(foto's: Jan Smets)

Van 'de Zingende Engelen' tot de dansende Reuzen: op alle fronten van de Cavalcade wordt duchtig gerepeteerd.  Alle hens aan dek!  De laatste weken gaan in.  De klok op de Grote Markt tikt de uren en minuten weg.  De voorbije maanden heb ik regelmatig verslag gebracht van al waar die ontelbare beroepsmensen en vrijwilligers mee bezig zijn.  Vandaag breng ik een drieledige reportage.  Ik bezoek het naai-atelier van Maria Resseler die de touwtjes stevig in de hand heeft;  Met wagenontwerper Stef Ringoot werp ik een goedkeurend oog op het voorlopige resultaat, en ik ontmoet 'Rumoldus' en 'Gummarus' die zich volledig in hun rol proberen in te leven...

 

 

Van naaldje tot draadje: Maria Resseler weet van wanten!

 

    

 

In de Augustijnenstraat is het een drukte van belang deze laatste maanden.  In de processielokalen hangen honderden prachtige kostuums op de rekken.  Ontwerpster Suzanne Van Well heeft schitterend werk geleverd.  Alles oogt mooi - minder 'flashy' dan we gewend zijn, maar soberder en rijkelijker.

 

Binnenkort volgen nog een paar pasdagen.  Vooral groepen van buiten Mechelen moeten nog langskomen of hun maten doorgeven.  Ik werk natuurlijk niet alleen, maar hier is een gans team vrijwilligers aan de slag.  Het is vaak hard werken, want al de kostuums moeten aangepast en afgewerkt worden.  Nu zijn we nog op zoek naar een aantal kleedsters die op de dagen van de Cavalcade een handje willen toesteken. 

 

  

 

Maria Resseler uit de Tenderstraat is telg van een grote Mechelse familie, en al decennialang is ze 'bedrijvig' in het naaiatelier van de Hanswijkprocessie.  Ze werd hier ooit voor aangezocht, en sinsdien is het een passie geworden.  Ze kan rekenen op een groep dames die jaarlijks zorgen voor dit huzarenstukje.  Niet weinig zit ze van 's morgens vroeg tot 's avonds in het atelier, waar ze een coördinerende functie heeft.  Haar man, Stephan Van den Wijngaert is ook door de Cavalcademicrobe gebeten, en werkt aan de rekwisieten.  Lange dagen voor Maria...  Maar zou ze het écht kunnen missen?

 

 

 

 

Ontwerper Stef Ringoot kijkt met  tevreden blik naar de praalwagens...

 

 

 

Stef Ringoot is een tevreden man.  Zijn werk zit er op.  Nu is het vooral aan de Oostkampsje firma JVL-interieur van Joris en Thomas Van Loo en hun team om alles tot in de puntjes af te werken.  Stef spreekt met een opvallende Nederlandse tongval.  Maar vergis je niet: hij is een volbloed Vlaming, en komt uit Baasrode.  Toch woont hij nu al zo'n tiental jaar in Lelystad.

 

Dit was een mooi project om aan te werken.  Ik vond het een grote eer, ook al heb ik de nodige stress gehad.  Ik ben trots op het resultaat.  Het is dan ook de top in al wat ik al deed rond decors. (ik werkte ook al mee aan de Brugse Bloedprocessie en de Gouden Boomstoet...). Ik ben ontwerper, en hou me als illustrator grafisch bezig met cartoons, websites, decors vooral theater, stoeten...    Bovendien geef ik ook nog les.  Voor de Cavalcade heb ik 18 wagens ontworpen in samenspraak met coördinator Frieda Van Vaeck.  Ik ben er zo'n half jaar mee bezig geweest.  De wagens werden gefreesd en gemonteerd in Oostkamp, en hier in Sint-Katelijne-Waver opgebouwd op aangepaste chassissen van D&G motorhomes.  De onderstellen zijn dus allemaal identiek.  Vroeger was het eerder een allegaartje.  Nu worden de wagens allemaal geschilderd en afgewerk met rekwisieten.  Ik ben blij dat ik carte blanche heb gekregen voor deze ontwerpen.  De wagens hebben een uniforme uitstraling.  Dat is mooi.  De wagens bepalen toch grotendeels de sfeer van de stoet.    Het is teamwerk.  Het is geweldig om te kunnen samenwerken met vader en zoon Van Loo.  Ik ken hen al jaren.  Het zijn op en top stielmannen.

 

   

 

Met Mechelen heb ik wel een speciale band.  Ik heb mijn secundaire studies gedaan aan de SITO.  Hier is de basis gelegd van wat ik nu bezig ben.  Hier leerde ik het vak van bekwame leraars als Jo Op de Beeck en Mich De Greef.  Nu nog gebruik ik dingen in mijn lessen die ik ooit van hen heb geleerd.  Ook heb ik goeie herinneringen aan een klasgenoot: jullie medeblogger en cartoonist van de Streekkrant Christophe Netels - een uitstekend tekenaar!  Mijn plaatsje voor de Cavalcade is alvast gereserveerd.  Mijn familie is ook heel trots.  Ze komen allemaal kijken.

 

  

 

 

 

Gummarus en Rumoldus repeteren hun 'ontmoeting'...

 

 

 

Op de speelplaats van de vroegere school aan de Kerkhoflei, wordt duchtig geoefend voor één van de sènes van de Cavalcade.  Het is dan ook een sleutelscène.  Een groep van twee maal dertig mensen uit de Sint-Gummarusparochie en Relst luisteren naar de aanwijzingen van regisseurs Paul Van der Stappen en Johan Cluytens.    Zo'n dertien regisseurs en begeleiders zijn deze dagen aan het werk om de groepen te begeleiden.  Hier werd al zo'n drietal keren gerepeteerd.  Het is een geheel nieuwe scène.  Heel de processie heeft een andere invulling gekregen.  Guido Van Campenhout en Pol Van Hoof lopen al jaren mee in de processie - maar nu is het ook voor hen weer 'nieuw'.  De ontmoeting tussen de twee heiligen verloopt eerst een tikkeltje hilarisch.  De staf van beiden moet volgens de legende beginnen bloeien.  Het is de eerste keer dat gerepeteerd wordt met deze 'tover'-staffen, en da's wat oefenen... 

Guido vertelt:

 

   

 

Ik denk dat ik zo'n 39 keer heb meegelopen in de processie.  Nu ben ik 55 jaar.  Van tijdens m'n middelbare studies deed ik mee.  Ik heb al alle mogelijke rollen gespeeld: van vlaggendrager tot duivel van de Apocalyps.  In de laatste Cavalcade was ik een Dalscholier.  De laatste jaren was ik een lid van de Grote Raad.  Nu ben ik de Lierse kluizenaar en heilige Sint-Gummarus.  Volgens de legende ontmoet die zijn Mechelse evenknie, de bisschop Rumoldus in Duffel....  Het is een mooie rol...

 

  

 

Pol Van Hoof is 65 jaar en is met de rol van Sint-Rumoldus niet toe aan zijn proefstuk.  Hij kruipt al erg lang in de huid van onze stadsheilige.  Zo'n 25 jaar al speelt hij Rombout in de processie.

 

Eigenlijk ga ik steeds twee keer mee!   ;-)   In het 'echt' en in mijn schrijn.  Zo'n 30 à 35 jaar geleden was ik Gummarus, maar ik ben dus 'gepromoveerd'.  Het is allemaal erg leuk om doen.  Al doe ik het zeker ook uit overtuiging.  Het is de derde Cavalcade waarin ik een rol heb.  In 1963 was ik een 'boogfiguur' tussen de Engel Gabriël en Maria.  Gabriël werd toen trouwens gespeeld door de bekende, en nu helaas overleden Mechelse acteur Ugo Prinsen...

 

  

(regisseurs Johan Cluytens en Hendrik Van Eycken)

 

Johan Cluytens kent de processie en Cavalcade als géén ander.  Samen met Hendrik Van Eycken is hij één van de twee eindverantwoordelijken.

 

...maar het is zéker teamwerk.  We werken met een groep regisseurs en assistenten.  Bij de processie ben in betrokken van in het begin van de jaren zeventig.  Ook de vorige Cavalcade heb ik geregisseerd.  Ik kom eigenlijk uit het onderwijs, en heb jaren les gegeven in het Scheppersinstituut.  Maar daarna heb ik ook een theater-en regieopleiding gedaan.  Met al die ervaring heb ik al de kans gekregen om grote spektakels te organiseren, zoals de Kroningsfeesten in Scherpenheuvel, de Heggefeesten in Poederlee en de stoet van 1000 jaar Heist-op-den-Berg, waar ik nu woon...

 

(nog een andere regisseur: Paul Van Stappen...)

 

Dan is het tijd om op te stappen...  Tijd is kostbaar, en Rumoldus en Gummarus moeten weer aan de slag, samen met de groep enthousiaste figuranten...  Het komt wel goed.  Dat voel ik...