(foto: Jan Smets)

Vandaag het laatste deeltje van de eindejaarsvraagjes van 2012.  In dit slot beantwoorden nog een aantal Mechelaars mijn aan hen gestelde vragen - maar: ik sluit me bij dit rijtje aan.  Enkelen hadden me gevraagd of ik nu ook zélf eens wou antwoorden.  Belofte maakt schuld... 

 

1. Wat vond je het meest memorabele of toffe Mechelse-Moment van het jaar?

2. Wat vond je anderzijds het meest ergerlijke of verdrietige?

3.  Wie is voor jou de Mechelaar (of vereniging) van het jaar?

4.  Wat wens je Mechelen en de Mechelaars toe in 2013?

 

 

 

    Tom Kestens

 

Tom Kestens,  dertiger - zanger, nieuw gemeenteraadslid en zoveel meer...

 

 

1.  Mijn Mechelse moment van het jaar was zonder twijfel mijn oog-in-oog moment met een jonge vos in de vernieuwde Kruidtuin.  Er doen de meest wilde verhalen over dit dier de ronde.  Dat hij zelfs uit de hand komt eten bijvoorbeeld...  Alleszins keek de vos me heel nieuwsgierig aan, vanop enkele meters afstand.  Het was een magisch moment, vlakbij Via Via reiscafé.  Ik voelde me ogenblikkelijk op reis in eigen stad.  Want dat doe ik als ik op reis ga: wild spotten.  Perfecte ontspanning en avontuur met de kids.

2.  Het pijnlijkste moment was misschien wel het overlijden van de jonge Viktor uit Leest.  Ik ken zijn neefje en beste maatje goed, die nog dagelijks een groot gemis voelt.  Wanneer het noodlot op die manier toeslaat, maakt dat een mens machteloos.  Mechelen heeft er een litteken bij sindsdien...

3.  De Mechelaar van het jaar?  Mensen horen niet thuis in lijstjes vind ik.  Maar omdat het moet haal ik er Nathan Ramet bij.  Tijdens de Tweede Wereldoorlog verbleef Nathan Ramet acht dagen in de Dossin-kazerne.  Van daaruit werd hij in 1942 op 17-jarige leeftijd samen met zijn vader gedeporteerd.  Hij zou in elf kampen verblijven, waaronder Auschwitz, Warschau en Dachau.  Nathan overleefde de horror.  Helaas stierf Nathan april dit jaar op 87-jarige leeftijd.  Hij heeft dus nooit het prachtige holocaust-en mensenrechtenmuseum mogen zien.  Maar zijn geest leeft er voort.  Mechelen eert zijn (over)leven.

4.  Gezondheid is al wat een Mechelaar nodig heeft om kontent te zijn.  En uiteraard een goeie Carolous af en toe.  Na een overwinning van KVM of Racing.  Proost!  Op 2013!

 

 

 

    Jan Straetmans

 

Ik ben Jan Straetmans, 23 jaar, ondervoorzitter van Jeugdhuis Joko en actief als programmator bij de Dijlefeesten...

 

 

1.  Het leukste vond ik de muzikale (her)opleving in Mechelen.  Met als hoogtepunten natuurlijk de Dijlefeesten en zijpodia van Jazzzolder en Kamikaze.  Ook de komst van de Kamikazeclub aan het Douaneplein is iets waar ik al lang op zat te wachten.

2.  Het ergerlijkste is al enkele keren aangehaald: het misbruik van de GAS-boetes en het soms zeer ongelukkige optreden van de Mechelse politie.

3.  Ik nomineer de Mechelse Jeugddienst - niet alleen in de inhoudelijke en financiële steun voor ons Jeugdhuis Joko - maar ook op algemeen beleidsvlak en zeker hun inzet voor het muzikale luik (cfr. Club Kamikaze).

4.  Ik wens Mechelen toe dat de dingen die de voorbije jaren zijn opgebouwd door het vorige stadsbestuur, waaronder ik hierboven een paar heb opgenoemd, niet uit het oog verloren worden bij het nieuwe bestuur.

 

 

 

    Dirk Van Ranst

 

Ik ben Dirk Van Ranst - ben 51 jaar, en woon in het Groot Begijnhof.  Eigenlijk heb ik het niet zo voor zulke lijstjes in te vullen, maar toch een poging...

 

 

1.  Het meest memorabele vond ik het openingsfeest van Newtopia!

2.  Het ergelijkste vind ik dat N-VA nu de stad mee bestuurt.  En het verdrietigste is dat Harte, een meisje van bijna zes jaar nu vecht tegen een hersentumor...

3.  Ik geef Mechelen Solidair graag een pluim.

4.  Ik wens Mechelen en de Mechelaars een gezonde dosis verdraagzaamheid!

 

 

 

    Toon Peeters

 

Ik ben Toon Peeters, en ben 59 jaar.  Ik ben cafébaas van De Gouden Vis sinds 1985...

 

 

1.  Het leukste moment vond ik de Langste Tafel in de Katelijnestraat.  Hopelijk worden er volgend jaar ook meer buurtbewoners zelf aangesproken.  Wat ook tof was, was de pick-nick in het Vrijbroekpark.

2.  Het ergerlijkste vond ik de opening van de vlietenkelder.

3.  De Mechelaar van het jaar is voor mij Pier De Kock, de organisator van de Langste Tafel, maar voor mij zijn het ook de jonge creatieve Mechelaars zoals H30 enzovoort...

4.  Ik wens Mechelen de wil om iets tegen de armoede te doen, die één op zeven die onder het leefloon zitten, willen bijstaan.  Maar ook gulheid en verdraagzaamheid en een menselijke politie met alleen maar redelijke GAS-boetes.

 

 

 

    Els Van Itterbeeck

 

Ik ben Els Van Itterbeeck - commercieel medewerker van brouwerij Het Anker (promotie - PR) - woon sinds mijn 13 jaar in Mechelen, en ben altijd trots geweest op mijn stad, en was dan ook in mijn vorige jobs steeds een beetje ambassadeur van de stad en brouwerij Het Anker.

 

 

1.  Het leukste vond ik het moment dat brouwerij Het Anker op de World Beer Awards, de fenomenale prijs kreeg van Beste Donker Bier ter wereld en Beste Belgische Tripel.  Het was voor de brouwerij niet de eerste keer dat ze zulke schitterende prijzen in de wacht wist te slepen, maar wel voor mij als werknemer in de brouwerij.  Ongelooflijk welke trots en waardering er dan door je aders stroomt.  En dat je daar een klein beetje deel van mag uitmaken...

2.  Het ergerlijkste?  Da's ne moeilijke.  Ik kan me niet echt herinneren dat ik me aan iets geërgerd heb.  Als ik dan toch iets moet zoeken, kom ik maar op één kleine pietluttigheid: de grote zoektoch naar een brievenbus.  In een wereld van internet en digitalisering moeten er soms toch nog brieven fysiek gepost worden.  Buiten de brievenbus centraal aan de post, wordt het een echte speurtocht.  Ik ben verder een gelukkige Mechelaar.

3.  De vereniging van het jaar is voor mij de Buurtwerking Groot Begijnhof.  Ongelooflijk en met welk een enthousiasme deze buurtwerking gedurende een gans jaar activiteiten op het getouw zet voor de buurtbewoners.  Dit met een gezonde equipe van vrijwilligers die zich keer op keer engageren voor de bewoners van het Groot Begijnhof.

4.  Ik wens dat Mechelen zijn weg verder zet om zich nog meer te profileren op de internationale kaart en dat elke Mechelaar met volle teugen kan blijven genieten van zijn stad, het liefst nog met een frisse heerlijke Gouden Carolus!

 

 

 

    Paul Van Bets

 

Ik ben Paul Van Bets, 56 jaar en werkzaam bij het Kerkwerk Multicultureel Samenleven - Koraalhuis in de Schoolstraat...

 

 

1.  Het meest memorabele Mechelen-Moment is élk moment waarop Mechelaars elkaar de hand hebben gereikt wanner dat helemaal niet evident was, en dat het politiek correcte denken oversteeg...

2.  Het ergelijkste is elk gebeuren waar Mechelaars manifest weigerden om bruggen te slaan naar elkaar.

3.  De Mechelaar van het jaar is elke Mechelaar, van welke origine, politieke gedachte of levensbeschouwing ook, die andere, vaak verguisde stadsgenoten, heeft geholpen of hen minstens het gevoel heeft gegeven dat zij er écht bijhoren.

4.  Ik wens Mechelen een 2013 toe waar iedere Mechelaar zich aanvaard mag voelen door andere stadsgenoten, ondanks vele niet evidente tegenstellingen.

 

 

 

    Jan Smets

 

Ik ben Jan Smets - 51 jaar - verpleegkundige, werkzaam in vzw Borgerstein - woon in de Hanswijkenhoek.

 

 

1.  In Mechelen is het zelden saai.  Er is altijd wat te doen! Zoveel mooie momenten...  Wat er bij mij uitsteekt is zeker het openingsfeest van Newtopia: prachtsfeer in de stad!  De Open-Monumentendag is voor mij ook steeds een topper, en blij stelde ik vast dat de mensen die de Hanswijkprocessie zich nu met vele anderen al hard inzetten voor de komende Cavalcade.  De toenemende fierheid van de Maneblusser op 'zijn' Mechelen is onmiskenbaar en deugddoend.

2.  Ik ben voorstander van de autoluwe stad, maar het openbaar vervoer laat vaak te wensen over.  Wie het schoentje past trekke het aan.  Ontluisterend: sommige politieke spelletjes die een aantal meenden te moeten voeren, voor en na de verkiezingen.  In schril contrast met de gezellige sfeer van de Levende Kerststal in het Groot-Begijnhof was de Kerstmarkt (buiten de spiegeltent) een afknapper van formaat.

3.  Ik geef een pluim aan alle Mechelaars die zich onbaatzuchtig en vrijwillig inzetten op tal van domeinen: in de buurtwerking, jeugdvereniging of waar dan ook.  Er zijn er te veel op op te noemen.  Maar ik wil er toch eentje nomineren - niet omdat dit er zou 'uitsteken', maar wel als 'symbool': de werkgroep van Gobal Fiësta in de Mahatma Gandhiwijk: al tien jaar organiseren ze een tof buurtfeest dat mensen weet samen te brengen in grenzenloze ontmoetingen.  Ik wil ook het jarige Speelgoedmuseum nomineren, en vooral de mensen die dit 'dragen' - al dertig jaar een soms wat onterecht ondergewaardeerde toeristische topper.  Ik heb dit jaar ontzettend veel gepassioneerde mensen ontmoet.  Ik zou ze allemaal graag de tittel 'Mechelaar van het jaar geven'.  Maar dat kun nu eenmaal niet.  Toch heb ik aan één van deze ontmoetingen een bijzonder goeie herinnering: aan de vistie bij de zes resterende Mechelse gasthuisnonnen: de laatsten van een 800-jarige geschiedenis van deze stad.  Mijn waardering voor de mateloze inzet van al deze generaties sterke vrouwen!

4.  Ik hoop dat Mechelen blijft kiezen voor duurzame investeringen in centrum en wijken zoals het nu doet.  Ik wens dat de mensen die het moeilijker hebben om rond te komen niet uit de boot vallen.  Dat mensen met beperkingen geteld worden - maar ook ouderen met slechte mobiliteit - dat rusthuizen betaalbaar blijven, en jonge mensen het financieel aankunnen om een huis te kopen in deze stad.  Ik wens vooral ook dat deze stad een 'warme' tolerante stad mag worden, waar het Grote Gelijk niet telt - maar mensen - hoe verschillend van achtergrond ook - met elkaar kunnen samenleven...