Hij was een beloftevol kunstenaar - Muizenaar Danny van Den Dries. Hij verliet het aardse bestaan té vroeg. In 2006, op amper 48-jarige leeftijd stierf hij. "Je leefde en werkte op het ritme van je emoties" zei Lea Decock in haar afscheidswoordje. Zeven jaar later zet het Maurus Moreelshuis zijn leven en werk in de kijker in een boeiende retrospectieve. Van 15 tot en met 24 maart kunnen we er terecht tussen 13 uur en 18 uur om zijn werken te bewonderen
Jij was en bleef steeds een kind. Betoverd door kleuren en vormen waar je nooit genoeg van kreeg en die je vol verwondering bleef najagen als waren het vlinders en libelles met ragfijne vleugels op een zonovergoten dag. Jouw leven bestond uit een aaneenschakeling van kleurige momentopnames, zichtbaar in je werk. Meestal in een helder en schitterend koloriet waarin blijheid als het ware tastbaar is. Soms ook in sombere tinten en neerwaartse spiralen die van pijn en droefheid getuigen. Door je scheppingsdrang en zorgeloosheid had je lak aan de zo geprezen ernst van de 'volwassenheid'. En al had je er een hekel aan als 'kunstenaar' betiteld te worden: je ware aard liet zich gelden en en heeft ook ons betoverd...
Zo wist Lea Decock het te verwoorden op de dag van zijn heengaan op 11 oktober 2006...
Sinds zijn kinderjaren tekende Danny. Dat deed hij door het natekenen van stripfiguren. Hij groeide uit tot een kunstenaar die in een vlotte stijl en met losse pols allerlei eenvoudige dingen uit het dagdagelijkse leven op het doek kon brengen. Danny wou na zijn secundaire school binnenhuisarchitectuur studeren, maar al snel merkte hij dat deze richting niks voor hem was. Van tekenen ging hij over op schilderen op doek. In de Mechelse academie kreeg hij vanaf 1980 les van ondermeer Jef Van Grieken, Miek Mariën, Maurits Van den Dries en Edwig Goyvaerts.. Door z'n beroepsbezigheden kon hij de academie niet afmaken, maar in zijn vrije tijd bleef hij artistiek bezig. Later zou hij terugkeren naar de academie om zich te bekwamen in etsen en lithografie. Door de jaren ontwikkelde Danny zijn eigen stijl.
Danny Van Den Dries stelde regelmatig ten toon. Ook won hij meerdere prijzen.
Zijn koloriet wordt als modern en gedurfd omschreven. Hij had een grote belangstelling voor het figuur, maar vergat het architecturale landschap niet. Van Den Dries wordt nu wel eens gecatalogeerd in 'de Mechelse school'. Die Mechelse school , waar zijn leraar Edwig Goyvaerts een belangrijk figuur in is, voert het picturalisme hoog in het vaandel.
Beslist de moeite om binnenkort eens een kijkje te nemen in kunstgalerij Maurus Moreelshuis in de Moreelsstraat op het Groot-Begijnhof... Zestig werken van de kunstenaar zullen er te zien zijn.
Inderdaad het onderste werk vertoont een grote verwantschap met het kleurpalet van Edwig Goyvaerts. Dit is niet zo verwonderlijk, ik herinner me hoe deze academieleraar in de jaren tachtig heel erg geloofde in Danny en geen moeite spaarde om de ruwe bolster te helpen tot ontplooing te komen.
Ik ben juist langsgelopen op de vernissage van deze boeiende expo. De werken van Danny wisten me aangenaam te verrassen...
(foto's: Jan Smets)
...en Jaap Boelens is een groot kenner van zijn werk, en van zijn toch wel wat getormenteerde persoonlijkheid... Boeiende babbel gehad.