(foto's: Jan Smets en 'archief' familie De Jonckheere)
Het Ros staat voorlopig nog op stal. Maar ik vraag of ze willen poseren voor het 'opgeworpen' Opsinjoorke - dat andere oer-populaire onderdeel van onze Mechelse Ommegang. De vier broers De Jonckheere - bijeengetrommeld door Bart, de broer die ik voor dit artikeltje contacteerde, doen dit graag. En zo staan ze dertien jaar na het gebeuren dat hen heel hun leven zal bijblijven, nog eens voor de schijnwerpers in deze Maneblussersstad. Ze hebben een map bij, met zorgvuldig bijgehouden foto's en krantenknipsels. Ik bekijk ze als we neerstrijken op het terras van de Ierse pub. En dan luister ik naar hun verhaal. In 2000 ging de Ommegang voor de laatste keer uit. Sindsdien kwam het Ros Beiaard niet meer uit de stal. Toen hij in 2000 uitging, was dit al zo'n beetje uniek. Niet dat de Ommegang niet losgekoppeld van de Cavalcade kan uitgaan: het is toch eerder een uitzondering op de regel. Maar voor de vijfhonderste verjaardag van 'ons' Kareltje - de illustere Keizer Karel V, mocht deze oude stoet als exclusief toemaatje door de Mechelse straten trekken
Koen, Bart, Hans en Dries haddden dus geluk. Normaal gezien zouden ze nooit de kans gehad hebben om het Ros Beiaard te bestijgen. In 1988 waren ze ofwel nog piepjong, of nog niet geboren, en bij de editie die nu zal uitgaan, hebben ze de leeftijdsgrens al even overschreden...
Nu zijn de broers De Jonckheere tussen 18 en 27 jaar. Ze zijn afkomstig uit de Hanswijkenhoek. Het was in 2000 een hele eer om op het beroemde paard te mogen rijden. Dit voorrecht krijgen vier op mekaar volgende Mechelse broers. In het Keizer Karel-jaar vielen ze 'in de prijzen'.
het Ros Beiaard is één van de populairste onderdelen van de Ommegang, naast de Reuzen en Opsinjoorke. Volgens sommigen is de traditie van 'ons' Mechelse paard, zélfs ouder dan die van het bekende Ros uit Dendermonde. En dat wil toch wat zeggen!
In 2000 zocht René Verreth, regisseur van de Keizer Karelfeesten, vier broers die bij de drie uitgangen van de Ommegang het paard zouden berijden. We hadden geluk dat we uitgekozen werden. De Ommegang ging toen drie keer uit: op 27 augustus en op 3 en 10 september. We kwamen voor de eerste keer samen in het Cultureel Centrum waar we tekst en uitleg kregen over wat ons te wachten zou staan. Onze familie was trots! En vooral onze oma was in de wolken.
Oma is Lea Clarijs-Pauwels, die jarenlang gemeenteraadslid en schepen was in Mechelen. In 1995 was ze haar politieke loopbaan gestopt. Lea Clarijs stierf in 2001, en op haar bidprentje stonden zelfs haar kleinzonen als 'vier Heemskinderen' vermeld...
En dan diende geoefend te worden. Met een ladder mochten de broers dan plaatsnemen op het hoge en brede paard. Het lijkt misschien een klusje van niks, maar dat is het zéker niet. De Ommegang duurt zo'n 2,5 uur, en dat is dus best lang om in dezelfde, redelijk ongemakkelijke houding te blijven zitten...
Het was heel belangrijk dat we werden voorbereid voor deze ritten. Stretchoefeningen waren dus aangewezen. Kinesist Eric Van den Bon heeft ons dan begeleid. Zo oefenden we thuis op de trap, en ook op de familievakantie hebben we regelmatig onze oefeningetjes gedaan. Je moet goed kunnen rechtzitten op het paard, dat dan ook nog eens regelmatig een soort van dansje doen. Bovendien moesten we af en toe ook ons zwaard trekken.
Dries weet niet meer zoveel van het gebeuren. De jongste van de broers was immers nog maar vijf jaar als de Ommegang uitging. Maar zijn oudere broers vullen het verhaal graag aan met anecdotes.
Op een aantal plaatsen stonden speakers opgesteld. En toen we op die plaatsen werden aangekondigd als 'de broers De Jonckheere' was er steeds spontaan applaus. Maar toen de speaker op de Wollemarkt de broers met naam en leeftijd aankondigde, kon kleine Dries niet nalaten om deze luid te verbeteren. Op één van de uitgangen werd broer Hans negen jaar. Maar per vergissing werd zeven jaar vermeld. Ook stak Dries guitig zijn tong uit naar een fotograaf!
Moeder Greet Clarijs vond het veiliger dat Dries vooraan op het paard zou zitten. Ook zorgde ze er voor dat de drinkbus niet ver uit de buurt was.
(Greet Clarijs, rechts op de foto als 'Zingende Engel' met de Jubelprocessie, is er steevast ook bij als de Cavalcade zal uitgaan...)
Langs het parcours stonden zeker 30 000 toeschouwers, waaronder ook heel wat familie huit Wallonië en Nieuwpoort. Het was mooi en zonnig weer. Het was een geweldig om dit te kunnen meemaken. Voor 'klein mannen' als wij was dit een fantastisch evenement. Je kan je dat wel voorstellen. Wat waren we trots als we ons zwaard mochten trekken... Sowieso komen we deze zomer de Ommegang bekijken. We willen zien hoe onze opvolgers het er van af brengen!
(Hans (21j), Dries (18j), Bart (25j) en Koen (27j)