Vrijdag 28 december werd bij Kamikaze Club in Mechelen 2012 behoorlijk stevig afgesloten. De geweldenaars van dienst waren de bands Sum of A Kind, Black Vulture én het nog steeds prettig compleet gestoorde pretpunk-instituut dat we kennen als... Belgian Asociality!

Of anders gezegd: Het beleg op de boterhammekes was degelijke hard rock 'n roll, sublieme heavy groove metal en daverende beton-pretpunk. 't Was luid en er kon al eens gelachen worden. Het was die dag ook ‘onnozele kinderen’, maar dat laatste kan ook gewoon toeval zijn natuurlijk.

Rond half acht zwaaiden de deuren van Club Kamikaze open en een half uur later mocht het powertrio Sum of A Kind de avond op gang trappen. We zagen een erg gedreven en hardwerkend trio het beste van zichzelf geven voor de dan nog niet halfvolle zaal. Het eeuwige lot van een band die als eerste speelt. Ze lieten het niet aan hun hart komen en zetten een aanstekelijke set neer met erg strakke hard rock ’n roll.

Het was een waar feest om bassist Gerry Verschooten aan het werk zien. Drummer Stijn Op de Beeck drumde alsof zijn leven ervanaf hing en Kurt Meulemans toverde knappe riffs uit zijn gitaar terwijl hij ook de vocals voor zijn rekening nam. De power-hardpop – als dat al bestaat tenminste – sloeg zeker aan, al vonden we op gegeven moment wel dat het wat te veel van hetzelfde werd.

Ietsje over negen, met een kleine vertraging, was het de beurt aan de Mechelse groove metal- sensatie Black Vulture om 2012 naar huis te rocken. En als we schrijven rocken, dan bedoelen we ook rocken. Het viertal heeft op vrij korte tijd een bijzonder goede live-reputatie opgebouwd, door net dat te doén waar het ‘em om draait: spelen en nog eens spelen, full speed ahead. Die reputatie deden ze vrijdag dan ook alle eer aan. Het knalde volop en er was geen ontkomen aan.

De eerste twee rijen bestonden grotendeels uit de al overtuigde ‘discipelen’ maar ze hebben er ongetwijfeld nog ‘zieltjes’ bijgewonnen, vrijdag. De band speelde al hun troeven uit. Erg sterk songmateriaal, het geweldige gitaarwerk van de broers Yannick en Stéphane Willems, de razende mad-at-the-world, krachtige, soms Hettfieldiaanse - en goed andere recensenten schrijven dat ook maar deels klopt dat dan ook – vocals van Yannick, de pompende bass van Semir Brik die er meer dan toe doet en het ingenieuze drumwerk van Killian Groslot. Invloeden van zowel Metallica, Tool, Exodus als Black Label Society, en ook, en vooràl, Machine Head mixten zich ook nu met wat je dan best omschrijft als de... heu... Black Vulturiaanse stijl.

Met alle potige songs, waarvan sommigen al goed meegebruld door de fans, pakte de band de zaal zonder al te veel moeite helemaal in. Een groove metal power trip van grootse klasse was het. Ondertussen vonden we in ‘Aftermath’ een absolute favoriet en ook het gloednieuwe ‘Skeleton King’ kan dat snel worden.

Op de setlist:
Intro/ Ex Lucis/ Claustrophobia / Blood March / Aftermath / Reign of Osiris / Martyr / Skeleteon King

Dé headliner van de avond waren de absolute grondleggers van de pretpunk in Vlaanderenland, het nog steeds prettig gestoorde zootje ongeregeld dat zich Belgian Asociality noemt.



Begonnen in 1988, een paar jaar voor ze over ‘Bompa Punk’ zongen en làng voor ze zelf ei zo na Punkbompa’s werden, met dat geweldige titelloze album met die beruchte hoes waarbij de Sint-Romboutstoren opgeblazen dreigt te worden, staan de heren er in 2012 nog altijd. In al die tijd nam de band slechts een handvol albums op maar met veel liveoptredens en andere feestjes op de kerfstok en nog steeds de ‘we doen ons goesting-attitude’. Maar het is voldoende garantie voor een prettig gestoord punkfeestje.

Vanaf de eerste noot van de band’s anthem ‘The Belgian Asociality’, na ongeveer een halve minuut - of was dat nog sneller - werd de eerste helft van de zaal automatisch en organisch dé warzone waar naar hartelust werd gepogo-ed en gestagedived. Zij die daar liever niet aan deel namen, haastten zich snel naar de achterste regionen. Al had je soms ook daar wel de taak om enkele crowdsurfende medemensen een handje te helpen.

En Belgian Asociality? Ja, die gaven uiteraard behoorlijk van jetje, of wat dacht je? Mark Vosté nog steeds als de no nonsense publieksmenner én jenner aka brulboei en het hele gezelschap dat ons verantwoord beton-pretpunk lawaai schonk. In de set heel wat ‘oudere’ songs, zeg maar Asociality-classics, zoals ‘ Boerderie’, ‘Iron Mädchen Heidi’,  ‘Keerbergen’, ‘Stagedive’, ‘Van Mijn Erf’ en ‘Frak aan!’ en recenter werk zoals ‘Anti-Iedereen’, ‘Twee’ en het hilarische ‘Preekwoorden’. Maar uiteraard ontbraken ook ‘Morregen’, ‘Jupiler Man’ én natuurlijk ‘Bompa Punk’ niet op de set.

Goéd dat de heren toch ‘Voor de Noele’ ook nog spelen. En dat moet zowat hun énige ‘serieuze’ en – min of meer - rustige nummer zijn (van het debuut uit ’88 en geschreven voor een vriend die werd neergestoken destijds).

‘Trap Het Af’ was de voorspelbare én toepasselijke afsluiter van de set. In de eerste bis kregen we nog ‘Van de Selle en de Jo’ en daar was ‘Het is Gedaan’ dan weer toepasselijk. Mark Vosté kwam nog even alleen terug om ons te trakteren op een, door een volle Kamikaze Club meegezongen, ‘Goe Weer Geweest/ Weer Goe Geweest’. Meebrullen/ scanderen was de boodschap.

Na het gesmaakte punkgeweld van Belgian Asociality en de voorafgaande shows van Sum of a Kind en Black Vulture had Kamikaze Club Mechelen de éérste en korte concertreeks opzitten op de uitstekende nieuwe locatie. Voor jullie verslaggever werd zo ook het concertjaar, in Mechelen, en tout court, stevig en luid besloten. En dit was dan ook het laaste concertverslag van 2012.

In 2013 pogen we ook te berichten over Mechelse concerten in diverse genres.

De allerbeste wensen, een goede gezondheid, veel plezier en evenveel liefde voor muziek!

Verslag: © Markec
Foto’s: © Christel Schoepen