(foto's: Jan Smets)

In de trouwzaal van ons stadhuis werd vanmorgen een nieuw Mechels boek voorgesteld.  Niet zomaar een boek: 'Mechelse Karamellen'  is een pretentieloze dichtbundel in het Mechels dialect!  Sinds in 1986 'Fabels van de Voddemèt' werd uitgebracht door Hendrik Diddens - de man achter het Mechels dialectwoordenboek -  was er géén boek meer geschreven in onze volkstaal.  Auteur van de bundel is Maneblusser Philip Kerremans, 44 jaar oud.  Het boek dat 108 pagina's telt in A5-formaat, is geïllustreerd door de al even Mechelse grafische kunstenares Ellen Huypens, en kreeg een verantwoordelijke inleiding over het Mechels dialect door dé kenner bij uitstek, Marcel Kocken.  Voor 14,95 euro gaat het boek over de toonbank...

Marcel Kocken die de laatste dagen niet weg te branden is van Mechelenblogt nam vanmorgen ook graag het inleidend woordje voor zijn rekening.  Hij heeft dan ook flink achter de schermen meegewerkt aan het tot stand komen van de bundel. 

We zijn niet over één nacht ijs gegaan.  Hoe schrijft men immers verstaanbaar in het Mechels?  Mechels spreken en schrijven zijn twee totaal andere dingen.  Het Mechels is een uniek dialect.  Eigenlijk is ons dialect een 'eiland' in Vlaanderen.  Denk maar aan de éénklanken die ons taaltje rijk is.  Mechels wijkt niet alleen af van het Algemeen Nederlands, maar ook van andere dialecten.  Maar... hét Mechels bestaat niet.  Er zijn duidelijke verschillen van wijk tot wijk.  Zo spreekt men anders in het centrum dan in den Hanswijkenhoek of in Battel.  Verder wordt het dialect ook gekleurd door herkomst of door het beroep dat men uitoefent.  Wat bijzonder is, is het feit dat je in het Mechels dingen kan zeggen die niet kunnen in het Algemeen Nederlands.  Of laat het me ook zo stellen: taal is spelen.  En dat is wat Philip hier ook gedaan heeft.  Uren hebben we samen gezeten voor dit boekje.  'Hoe zouden we dit schrijven, en hoe moet je dit aanpassen?...'.  Met de moed der wanhoop heeft de auteur er zich doorgeworsteld.  Maar het is hem gelukt.  We zijn blij met het resultaat.  Mechels ligt ons dan ook nauw aan het hart.

Schepen van Cultuur, Frank Nobels, is ook blij met het boek, en vindt dat het een prima eindejaarsgeschenk is, en stelt dat het niet mag ontbreken op de boekenplank van de Mechelaar.

Het is een leuk boekje.  Het is géén grote literatuur, maar dat is ook niet de bedoeling geweest van de bescheiden auteur.  Het zijn eenvoudige verhalen in dichtvorm over eenvoudige dingen...  Het gaat over de schoonheid van onze stad, de voetbal, den bloemenstoet, Sinte-Mette...  Het is heel toegankelijk, en bevat veel merkwaardige Mechelse woorden die vaak ook verdwenen zijn.  Het bundeltje is heel plezant om lezen, en is doorspekt met 'stoute' en zelfs 'pikante' verhalen.  Dialect geeft echt wel kleur aan onze taal...

Voor de dertig originele zwart-wit-tekeningen zorgde Ellen Huypens.  Jammer genoeg kon ze bij de boekvoorstelling niet aanwezig zijn.  De jonge vrouw (33 jaar) lijdt immers aan M.S, en door die gezondsheidsproblemen lukte het vandaag niet.  Ellen is gepassioneerd door tekenen en schilderen.  Ze werkte erg graag mee aan het boek, waarvan de opbrengst voor een groot deel zal overgemaakt worden aan de Fondation Charcot Stichting die zich inzet voor verder onderzoek naar de mysterieuze en slopende ziekte Multiple Sclerose.  Hiermee wil Ellen ook een taboe doorbreken.  Dagelijks ondervindt zij wat een chronische ziekte met een mens kan doen.  Toch is ze een optimistisch iemand, die blij is met elke mooie en betere dag die ze krijgt.

Philip Kerremans groeide als kind op in de volkse Gandhiwijk...

Mijn vader was inspecteur in het onderwijs, en mijn moeder was in het Frans opgevoed.  Dialect heb ik geleerd bij mijn bompa.  Dat was een held voor mij.  Maurice Kerremans is zijn naam.  In de oorlog heeft hij nog in het verzet gezeten, en later heeft hij het Vissershuis naast het Vrijbroekpark opengehouden.tot ongeveer 1970.  Hij heeft me dus 'onderwezen' in het Mechels.  Ik heb aan hem ook een gedicht opgedragen.  Mechelen is een toffe stad, en voor mij is het belangrijk dat het Mechels in stand wordt gehouden.  Met deze bundel hoop ik hierbij een steentje bij te dragen.  Trouwens: mogelijk komt er later een tweede bundeltje...

                      ('Bompa' Maurice Kerremans)

Philip die het boek in eigen beheer uitgeeft, is steeds graag met taal bezig geweest.  Hij studeerde Secretariaat-Talen, en later legde hij zich nog toe op het Russisch.  Ook werkte hij een paar jaar in Turkije.  Nu is hij preventiemedewerker in het Klein Kasteeltje in Brussel.  Zijn taalvaardigheid helpt hem natuurlijk bij zijn contacten met vluchtelingen.

'Mechelse Karamellen' werd gedrukt door de NV Mechelse Drukkerijen.  Donderdagavond 28 november, kan je het boek vanaf 19u30 laten signeren in boekhandel Zondvloed in de OLV-straat.  Een volgende signeersessie is er zaterdag 30 november, van 14 u tot 16 u in boekhandel Salvator in de Befferstraat.  Ook Marcel Kocken en Ellen Huypens zullen dan aanwezig zijn.