(foto's: Jan Smets)

Ik kocht het jaren geleden al op een vlooienmarkt in het Noordduitse Lübeck: een klein en wat beduimeld boekje; een reisgids uit 1914, herdruk 1916.  Het reisgidsje werd uitgegeven door een Berlijnse uitgeverij, en focust zich op België. Het gekke van de zaak is dat in 1916 de Duitsers al een paar jaar door ons land kuierden met héél andere doeleinden dan een toeristische uitstap.  Volgens de gids volstaat een bezoek van vier uur aan het 'stille maar schilderachtige Mechelen'.  Voor de aardigheid: de 'bezoekers' waren waarschijnlijk zo gecharmeerd door al dat 'stille und malerische', dat ze het verblijf verlengden.  Vier Stunden werden vier jaar...   Lees je even mee?

Het is een bijzonder leuk boekje, met beschrijvingen van al wat in ons landje te bekijken valt.  Met de bril van 2013 levert dit merkwaardige vaststellingen op, en ook de verouderde kaartjes zijn het bekijken overwaard.

Maar laat ons even kijken naar de passages over Mechelen.   Hieruit wil ik toch wel enkele bijzonderheden lichten.  Vooreerst is er een opsomming van hotels mét de kostprijs.  Aan het station kan men terecht in Hotel de L'Europe.  Voor een kamer met bed moet je 2 frank uit je vakantiebudget nemen.  Wil je er ook ontbijten, dan moet je hier bovenop 75 centiemen leggen.  Voor een diner in Hotel de L'Europe doe je er nog eens 2 frank bij, en je bent uit de kosten.  Hotel du Carillon in de Consciencestraat volgt ongeveer de zelfde prijzen, en ook Hotel de la Cour de Beffer in de Befferstraat, Hotel de la Bourse en Bavaro Belge op de Grote Markt laten zich leiden door deze prijzen.    Een hapje kan je eten in het Keizershof en in restaurant Savoy.

Wil je van het Bahnhof naar de Markplatz, dan kan je dat best met de electrische Strassenbahn.  Wie per se een uitje wil maken naar Ste.Catherine of Wavre Notre-Dame, Oosterloo-Gheel of Rumpst, kan dat perfect met de Kleinbahnen, die vertrekken van het station

.

Onze stad telt 59 735 inwoners, en is bekend als Aartsbisschoppelijkes stad, en om zijn grote spoorbaanwerkplaatsen en zijn groentemarkt.  Door Mechelen stroomt de Dyle en die doet dat samen met 'mehreren Armen'. 

Dan maakt de gids een wandeling door de stad, en wijst ons op de Liebrauenkirche, waar we zéker de 'Wonderbare Visvangst' van Rubens moeten bekijken.  De ruelle sans fin is dé geschikte plaats om te luisteren naar de beiaard die te horen is op zondag tussen 11 en 12 uur en op bijzondere concerten in juni, augustus en september op maandagavond tussen 20 en 21 uur.  Natuuuuuurlijk moet je naar de Sint-Romboutskathedraal, waar de Van Dyck das wertvollste Bild in Mechelen wordt genoemd!

Verder gaat de wandeling langs het Erzbischöfliche Palast en de Kirche Saint-Jean, waar we nogmaals een Rubens moeten aanschouwen.  Hier dichtbij ligt Hotel Busleyden waar een muziekschool gevestigd is.  In de Kirche Saint-Pierre aan de marché au Betail, kan je rijk houtsnijwerk bewonderen.  Ook het Palais de Justice en het Städtische Theater mogen niet ontbreken!

In de rue de Beffer wordt gewezen op het paleis van de 'Grossen Rat' dat nog maar negen jaar geleden verder werd opgebouwd naar vroegere plannen van Keldermans.  In de hiernaast geleden Halle kan je een klein museum, met lokale geschiedenis als onderwerp, bezoeken.  Op zondag is het bezoek gratis!  Eén tot twee personen betalen anders 50 centiem, en als je met twee tot vier binnen wil, betaal je 1 frank.

Aandacht is er voor het standbeeld van Margareta von Osterreich.  Hoe kan het ook anders.  Bovendien wordt hier vermeld dat 'ons' Margriet binnen een witte kring van stenen staat dat de omvang van het torenuurwerk aangeeft dat volgens het boekje zo'n 13,5 meter diameter heeft!  Het torenuurwerk moet dus wel degelijk indruk maken.  Alhoewel: niet veel later schoten Duitse toeristen dit ooit grootste skelettorenuurwerk ter wereld met teutoonse Gründlichkeit aan flarden.  Sinds die tijd is het hopen dat Rombout weer wijzer wordt...  Maar dit geheel terzijde...

Bekijk ook het voormalige Schöffenhaus waar nu de het stadsarchief en de bibliotheek gevestigd zijn (maar niet op zondag en donderdag).  Via de Bruul kan je terug naar het station, maar je kan ook een ommetje maken langs de Notre-dame de Hanswyck of de Botanische Garten.

Wie meer tijd heeft kan aan de ander kant van de stad nog de Ste-Catherine of de Kirche du Béguinage bezoeken.

Voor de toerist die op alles voorbereid wil zijn, heeft de gids nog een aantal tips en wetenswaardigheden.  Zo is het dat de Belg meestal na zes uur 's avonds 'warm' eet, en dat je overal Duitse bieren kan verkrijgen.  De Bordeauxwijn is niet goedkoper dan in Duitsland.  Het eten in de restaurants is over het algemeen zeer goed, en de porties zijn meestal zéér groot.  Men raadt daarom aan om een schotel voor één persoon te delen.   In café's kan je meestal alleen terecht voor dranken.  Let wel: sigaren zijn duurder en minder goed dan in Duitsland.   De bevolking spreek frans, ook al is men van flämischen Ursprungs'.  Alleen de Landbevölkering en niedere Bevölkering (!) spreekt Vlaams.  Maar ter geruststelling: men verstaat in de regel wel wat Duits.  En dat is natuurlijk een geruststelling.  Vier jaar kamperen in ons landje mag dus voor geen problemen zorgen...

Een gidsje uit 1914...  Bij de herdruk die ik in mijn handen heb, is Duitsland al twee jaar op bezoek in Mechelen...