van de Utrechtse Klokkenspel Vereniging en Utrechts belastinggeld. Geld wat door de donateurs van die vereniging en de stad is gegeven om in Utrecht voor beiaardmuziek te gebruiken. Hier volgt wat ik hierover schreef op facebook
Utrechtse klokkenspel vereniging schenkt een klok voor Reizende beiaard in Mechelen las ik tot mijn ontsteltenis vanmorgen bij een filmpje. Mijn commentaar hier op werd onmiddellijk verwijderd. De waarheid is een scherp zwaard!
Als ik in de gaten zou krijgen hoe een bestuur van een klokkenspel vereniging met geld wat geschonken is door hun leden en de Utrechtse belastingbetaler omgaat bedoeld voor zaken in het Utrechtse, zou ik onmiddellijk bedanken voor die club. In Mechelen en ook in de rest van België is de situatie zo dat de bestaande beiaarden in de torens hangen te verrotten. En dan is het toch belachelijk dat men een klokkenkar aanschaft voor de Mechelse beiaardschool? Vandaag hoorde ik dat de financiering daar nog niet eens rond is en nu laten ze al klokken gieten bij Eijsbouts. En het is nog belachelijker dat de giften van de Utrechtse donateurs worden gebruikt voor de speeltjes van die BO-BO's in Mechelen. De beiaardiers die op klokken in een zaal of op straat willen spelen kicken alleen maar op applaus wat ze in een toren nooit krijgen. en dat is nou juist de charme van het beiaardierschap. Zo kweek je dus luie beiaardiers. Bovendien is zo'n instrument geen carillon en geen piano en heeft zo'n Bronzen Piano dus niets met beiaard KUNST te maken. KLOKKEN HOREN IN EEN TOREN en niet op straat of in een zaal.
Ik hoop dat u dit soort kritische geluiden ook eens laat horen in uw krant. Het is toch een schande dat de bestaande instrumenten (beiaarden) in Mechelen maar ook in de rest van België zwaar ondergewaardeerd worden, vaak slecht onderhouden en er vervallen bij hangen in de torens. Men had daar beter eerst geld voor kunnen inzamelen. Zo is de schoolbeiaard in de tuin van Hof van Busleyden danig vals. Deze klokken zijn met weinig middelen bij te stemmen volgens de deskundigen maar daar wordt geen geld voor uitgetrokken. Ook de installatie van de Historische Beiaard in de toren van Sint-Rombouts zou moeten worden gerestaureerd naar de eisen van deze tijd en vaker worden bespeeld. Gelukkig speelt wel het automatische uur mechanisme op deze klokken. Zo kan er toch nog iets van de schoonheid worden gehoord. In Antwerpen is het niet anders; daar is onlangs de beiaard opgeknapt maar alleen het handspel gedeelte. Een, in mijn ogen foeilelijk nep historiserend klavier werd geplaatst en zal best goed spelen met de hedendaagse techniek, maar aan het uurwerk gedeelte werd geen geld besteed terwijl dit volgens de deskundigen die ik sprak eerder nodig was dan een nieuw klavier plaatsen.
Ik heb een computermatig gemaakte versteek van de vroeger zo beroemde beiaardier Staf Nees op de Mechelse klokken op mijn Soundcloud pagina staan. Zie: https://soundcloud.com/carillonnl/versteek-staf-nees-mechelen
Wat er vandaag de dag op zowel de Mechelse als de Antwerpse rammel staat lijkt nergens op met wat er vroeger werd uitgehaald door Staf Nees.
U leest meer interne info op de mede door mij gemaakte info pagina’s: Beiaard – Sint-Romboutstoren – OLV kathedraal Antwerpen. Alle bij Wikipedia.
Hoogachtend en met vriendelijk groeten uit Nederland
Jan Sietses (Enkhuizen Nederland)
Mijnheer Sietses, met alle respect voor uw vermoedelijk gefundeerde mening en er van bewust zijnde dat ik geen muzikant ben en dus met minder kennis van zaken spreek, toch zou ik er op willen wijzen dat we in 2014 leven. Waarom hedendaagse techniek niet gebruiken om een nog beter klinkende beiaard te hebben, waarom het instrument geen tweede adem geven en het dichter bij de mensen brengen? We hebben voor zover ik weet 62 leerlingen bij de BO-BO's van de Koninklijke Beiaardschool en die leerlingen kunnen alleen maar beter worden door te oefenen op diverse grote, kleine, toren, rijdende en zelfs elektronische beiaarden. Bij mijn weten is er geen andere Beiaardschool met zo'n succes. Tijd dus om de technische voordelen van dit tijdperk te laten primeren. Hoe zou pakweg Pierre Hemony zich gevoeld hebben bij een eventuele kritiek op zijn toen baanbrekende nieuwe stemtechniek van de klokken? Moest hij misschien minder goed klinkende klokken maken uit nostalgie naar een verleden tijd omdat het moest klinken zoals vroeger?
Ik volg U wel als u vindt dat er wat meer zorg zou mogen worden gedragen voor oude historische beiaarden, misschien kunnen gelden beter verdeeld worden tussen restauratie en nieuwe carillons.
Maar zoals steeds, ieder zijn mening. Als u gruwt van de klank van de nieuwe Mechelse beiaard, dan kan ik U gewoon zeggen dat ik het niet heb voor de klank van diverse oude beiaarden, inclusief de oude Mechelse beiaard een samenraapsel van klokken van diverse gieters en tijdperken. En wie heeft nu gelijk. De waarheid zal wel in het midden liggen.
Rudi het was beter geweest de schoolbeiaard op te knappen (Busleyden) dan was er ook nog geld over gebleven voor die Wijzerplaten waar Mechelen al zo lang naar verlangt. Door dit soort onzinnige akties gaat het geld de verkeerde kant op.. Nick Vanhaute kan je daar alles over vertellen. Die oude beiaard past bij die fraaie Sint-Rombouts toren. Die nieuwe is een vlag op een strontschuit. Hoort niet in zo'n mooie gotische toren. Ik was ooit bij de ingebruikname en ook toen waren er in Mechelen al mensen die er zo over dachten. Het rare is dat de Eijsbouts klokken van Dordrecht wel goed klinken buiten. Het ligt dus toch aan de akoestische omstandigheden in de toren. Die werken wel voor de oude maar niet voor de nieuwe klokken. En zo slecht is die oude nou ook weer niet. Ik wordt warm van binnen als ik er op hoor spelen. De nieuwe laat me ijskoud.
Jan Sietses
En zo hebben we weer eens alle klokken horen luiden. Die Hollanders toch, nietwaar mijnheer Nobels.
Ie uitdrukking van die vlag op die strontschuit vind ik echt een goeie, Jan. Plastischer zou ik het niet kunnen stellen. Maar ik ga die gebruiken voor mijn mening over die wijzerplaten die men onze toren wil aanmeten. Weer eens nostalgie. Maar ach, ieder zijn meug, mening, plezier en ergernis. We zien wel verder. Hou je goed en geniet maar van oude beiaarden en de nieuwe beiaard van Dordrecht. Tot op een keer in ons mooie Mechelen.
De Frank zal het worst wezen.
Dordrecht vergelijken met Mechelen wat akoestische omgeving betreft is wel erg gewaagd.
Onze toren staat wel veel meer ingebouwd dan die van Dordecht, dacht ik me te herinneren.
De klank in Dordrecht kan veel beter verwaaieren dan bij ons.
Ach ja, ieder zijn meug.
Ik vind het altijd fascinerend een beiaard ergens in een stad elders dan bij ons.
Het getipte muziekfragment bracht me wel weer naar mijn "prille" jeugd, onderweg naar school begeleidt door de rammel, ons grotemoe die, als ze "den rammel" hoorde, ons aanmaaande van voort te maken want anders waren we te laat voor de bus "na 't stad".
Bitse discussie... ;-) Wat nog maar eens bewijst dat over smaken niet te twisten valt. Over de beiaarden van onze toren is al heel wat gepalaverd, met voor-en tegenstanders. Ik (en ik ben géén muziekexpert, dus neem deze mening voor wat ze is), denk dat beiden hun waarde hebben. Verder is het onzinnig om het ene project met het andere in de waagschaal te leggen. Ik sympathiseer met de actie voor deze mobiele beiaard, en bewonder de geestdrift en visie van Koen Cosaert, directeur van de beiaardschool, en waardeer de inzet van de mensen van Toren en Beiaard. En verder ben ik - en da's natuurlijk geweten - een groot voorstander van de terugkeer van de wijzerplaten. Het zijn twee mooie hoofdstukken van hetzelfde boeiende torenverhaal dat Sint-Rombout ons vertelt...
Het gaat om de akoestiek binnen in de toren, niet om de omgeving.
De akoestiek binnen in de toren? Is dat niet zoals op eerste rij willen staan op Rock Werchter?
;-))
Akoestisch speelt te Werchter de modder minder dan de microfoons richten of inbouwd laten en de luidsprekers plaatsen precies waar die al die spullen thuishoren, Jokke:
De binnenkant van de toren laat zich erbuiten kennen.
Hopelijk wordt dat ook bewaarheid voor het torenuurwerk.
Het wordt steeds onduidelijker Rudi Daarom heb ik alle punten nogmaals op een rij gezet. Overigens heeft de Koninklijke Beiaarschool zoveel leerlingen omdat de opleiding in Nederland niet meer vergoed wordt heb ik begrepen Daar komt nog bij dat elke figuur wordt aangenomen die zegt dat hij beiaard wil spelen. Het levert in elk geval weer subsidie op uit Brussel. Naar talent wordt niet gekeken heb ik de indruk. Ik zie niet veel virtuozen van de Koninklijke beiaardschool meer rondlopen vandaag de dag in België of Nederland. De kwaliteit is op eenkele uitzonderingen na niet om over naar huis te schrijven. En een arrangement maken voor een trommel versteek leren ze al helemaal niet meer. Maar dit terzijde.
Wat ik bedoelde te zeggen in eerdere schrijfsels is als volgt:
Mijnheer Sietsens, hoe noemen jullie dat in Nederland ? " Alle klokken laten luiden " ? Daar moet je wel mee oppassen want dat is een eikel thema in onzen Belziek.
eel herg eikel! ;-)
Wat het gieten van klokken allemaal aan reacties kan opleveren blijkbaar... Laat mij dan toch stellen dat ik uitkijk naar deze nieuwe mobiele beiaard. Het is een mooie aanvulling voor onze torenbeiaarden, en kan zo toch een ander publiek bereiken, en geeft de kans om beiaardmuziek te combineren met andere instrumenten. Bovendien is het belangrijk voor de opleiding. Dit is een toekomstgericht initatief van de beiaardschool. Jammer dat hier toch wel op een redelijk 'brutale' manier deze school wordt aangevallen. Het is geen 'of--verhaal, maar een 'en'-verhaal. Uiteraard is de beiaard voornamelijk een toreninstrument, en dat zal altijd zo blijven.
Eikels in de klokken??? dat komt nooit meer goed :-),
Over de mobiele beiaard hebben we nu wel genoeg gezegd. Over de oude beiaard van sint Rombouts wil ik nog wel wat kwijt. Ik heb heel wat trommel speelwerken zien draaien maar wat ik in Mechelen enkele jaren geleden zag was de best draaiende trommel die ik ooit tegenkwam. Alles was gepoetst en perfect in orde. Geweldig dat iedereen dat kan gaan zien boven in de toren! De andere trommelspeelwerken die ik zag in België maar ook in Nederland doen het lang niet zo perfect. Een versteekarrangement zoals Jef Denijn en Staf Nees dat elk jaar maakten zou er best weer door gespeeld kunnen worden. Van mij part worden deze oude verstekingen opnieuw gebruikt om op de trommel te zetten. Niemand kent ze nog en dat bespaard de beiaardier een hoop werk. De oude versteken zijn compleet met tempo wisselingen en maatsoort wisselingen. Die zitten er nu bij het huidige arrangement niet meer op bij wat ik er van hoorde. Over de keuze van de muziek valt ook nog wel kritiek te maken Bekende melodiën vervelen erg snel en daar moet je in Mechelen dan een heel jaar dag in dag uit naar luisteren. Jammer dat de stadsbeiaardier niet te tijd neemt om wat boeiender muziek te bedenken want hij kan het best. Zijn concerten bevatten altijd het zelfde repertorium in andere volgorde maar hij speelt deze muziek wel geweldig. Toen ik daar boven was op de zondag dat de nieuwe beiaard werd onderhouden en daardoor enkele weken niet bespeeld kon worden stond ik er bij toen hij op het oude klavier wat werk ten gehore bracht. Iedereen was het er toen over eens dat de klokken nog niet zo slecht klonken als met ons wilde doen geloven. Tja ik hou van dat antieke spul dus ik genoot met volle teugen van zijn spel. Het is nog te zien op Youtube
http://www.youtube.com/watch?v=sXbFwCqhKkM&list=RDsXbFwCqhKkM#t=31
Op de volgende link vind u een versteek arrangement van Jef Denijn.
http://www.youtube.com/watch?v=MFeHVQ7_9_M
Nu heb ik hier wel genoeg gezegd.
Jan Sietses Enkhuizen Nederland
Jan Sietses, kennen jullie dat in Holland ook, muggeziften ? In Mechelen zeggen ze wel eens " euleze kak intrekken ". Maar toch denk ik dat gij gelijk hebt als ge zegt " van alles willen maar door iemand anders laten betalen ". En achter ons de zondvloed.