(foto's: Jan Smets - De belangrijkste partners in het Cavalcade-gebeuren...)
Enkele maanden scheiden ons nog van de Cavalcade, en laat ons hopen dat al het hemelnat dan al naar beneden gekomen is, en dat deze unieke optocht mag schitteren in de zomerzon. Tijd om de koppen bij mekaar te steken, en de stand van zaken uit de doeken te doen voor de Mechelaars die nu al reikhalzend uitkijken naar hét topevenement van het jaar! In de kolommenzaal verzamelden zich al de partners zich voor de pers...
(luisterend naar Frieda Van Vaeck, coördinator van de Hanswijkcavalcade...)
Minder dan 100 dagen hebben we nog te gaan voor deze bijzondere gebeurtenis die de meeste mensen maar een drietal keren in hun leven kunnen meemaken. Burgemeester Somers die het voorwoordje doet, is aan zijn tweede uitgave toe... De laatste editie was in 1988. Toen werd tevens het millenium of 1000 jaar Mariaverering gevierd. Dit jaar is er dus wéérom een jubeljaar. De Hanswijkcavalcade die een historisch-religieuze stoet is, met vele figuranten, paarden en wagens, zal op 25 augustus en op 1 september door onze straten trekken.
In 1738 vierden de Dalscholieren die de zorg voor de Hanswijkparochie op zich namen, de 450-jarige aanwezigheid van hun kloosterorde in onze stad. Dit feit viel samen met 750 jaar Mariaverering. Om deze dubbele verjaardag te vieren, zette men de eerste Hanswijkjubelfeesten op poten. Dit jubileum had voornamelijk een godsdienstige achtergrond, maar werd aangevuld door een cavalcade of ruiterstoet. Met de allegorische Ommegang wilde het stadsbestuur zich aansluiten bij de feestelijkheden. Omdat deze eerste uitgave zo'n groot succes was, werd besloten ze om de 25 jaar te herhalen.
Da's dus de geschiedenis.
Frieda van Vaeck die coördinator is van de Hanswijkcavalcade neemt daarna het woord om het algemene thema te duiden. Ja/leven/beleven: dit wordt dé slogan en de rode draad. De mens die 'ja' zegt tegen het leven en tegen God. En dat 'ja'-zeggen kan op verschillende manieren worden beleefd. Het 'ja'-woord wordt uitgebeeld in bijbelse taferelen, waarin de oerbeelden van de mensheid tot uiting komen: geboorte, lijden, dood, vreugde en bevrijding... Maar ook neemt dit 'ja'-woord ons mee doorheen de Mechelse geschiedenis: van het 'ja' van Rumoldus die op stap ging om Gods woord uit te dragen tot het 'ja-woord' van Margareta van Oostenrijk om het beheer van de Nederlanden en de opvoeding van haar neef Karel V op zich te nemen...
Voor deze uitgave van de Hanswijkcavalcade zijn nieuwe kostuums en wagens voorzien. Joris Van Loo en zoon Thomas zijn al maanden aan de slag met de praktische uitwerking van de 18 nieuwe ontwerpen. In een loods in Sint-Katelijne-Waver wordt nu alles gemonteerd.
Frieda Van Vaeck zegt dat ze nog steeds figuranten en andere vrijwilligers kan gebruiken. Nog steeds is ze op zoek naar mensen die mee willen opstappen. Maar ook doet ze een stevige oproep naar ruiters (die hun paard meebrengen!). Want dit blijkt niet zo vlot te lopen. Dus....
frieda.vanvaeck@skynet.be 32(0)15 42 10 www.hanswijkjubelfeesten.be
Het programmaboekje dat 76 pagina's telt is te koop aan de prijs van 5 euro op het onthaal van het Aartsbisdom of bij UIT in Mechelen.
(Michaël De Cock)
Daarna is het de beurt aan Michaël De Cock, die regisseur is van het Ommegangonderdeel. Hij legt er de nadruk op dit de eerste échte editie is van de 21ste eeuw, en dat deze gekoesterde traditie wordt doorgegeven van generatie op generatie - steunend op de reuzen van het verleden.
De Ommegang wordt in verband gebracht met de jaarlijkse Peisprocessie die in 1303 voor het eerst uitging bij de overwinning van Mechelen op Hertog Jan II van Brabant. In de loop der tijden evolueerde de processie tot een bonte stoet met wereldse en theatrale elementen. In 1738 werd de Ommegang gekoppeld aan de Hanswijkcavalcade
Michaël benadrukt dat de Ommegang de ziel van de stad moet weerspiegelen, en een feest moet zijn voor iedereen: met respect voor traditie en erfgoed, maar ook met hedendaagse artistieke, culturele en sociale aspecten.
De draak, de eenhoorn en de walvis waren elementen die verloren gingen in de loop der tijden, maar worden nu opnieuw in 'vorm gegoten' door Paul Contryn. De reuzenkinderen krijgen nieuwe reuzenvriendjes (die op zaterdag 8 juni officieel door Bart Somers in het bevolkingsregister zullen ingeschreven worden!) en de reuzen zullen naar oude traditie opnieuw dansen. Frank Vaganée en een groep muzikanten zullen hierbij live muziek spelen.
De reuzen, het Ros Beiaard en de kemels zullen opnieuw gedragen worden. En hiervoor is men nog steeds op zoek naar dragers! Voor de restauratie en creatie van de reuzen zorgde Geneviève Hardy.
De praalwagens en het Schip Van Oorlog zijn na een opknapbeurt opnieuw klaar om uit te gaan. En ook het Rad van Avonturen, de paardjes, de kemeltjes en Opsinjoorke popelen om te kunnen 'vertrekken'.. Voor de kostuums van de Ommegang zorgen Myriam Van Gucht en Valentine Kempynck.
Coördinatie Ommegang: inge.geens@tarsenaal.be 32(0)486 03 04 31
(Petra Bauer)
Dan is er nog een aardigheid dat het vermelden waard is. De Zweedse kunstenares Petra Bauer creëert voor Contour 2013 een nieuw kunstwerk : 'Choreografie voor de reuzen', vertrekkend vanuit de lokale erfgoedtraditie een universeel verhaal vetellend over interculturaliteit en identiteit. Ze maakt voor Contour zowel een boek als een film over 'the making of' van de Ommegang.
Alles komt nu in een stroomversnelling. Repetities zijn gestart, en er wordt een laatste hand gelegd aan een aantal restauratie-en opknapbeurten.
Wil je alles volgen? Dat kan:
www.facebook.com/mechelseommegang
(Guido Knops)
Er zijn ook een aantal zogenaamde 'Cavalcadepakketten' ter beschikking. Wat dan mag inhouden, kan je vinden op: www.cavalcade.be Of je kan hiervoor info inwinnen bij Guido Knops, voorzitter van het Overlegcomité Hanswijkcavalcade.
Tot slot worden de hoofdsponsors van het evenement nog eens extra bedankt: Het Anker, KBC, Procter&Gamble Mechelen, Telenet en Willemen.
(Paul Contryn)
Ik praat nog even na met een aantal tenoren van het gebeuren, zoals met Frieda Van Vaeck en met Paul Contryn. De creatieve duizendpoot van Figurentheater De Maan lacht dat hij het zich al 'beklaagd' heeft om deze opdracht aan te nemen. Maar dat geloof ik niet. Als ras-echte Mechelaar verbetert hij zich dat hij niet anders kon dan 'ja' zeggen. Paul vertelt zelfs dat hij, in 1963, tweejarige uk zijnde, zelfs vage herinneringen heeft aan de reuzen Janneke en Mieke. Nu is hij aan het brainstormen hoe hij zijn reuzegrote draak vuur kan laten spuwen, en hoe hij de walvis water kan laten sputien... Ik maak meteen een afspraak met Paul om binnen enkele weken eens langs te lopen in zijn atelier... Razend benieuwd ben ik!
Gemengde gevoelens heb ik, bij dit alles. Er is de erfgoedliefhebber in mij, die trots is, dat dit blijkbaar springlevend is, en dat honderden zich inzetten om dat zo te houden. Maar er is ook de vrijzinnige in mij, waarbij de haren ten berge rijzen, want opnieuw wordt de grens tussen kerk en seculiere samenleving erg vaag, om niet te zeggen uitgewist:
" Ja/leven/beleven: dit wordt dé slogan en de rode draad. De mens die 'ja' zegt tegen het leven en tegen God. En dat 'ja'-zeggen kan op verschillende manieren worden beleefd. "
Ik, en wellicht nog vele Mechelaars met mij, wil best ja zeggen tegen het leven, maar niet tegen een god waarvan ik niet geloof dat hij bestaat. Ik vind het mooi dat mijn belastingsgeld gebruikt wordt om een traditie in stand te houden - een traditie die gemeenschapsbindend werkt voor de stad, maar ik heb het er moeilijk mee dat één levensbeschouwing inmpliciet pretendeert om, zoals in 1738, de hele bevolking te vertegenwoordigen.
Ik stap alvast mee in de cavalcade op 25 augustus. Tijd om de traditie terug op te nemen want ik stapte jaren mee in de Hanswijkprocessie.
Verdienstelijke Mechelaars verdienen een reus :
Voor het seculiere gedeelte van de Cavalcade : Reus Frans Croes.
En in het religieuze gedeelte : Reuzin Madeleine Jacobs.
Als Miss Hanswijkprocessie herself moet Reuzin Madeleine natuurlijk wel achterwaarts lopen !
;-)
Gisteren werd in Brussel de tentoonstelling over de Brusselse Ommegang officieel geopend en daar kan men dan zien hoe bijvoorbeeld een "eenhoorn" er uitzag, evenals de "draak". Historische documenten allerhande zijn er te bewonderen. Just an idea.....volgens de Gim:-)
Een woord...PRACHTIG! Proficiat!
Heb wel 1 min punt, namelijk 10 min. wachten op de ommegang duurd heel lang en ook de ruimte tussen de groepen was veel te groot. Als je daar een hele namiddag moet blijven staan is dat heel vermoeiend en zeker met kinderen. Voor de rest was het top. Chapeau !!!
Het wachten op de Ommegang duurde idd te lang, veel mensen hadden niet door dat er nog een deel moest komen en zijn vertrokken.
Maar dat is maar een klein minpuntje op een voor de rest schitterende Cavalcade/Ommegang! Dikke proficiat aan alle medewerkers!!
De taferelen, de figuranten en hun kostuums verdienen een applaus, want niet kan gezegd worden van de organisatie. Veel te veel lange ruimtes tussen de groepen en het wachten op het tweede gedeelte, de ommegang, duurde een eeuwigheid, wat bij omstaanders "het is weer op zijn Mechels" ontlokte.. Wij stonden aan de Ganzendries en na het schip van oorlog leek het wel of er niets meer zou komen. Na zowat 20 minuten wachten zijn we opgestapt en we waren zeker niet de enigen. Hopelijk trekt men hieruit lessen voor volgende zondag.
Een schitterende Cavalcade was het nu ook weer niet.
Het processiegedeelte beschikte over nieuwe kleren waarop zeker niets aan te merken valt, en over nieuwe wagens, zoals ook al lang aangekondigd. Maar die laatste bleken allemaal in eenzelfde stijl met een nooit geziene soberheid: vier wielen onder een platte zeepkist en nauwelijks bovenbouw (tenzij misschien die met de boot maar zo had men er misschien nog een liggen)... Geen enkele ontlokte een 'oooh'. Vroeger werden jaarlijks zulke nieuwe en minstens even goede ontwerpen gemaakt maar dan nog schitterend versierd met allerlei groenten of bloemen in plaats van slechts een gewoon likje verf. Cavalcadewagens hoorden die te overtreffen. Vele hadden nauwelijks een bemanning of waren helemaal leeg tijdens de actiescènes en dat is ooit wel anders geweest.
Zeer hinderlijk waren de begeleiders in een totaal onaangepaste klederdracht, die het dan dikwijls nog nodig vonden om twee-drie keer heen-en-weer voorbij te lopen en uitgerekend tijdens de actiescènes vlakbij op de allereerste rij te staan toekijken zodat het in groten getale fotograferende of filmende publiek vlak voor de neus een dikke kont in jeans of een oranjerode T-shirt te aanschouwen kreeg. Ook gewone toeschouwers vonden hun anachronistische en uitdrukkelijke aanwezigheid al te storend.
De complete scheiding met de Ommegang duurde inderdaad ontstellend lang, maar dat zal men vlug genoeg vergeten. Toch liefst beter, volgende week.
De ommegang is niet langer erfgoed. Unesco erkende slechts gedragen reuzen en mytische dierenfiguren. Sinds 1988 rollen Reus en Reuzin op wieltjes, het ros op grote wielen. Nooit waren het de fysieke figuren die door Unesco zo gewaardeerd werden, wel het gebruik ervan. Dat betekende dat je in 1963 van ver een reus stijfjes wankelend in de verte zag aankomen, dat ze hun typische keere-weerom dansjes uitvoerden, dat het bijna zeshonderdjarige Viergebroederspaard liep, (een heel klein beetje en nogal voorzichtig) 'sprong', en 'door het zand vloog' (na een aanloopje laag bij de grond ogenschijnlijk schuivend tot stilstand kwam). Net die dynamiek, zoals ook bij het Rad van Avontuur en Opsinjoorke, maakte de Ommegang tot meer dan museumstukken. Het Reuzenlied is het oudste erfgoed van de Ommegang, want muzikaal bijna duizend jaar oud en ook de tekst gaat al eeuwen mee en hoort al net zozeer tot het cultureel erfgoed. De nieuwe 'rap'-versie liet men gelukkig achterwege maar de dixielandband was erfgoed uit New Orleans in plaats van Mechels. Wat mij betreft heeft men de Reus en Reuzin nu definitief ten grave gerold. Tenzij ik het geluk zou hebben het nog 25 jaar uit te zingen en onze Erfgoedcel tegen die tijd eindelijk zou beseffen wat de Ommegang is.
De heruitgevonden figuren waren geen noodgedwongen bij voorbaat mislukte replica's van de eertijdse originelen (of kopies van Brusselse), maar eigentijdse ontwerpen. Ook dat hoort tot het erfgoed: Gedurende honderden jaren werden telkens nieuwe elementen toegevoegd. De Walvis en de Eenhoorn zijn me een beetje te veel in de stijl van vele andere figuren die ik op allerlei plaatsen bij straattonelen zag verschijnen, met enkele minimalistische lijnen of op stelten meer suggereren dan tonen. Volgens mij geen blijvers. Maar er was ook de Draak.
De Draak is dé revelatie van de Ommegang 2013 en de eerste nieuwigheid sinds de 19e eeuw: Echt eigentijds maar volkomen in de geest van Ommegangsfiguren: spectaculair en imposant, meteen een beeld oproepend waarmee men vanouds vertrouwd is, tegelijk de verbeelding ten volle de vrije loop niet eens zomaar latend maar zelfs dwingend. De drie gevangen deernen die luidgillend over de straat gezwaaid worden met zijn machtige staart, de traag klapwiekende vleugels, de beweeglijkheid van de drie halzen en de dreigend vlammende hoofden tot er één verschrikkelijk vuurspuwt. De dynamiek overtreft wat men vroeger had kunnen bereiken, zoals ook de klassiekers dit destijds hadden gedaan. De Draak is splinternieuw maar net zo goed even oud en echt als de Ommegang zelf. Op hem zit men bij alle volgende Ommegangen te wachten. Het tamelijk snelle ritme van de toch verrassende tikke-takke zachte trombegeleiding paste onvermoed goed bij de dreigend waakzame draak, duidelijk klaar om op elk moment plots in vurige actie te schieten. Op Mechelen Mapt voorspelde ik daarstraks al dat dit de nieuwe norm wordt voor draconische ritmiek.
Wat ik nog even moest overdenken, en inmiddels met nabeschouwing met dames die de Cavalcade van 1938 als teenagers meemaakten, zijn de drie elementen die gisteren misstonden in het processiegedeelte. Ik vermoed dat ze met de circusschool Circolito en het Stadspoppentheater verband hielden: de acrobaten en jongleurs (waarbij op meerdere plaatsen al te veel kegels op de grond vielen - dat moet echt beter bij een openbare vertoning!), de janussen met wereldbol (waarbij ook de dragers hun januskap dienen op te houden!), en de poppenkastkubussen. Heel leuk ze erbij te hebben en vooral het wereldbolgezelschap lijkt algemeen zeer geapprecieerd, zelf genoot ik van een unieke stunt van een jonge muurklauterende en op echte kantelen springende circusartiest (aan 't Busleyden in de Merodestraat). Misschien kunnen die drie in de Ommegang een juistere plaats vinden, zeker zouden ze geschikt zijn om tussen de processie en de Ommegang te verschijnen, of wellicht best meteen na de praalvoertuigen 'van de rederijkers'. Dringend even wijzigen tegen 1 september!!!
Voor de choreografie van de poppenkubussen doe ik toch even een suggestie: Bij een stilstand dienen de kubussen zich in langsrichting van de straat bots tegen mekaar op te stellen, zodat de toeschouwers aan weerszijden, de poppen tegen elkaar zien spelen - als een 'echte' poppenkast. Ook het opbreken en dan wandelend gedraai van de kubussen wat later gevolgd door een nieuwe formatievorming, is dan des te toffer.
Zoals Some Human heb ik het ook ervaren.
Misschien was het omdat ik alles vanuit een venster op de eerste verdieping zag, maar waar is de waardigheid gebleven van vroeger. Mensen uit Kortrijk speciaal voor de cavalcade gekomen vonden het alles behalve stijlvol, ook zij misliepen de Ommegang omdat ze dachten dat het gedaan was. Ik denk dat vooral de mensen op de tribunes een mooie cavalcade gezien hebben. Nu ja voor 12€ mocht dat best. Mooi was het koor van de dames in het blauw, het optreden van de Afrikaanse djembéspelers, dat was tenminste bezield en doorspeeld. Kunnen de stemmen van de sprekers niet versterkt worden? Wij verstonden niets. Mensn die op,de tribune zaten hadden hetzelfde probleem met verstaanbaarheid.
Het zal wel de bedoeling geweest zijn dat de praalwagens sober waren, maar inderdaad tijdens de acties bleven ze erg leeg. Ik heb me ook geëergerd aan de plastieken vegetatie, ggrrr...
Het was geen zicht Jezus die met zijn doornen kroon in de hand over het straat naar zijn wagen liep om het stukje opnieuw te beginnen spelen. Een zoom van meer dan een meter is ook niet echt mooi in een kleed.
We eindigen op een positieve noot: de kleding van de reuzen was top! Heel mooi.
Ha ja: de manusjes hadden wel de verkeerde, al was het nieuwe, straatkeerder bij. Ik denk dat paardenvijgen gemakkelijker oprapen met een echte bezem. Ik had medelijden met die mensen, die moeten een vreselijk stijve rechterarm hebben vandaag.
Hoedje af voor de menners van de paarden, niet simpel in een smalle straat.
Hopelijk was dit een soortement generale repetitie en is het volgende keer beter. Misschien dat ik met en stoeltje op straat ga zitten wie weet geeft het verschil.
Niettemin proficiat voor alle medewerkers. Oeps moest de walvis water spuiten? Waar haal ik dat?
Hij was wel mooi, maar ja van een gans andere stijl dan de rest.
De draak was de max!
Ik voegde het geluidselement bij de Draak en de laatste paragraaf over circus/poppenspel nog toe, zonder de reactie van malenie te zien, die dus ook die toevoeging niet had onder ogen gekregen.
Opmerkelijk was ook voor mij inderdaad het zangkoor van dames in het blauw, en de vol overgave dansende djembespelers die ik jammer genoeg vanop enige afstand moest zien. De waardigheid komt niet in het gedrang door het hogere standpunt, ik zag de jaarlijkse Hanswijkprocessie al eens van een balkon in de Louisastraat. Maar ik kan me niet herinneren dat de bijbelse figuren toen ook rondliepen met een bril en zelfs bril voor de ogen en zonnebril in het haar. Dankzij de alerte paardenvijgvegers zijn brillen overbodig en ongeschoeid liep er nu ook niemand meer.
Dat het de bedoeling was sobere praalwagens te hebben, heet bespaarzucht. Een Cavalcade hoort precies het omgekeerde uit te stralen. Ook dat is traditie. En om de 25 jaar moet dat kunnen. Nu werden wij, Mechelaars, door de inrichters beschaamd; in 1988 troonde ik fier een bezoekende Amerikaan rond.
Malenies commentaar over mensen die ocharme van heinde en verre hiernaar waren komen kijken, hoorde ik daarnet al spontaan van een 82-jarige Mecheles en werd beaamd door een 87-jarige. Voor hen, die er al eentje meer meemaakten dan ik, was dit de minst goeie Cavalcade. De Draak vonden ze al net zo goed als wat ik ervan dacht. Een derde hoogbejaarde dame was ervan overtuigd dat de Ommegang moest afgeschaft zijn en verliet het gezelschap; gelukkig maakte ze even verder een praatje en net toen ze daar vertrok zag ze de langverbeide Ommegang net aankomen.
Zoals steeds staan de beste stuurlui aan de wal.
SomeHuman je beter informeren kerel, de Hanswijkprocessie komt niet door de Louisastraat maar slaat aan de Korenmarkt de OLVrouwstraat in.
Ikzelf loop al drie cavalcades mee dus kan ik moeikijk vertellen dat dit de slechtste is.
Wagens platte zeepkisten noemen vind ik bijzonder laag. Je kan die wagen ook volbouwen maar wat doe je dan met het gewicht. Je moet er dan nog wat volk opzetten en dan? Je hebt waarschijnlijk bemerkt dat er een paar dunbevolkt waren... reden de paarden konden het gewicht niet trekken.
Ikzelf ging in een groep waarin nogal wat gesproken word. Dat de toeschouwers ons niet verstonden ligt aan het feit de uittekenaar van de stoet een fanfare met dertig blazers voor ons had gepost die steeds doorspeelden.
Het is altijd makkelijk om commentaar te geven maar doe maar zelf is mee in zulk een onmenselijke organisatie er zullen altijd schakeltjes zijn die voor verbetering vatbaar zijn.
Ik heb van overal positieve commentaren gehoord maar ja het is zoals steeds, de beste stuurlui staan aan wal.
oh ja btw bekijk de fotos van de wagen van '63 en '88 eens, en praat dan nog eens over zeepkisten
@ pol van hoof:
De Cavalcade, net als elk optreden, hoort degenen die aan wal staan te dienen. Louisastraat: Ik schreef 'ooit' en beweerde helemaal niet dat dat recent was: wel iets van 20 tot 30 jaar geleden.
Al eens beschrijvingen van oude Cavalvades gelezen, over vier- en zesspannen (Brabanders! en nog met ervaring in de benen) om de wagens te trekken? Zag je al de ontwerptekeningen van oude wagens? Ik bedoel niet die van Willem Geets voor de St.-Romboutscavalcade van 1875 (waarvan we er gisteren nog steeds drie zagen). Aan wal staan betekent niet noodzakelijk onwetend zijn. De eerste Cavalcades waren een helse competitie tussen jansenisten (de Oratoren) en jezuieten (ter hulp geroepen door de Dalscholieren) die elk te Mechelen een vermaarde school runden. De Oratoren richtten een soort Cavalcade in 1753 en de Sint-Romboutscavalcade van 1775 in (die navolging kreeg in 1825 en 1875); de jezuieten de twee eerste Hanswijkcavalcades en de Cavalcade ter ere van aartshertogin Anna van Oostenrijk en prins Karel van Lotharingen (1744). Precies het tegen-mekaar-op telkens weer overtroeven maakte de Mechelse Cavalcade tot het beroemde evenement. Daarna had men nog het van het Franse juk bevrijde volk dat de Verenigd-Nederlandse vorst Willem II moest imponeren (St.-Romboutscavalcade 1825).
Je hebt wel enig gelijk wat de wagens van 1988 betreft. Die waren toen ook al niet het sterkste punt. Maar ze hadden verschillende afmetingen en afwerkingen, wijl het nu telkens dezelfde enorme zeepkist was zodat de leegte en het simplisme er na enkele scènes van af straalde. Tijdsgeest kan ook een rol spelen: In 1988 was het nog tamelijk 'vernieuwend' om met weinig lijnen een beeld op te roepen; nu zijn we dat stilaan beu en weten we dat het vooral goedkoop is.
Pol Van Hoof, ik denk dat de beste stuurlui gisteren aan de vaart in Zuidschote stonden. En den burgervader, waar zat die ? Viva Italia ?
Er zijn zo van die mensen die bij voorbaat heel goed weten wanneer ze 'niet thuis' moeten geven. ;-)
sorry maar dit aan wal staande of in de hoogte zittende stuurlid was maar wat graag meegegaan en stralend gezond geweest, in plaats van aan de zijlijn te moeten toekijken.
ik liep mee in de cavalcade van 1963 en herinner me de dril waarmee we onze pasjes moesten inoefenen, de opdracht vriendelijk te kijken de hele tocht lang en zeker niet een babbelke met mekaar te placeren onderweg
ik liep ook mee in de cavavlcade van 1988 en ook daar was orde en tucht aan de orde, maar ja ik ben al meer bestempeld als een "dinosaur" dus...
Mijnheer van Hoof het waren niet een paar schoonheidsfoutjes, kinderen mogen meelopen, maar dat ze midden de cavalcade beginnen te fikfakken ondereen en echt in de clinch gaan met mekaar, wat er loos was ik weet het niet, waren ze moe, in elk geval dat hoort niet.
Ook dat malenie, zal wel tijdsgeest zijn. Zucht. Niet dat ik op ijzeren discipline gesteld ben, maar een bepaalde sfeer verdient toch respect. Gisteren mocht men al blij zijn wanneer er geen mensen de straat overstaken midden doorheen een cavalcadegroep. Geregeld moesten er op naar mijn gevoel brekend moment toch net even aan de overkant of juist aan onze kant zijn - en dan stond ik toch nog ruim een vijftiental meter van een straathoek. Anderen wandelen voor de voeten van de (vaak filmende en fotograferende) toeschouwers langsheen de straat, terwijl net een processiescène gespeeld werd. Het plechtige is er dan wel wat af, natuurlijk. Ik denk dus dat je nog geluk had het vanuit de hoogte te kunnen zien.
Ikzelf stapte mee, en mag dus niet meespreken over alles. Er waren zéker schoonheidsfoutjes in deze Cavalcade - zowel in het eerste deel als in de Ommegang. Er was een té lange pauze tussen deze twee delen, en ook onderling was dat af en toe het geval. Ook was het geluid door een aantal factoren niet bijster goed. De rondlopende fotografen en begeleiders werden soms terecht als storend beschouwd (niet zozeer door wat ze deden of zijn, maar door hun outfit en doordat ze wat lastig in de 'weg' stonden om te kunnen zien of fotograferen van de kant van de weg); Sommige acterende figuranten waren amper te verstaan, doordat ze verkeerd geprogrammeerd zaten nabij een muziekgroep. Dat is allemaal terechte kritiek. Misschien moest er hier en daar wat meer dynamiek zijn. Sommige groepen in het eerste gedeelte waren té groot, en dat is ook moeilijk voor een aantal scènes. De luidsprekers op bepaalde punten zoals 25 jaar geleden afschaffen, was misschien toch niet zo'n goed idee. Het zijn allemaal dingen die ik hoorde, en waarvan men toch enkele dingen nog kan bijsturen naar 1 september.
Anderzijds: het blijft een moeilijk gegeven om met zo'n massa vrijwilligers van allerlei pluimage zoiets op te zetten. Niet iedereen heeft evenveel acteertalent, had de kans om te oefenen, enz... Bovendien werd er wel in kleine groepjes geoefend met de regisseurs, maar dan komt het moment dat men met zo'n grote groep en groot aantal wagens, paarden, enz., de straat op moet... Dan mag je nog zo goed voorbereid zijn - het scenario nog zo goed.uitgeschreven zijn (en dat was het), nog zoveel inzet hebben van honderden vrijwilligers: het blijft nog steeds een soort van 'repetitie'... Fijn dat er opbouwende kritiek komt. Daarvan kan men leren.
Waar ik het wel wat moeilijker mee heb is bvb kritiek zoals wagens die worden omschreven als 'zeepkisten'. Nu kan je de stijl waarderen of minder smaken: da's kwestie van goesting. Maar de wagens waren wél met veel zorg en vakkennis gemaakt. Net zoals de kostuums.
Kinderen zijn net zoals dieren moeilijk te 'trainen'. Da's nu niet anders dan vroeger. In mijn groep liepen heel veel kinderen mee, die dit puik hebben gedaan. Het lijkt me daarom ook muggezifterij om een bepaald akkefietje (?) met fikfakkende kinderen hier als kritiek tussen te gooien. Dit was zéker geen algemeen beeld.
Het was een mooie editie van de Cavalcade, mét schoonheidsfoutjes en dingen die beslist beter konden. Maar ik hoorde wél regelmatig applaus voor voorbijtrekkende groepen uit het talrijk opgekomen publiek. Ook hoorde ik héél lovende woorden van ondermeer Nederlandse, Duitse en Oostenrijkse toeristen die speciaal voor dit evenement kwamen afgezakt. Dus zooo slecht zal het toch niet geweest zijn blijkbaar? Bovendien kan je ook geen appelen en citroenen met mekaar vergelijken: een processie is géén Ommegang. Dit zijn twee totaal verschillende stoeten met héél eigen karakter. De twee vergelijken is daarom dwaas. Ze zijn beide het bekijken en beleven waard. Ieder in zijn of haar genre. SAMEN maken ze de Hanswijkcavalcade. Zo was het vroeger, en zo was het nu. Een eerder ingetogen religieus/historisch geheel, en een allegorisch feestelijk orgelpunt.
Ik liep in 1988 ook mee. En de voorbereidingen, repetities verliepen niet anders dan nu. Ook onderweg zag ik geen grote verschillen in attitude. Zeggen dat vroeger 'respectvoller' of 'gedisciplineerder' werd meegestapt, durf ik betwijfelen. Dan denk ik terug aan m'n schooltijd toen de vaak geronselde leerlingen ook niet steeds hét toonbeeld waren... Het is moeilijk om te vergelijken met vroeger. Elke tijd heeft zijn moeilijkheden, mogelijkheden én stijl. Bovendien kleuren we wat zich vroeger afspeelde door een zekere nostalgie mooier dan het in werkelijkheid was.
Dus: bedankt voor de kritiek. Maar toch niet overdrijven mensen. Het kon beter - maar het kon véél slechter. Mechelaars: laat toch voor één keer dat oeverloos 'gescheurp' en latente minderwaardigheidscomplex. Focus op wat mooi was! En dat was het. Onthou de grote solidariteit, diversiteit, creativiteit en de belangloze inzet van zovélen om er iets van te maken dat het bekijken waard was! Op ontelbare plaatsen is hard en met veel inzet en plezier hieraan gewerkt, en dat versterkte het Mechelen-gevoel. Deugddoend! Ik doe mijn hoed af voor de organisatoren die dit alles met héél veel inzet, slapeloze nachten hebben geklaard! Men was al maanden - zélfs jaren- bezig met de eerste voorbereidingen. Proficiat voor Frieda Van Vaeck en Michaël De Cock! Oprecht!
Mechelen toonde zich van z'n mooiste kant. Mechelen kwam en komt op positieve manier en veelvuldig in de media. Dat is meegenomen voor de groeiende populariteit en uitstraling van onze stad.
Volgende zondag krijgen we weer een kans om dit te mogen meemaken. Ik ben blij dat ik Mechelaar ben. Ik ben niet blind voor onvolkomenheden, maar ik kijk liever naar wat geslaagd en mooi was. Als iedereen die hierbij betrokken is de opbouwende kritiek wil 'meenemen' de volgende dagen, en waar het kan iets probeert aan te doen: dan wordt het ook zondag een mooi kijkstuk!
Waarom hadden de mannen van de Racing shirtreclame op en die van de Malinwa ni??
Wordt het niet eens tijd dat de Ommegang zich probeert te meten met de 21e eeuwse stadsevenementen? Eerlijk met Paul Contryn in huis lukt dat behoorlijk, naar verluidt.
En verder denk ik dat SomeHuman's analyse een lefmedaille (bestaan die nog) verdient, voor zelfreflectie en objectiviteit.
Ik hoop volgende zondag zelf te kunnen kijken en oordelen als stuurman aan de wal.
:-)
@Pol en Jan: Een appelsienenkist is een onafgewerkte ruwhouten krat vol spleten die met simpele nieten of nagels in mekaar getimmerd is en al net zo snel kan uit mekaar geklopt worden. Al beschrijft Wikipedia zeepkist als 'zelfgemaakt voertuig zonder motor', een oorspronkelijke zeepkist hoorde zeep te bevatten en niet slechts dikke sinaasappelen. Mijn term beschrijft dan een rechthoekige platte vorm zonder veel ornamenten en omvat geen kritiek op de materiaalkwaliteit, op de zorg die aan de bouw besteed is, of op de bereikte stevigheid. Wie ooit wagens voor een ernstige zogenaamde zeepkistenrace bouwde en de finish haalde, zal wel beseffen dat daar aandacht en enige stielkennis voor nodig was. Het is geen eerbiedige term, maar daar zag ik zondag ook weinig reden toe.
Als men in 2038 eens niet vergeten is waar men ze gelaten heeft, hoeft men de zeepkisten slechts aan te kleden en een wat meer pralerige (mag het even) en liefst originelere bovenbouw te geven. Als dan in de binnenstad nog alleen elektrisch mag gereden worden, zijn de batterijen alvast vlot in de onderbouw weg te werken. ;-) Het type onderbouw, mits bekleed met EPS-polystyreen, is uitstekend geschikt voor bloemenstoeten, waarvan er in Nederland nog veel zijn. Zoekt Mechelen inkomsten, verhuur ze op zeer lange termijn met onderhoud door de huurder. Wie weet, misschien krijgen we ze terug met ingebouwde elektromotortjes - hm, dat laatste, dat kan echt niet. Maar er zouden nog banden onder staan.
Ik citeer iemand die uit Tongeren kwam
Ik zat op de voorste rij op de grote markt en kon een pak foto's nemen. Ik had ook zo mijn bedenken bij organisatie en coördinatie. Om zulk schouwspel om de 25 jaar te tonen moeten er andere middelen aangewend worden. Mag ik het zo zeggen ...de ziel was er uit.
In feite vertolkt die man wat ik niet kon beschrijven.
Misschien is het inderdaad nostalgische verkleuring of mijn negatieve ingesteldheid of mijn te grote verwachting of de te smalle straat wie weet...
Inderdaad wij keken niet achter de schermen en weten (gelukkig maar) niet alles.
Indien men de oorspronkelijk beoogde tijd voor de stoet wil "benaderen" (2 uur 15!!) en dus de interesse van de toeschouwers wil behouden, dient men er voor te zorgen dat de stoet één geheel vormt die langzaam vordert zonder stil te staan. De meeste optredens kunnen plaatsvinden wijl de stoet langzaam vordert; men hoeft van de groepen afzonderlijk niet een soort openluchtvoorstelling te maken. Een stoet die gepland werd voor een doortocht van 2 uur 15 en die slechts voorbij is na het dubbele van de tijd, moet dringend zijn regie bijschaven.
Ik wil hier nog eenmaal reageren in mijn eigen naam en niet verborgen achter een of andere nickname (start de discusie maar al, haha)
Als je reacties hebt over zaken die mislopen meldt dat dan bij de organisatoren en zit niet - zoals Jan Smets zo mooi zegt - te scheurpen. Je weet dat er met zo'n massa figuranten iets kan mislopen. Ik zat zelf in een "sprekende groep" en heb zo goed en zo kwaad mogelijk ons verhaal gebracht. Maar ik kon (en de dames in de groep zeker niet) boven het lawaai van dertig toeters die bijna konstant bliezen. Ik wachte tot zij achter de hoek waren (bv op de grote markt) om het verhaal te doen maar ik liet daarvoor een gat met mijn voorgangers vallen zodat iedereen (?) ons kon verstaan. Dat "gat" maakten we wel dicht als onze voorgangers stilstonden. En ja wij hebben ook vaak aplaus gekregen onderweg.
Ikzelf zal er in 38 waarschijnlijk niet meer bijlopen (ouderdom) maar ik verheug me al dat dan op een electrische wagen zal kunnen zitten van ontwerper SomeHuman, alleen moeten de organisatoren dan nog wel aan zijn echte naam zien te komen. (shoot)
Tja die paarden he,"maak er een vierspan van". Er zijn achtien wagens, dus heren begin nog maar eens 36 trekpaarden extra te vinden die kunnen aangespannen worden in een vierspan
Och ja, de commentaar op kinderen, besef eens hoe lang dit duurt voor kinderen.Het begint met de opstelling op de zandpoortvest, dan de tocht door de stad, stappen stoppen enz. Is het niet normaal dat kinderen naar het einde toe beginnen te zagen? btw in onze groep liepen ook kinderen mee tussen 7 en 13 jaar, van hen hebben we geen klachten gehoord maar waren vol van verhalen toen ze thuis kwamen. Als het toch gebeurt is het aan de volwassenen in de groep om in te grijpen.
Voila, op naar een verbeterde tweede rondgang. Och er zijn nog steeds vrijwilligers nodig, misschien kunnen de kritikasters zich kandidaat stellen dan zal het zeker veel vlotter gaan.
Tot zondag, maar ik ga zeker niet zwaaien.
Anoniem 7, is er na de ommegang nog een stoet geweest die ik gemist heb misschien? Wij stonden ter plaatse om 15.30, hebben niet lang op het begin moeten wachten en om 18.45 zaten wij - na eerst de politiewagen die het einde van heel de stoet betekende te hebben laten passeren, na te babbelen op een terrasje. 3 uur, hoop en al. Klein verschil met 4.5 uur...
@ Some Human: je kan WILLEN om meer paarden in te zetten, maar je moet ze ook kunnen vinden he. Feit is dat er steeds minder en minder echte trekpaarden zijn, aangezien de boeren meer en meer met tractoren werken. Raar he, in de 21e eeuw? En als de eigenaar zijn paard(en) niet wilt afstaan omdat em er zelf niet bij/kan zijn, kan je dat alleen maar respecteren.
Ik heb mezelf geleerd door fouten heen te zien, tenslotte bestaat de stoet uit mensen en dieren en niet uit computergestuurde robots en is dit een 25-jaarlijks gebeuren en geen jaarlijks, en daarmee kan ik alleen maar naar alle eerlijkheid zeggen dat ik een fiere Mecheles ben, er ten zeerste van genoten heb en dat ik oprecht blij ben dat ik dit kon meemaken.
Kathinka, bij de Kapelse klok is het uitverkoop wegens stopzetting. Zomaar een idee:-)
toch een positieve mechelaar. Bedankt Kathinka om door onze fouten te zien. We zijn nog altijd mensen en gelukkig (voorlopig) geen computergestuurde electrische mensen.
Toch even een correctie: Slechts de poppenkastkubussen (allicht Stadspoppentheater) liepen in het processiegedeelte. De attracties die vermoedelijk uit de circusschool Circolito stammen, gingen de Ommegang onmiddellijk vooraf, op zich niet zo heel slecht dus. De Ommegang opent echter wel, overigens traditioneel, met de religieuze wagen De prediking van Rumoldus, waardoor zelfs na de lange pauze van 20 minuten, toch een misplaatste breuk ervaren werd. Mijns inziens zouden poppenkast (die het midden houdt tussen ere aan het Stadspoppentheater en, uit haar aard, folklore) en circus beter na de evocatie van de historische rederijkers komen: De praalvoertuigen zogenaamd "van de rederijkers", werden pas lang na de eerste Cavalcades ontworpen door Willem Geets en zijn nauwelijks folkloristisch (en in essentie geen Unesco erfgoed). De daarna volgende Ommegangselementen daarentegen, werden begin 18e eeuw, net voor het ontstaan van de Cavalcades, door de clerus uit de Sint-Romboutsprocessie geweerd omdat volkse elementen er meer en meer een burlesk karakter aan hadden gegeven; een onmiskenbaar kenmerk ook van de nieuwste toevoegingen. De afsluiting is traditioneel voorbehouden aan het Rad van Avontuur met de finale eer aan Opsinjoorke; het zou zeker ongepast zijn die aan nieuwlichterij te betuigen.
Werkelijke tijden op 25 augustus 2013 ter hoogte van het Hof van Busleyden in de Merodestraat (dus na vrijwel 1/3 van het parcours): 15.28 uur belleman, 15.37 eerste groep vendelzwaaiers, 15.55 Bijbelse processie, 16.45 poppenkastkubussen, gevolgd door niet-Bijbelse religieuze processie die afgesloten werd om 16.56 met het O.-L.-Vrouw van Hanswijkbeeld, gevolgd door een te lange pauze van toch niet veel meer dan 20 minuten, 17.18 circus, janussen, acrobaten, 17.23 Ommegang (wagen De prediking van Rumoldus), 17.50 Opsinjoorke. Had de belleman nog wat trager geweest, ware dit wel ontzettend dicht bij de vooropgestelde 2.15 uur.
@kathinka: Uit Wikipedia, Belgisch trekpaard (Brabander): "In 1950 waren er nog ongeveer 200.000 trekpaarden in België.[...] In 1980 waren er nog maar 6000 Belgische trekpaarden over. Een aantal fokkers ging zich inzetten om dit paardenras te behouden. En in 2004 zijn er ongeveer 12.000 Belgische trekpaarden. Ze worden tegenwoordig gebruikt om te mennen." Pakweg 19 x (1 voorbode + zesspan) + die voor de Ommegang (4 Rumoldus, 3 x 2 Rederijkerswagens, 4 Goliath, 2 Rad)... Onmogelijk? Zijn er in 9 jaar dan 11.850 verdwenen?
Ik heb goed nieuws, want ondanks het feit dat we "scheurpers" zijn, gaan ze toch een en ander een beetje herbekijken tegen zondag. Dat is fijn!
Ik heb een schat van een foto gezien op flickr, van een klein ventje dat prompt op de arm van zijn papa in slaap was gevallen, was het tijdesn de vlucht naar Egypte of onderweg naar het Beloofde land?
http://www.flickr.com/photos/swakkepanier/9609594534/in/photostream/
Gevonden! hij had juist een boke gekregen bij de broodvermenigvuldiging...