(foto's: Jan Smets

'Men' zegt al eens dat vrouwen en humor een slechte combinatie vormen...  Vergéét het gewoon. Dit is klinkklare onzin. En dat bewijst een schare van onze beste Vlaamse actrices die in de nieuwe TV-serie 'Loslopend Wild', de pannen van het dak spelen met een ongelooflijk gevoel voor timing en met overlopend talent. Deze morgen werd in 'de Duiveltjes' op de Haverwerf de serie voorgesteld. Op 13 december start de reeks, die helemaal op Mechelse locaties werd opgenomen, op de buis. Ik heb 'n babbel met twee van deze rasactrices, die op de koop toe nog 'geboren Mèchelessen' zijn: Camilia Blereau en Gilda De Bal - twee klassemadammen die opgegroeid zijn in onze Maneblussersstad...

(Elly Vervloet van VRT en burgemeester Bart Somers)

(scenarioschrijver Charlotte Vanhecke en Riet De Prins, producer)

De nieuwe humoristische reeks  op TVéén stort zich acht weken lang vol overgave in de hectiek van het dagelijks leven en brengt humor over hoe vrouwen  van verschillende generaties(en mannen rondom hen) zich door allerlei grappige maar herkenbare situaties worstelen.  Vrouwen kunnen en mogen en willen vandaag alles! Ze streven naar een succesvolle carrière, een goeie relatie en een flinke kroost. Ze nemen vaak té veel hooi op de vork; gaan elke week op stap met de vriendinnen, maar gaan ook op familiebezoek. Ze sporten, volgen cusussen, zijn geliefde dochter, perfecte moeder, trouwe minnares, sympathieke collega, liefste buurvrouw, onmisbare echtgenote en beste vriendin...  Maar het kan al wel eens fout lopen daardoor...

De serie werd opgenomen in Mechelen - zowel binnen als buiten.  En daar is burgemeester Somers best fier op.  Maar er is méér Mechels: Maneblusser Pietje Horsten (Buiten de zone, W817, Rwina) tekende voor de regie.  En twee actrices wiens wieg in deze stad stond, doen mee aan deze productie: Gilda De Bal en Camilia Blereau.   Naast deze twee Mechelse actrices, schitteren ook Tiny Bertels, Eva Binon, Els Dottermans, Reinhilde Decleir, Ini Massez, Inge Paulussen, Alejandra Theus, Anemone Valcke en Katelijne Verbeke.   Je merkt het aan de namen: dit is een topcast met een combinatie van bekenden en iets minder bekenden.  Maar stuk voor stuk doen ze het uitstekend. 

Naast dit vrouwelijk geweld doen ook een trits steengoede mannelijke acteurs hun duit in het zakje.  Ze vervullen een 'bijrol' - maar doen dit met verve: David Dermez, Steve Geerts, Ben Segers, Maarten Bosmans, Patrick Vervueren, Marc Van Eeghem en Lucas Van den Eynde...

Elke aflevering bestaat uit een reeks sketches waarin verschillende generaties vrouwen zich succesvol door het leven proberen te slaan.  Niet zelden moeten ze zich daarbij proberen te redden uit een penibele situatie die ze zelf hebben veroorzaakt.  Loslopend Wild heeft geen vaste personages, maar binnen een bepaalde aflevering duiken een aantal figuren en situaties meerdere keren op.  Sommige items keren zelfs elke aflevering terug.

(vlnr: Gilda De Bal, Inge Paulussen,Ini Masez, Els Dottermans,Tiny Bertels en Camilia Blereau)

Dan mag de uitgenodigde pers - nadat een deel van de cast na wat fileproblemen in Mechelen is aanbeland - een exclusieve prémière bekijken: de derde aflevering krijgen we te zien.  En het moet gezegd: al ik ben niet zo 'gemakkelijk' in het smaken van wat men noemt 'humoristische reeksen' (en dan druk ik me nog zwak uit...): toch kan ik een lach regelmatig niet onderdrukken.  Er zit vaart in de aflevering; de timing is prima en de acteursprestaties zijn méér dan behoorlijk tot sterk.  En vooral: alles is erg herkenbaar - wat uitvergroot uiteraard, maar zonder in karikaturen te vervallen.  Het Mechels decorum is herkenbaar voor Maneblussers - maar expliciet is het zéker niet.  We zien scènes die opgenomen zijn op de wekelijks markt, de Zennedijk, het Vrijbroekpark...

De aanwezige actrices krijgen een mooi boeket aangeboden, en dan mogen ze - met veel flair - poseren op de Haverwerf en op de Kraanbrug.  Ze doen het geduldig.  Het zijn dan ook actrices die gewend zijn aan de camera's.

Wat later spreek ik Camilia Blereau aan.  De sympathieke actrice neemt al haar tijd voor een toffe babbel.  Ik ben absolute fan van haar, en ik catalogeer haar bij de beste actrices uit ons taalgebied.  De laatste jaren was ze te zien in een aantal TV-series als 'Kinderen van Dewindt', 'de smaak van de Keyser', 'Stille wates', 'Aspe', 'Familie', 'De Rodenburgs', 'Lili en Marleen' en 'David'.  In Pauline en Paulette vertolkte ze de kleinere maar opgemerkte rol van beenhouwersvrouw.

Het was erg hectisch de laatste tijd.  Ik had het enorm druk met de opnames, maar het was wel héél prettig om doen.  Ook heel afwisselend.  Ik ben blij dat ik in mijn geboortestad mocht spelen.  Want inderdaad: ik ben een geboren Mechelse.  Niet uit het centrum, maar 'van den buiten' -  Dat is toch een verschil: al was het alleen maar omdat wij van 'de Deel' spraken, en in de binnenstad men 'Doale' zei .Ik kom van de wijk Schonenberg.  En daar woont nog heel wat familie van mij.   Het was daar heerlijk om te  ravottern omdat het nog landelijk was.  Maar met de komst van Amerikaanse bedrijven is de verandering begonnen.  De industrie heb ik er zien toenemen, en het was uit met spelen... Mijn moeder woont ondertussen op de Zwartzustersvest.  Tot mijn achttiende heb ik in Mechelen gewoond, en ging daarna een jaar naar Engeland.  Sinds 1972 woon ik in Antwerpen waar ik eerst nog studeerde.  In Mechelen liep ik school in de Victor Van de Walleschool op de Brusselsesteenweg, en nadien in de STIM.   Ik kom nog wel veel in Mechelen op bezoek.  Dat zijn dan voornamelijk familiebezoekjes.  Maar ik ontdek regelmatig wat nieuws.  Zo ben ik aangenaam verrast door het Dijlepad, en ook de binnentuin in de Kanunik De Deckerstraat (waar we trouwens ook opnamen deden) is erg mooi.  De stad is zo positief veranderd.  Alleen is de toegankelijkheid van Mechelen niet zo best, en mijn moeder hoor ik al eens klagen over de moeilijk begaanbare kinderkoppekens.  Maar goed...  Het is tof dat Mechelen als decor dient voor de serie.  Ook al de interieurs zijn Mechels.  Het productiekantoor was bovendien ook in Mechelen. Er komt waarschijnlijk een tweede reeks.  Oei... Mag ik dit wel zeggen?   Ach, het was plezant om doen.  De ploeg kwam goed overeen.  Zélf voel ik me meer een 'uitvoerder'.  Er was beslist 'chemie' tussen de actrices.  Ook al zijn we heel verschillend van leeftijd: van twintigers tot zestigers.  Maar ook met de mannelijke acteurs schoten we goed op.  Dit is wel écht Mechels!  Pietje Horsten is van deze stad en ook verschillende mensen van de crew zijn dat...

Ik zou nog uren kunnen praten met Camilia, want ze is een gemoedelijke spraakwaterval.  Ze verklapt me nog dat 'Mechelenblogt' bij haar 'favorieten' staat op de computer.  En dat horen we natuurlijk graag!

Nu neem ik de tijd om met Gilda de Bal een 'klapke' te doen.  Voor haar is het 'aanschuiven' geblazen, want de journalist voor mij, lijkt er een 'diepte-interview' van te maken.  Gilda is generatiegenote van Camilia.  Ze ziet er als steeds bijzonder fotogeniek bij: een dame met klasse, elegant en modieus.  Ook zij is een aangename gesprekspartner, die wat graag vertelt over 'haar' Mechelen en de productie.  Haar voorstellen is bijna overbodig.  Ook zij vertolkte jarenlang rollen op het kleine scherm, zoals in 'Heterdaad', 'Het Goddelijk Monster', 'de Rodenburgs', 'Stille Waters', Aspe'...  Ze had ook filmrollen in 'De verlossing, 'de zusjes Kriegel' en 'de helaasheid der dingen'...

Ik ben geboren in de Mechelse Jodenstraat.  Maar toen ik twee jaar was, verhuisden m'n ouders naar de Geitenstraat, waar ze een winkel hadden van confectie en juwelen.  Nu is er op die plaats een tearoom.  Ik ben al weg uit deze stad van in 1987.  Ik was enig kind, en heb hier ook geen familie meer wonen.  Nu ben ik  Gentse.  Zoveel kom ik niet meer naar Mechelen, maar ik moet zeggen dat de stad er véél mooier op geworden is tegenover vroeger.  Ook gebeurt en nu heel wat meer dan toen.  Al is het soms wel moeilijk om je weg te vinden door die vele enkelrichtingstraten. Het was leuk om hier opnamen te hebben.  Zo had ik nog eens de kans om hier wat langer te zijn - want door het overlijden van mijn ouders en schoonouders (de ouders van partner Vic de Wachter) was dit wat sporadischer geworden.  Ik heb graag aan deze reeks gewerkt. Vrouwen kunnen beslist humoristisch zijn.  Maar ze moeten er natuurlijk ook de kans toe krijgen.  Tot hiertoe misschien te weinig...  Ook zijn er weinig vrouwelijke standupcomedians....  Jammer.  Het is een leuke serie met sterke vrouwenrollen. Toch wordt van de mannen géén karikatuur gemaakt. Ze komen er zeker niet slecht uit denk ik.  Het is wel confronterend om mezelf op het schem te zien.  Ook ik zie deze opname nu voor het eerst.  In de reeks heb ik veel met Camilia samen gewerkt.  Misschien omdat we van eenzelfde generatie zijn?  Het is een toffe ploeg, en ik was ook erg tevreden met de kwaliteit van de scenario's.  Nu wordt het weer tijd om op de theaterplanken te staan.  Voor TV-werk heb ik op dit moment geen concrete plannen meer. 

Op de vraag van een reporter die wil weten of partner Vic ook meedoet in de serie, zegt Gilda 'nee'.  Niet altijd worden ze samen gecast . Dat hoeft ook niet - 'geen twee voor de prijs van één'  grapt ze.  Ze doen ook zelden samen interviews, want ze wil zeker niet dat ze de 'Nicole en Hugo' van het theater of de TV zouden worden genoemd..

Loslopend Wild...  We zijn er klaar voor!

op donderdag - vanaf 13 december op Eén.     www.een.be.