Alle noten zijn gezongen... Jef Tooten

met categorie:  

   

(foto's: Lode Tooten en Jan Smets)

                           "En toen werd het opeens stil;

                            Zijn laatste woorden klonken nog even na...

                            Alle noten waren gezongen;

                            Het was zijn laatste lied."

 

Zijn ogen hadden twinkellichtjes en gaven hem een jong aanzien, ook al werd hij ouder.  En als hij zong gaf zij zich volledig.  Dan werd hij een ander mens.  Zijn leven stond in het teken van de notenbalk.  Zijn laatste lied is nu uitgezongen.  Jef Tooten is niet meer.  Maar  'deze bekende Battelaar en Mechelaar' zal in de harten van velen blijven voortleven...

 

Jef Tooten zou op 15 juli 87 jaar worden.  Maar hij heeft het leven uit handen moeten geven.  De ziekte die al een tijdje woekerde heeft hem nu geveld.  Maar Jef had het aanvaard.  Hij voelde dat zijn einde op komst was, en had zich hiermee verzoend.  De laatste strijd is kort geweest.  Met Kerstmis was hij nog 'van dienst' in de parochiekerk van Battel - plichtbewust als hij altijd was. hij  Nu is het orgelpunt gezet.

 

Jozef Hendrik Tooten wordt in 1926 geboren te Battel als oudste zoon van Louis Tooten en Irma Van Looy. De muzikale genen komen al van zijn grootvader Jozef Tooten en worden doorgegeven via zijn vader Louis die tuba speelt.  Zijn eerste muzieklessen krijgt de jonge Jef van juffrouw Letanie op het kasteel van baron Empain.  We schrijven dan 1936.   De familie Tooten is van huize uit zeer muzikaal zoals ik al schreef.  Vader Louis, nonkel Frans en broer Hendrik zijn allen lid van de fanfare 'Ons Genoegen' in Battel. Louis Tooten is zelfs voorzitter.  Jef studeert later contrabas bij de bekende bassist Maurits Aerts, en vanaf 1938 klinkt zijn tenorstem bij het Battels parochiekoor waar hij vanaf 1970 dirigent en voorzanger is. 

 

                           

 

Jef is onderwijzer van opleiding, maar werkt zijn hele leven op de bank.  Op de ASLK.  Ook daar is Jef Tooten een ijverig muzikant, en speelt hij bij de diverse orkesten van de bank. (je kon daar toen gerust vier dagen op de week onder de middag met muziek bezig zijn, vertelde hij). Als bastubaspeler krijgt hij grote naam, en hij is actief bij een aantal Mechelse blaasorkesten en bij de harmonie van Malinwa.

Als KV-Mechelen kampioen wordt, krijgt de 'kleine muzikant met zijn enorme sousaphone' plots bijna internationale bekendheid als zijn foto in alle kranten verschijnt.  

Tot de dag van gisteren haast,  is Jef actief geweest als dirigent, bassist, zanger, contrabasspeler in een amusementsorkest, specialist in Gregoriaans,  en animator bij verschillende Mechelse verenigingen...

 

             

(zo portretteerde Luc Perdieus Jef Tooten in zijn Eerste Grote Mechelse Smoelenboek...)

 

Twee jaar geleden werd Jef genomineerd door de Mechelse Cultuurraad voor de tweejaarlijkse cultuurprijs 'De Mechelsen Iemer'.    Mechelenblogt was samen met Jef bij de vijf genomineerden.  De prijs ging uiteindelijk naar circusschool Circolito, maar Jef liet toen een onuitwisbare indruk na op het publiek.  Als hij begon te zingen werd het muisstil. 

 

(met echtgenote Louisa...)

 

Jef laat een echtgenote (Louisa De Borger) en vijf kinderen na (Lode, Luc, Marc, Christel en Philip).  De muziekmicrobe heeft Jef Tooten aan zijn nageslacht doorgegeven.  Ik mijmer met oudste zoon, Lode na over zijn vader...  Lode Tooten heeft vele rijke herinneringen aan hem.  Zelf is hij een muzikale duizendpoot geworden.  Hij kreeg het met de paplepel mee.  Lode is actief op vele muzikale terreinen, als dirrigent van orkest of zangkoor, als pianist, organist, vibrafonist, organist aan het Battelse kerkorgelsaxofonist, doedelzakspeler, drummer, percussionist of beiaardier.  Ook is hij de vaste pianist en begeleider van Lize Marke, is hij actief bij de Jazzformatie Nine-2-Twelve, en dirigent bij Scala Vocale.

 

            (foto: Jan Smets - Lode Tooten)

 

Vader is de laatse paar weken écht oud geworden.  Voordien had hij nog steeds dat jeugdige in hem.  Maar hij voelde dat het bijna voorbij was.  Hij had zich met het afscheid verzoend.  Ik heb zovele herinneringen aan hem - net zoals wij - kinderen - allemaal.  Ons vader werd een 'ander mens' als hij met muziek bezig was.  Daar ging hij volledig in op.  Met Kerstmis zong hij zijn laatste solo in de parochiekerk van Battel.  Vader was een stipt, rechtlijnig en plichtbewust man.  Een perfectionist die niets aan het toeval wou overlaten: zo was hij ten voeten uit.  Hij was hierin streng voor anderen, maar ook voor zichzelf.  Op de repetities van Scala Vocalee was hij steevast als eerste aanwezig om te oefenen.  Ons vader had ook een uitgesproken rechtvaardigheidsgevoel.  Hij had hierbij een duidelijk uitgesproken, directe mening over alles. Ook over politiek.   Bovendien was hij een intellectueel die veel las.  Als hij ergens aan twijfelde ging hij dadelijk op zoek naar het antwoord in zijn encyclopedie...

 

Jef Tooten was een 'bekend Battelaar'.   Van jongsaf liep hij in de kijker in deze Mechelse wijk.  Zo zong hij met zijn Plechtige Communie zijn eerste solo in de parochiekerk - op het doksaal - in aanwezigheid van Madame Denis - de zus van Baron Empain.  Zingen, balorkesten dirigeren, en bestuurslid worden van de fanfare 'Ons Genoegen', waar hij in de voetsporen van zijn vader Louis ging...  Hij heeft het allemaal gedaan...

 

 

Muziek zit in de genen van de Tootens.  Ik herinner me dat ik als oudste kleinzoon naast mijn grootvader Louis mocht lopen die de vlag droeg in de Battelse fanfare waarvan hij voorzitter was.  Grootvader was ook fier om onze lesjes notenleer op te vragen en had tranen in zijn ogen als we voor hem 'Dichter en Boer' speelden.  Hij stierf in 1968...

 

 

                         (foto: Jan Smets)

 

Samen vormden we een 'familiefanfare'.  De vijf kinderen moesten van vader allemaal een blaasinstrument leren bespelen, én in de fanfare komen.  Zijn wil was daarin wet.  Hij was een soort van 'peetvader' of patriarch...  Misschien was ik soms wat ontgoocheld als hij geen 'complimentjes' gaf.  Hij had altijd wat aan te merken...  Daarin kon hij zich zo moeilijk uiten.  Maar hoe verrast en blij was ik dan als ik hoorde hoe ons vader bij anderen zich zo fier had uitgelaten over onze prestaties...  Ons vader was een bijzonder figuur.  Hij zorgde ervoor dat de fanfare de benaming 'Koninklijk' kreeg.  Ook startte hij een Battelse muziekschool.  Zo komt het dat Frank Vaganée en zijn broers en zus de eerste muzieklessen kregen in onze eigen Battelse muziekschool!  Ikzelf werd al vrij jong dirigent van deze fanfare, en we speelden Europees kampioen op de wedstrijd in Leest.  Vader  gaf zich volledig in zijn muziek.  En de mensen voelden dat, en gingen hierin mee.  Muziek kan zo bindend zijn.  Mensen begonnen dan mee te zingen.  Ook oudere mensen met dementie...  Hij dirigeerde immers het Mechelse koor Viva Musika waarmee hij alle rusthuizen van Mechelen afschuimde. Vader hield van pure zaken.  Hij had een hekel aan de komedie in de showbizz, of in de kerk...  Het moest écht zijn voor hem.  Puur .  Zo werkte hij na zijn job op de bank ook graag op 'zijn veld'.  Al wat op tafel kwam moest vers, gezond en biologisch zijn. 

 

De uitvaartdienst van Jef Tooten zal maandag om 10 uur plaatsvinden in de parochiekerk Sint-Jozef-Battel, waarna hij zal begraven worden in Leest.  Zo wou hij het: tussen vele van zijn vrienden liggen...

 

(het familieorkest...)

 

Ons vader zong op talrijke begrafenissen in het Mechelse.  Overal werd hij gevraagd.  "Jef - als ik steurf, wil je toch het Ave Maria van Gounod zingen?"  En vader deed dat dan...

 

Toen werd het stil.  De laatste woorden klinken nog even na.  Maar alle noten zijn gezongen.  Jef zong zijn laatste lied.  Battel en Mechelen verliezen een getalenteerd muzikant en een sterke persoonlijkheid.  Maar zijn lied zal doorklinken in zijn kinderen.  Daar mag hij trots op zijn.

 

 

schoon stuk, echt ontroerend.

Onze oprechte deelneming.

Wij wensen de familie veel sterkte.

 

Bernarda en Jan

Een bevlogen man, zoals een paar geleden mocht meemaken bij zijn nominatie op de Mechelsen Iemer.

Veel details hierboven zijn nieuw, maar bevestigen het beeld dat ik altijd al van hem gehad heb. Een verlies voor Battel en Mechelen - en voor zijn familie, natuurlijk. Bedankt voor alles, Jef.

Niet geheel onverwacht maar toch met een schok verneem ik het overlijden van Jef. Voor mij was hij de verpersoonlijking van het hoog niveau dat een amateur muzikant kan bereiken. Altijd streefde hij de perfectie na, voor gregoriaans kon je bij hem terecht. Als medelid in het koor Scala Vocale - en tevens vader van de dirigent - wisten we dat hij discipline wilde, dat het goed moest zijn. Maar nu is het lied uit. Jef, rust niet te veel in de hemel, ze hebben daar ook muzikanten nodig !

Veel sterkte aan de familie.

Sterkte aan de familieleden !

 

Nonkel Jef - zo noemde ik hem - was mijn peter, langs moederskant. Hij leerde me in de vroege jaren '70, ten huize Tooten, de eerste noten blazen op een duitse trompet, en vervolgens op een bugel, met een carriëre in de fanfare van Battel op het oog. Hij heeft me de liefde voor de muziek laten smaken; ik heb ze nog steeds.

Nonkel Jef, zo noem ik hem nog steeds, uit diep respect voor een eerder zwijgzame, ernstige man, die op gegeven momenten begon te zingen; een mooie stem met het juiste timbre, een zuivere klank die ver droeg.

Nonkel Jef, zo zal ik hem blijven noemen, uit diep respect voor zijn nagedachtenis, die in mijn geheugen immer een bijzondere plaats zal innemen.

 

 

Nog enkele foto's in het artikel geplaatst, die ik van zoon Lode kreeg toegestuurd...

onze deelneming aan de familie

Spijtig heb ik het te laat vernomen,maar wegens mijzelf,mijn zoon Alex en mijn echtgenote,onze innige deelneming,in het zware verlies,door het heengaan van Jef.
Hij was een fijne man,altijd even begaan met muziek en ook zijn medemens,we zullen hem heel hart missen.Veel sterkte in deze moeilijk dagen

Armand,Alex en Lea.

de uitvaartplechtigheid zal maandag 21 januari plaatsvinden om 10 uur.

Jef

Jij was een toffe ASLK-collega. Samen met Louis uw zoon hebben wij op den trein naar Brussel wat afgelachen.

Wat is die foto van Perdieus prachtig!

Laat dit hele afscheidswerk een blijvende herinnering zijn aan jullie vader.

Sterkte !

Mijn innige deelneming. Veel sterkte voor de familie en vrienden. Anne Camps. 

Lode, mijn innige deelneming voor jou en je familie.

 

Lode,

Zo'n vervullend leven vervult mij met hoop en blijdschap ; zijn zang  klinkt nu tussen de sterren ....   Als we heel stil worden kunnen we het misschien horen ..... .

Innige deelname bij het heengaan van je vader.

Magda

 

Lode, zo n' vervullend leven van je vader maakt mij blij en hoopvol,  en zijn zang klinkt nu tussen de sterren ...  Als we heel stil zijn kunnen we het misschien horen.

Innige deelname bij het heengaan van je vader.

Magda

Ook het Okrakoor van Mechelen Centrum denkt heel dankbaar aan Jef terug. Voor zijn ondersteunende stem, zijn gedegen muziekkennis, zijn kundige leiding bij de gregoriaanse gezangen, zijn opgeruimd gemoed en optimisme tot de laatste snik. Het zal moeilijk zijn zonder hem.

Louisa, Lode en de andere kinderen, onze gemeende deelneming.

Jan

Beste familie Tooten, als jeugdvriend van Lode en Luc en als collega van Lode bij de bank, wens ik jullie veel sterkte met het heengaan van jullie sympathieke vader. Hij was bevriend met wijlen mijn ouders Bob en Els, die samen met hem in het koor gezongen hebben. Mijn oprechte deelneming, Erwin Van Damme.

Innige deelneming aan de familie.

 

 

Jef was een man die mij de muziek leerde kennen, die mij in de fanfare met mijn trompetje samen met Marc toen mijn beste vriend bracht, die mij nadien naar het conservatorium bracht waar ik in in contact kwam met mijn passie de dans ballet, die mij een partituur bezorgde van  een etude  van chopin, die een kei toffe dochter had Kristel mijn eertse liefde..... enz

 

Bedankt voor alles,

 

Marc

 

Deelneming aan de familie van Jef. Waar is de tijd dat we samen zongen in "Con Amore".

 

Voor Lode en familie wens ik veel sterkte bij het heengaan van zo een sympathieke man.

Ik heb de blog met veel interesse gelezen en een mooi beeld van jullie vader en vriend gekregen, een man, die ik zelf niet heb gekend.

Koester jullie aan de mooie momenten.

Met vriendelijke groeten van Diane.

Ik heb Jef gekend als een plichtbewust collega in de ASLK maar ook als een fijne humorist die lachend door het levend ging. Steeds fier rechtop en al fluitend of zingend kon je hem tegenkomen in de wandelgangen van de ASLK, op straat of op zijn fiets. De kleine man met het grote muziekinstrument, de kleine man met het grote hart. Toen de Muziekafdeling van de ASLK werd opgericht in 1950 kwam Jef niet lang daarna meespelen met de Harmonie en later met de Symfonie. Muziek was zijn leven en passie, passie die hij deelde met zijn familie en vrienden. In naam van de Muziekafdeling van nu BNP Paribas Fortis, bied ik aan de familie mijn diepste medevoelen aan en ik denk dat Jef hierboven een grote aanwinst zal zijn in het grote hemels huisorkest.

Leo Wittens

verantwoordelijke Muziekafdeling

BNP Paribas Fortis

Lode,

Innige deelneming aan de familie.

 

Jack

Beste Lode,

Met spijt en ontzetting verneem ik zopas het droevige nieuws van uw vader.

Ik besef dat het een zwaar verlies is voor U en de Uwen.

De mooie muziekale herinneringen kunnen helpen om het leed draaglijk te maken.

Ik biedt U mijn oprecht medeleven aan

Lize Marke

onze oprechte deelneming en veel sterkte voor de moeilijke tijd

 

Guido, bassist blues, en familie

Mijn oprechte gevoelens van medeleven aan de familie.

Ik heb Jef - als collega in de ASLK en ook lid van de harmonie, symphonie en koor - jarenlang gekend als een immer opgewekte man en schitterende muzikant.

Het was een voorrecht hem te mogen kennen.

 

Innige deelneming aan de familie.

Ik heb Jef als collega gekend in de ASLK. Heb jarenlang, samen met hem in dezelfde dienst gewerkt. Altijd opgewekt en dikwijls bezig met muziek. Na zijn pensionering kwam ik hem nog regelmatig tegen op muziekuitvoeringen.

Veel sterkte in deze moeilijke momenten.

Marcel De Backer

 

 

Ik heb Jef gekend als collega in de ASLK. Heb jarenlang samen met hem in dezelfde dienst gewerkt. Hij was altijd opgewekf, kwam 's morgens al fluitend binnen en was dikwijls bezig met zijn muziek. Na zijn pensionering kwam ik hem nog regelmatig tegen op muziekuitvoeringen.

Oprechte deelneming en sterkte aan de familie.

Marcel De Backer

 

Beste Lode en familie,

Jarenlang heb ik het geluk gehad, om met Jef te kunnen musiceren.

Ook wanneer ik dirigent werd van de ASLK- Muziekafdeling, vervulde

Jef voor mij een belangrijke rol.  Hij was de vriend die steeds klaarstond

voor een helpende rol.  Bedankt hiervoor Jef !  Ik zal je altijd blijven herinneren

als een fijn mens, met een passie voor muziek.

Mijn oprechte deelneming,

Herman Steeno 

Beste Lode en familie,

 

heel veel sterkte in deze moeilijke dagen.

Bewaar de mooie herinneringen diep in jullie hart.

Het allerbeste,

Chiel en Patrick Van Nerum

Lode en familie,

Ik herken jullie vader in de verhalen, hierboven beschreven. Hij was steeds vriendelijk en correct in de contacten die we hadden.  Dit zijn zeker mooie herinneringen om te koesteren.

Men oprechte deelneming,

Chantal

In de vele herinneringen aan jullie vader, mijn deelneming en medeleven.

Greet Vermoortel

Beste collega Lode en Familie,

Je weet hoeveel wij allen van Jef hielden. Hij was zo'n beetje onze raadgever en mentor, met zijn eerlijk en edel karakter en zijn helder en bezonken oordeel.

Laat ik je dit nog zeggen: ik weet hoe je vader dacht over de mensen, het leven en de dood. Hij was een filossof, een wijze. Je zou tegen zijn geest handelen als jullie het hoofd lieten hangen.

Het Okra-koor Centrum Mechelen en ikzelf zullen Hem enorm missen, wij verliezen in Hem een dierbare en trouwe vriend.

Maandag zal ik aanwezig zijn op de uitvaartplechtigheid.

En ofschoon Hij van ons allen is weggegaan, blijft Hij in ons hart een ruime plaats bekleden en zal Hij steeds in onze herinnering voortleven als een edel, grootmoedig, nobel en hoogstaand mens.

Met oprechte genegenheid en innig medeleven.

Dirigent Okra-koor Centrum Mechelen

Lode De Kimpe

 

 

 

Beste collega Lode en Familie,

Je weet hoeveel wij allen van Jef hielden. Hij was zo'n beetje onze raadgever en mentor, met zijn eerlijk en edel karakter en zijn helder en bezonken oordeel.

Laat ik je dit nog zeggen: ik weet hoe je vader dacht over de mensen, het leven en de dood. Hij was een filosoof, een wijze. Je zou tegen zijn geest handelen als jullie het hoofd lieten hangen.

Het Okra-koor Centrum Mechelen en ikzelf zullen Hem enorm missen, wij verliezen in Hem een dierbare en trouwe vriend.

Maandag zal ik aanwezig zijn op de uitvaartplechtigheid.

En ofschoon Hij van ons allen is weggegaan, blijft Hij in ons hart een ruime plaats bekleden en zal Hij steeds in onze herinnering voortleven als een edel, grootmoedig, nobel en hoogstaand mens.

Met oprechte genegenheid en innig medeleven.

dirigent Okra-koor Mechelen Centrum,

Lode De Kimpe

 

 

 

 

Beste Lode en familie.

Het heengaan van Jef is in de eerste plaats een groot verlies voor de kinderen en de familie.

Voor het Okrakoor Mechelen Centrum zal het verlies van zijn stem toch altijd blijven naklinken, en vooral bij de tenoren zal het verlies niet klein zijn. Toen ik bij het Okrakoor kwam, zei Lode De Kimpe, ga zo dicht mogelijk in de buurt van Jef zitten en luister aandachtig en ja we werden bij wijze van spreken door de stem van Jef op sleeptouw genomen en dat deed ons veel plezier. En als we Gregoriaans zongen, dan was het de beurt aan Jef om te dirigeren, en hij deed dat met zo een overtuiging want dat zat hem echt in het bloed. Als hij de maat sloeg voor de Gregoriaanse gezangen met zijn draaiende handbewegingen leek het wel of hij ons allemaal wilde optillen naar een ander niveau. Het was altijd een aangename beleving, want het leek er op of Jef ons in een andere sfeer wilde brengen.

Met oprechte medeleven en innige deelneming,

Gaston Van der Kuylen

In bijlage een tekst “Over de Dood”

Toen sprak Almitra, zeggende: Wij wilden je nu iets vragen over de dood.
En hij zeide:
Je zou iets willen weten over het doodsgeheim.

Maar hoe zul je het vinden, tenzij je het zoekt in 't hart des levens?
De uil, wiens aan de nacht gebonden ogen blind zijn voor de dag, kan de verborgenheid van het licht niet ontsluieren.
Indien je de geest van de dood aanschouwen wilt, open dan wijd je hart voor het lichaam des levens.
Want leven en dood zijn één, zoals de rivier en de zee één zijn.

In de diepte van je verwachtingen en je verlangens ligt je zwijgende kennis van het hiernamaals; en als zaden, dromend onder de sneeuw, droomt je hart van de lente.
Verlaat je op deze dromen, want daarin gaat de poort naar de eeuwigheid schuil.

Je angst voor de dood is als het beven van de herder, wanneer hij staat voor zijn koning, wiens hand in eerbetoon op hem zal neerdalen.
Is de herder, ondanks het beven, niet blij dat hij het kenteken des konings dragen mag?
Toch, is hij zich niet meer bewust van zijn beven?
Want wat is sterven anders dan naakt staan in de wind en smelten in de zon?
En wat is ophouden met ademen anders dan de adem bevrijden van haar rusteloze getijden, opdat zij moge opstijgen en verruimen en God ongehinderd zoeken?

Alleen wanneer je drinkt uit de rivier der stilte zul je waarlijk zingen.
En wanneer je de bergtop hebt bereikt, zul je beginnen te klimmen.
En wanneer de aarde je ledematen zal opeisen, zul je waarlijk dansen.

Uit “De Profeet” van Kahlil Gibran

Innige deelneming aan de familie

vanwege Kris en Jozef, Simone en Julia

Familie

 

gecondoleerd met het overlijden.

 

Ik ken Jef niet, maar aan de reacties te lezen was hij een zeer geliefd man.

 

Joan Tooten

Nederland