(foto's: Jan Smets)

Met 'Intifada' is een nieuwe potentiële bestseller van Mechelaar Luc Deflo van de pers gerold.  De in Etterbeek wonende Maneblusser levert met deze misdaadroman weer leesvoer af dat heel zeker scoren zal.  Luc is dan ook niet aan zijn proefstuk toe.  Zo'n 23 boeken mag hij op zijn conto schrijven. Van die hele reeks spelen er zowat een vijftiental af in onze Dijlestad.  Deflo mag dan al wel zo'n tien jaar in het Brusselse wonen: hij blijft een Mechelaar in hart en nieren.  Deze morgen signeert hij zijn jongste boek in Salvator, en in de namiddag komt Standaard Boekhandel aan de beurt.  De fans zijn natuurlijk present.  "Voor mijne man..., hij kon zelf niet komen" ,meent een dame uit de Hanswijkenhoek haar komst te moeten verantwoorden.  "Zelf iees ik niks buiten de Story."  Luc, die zelf ook van Coloma afkomstig is, beantwoordt met een glimlach, en tekent keurig en sierlijk met vulpen (!) een boodschap in het boek.  "Dit is een exemplaar van 1900.  Ik heb een hele verzameling - zo'n vijtfig denk ik.  Schrijven met een vulpen is een kunst op zich - Ik schrijf er veel mee, en kan er uren mee spelen..."   Ambacht en kunst...

Het jongste boek - Intifada' telt 318 bladzijden, en hiermee is het net ook wat lijviger dan zijn gemiddelde roman.  Het wordt uitgegeven bij Borgerhoff en Lamberigts.  "Een jonge en dynamische uitgeverij", vertelt Luc.   Het boek gaat voor 22,50 euro over de toonbank.

'Intifada' zal zeker stof doen opwaaien - maar ook  tot stof dat kan leiden tot zinnige discussies.  Het thema van het boek zou ook kunnen leiden tot controverse.  Dat mag wel van de schrijver - ook als is hij er persoonlijk niet zo gelukkig mee dat sommige passages of bewoordingen hier en daar sensationeel worden opgeklopt. "Het woord 'kutmarokkaantjes' uit z'n context gerukt geeft toch wel een eenzijdig beeld. van het boek."

"'Intifada' is het verhaal van een ontspoord individu in een naar eigenheid zoekende maatschappij.  Of is het omgekeerd?  Of ligt de waarheid in het midden?"  Met deze open vraag licht de achterflap van het boek een tipje van de sluier op, en weet ze de nieuwsgierigheid te wekken.  In onze stad wordt het levenloze lichaam gevonden van Yasser Ouerghui.  De gekende hoofdrolspelers uit de boeken van Deflo - Mendonk en Deleu, gaan op zoek en verdenken een junkie en moslim-hater.  Toch blijkt hij alsnog niet de moordenaar te zijn, want terwijl hij opgesloten is, gebeurt een tweede moord... De dader laat een boodschap achter: hij wil een kruistocht  beginnen - een persoonlijke intifada - om Mechelen te bevrijden van het 'crapuul'.  Dit zal leiden tot relletjes en onrust binnen de allochtone gemeenschap en daarbuiten.  Politiek en pers bemoeien zich met de zaak en de tegenstellingen worden steeds scherper.  Het smeulende conflict wordt een uitslaande brand die de stad en bij uitbreiding het ganse land in as dreigt te leggen.  Een 'gevaarlijk' thema: dat voel je.

Het gaat zéker niet over dé Marokkanen, en ik ben al hélemaal geen rascist.  In mijn boeken heb ik al personen met verschillende nationaliteiten 'vermoord'.  Nu gaat het dus wel toevallig over Marokkanen.  Brussel, waar ik woon is héél divers, en mijn partner is Venezolaans.  Ik heb trouwens wel wat Marokkanen in mijn vriendenkring.  Een goeie Marokkaanse vriendin was zelfs testlezer.  Ik vroeg haar of ze mijn boek er 'niet wat over' vond.  Integendeel.  Ze vond dat ik het nog te 'braaf' had verwoord.  Zijzelf zou het nog scherper hebben neergepend.  Daarmee was ik gerustgesteld.  Het is géén politiek boek - maar met het fictieve verhaal snij ik wel een actueel probleem aan.  Het gaat niet over de Noordafrikaanse gemeenschap als groep, maar wel over een segment van jongeren dat het leven in bepaalde buurten doet verzuren en onveilig maakt.  Velen zijn dat kotsbeu - ook mensen van de eigen gemeenschap.  Het bezorgt hen een stigma dat ze niet verdienen.  Men wil een oplossing voor dit probleem.  Ook wordt in m'n boek het thema van het gerecht en het misbruiken van procedurefouten aangeraakt...  Ja, er loopt beslist heel wat mis...

Deflo weet dat het boek spraakmakend zou kunnen zijn.  De media zullen het thema hoogstwaarschijnlijk gretig oppikken en breed uitsmeren - zéker in deze aanloop naar de verkiezingen. 

Ik leg met mijn boek enkel een vinger op een zere plek.  Ik weet niet waarom ik niet zo zou mogen schrijven over dit thema.  Bang ben ik niet voor de reacties.  Ik ben Salman Rushdie niet.  Het boek wil bovenal vooral spannend zijn.  Ik ben gelukkig als mensen zeggen dat ze uren kunnen doorlezen in mijn boeken, zonder ze opzij te leggen.  Dat beschouw ik als het mooiste compliment!

Het decor voor het verhaal is weerom Mechelen.  Het start in de Mahatma Gandhiwijk, maar spoedig is de ganse stad 'slagveld'.

Luc Deflo mag dan al jaren in Brussel wonen: hij blijft 'Mecheleir'.  Hij groeide op in de Abeelstraat en liep school in het Scheppersinstituut - jaar-en klasgenoot van Frank Deboosere die ook in dezelfde buurt woonde als Luc.

Mijn broer, zus en vader wonen er nog altijd.  Ik kom nog bijna wekelijks naar Mechelen afgezakt.  Dan ga ik vaak pinten pakken met vrienden op de Vismarkt.  Nee: ik voel me zeker geen buitenstaander hier.  Ik heb deze stad ten goede zien veranderen en verfraaien.  Ik heb er vroeger eens mee gelachen dat ik geen 'donkere steegjes' meer vond in deze stad om over te schrijven.  Maar dat is natuurlijk een grapje.  Verrassend vond ik het wel dat ik met de verkiezing van de Grootste Mechelaar een aantal jaar geleden, op de derde plaats ben beland.  Ik schrok me haast een bult!  Dankzij Mechelen is ook mijn carrière uit de startblokken geschoten, zo'n vijftiental jaar geleden.  Dat ik mijn geboortestad al decor gebuikte voor mijn boeken werd snel door de media opgepikt.  Ik ben er wel dankbaar om...

Deflo is ondertussen één van de meest succesvolle auteurs van Vlaanderen geworden met zo'n 500 000 verkochte boeken op zijn actief!  Men durft hem wel eens vergelijken met Pieter Aspe - ook al hanteert deze Bruggeling een heel andere stijl.  Luc Deflo is spannender en rauwer, en gebruikt meer psychologische elementen. 

Nee - ik ben geen freak die kickt op psychopaten.  Ik probeer me alleen in te leven in hun denkwereld.  Ik tast de grenzen af, en doe veel research hiervoor.  Ook praat ik veel met psychologen.

Een paar jaar geleden vertelde Luc dat er plannen waren voor een verfilming van een boek.  Maar daar kan hij op dit moment weinig nieuws over vertellen.

Ik heb er geen vat op.  Het gaat de goeie richting uit, en het idee is niet begraven.  Integendeel.  Ik maak me er niet druk over.  We zien wel.

Luc is momenteel fulltime bezig met schrijven.  Zijn job bij KBC heeft hij tijdelijk onderbroken..

Ik zat op het randje...  Als workaholic zat ik tegen het plafond.  Nu gaat het veel beter.  Het was nodig om even de riemen af te leggen.  We zullen wel zien wat de toekomst brengt.

Het is niet onmogelijk dat Luc Deflo door de thematiek van z'n boek binnenkort zou kunnen gevraagd worden om z'n opwachting te maken in politieke programma's op televisie...

Als die vraag komt zal ik zeker weigeren.  Ik ga géén politieke standpunten innemen.  Ik moet de tol van de roem niet betalen.  Mijn 'kop' is niet zo bekend.  M'n schrijversnaam wel.  En daar gaat het tenslotte over.  Ik wil goeie boeken schrijven.  Ik kom niet op TV en wil dat ook zo houden.  Ik heb géén ambitie om in allerlei panels op te duiken.

Luc gaat buiten even een sigaretje roken.  De Sint-Romboutstoren staat wat verderop manifest stoer te wezen.

In mijn boeken komt hij ook voor.  Weet je dat ik hiervoor ook veel historiek heb opgezocht.  Met een stadsgids heb ik een paar jaar geleden voor de eerste keer de toren beklommen.  Het was een geweldige ervaring: wat een mooie architectuur.  Ik ben blij dat ook 'mijn gezicht' van 'bekende Mechelaar' de promotie mag voeren voor het project Romboutwordtwijzer.  Tof dat ik zo mijn steentje kan bijdragen voor de terugkeer van het torenuurwerk...

Enkele jaren geleden was Luc Deflo te gast op de boekenbeurs.  Zijn leraar van het derde studiejaar van Scheppers kwam langs.  Hij had een oud opstel bij van Luc: met een schitterende 9,5/10.  Het deed Luc veel deugd.  Hij was dan ook goed in opstellen schrijven, en kon er al zijn creativiteit in kwijt.  Zoveel jaar later is dat jongetje van toen een populair en gewaardeerd schrijver geworden.  Het opstel van lang geleden toonde toen al dat hij het kon...

www.deflo.be

luc.deflo@gmail.com

www.facebook.com/Luc.Deflo.LifeandWorks