In de dikke weekendkrant van vandaag, staat een opmerkelijk artikel dat ik jullie niet wil onthouden. Het gaat namelijk over de plaats van de stad en haar aantrekkingskracht voor jongeren van vandaag. En ziet .... Mechelen neemt in dit artikel een prominente plaats in.
Enkele passages:
In tien jaar tijd is het aantal twintigers en jonge gezinnen dat in de stad gaat wonen sterk gestegen, zo blijkt uit de cijfers die Vlaams Minister van Wonen Freya Van den Bossche deze week bekendmaakte ( DS 27 maart). De aangroei doet zich vooral voor in Antwerpen, Gent, Leuven en Mechelen. Betaalbare woningen, goede voorzieningen en onderwijs voor kinderen, en kansen op werk zijn belangrijke verklaringen.
(...)
Het voorbeeld van Mechelen spreekt wellicht het meest tot de verbeelding. Rond de eeuwwisseling werd de stad in de media nog afgeschilderd als ‘Charleroi aan de Dijle'. Het stedelijk beleid gooide het roer sindsdien radicaal om. De oude Lamotsite werd het symbool van de heropleving van de stad. Mechelen is opnieuw cool.
Maar de trek naar de stad steunt op meer dan stedelijke renovatie alleen. De jongeren die opnieuw in de stad gaan wonen staan symbool voor wat de Amerikaanse socioloog Richard Florida ooit bestempelde als de ‘creatieve klasse' van jonge, hoger opgeleide kenniswerkers. Ze zoeken in de stad vooral een rijk aanbod aan kwalitatieve faciliteiten en ervaringen. Antwerpen, Gent, Leuven en Mechelen zijn steden met een bruisend cultureel leven. Levendige straten, een cafécultuur, kunst en muziek.
Ook authenticiteit staat hoog aangeschreven bij de nieuwe generatie. Authenticiteit heeft te maken met historische gebouwen, gevestigde buurten, unieke muziekscènes of zeer specifieke culturele eigenheden. De stad mag niet generiek zijn.
(...)
De creatieve klasse zoekt een combinatie van een stedelijke én een natuurlijke omgeving. De perfecte setting voor een creatief leven. Parken en groene gordels passen daar perfect bij. Mechelen is daarvan opnieuw een mooie illustratie met parken in het centrum van de stad, maar ook met het natuurreservaat Mechels Broek en het domein Planckendael. Ideaal voor jonge gezinnen met kinderen. Stad en natuur hoeven niet tegengesteld aan elkaar te zijn, maar vloeien in elkaar over. De binnensteden zijn bij voorkeur autovrij en een paradijs voor wandelaars en fietsers.Opmerkelijk ook, de nieuwe creatieve klasse kiest voor de stad met het oog op de daar aanwezige diversiteit: verschillende soorten mensen, van verschillende afkomst, met verschillende geaardheden, en met verschillende stijlen. Het station – de nieuwe kathedraal - is de poort tot de wereld.
(...)
Wonen en leven in de stad wordt zo een nieuw statussymbool. De fermettecultuur ligt ver achter ons.
mooi maar kom nou 'het station, de nieuwe kathedraal'
Toegegeven, Mechelen had wel een duwtje in de rug nodig tijdens de eeuwwisseling maar om het af te schilderen als het Charleroi aan de Dijle is toch wel een brug te ver. De eigenheid waar Florida het over heeft was toen ook al aanwezig en de creativiteit trouwens ook, en nu nog.
Grootse plannen van een bestuur maken een stad niet creatief als de burger niet betrokken word en inspraak heeft, en dat gebeurt in Mechelen veel te weinig, in Mechelen gaat het eerder over een man en zijn plan. Dat een gebouw er opgepoetst uitziet en veel toeristen aantrekt heeft niks te maken met de creativiteit van een gemeenschap. De enige klasse die in Mechelen aangetrokken worden zijn de tweeverdieners, natuurlijk zijn die jong en hebben grote plannen, maar uiteindelijk komt het hierop neer: 30 jaar betalen en je doodwerken ten kostte van kinderen die om 6.30 in de creche gedumpt worden met hun nachtponnetje nog aan. Kinderen die hun ouders niet meer herkennen eens ze 12 jaar zijn. Kinderen die denken dat melk van nature uit een fles komt en aardappels aan bomen groeien. Diezelfde kinderen moeten op woensdag noten slikken, of naar de academie "leren schilderen", ook op zaterdag. Buiten spelen, ha daar hebben we wat op gevonden! De "buiten speel dag". Hoezo creatief?
Ik las ook iets in de krant, dat een hele rits huizen voorlopig even niet gebouwd gaan worden wegens gebrek aan fondsen, jawel, die tweeverdieners krijgen geen lening of maar heel moeilijk en tegen veel geld (en waarborg). Waar zit die creativiteit nu, waar en wanneer worden de mensen gestimuleerd en krijgen ze de kans om zelf hun woning te bouwen op een creatieve, goedkopere en ecologische manier bvb? De bureaucratie laat het niet toe, er zijn te veel normen waaraan moet voldaan worden. En er valt vooral te veel te verdienen om zomaar even het systeem te veranderen. Op de tijdlijn gaat het allemaal heel kortstondig zijn, lees maar eens goed tussen de regels. http://kennisbank.platform31.nl/pages/27947/Richard-Florida.html
@Stoffel, het is aan iedereen, die over eigen bouwgrond beschikt, toegestaan om zijn woning helemaal zelf te bouwen. Er dient wel een goedgekeurd plan opgemaakt door een architect, doch al de rest van de job moogt ge zelf doen. Ge moet u wel houden aan de wettelijke voorschriften en natuurlijk voldoende vrije tijd hebben voor de uitvoering. Als geweet dat ongeveer 2/3de van de kostprijs bestaat uit lonen en taksen, en slechts éénderde uit te verwerken materialen, dan is de winst vlug uitgerekend. Maar... dat jobke is niet voor iedereen weggelegd:-)
Erg interessant Stoffel, die link van Florida.
En met wat creativiteit wordt een huis gerust betaalbaar. Hun villas geraken de babyboomers die terug in de stad komen wonen aan de straatstenen niet kwijt. Dus waarom niet eventjes met een paar gezinnen zoiets kopen ? Veel betaalbaarder dan een rijwoning in de stad. Cohousing bvb. is een interessante oplossing of Kangoeroewonen. En dat laatste is warm aan te bevelen, zelf ondervonden.
Dag Peter en allemaal,
Mag ik eens een verhaaltje vertellen? Ergens op een mooi gelegen en georiënteerd, redelijk groot stuk grond, in een dorp niet ver van Mechelen, staat een uitgewoonde zestiger jaren villa. Werkelijk een uitgekiende woning wat ligging, plan, oriënntatie en mogelijkheden betreft.
Iedere kandidaat koper of woonkantoor of projectontwikkelaar ziet daar onmetelijk veel mogelijkheden in. Velen zijn subiet stapelverliefd op dat huis op die grond.
Tot... let wel, tot... ze kennis maken met wat de verantwoordelijke bouwdienst in dat dorp als restricties oplegt.
Wat mag niet?
verkavelen, appartementen, woonerf, handelsaktiviteiten, kangoeroewoning, ook niet met familie, twee onder één kap(vb. broer en zus waren geinteresseerd, tot ook dat niet mocht)
Wat mag wel?
Een eensgezinswoning ter vervangign van de bestaande die al 234m2 bewoonbare oppervlakte telt, of de bestaande in goede toestand brengen opnieuw
Die nieuwe woning mag tot het dubbele van de bestaande bewoonbare oppervalkte gaan!
Welke zot gaat nu in deze tijd voor zijn familie alleen zoiets optrekken...
Ja, zo krijgen de erven van die mensen net na WOI geboren die woonst niet tegen een behoorlijke prijs verkocht....
Hoog tijd dat de regelgeving zich aan past.
Om dan een vervolg aan het verhaaltje te breien:
En maar zagen dat er niet genoeg bouwgrond is, dat de mensen te groot bouwen, dat oude mensen te groot wonen, hun woning zouden moeten verkopen aan de jonge mensen, die geen centen hebben, zeker de singles kunnen in hun eentje zonder hulp van pa en ma, die zo gehate babyboomers, geen eigendom verwerven en huren is al helemaal geen optie of je zit in een kot van een huisjesmelker, dat is betaalbaar of je zit in een kruipkotteke en betaalt je blauw...
Jawel, de twee grootverdieners enz van een van de vorige posten dat is de drooom van onze burgervader, die wel eventje nogal dictatoriale neigingen begint te krijgen het laatste decennium.
Ik vraag me soms af of het bestuur in een ivoren toren zit of in de echte wereld leeft.
Gezond verstand, waar blijft het?
Chapeau inderdaad voor ons proper stad.Ze zal echter niet lang proper blijven als de winkels allemaal hun deuren moeten sluiten, wegens geen kopers, maar ja, dan is zeker en vast de crisis die het gedaan heeft.
Op straffe van buiten gegooid te worden zal ik nu maar zwijgen. Goed bestuur, ik denk het niet echt.
Mechelen neemt een prominente plaats in ...???
1. Mechelen zit geklemd tussen de economische giganten Brussel en Antwerpen en de stad word daardoor op allerlei manieren negatief beinvloed.
2. Er heeft ontegensprekelijk een stadsvlucht plaats, in eerste instantie richting fusiegemeenten achter de Zenne . Deze beweging is vooral merkbaar aan het tempo waarmee landbouwgronden worden omgezet in bouwgronden. Maar jonge mensen trekken ook weg richting voorkempen.
3. Het lukraak manipuleren van verkeerstromen en parkeerplaatsen in de binnenstad en de flop van DE LIJN hebben er ook geen goed aan gedaan.
4. Deze stad verbruikt veel te veel financiele middelen welke uiteindelijk door Jan modaal moeten opgehoest worden.
Wel G.L. bedankt voor je bijdrage.
1. Dat Mechelen centraal ligt heeft natuurlijk ook zijn voordelen, Mechelen is betaalbaarder en bereikbaarder dan beide grootsteden. Ik kom ondertussen heel wat jonge mensen tegen die om die reden in Mechelen (komen) wonen.
2. Wat de stadsvlucht betreft kunnen we kort zijn (Bron), hier is de procentuele evolutie van de bevolking sinds 2000 :-)
Maar je hebt ook gelijk als je zegt dat het platteland in de buurt van deze verstedelijkte gebieden aantrekkelijker wordt voor jongeren.
‘Vroeger trokken mensen weg omdat steden onaangenaam waren: te industrieel, te veel verkeersdrukte, verkommerde wijken. Maar ondertussen zijn steden weer aantrekkelijk geworden.
Om die reden schieten de prijzen in de steden naar omhoog, en een betaalbare woning vinden wordt moeilijk. In de jaren tachtig was er veel leegstand in in de stad maar een huis was er betaalbaar. Vandaag concurreren de prijzen er met de landelijke gebieden.'
3. 4. Daar kan ik je volgen, maar doet dit hier ter zake in dit onderwerp ?
Veel jeugdigen van mijn generatie (van begin jaren tachtig), opgegroeid in de Mechelse randgemeenten, zijn opgegroeid met het beeld van Mechelen-als-stad-in-verval. Weinigen dachten zich daar ooit te vestigen. Maar zie: als ik nu rond mij heen kijk zijn er toch velen komen wonen, heel vaak binnen of dicht tegen de ring. Ook steeds meer collega's die werken in het Leuvense, Antwerpse of Brusselse komen naar Mechelen. Doorgaans vinden die Mechelen een zeer aangename stad om in te leven.
Dat is niet omdat ze niet anders kunnen, al zorgen de (nog steeds) relatief goedkope huisprijzen in Mechelen natuurlijk wel voor aantrekking. Dat komt ook omdat Mechelen aangenamer is geworden om te leven en dat is ten dele toe te schrijven aan de investeringen die gebeurd zijn (te veel te snel? Misschien. Niet altijd in de juiste dingen? Allicht. Maar veel ook meer dan terecht en niet zonder effect: Mechelen is mooier, properder, kortom, aangenamer geworden).
Deels heeft dat ook te maken met een mentalisteitswijziging. De stad heeft onnoemelijk veel voordelen (naast een aantal nadelen), en Mechelen doet daar met zijn ligging nog een paar bovenop:
-met een beetje geluk kan je zonder auto in de stad, ook als je kinderen hebt, dat bespaart kosten en zorgen
-je verspilt niet nodeloos veel tijd met vanuit de randgemeenten naar de scholen/sportclubs/winkels/culturele intsellingen/medische voorzieningen/werk.... te pendelen. Laat de fille maar voor zij die zo nodig in 't groen willen zitten. Alles binnen handbereik, geen slaaf van de auto.
-wie heeft er nog tijd om zijn veel de grote tuin te onderhouden, en van waar die absurde wens om als keizer over het weliswaar eigen maar verder lege gazon te willen heersen? Geef ons een degelijk stadspark met leuke speeltuin en groen op fietsafstand van het centrum. Ge komt buiten EN onder de mensen. Mechelen biedt dat, verbeteringen zijn mogelijk.
-gemeenschapsgevoel in de anonieme suburbane woestijnen is ver te zoeken, vaak is het een erg verzuurde omgeving. In de steden kent ge ironisch genoeg tegenwoordig veel beter uw buren, en voor mijn generatie ziet ge steeds meer mensen van uw eigen leeftijd, tegen een geriatriserend ommeland. Daardoor legt ge vlotter nieuwe contacten, een pluspunt, want ge kunt dan 's avond ook nog ergens naartoe met die contacten.
-kinderen kunnen hier veel meer op straat spelen, drie hoeraatjes voor de autoloze binnenstand en het feit dat ze hier veel meer kans hebben om veel meer leeftijdsgenootjes te vinden in eigen wijk. In de geriatriserende randgemeneenten zijn er veel minder klinderen, en die worden dan nog eens van de baan gereden door van die verzuurde associalen die vinden dat omdat ze voor nen dikken bak betaald hebben, ze zonder omzien mogen rondscheuren. Als ze al niet sowieso een proces aan hun been krijgen wegens geluidsoverlast.
-openbaar vervoer, alleszins de trein, brengt u naar andere interessante steden en bestemmingen. Mechelen als centraal knooppunt in het Belgische treinverkeer biedt enorm veel mogelijkheden. De LIJN is een ramp (heeft iemand al de ironie van het feit dat de hoofdgebouwen van de lijn in Mechelen niet bereikbaar zijn met de bus opgemerkt?). Maar als 't nodig is zijn er zeer goede verbindingen met de belangrijkste snelwegen van 't land.
-wonen in de stad bespaart energie op alle mogelijk vlakken, en dat vertaalt zich in minder druk op de geldbeurs. Zo'n alleenstaande, amper te isoleren villa met gigantische glaspartijen: wie stookt zich graag blauw?
En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Mechelen doet dat, denk ik, over het algmeen goed, en ik zie geen reden waarom ik mijn gezin-met-drie-koters snel naar de rand of verder zou evacueren. Hopelijk bespaart men niet alles kapot en heeft mijn zijn hand niet overspeeld.
En tenslotte: er werd hier door iemand gesuggereerd dat er misschien gefraudeerd wordt met stempcomputers, of dat men blind moet zijn om het huidige of vorige bestuur zijn stem te verlenen. Wel, geloof me vrij, veel mensen zijn zeer positief over Mechelen, over het gevoerde beleid van de laatste jaren, en zijn daarom in Mechelen komen wonen. 't Zijn niet altijd de grootste brulboeien en klagers die de mening van de meerderheid vertolken, ookal worden ze niet tegengesproken. De "stommerikken" hebben er inderdaad zelf voor gekozen: een beleid dat gelooft in de aantrekkelijkheid van de centrumstedelijke omgeving en daarin durft te investeren.
Lees ik daar Autoloze stad ??
Was ik u, ik zou dat maar eens goed nakijken, want anders worden u kinderen platgereden door een bus :-)
Alles heeft voordelen en nadelen, hoofdzaak is dat je maar graag woont waar je woont en dat is een individuele keuze. Bij mijn weten staan er op den buiten nog wat andere woningen dan enkel alleenstaande slecht geïsoleerde villa's en daar wordt ook duchtig bijgebouwd, de bevolking groeit nu eenmaal aan in heel het land en niet enkel in de steden. Waar je je het beste in je vel voelt is wat telt, en al de rest is zever.
En ook nog: in de meer landelijke gemeentes minder gemeenschapsgevoel en meer verzuring? Dat is wel lekker kort door de bocht, ik heb er lang genoeg gewoond om te weten dat dit compleet niet zo is en het ook op dat vlak ex-aequo is met de stad.
Wel Peter, stel je voor...je komt als Deen of Zwitser met een touringbus voor een snel bezoek naar Mechelen. De bus stopt aan het oude zwembad en men trekt met u door de Kathelijnestraat richting grote markt en toren. Als ge halfweg bent maakt den helft toch demi tour zeker. Idem voor vele andere invalstraten. Maar verschiet niet, hier iets positief. Vanaf 19.00 uur kan je in de parkings voor de eenheidsprijs van 3 euro parkeren tot 's morgensvroeg. Die maatregel is wel een realisatie van het Vlaams Belang. Wat de landelijke gemeentes betreft heeft Christophe tot nader orde wel een punt. Tot nader orde want door de grote instroom is daar een inhaalbeweging bezig.
[off-topic] Wel G.L. de kortste weg van het Rode Kruisplein tot het centrum (kort bezoek) is door het Begijnhof. Ik heb deze tocht al vaak gedaan met buitenlanders. Niets op aan te merken. Integendeel. Trouwens elke vermogende buitenlander parkeert in het centrum voor een kort bezoek.
Verder denk ik dat je al lang niet meer in de Katelijnestraat geweest bent.
[on-topic]: Iedereen woont waar hij graag woont, akkoord. Maar we zien dat er heel wat jongeren graag in de stad (komen) wonen. En het artikel legt uit waarom.
@Christophe. Natuurlijk is dat allemaal een beetje kort door de bocht, ik probeer gewoon in brede stroken een aanvoelen mee te geven van een deel van de late twintigers en jonge dertigers die opgegroeid zijn in het eindeloos grijze suburbania en zich dus bewust zijn geworden van alle nadelen die daarmee gepaard gaan. Er zijn ook generatiegenoten die terug naar suburbia verhuisd zijn, ieder zijn afweging, natuurlijk. Leven in de stad brengt natuurlijk ook zijn nadelen mee.
Sta me toe mijn punten samen te vatten in 1 kernachtig idee: als ge in de stad leeft, werkt en recreëert, zoals zo goed als iedereen, kunt ge er maar beter ook gaan wonen. Dat spaart gewoon heel veel moeite, lijkt mij het fairst en het is op de koop toe nog aangenaam ook! Dat is de afweging die steeds meer "jongeren" maken, denk ik.
Jammer dat er in Vlaanderen nog steeds een grotendeels anti-stedelijke mentaliteit heerst, hopelijk durft men te (blijven) investeren in de stad. Nog bijbouwen op den buiten is gewoon de problemen die we al gecreëerd hebben, bestendigen en versterken.
En @GL, leuk van de positieve noot, maar ik heb vele collega's in en uit het buitenland: Amerikanen, Canadezen, Duitsers, Zwitsers, Italianen, Nederlanders... Ik neem die wel eens mee op een toertje door de stad. Langs de katelijnestraat, onder andere, want dat is een zeer mooie straat (geworden). Nog nooit klachten gehoord, iedereen is verbaasd over de (voor buitenlanders nog vaak) verborgen schoonheid van de stad. Schoner dan Antwerpen en Leuven, volgens de meesten! Nog een argument pro Mechelen.
Een beetje zoals oud en eenzaam creveren op je appartementje in 't stad en pas de aandacht van je buren krijgen als ze de stank van je rottend lijk niet meer kunnen harden? Kort door de bocht maar toch een erg herkenbaar fenomeen :-) (grapje hè)
Stereotypen zijn er om je er van te bedienen. Maar net-niet-intra-muros geeft toch ook wel verschillen aan tussen leven op "platteland" en in de stad. Deze verschillen kan je moeilijk ontkennen, en die zorgen wel degelijk voor het aantrekken van verschillende mensen.
Men spreekt ook wel van gentrificatie.
Oei, de perfecte doorzonwoning, met perfecte zonnecellen, perfecte tuin en perfecte haag in de perfecte dreef is niet langer het summum.
;-)
"Het kan verkeren", zei Bredero, maar ja...
Als je dat stuk megadroom waar je heel je leven voor kromgewerkt hebt, op latere leeftijd, niet kan inruilen voor een breed-uitgemeten flat in Mechelen-stad, dan zit je met een serieus probleem.
Den tijd dat Schoeters al wat, in bijv Keerbergen, te koop was aan de man kon brengen is voorbij want het blik Europese ambtenaren is stillekensaan leeg en andere gewillige kopers krijgen amper nog een lening te pakken. 't Is nu eenmaal crisis.
En bovenop de mega-aankoopprijs mag je dat megapand nog eens serieus gaan renoveren, want interieur en domotica zijn zo 20ste-eeuws.
Doorzonwoningen, herinner ik mij nog van op school, zijn hier in België zo goed als onbestaand, het is een typisch Hollandse rage ooit geweest. Wij bouwen namelijk zo klein niet :-) en met de goedkope kwalitatief inferieure materialen waarmee zon woning gezet wordt moet je in ons land niet afkomen tenzij de bouwheer uitdrukkelijk wenst om na vijf jaar in een kot vol barsten te zitten
ook nogal kort door de bocht Christophe ...
Hahaa, neen zeker? Heb lang genoeg voor den bouw en constructie gewerkt en getekend om het verschil te kennen, met het gerief dat ze hier een garage zetten bouwen ze in Holland een gans huis, muurtjes net dik genoeg om het dak te kunnen dragen en liefst 50 tegelijk nasteen om de kosten nog wat te drukken, op perceeltjes van twee keer niks. Meer dan genoeg van gezien, wat ze daar een trap noemen dat is bij ons een veredelde ladder. Net over de grens staat het vol.
Semantisch probleempje, blijkbaar: doorzonwoning wordt in twee betekenissen gebruikt. De oorspronkelijke, algemene, is een woning waarbij je door het raam van de voorgevel het raam van de achtergevel en de tuin kan zien, het zonlicht kan er dus helemaal doorheen. Maar, zoals Christoph terecht opmerkt, om de woningnood (zeer akuut in Nederland na WOII, en door de strikte ruimtelijke ordening eigenlijk nog steeds) heeft er toe geleid dat de druk om weinig woonruimte in te nemen per gezin zeer groot werd, en door de concurrentiedruk gingen aannemers steeds meer besparen op de kwaliteit, met het door Christophe (eenbeethje karikaturaal, maar toch correct voorgesteld) resultaat.
Christophe, ik ben practisch in de bouw/restauratie en op bouw/restauratiewerven grootgebracht, kreeg het met de paplepel binnen, 20 jaar lang ... in Nederland. Dus ja: nogal kort door de bocht.
Als ik ons Belgisch huis vergelijk met de nederlandse woning van m'n zusje, woning van - op hooguit 5 jaar na na - dezelfde leeftijd ... moest haar doorzonwoning in Mechelen staan, ik zou zo ruilen zenne! Ge moet eens komen zien wat een prutsers ons huis gezet heeft ....1 steens muren, scheef zodat er 5cm plaaster op moet om een effen muur te krijgen, trappen om je leven mee te verdoen zonder moeite, gaten tussen dak en muur omdat een halve steen extra waarschijnlijk te veel kostte, hoeken die serieus uit de 90° zitten, onder de tegelvloeren op t gelijkvloers gewoon zavel ....
Pas op, ik woon graag in ons eigen huis, maar ik wil maar zeggen: het is niet altijd beter in eigen land, wat betreft de "goedkope kwalitatief inferieure materialen"
Extreme uitschieters spreken altijd het meest tot de verbeelding, en doorgaans is de kwaliteit van de huizen in Nederland inderdaad niet slecht, maar het is wèl zo dat, zeker in de periode 1960-1990, de gemiddelde nieuwbouwwoning in Vlaanderen een stuk groter was dan in Nederland.
Het imago van de doorzonwoningen is natuurlijk ook serieus beïnvloed door de stripjes van De Jager & Stevenhagen in het Nederlandse blad Nieuwe Revu. Er zijn uiteraard de personages, de klungelige familie Doorzon, en er is het hilarisch onbekwame bouwbedrijf Bierec, gespecialiseerd in ... doorzonwoningen, die dan vaak spontaan instorten enz.
Terug on topic ( we kunnen niet blijven zeveren over die kaaskoppen :-) )
Gezien de bevolking van ons land, of was het enkel vlaanderen, tegen 2020 met een dik half miljoen zal aangroeien lijkt het mij eerder logisch dat er overal volk bijkomt, moest er nu een duidelijke bevolkingsafname op de buiten zijn tegenover een duidelijke groei in de steden dan zou je kunnen zeggen dat er een omgekeerde stadsvlucht aan de gang is, en spreken van een trend etc.. maar hier is het gewoon een algemene bevolkingsaangroei. Klein beetje logisch dat die in de steden iets sterker is, dat ligt eerder aan de beschikbaarheid van goedkopere woningen in achtergestelde buurten, iets wat je op het platteland minder frequent tegenkomt.