Arno, Hidde en Jeroen doen het in woord en beeld...

(foto's: Jan Smets)

Ze zijn jong en ze willen wat.  Dat kan je wel stellen.  Ze hebben dromen, maar maken ze ook waar.  Het zijn vooral creatieve breinen die hun gevoelens subliem vorm weten te geven in poëzie en beelden.  Drie jonge Mechelse kunstenaars.  Eigen-zinnig, met het hoofd in de wolken maar met de voeten stevig op de grond: de broers Arno en Hidde, Moens, 20 en 22 jaar jong, en hun vriend Jeroen Los, ook 22.   In het schoolse systeem voelden ze zich - de één al wat meer dan de andere - niet helemaal in hun sas.  Het keurslijf is afgeschud.  Ze wéten waar ze naartoe willen.  En Mechelen heeft hen nu ook ontdekt.  Deze stad moet zuinig zijn met dit talent.  Het koesteren. 

Onlangs was ik in MOK  - de 'kunstzinnige koffiebar' in de Adegemstraat.  Aan de muren hingen een aantal teksten - flarden poëzie...  Daarnaast: in uitgepuurde lijnen en kleuren kunstwerken die me snel in de ban kregen, en nieuwsgierig maakten...  Woorden en beelden in een   harmonieus evenwicht samengebracht...  Op de toonbank lag een stapeltje dichtbundels met de schrijfsels van Hidde en Arno: 'Mock Me'...  Op de cover een intrigerende illustratie van Jeroen.  Naast het stapeltje de naamkaartjes van de jonge kunstenaar...  Ik stak er eentje in m'n binnenzak, en had graag de gevraagde 5 euro over voor de bundel.  Wat ik aan de muren had gezien had me hongerig gemaakt naar meer.

 

 

Koen Schiepers van MOK belde me enkele dagen geleden op.  De drie jonge kunstenaars gingen hun mini-expo opbreken om plaats te ruimen voor een ander talent. En: ze wilden best met mij een babbeltje doen.  Graag natuurlijk.   Dat had ik ook te kennen gegeven.  Ik ontmoet hen in de koffiebar.  Hidde  schijnbaar bedachtzaam - z'n jongere broer levendige praatvaar, en de goeie vriend, Jeroen.

 

"Raar", zeg ik.  "Je ziet echt niet wie van de broers het ene of gene gedicht schreef..."

 

Zo is dat.  Maar we schrijven wel  apart.  Eén maal deden we een poging om samen iets te schrijven.  We hebben het samen in de vuilnisbak gekieperd.  Maar soms 'antwoorden' we mekaar in dichtvorm...

 

 

Ik blader door het boekje, en blijf hangen bij de tekeningen van Jeroen.  Zijn stijl is persoonlijk.  Een tikkeltje mysterieus.  De figuren in heel specifieke vormtaal - herkenbaar - vragen oproepend - je niet los latend...

 

Ik heb geen enkel beeld bij een gedicht proberen te maken.  Ik wilde eerder een algemene sfeer oproepen met mijn illustraties.

 

 

Ze hebben mekaar ontmoet in Metteko.  Op jam-avonden die daar werden georganiseerd.  Hidde en Arno  traden er op met zijn toenmalige band 'Devil in a dress'  (die tussen haakjes op 31 oktober optreedt in de Gouden Vis, moet ik vermelden...).  Arno zingt en speelt mondharmonica, en Hidde speelt gitaar. Het klikt na een tijdje wel tussen de broers en Jeroen.  Ze vinden mekaar in creativiteit.  Ze worden vrienden.  Jeroen vertelt:

 

Dertien jaar lang heb ik in het Sint-Romboutscollege school gelopen.  Ik volgde er moderne talen.  Maar ik heb er tegen m'n zin gezeten.  Het voelde aan als een bevrijding om naar Sint-Lucas in Antwerpen te kunnen gaan.  Het was een verademing om er 'mensen met een hoek af' te ontmoeten.  Ik doe nu m'n masteropleiding 'illustratieve vormgeving'.  Het is een zware richting, en het vergt mentaal heel veel van mij.  Maar het is geweldig leuk.  Het is tof om creatief bezig te kunnen zijn.  Nu doe ik stage bij Het Paleis in Antwerpen.  Ik ben blij met de kansen die ik er krijg.  Onlangs mocht ik de illustraties maken bij een bundel van de jonge dichter Vincent Van Meenen.  Dat was geweldig om doen.  Mijn stijl is zich volop aan het ontwikkelen.  Ik werk eigenlijk heel beredeneerd, en haal veel van mijn inspiratie in de beeldhouwkunst (bijvoorbeeld bij Henk Visch).  Misschien kan je het zo wel samenvatten: het gaat allemaal over het leven...  Ik werk met dikke potloden, zwarte verf of houtskool, en ook wel met photoshop...

 

De stijl van Jeroens werken weet me te boeien.  Ik geloof in deze jonge kunstenaar.  Ik kan het niet uitleggen.  Noem het fingerspitzengefühl.  Mechelen heeft momenteel toch wel wat jong talent op gebied van vormgeving en illustratie!  Ik denk nu ook aan Shamisa Debroey die ik onlangs hier nog een forum gaf...  Mogen we blij mee zijn...

 

                (Jeroen...)

Een tijdje geleden zocht Koen van MOK dichters.  Hij had het plan opgevat om een poëzie-avond op poten te zetten.  Hij kwam bij de broers Moens terecht.  Het was juli - en moordend warm.  Hidde droeg zijn gedichten zelfs voor in zwembroek.   ;-)  Er was massaal veel volk.  En het publiek was laaiend enthousiast.  De goeie reacties bleven niet uit.  Het werd het startschot van een kleine tentoonstelling in de MOK.

 

 

Hidde kende een woelig studentenleven.  Hij brak zijn studies af.  Nochtans volgde  hij latijn-moderne talen, en was hij ernorm geboeid door taal.  Vooral de Latijnse poëzie vond hij geweldig - en dan zeker de liefdesgedichten.  Zo maakte hij een tijdje vrije vertalingen...  Maar hij stopte nadien zijn studies.  Misschien was hij niet ijverig genoeg.  Maar hij bleef zich wel storten op poëzie...   Hij las Shakespeare en Byron...  Hij verslond het. 

 

                                             (Hidde....)

 

Ik denk niet in vakjes.  Ik catalogeer poëzie niet in hokjes.  Dat doe ik ook niet met mijn muziekkeuzes.  Nee: ik denk niet in stijlperiodes als romantiek, neoromantiek, of wat dan ook.    M'n studentenleven verliep rommelig.  Nu wil ik m'n studies terug opstarten in Gent.  Graag zou ik biologie of Engels studeren.  Maar ik heb nog twijfels.  We zien wel. 

 

Hidde en broer Arno kregen de liefde voor taal mee van hun ouders.  Het zit in hun genen.  Moeder is germaniste en samen met hun vader was ze bij de oprichting van het Mechelse Theatertheater betrokken.  Ze zijn beiden sterk met taal bezig.  Vader richtte ook de Faculteit van het Mechels dialect op...

 

 

Arno kan niet stil zitten op z'n stoel.  Hij zit vol leven.  Dat was hij van kindsaf.  De twintigjarige Arno volgt de opleiding journalistiek in Antwerpen. Maar voordien heeft hij nog zijn voetstappen in het theater gezet, en studeerde woordkunst.  Hij herinnert zich nog iets uit zijn kinderjaren:

 

Als kind wou ik altijd acteur worden.  Zo maakte ik als jong gastje de 'Arno-Mirakelshow'!  Hilarisch.  Maar ik heb altijd kansen gekregen van mijn ouders.  Zeker van mijn moeder., die altijd actrice had willen worden.  Ik had te kampen met dyscalculie, was hyperactief...  Rekenen was een ramp.  Maar taal boeide me.  Ik kon razendscnel boeken lezen.  Twee jaar ben ik erg ongelukkig geweest in Pitzemburg.  ASO lukte me niet.  Maar wel won ik er twee maal de talentenjacht...  Dat wel.

 

   

(Arno...)

 

De twee broers die vroeger zo'n beetje 'rivalen' waren, vinden mekaar in dezelfde interresse.  Samen delen ze dezelfde passie.  De passie voor taal en woordkunst uit zich nu in dit gezamelijke poëzieproject.

Hidde:

 

De voorstelling 'Mock Me' was een succes.  Ook al was het één week voordien uitgeraakt  met mijn vriendin.  Het betekende een extra stimulans om veel tijd in de voorstelling te steken.  Ik heb er veel uitgehaald om er verder mee te gaan.  Tom Lanoye was ook aanwezig die avond.  En hij was lovend.  Nochtans is hij toch een kritisch persoon.  Hij zei ons 'zéker verder te doen!'.  Ik was sprakeloos, en ik zweefde bijna...

 

  

                       

 

'Mock Me' gaat nog een vervolg krijgen.  De tentoonstelling wordt verder gezet.  Op 28 februari gaat men hetzelfde concept gestalte geven in BARNINI aan de oude vaartplaats in Antwerpen.  De samenwerking tussen de vrienden gaat zeker verder.  Nieuwe werken worden gemaakt.  En ondertussen is Hidde nog bezig met muziek.  Elke eerste vrijdagavond van de maand is hij met jamsessies aan de slag in jeugdhuis DOEMA in de Oude Brusselstraat...  Bezige bij.

 

 

Kunst maken is één.  Maar het is ook geweldig als mensen samenkomen hiervoor.  Die interactie is nodig tussen kunstenaar en kijker.  Dat voelen we ook zo aan in onze muziek, in het schrijven...

 

Ze vertellen enthousiast.  En dat werkt aanstekelijk.  Kunst maken, creatief bezig zijn, dromen, en ze ook realiseren...  Studies terug oppakken - ondertussen werken voor de centen in de Gouden Vis en Carrefour...  Ik bewonder deze jonge gasten.  We zullen zeker nog van hen horen.  Dat kan gewoon niet anders.

 

 

De poëziebundel die ik sterk aanbeveel, is nu nog verkrijgbaar in koffiebar MOK in de Adegemstraat, maar je kan hem ook verkrijgen bij Jeroen Los.  Info op te snorren via:  http://jeroenlos.tumblr.com/    En dit aan de prijs van 5 euro.  Het drietal gaat ook proberen het boekje elders te slijten.

 

Ze poseren met een zekere nonchalance - wat bohémien..., op het balkonnetje van MOK.  Arno schijnbaar zelfzeker - Hidde rustig (steeds meer op z'n vader gelijkend... Hij ontdekt dit ook hoe langer hoe meer), Jeroen duidelijk niet zo graag voor de lens..  Drie jonge Mechelaars om trots op te zijn.  Doe zo verder mannen!  Ik ben dan ook Tom Lanoye niet, maar ik meen het evenzeer!  'Goe bezig!'

 

 

 

Merci Jan!

Prachtige foto's en prachtige tekst!

Hidde brak zijn studies af, terwijl hij toch slaagkansen had? Mag ik dat dom noemen? Je zit in zo'n bevoorrechte situatie om er iets van te bakken en je knapt af... "we zien wel". Wetende hoeveel scholieren gewoon hun jaar opnieuw moeten doen en er toch zo veel in geïnvesteerd hebben.

Ik zat ook niet altijd lekker in mijn vel op 't College, maar heb wel mijn studies afgemaakt om nog een toekomst te hebben. De wereld zit niet te wachten op poëten. Zeker niet op would-be Tom Lannoyes.

Tenzij moeder en vader steenrijk zijn of tenzij ze zich tevreden stellen met een k*tjobke...

Jouw oordeel is zoals wel vaker weer keihard.  Daar  doe ik dus niet aan mee.  Iedereen - ook jij -heeft het recht op 'jeugd'-zondes.  Ik ga me niet mee moeien met het waarom van die beslissing toen genomen.  Waar zou ik het recht vandaan halen?  Ik was ook jong, en heb ook kinderen.   Wat ik wél  zie is dat deze mannen heel gedreven bezig zijn met hun ding.  Ik zie bijvoorbeeld een Hidde die de studiedraad terug wil oppakken, en daar ook voor gaat werken, om het te kunnen betalen.  Dat is moedig. 

Gelukkig zijn er in de wereld nog dromers en kunstenaars...  Gelukkig zijn er niet alleen cynici.  Iedereen hoeft geen pen of penseel te hanteren.  Maar gelukkig zijn er wel die met hun talent iets willen aanvangen om anderen hiermee te verrijken... 

Kunstenaarschap is geen eenvoudige keuze - (financiële) onzekerheid wellicht...

Maar ik bewonder hen die het aandurven.  En daarom wil ik hen steunen, en niet 'afmaken' met een gratuit oordeel.  Vreemd toch wel dat een leeftijdsgenoot zo ongenadig is...  ??

Denk er wel aan : Poëzie verkoopt voor geen meter !

Dit is niet om iemand af te schrikken, maar is gewoon een keiharde economische realiteit.

Lees goed: Hidde neemt de draad van z'n studies terug op, en zal niet alleen met zijn hoofd in de wolken louter 'gedichtjes' maken...   En Arno volgt de opleiding journalistiek...  Mooi toch dat ze naast het beroep dat ze wellicht ooit gaan uitoefenen ook iets met hun talent willen beginnen zonder zich als de eerste de beste saaie boekhouder bezig te houden met wat het opbrengt...

Sterk aanmoedigend zijn jullie wel voor jong talent!   ;-) 

Jan, het is geen of-ofverhaal. Ik spreek hier over het afwijzen van kansen die je krijgt, waarvoor een ander misschien heel hard voor moet werken. Alles wat je kunt (be)halen is mooi meegenomen, maar dat betekent niet dat je iets met dat diploma hoeft te doen. Het is wel uitermate handig wanneer je niet anders kunt dan terugvallen op je kwalificaties (lees: papieren).

Of als je studeert, betekent dat nog niet dat je je talenten moet aan de kant schuiven.

Dat is inderdaad hard, maar heel oprecht uitgedrukt.

CartoonistHenning: i.p.v. commentaar te geven op een ander, zou je in eigen boezem moeten kijken. Met jouw attitude zou het me verbazen als je ergens anders werk zou vinden dan bij een politieke partij of de overheid.

Creativiteit is een zeldzaam goed en daar wordt voor gevochten op de arbeidsmarkt. Want met creativiteit maak je een verschil, zoek je altijd iets nieuws/beter. En dat is net wat bedrijven zoeken en zo moeilijk vinden.

Absoluut. Maar alles laten vallen voor een roeping, wetende dat je in een onzekere situatie verzeilt is gewoon niet correct. Je doet jezelf onnodig veel leed aan. Ik ken er genoeg die op een gelijkaardige manier de dieperik zijn ingegaan. Ik ben blij dat de jongeren hierboven hun plannen (zullen) concretiseren, maar moge Hiddes (vroegere) beslissing geen voorbeeld zijn voor diegenen die hetzelfde denken over de middelbare school.

Vergooi gewoon geen kansen. Dat is wat ik wil overbrengen. Ik teken zelf ook, maar zal er pas munt uit slaan als ik heel zeker weet dat het me voordeliger uitkomt.

En subsidiestan is het allerlaatste waar we naartoe willen.

Ga eens kijken bij de rijkste mensen ter wereld, bijna allemaal school dropouts. Durf, talent, risico willen nemen zijn een veel beter recept voor succes dan een diploma.

Misschien moet je eens wat kunstenaars ontmoeten voor je alweer een goedkope mening vormt.

En toch ben ik zo principieel ingesteld dat ik weiger mensen aan te moedigen te stoppen met de middelbare school. Ik vind dat geen goedkope mening, maar juist de weg van vergemakkelijking. Daarna heb je nog steeds mogelijkheden zat.

Als je het aankunt, moet je die grote kans niet laten liggen, omdat ons systeem alle kansen aanbiedt. Om te bedenken dat er vele andere leeftijdsgenoten zijn die gewoon niet kúnnen studeren in hun land. Dat vind ik juist het domme eraan.

Ik ben ontzettend blij dat Mechelen Blogt deze jongens heeft opgepikt. Zoals je zegt, Jan, barsten die drie van talent! 

 

@ CartoonistHenning:  lees je dan ergens dat ik 'mensen aanmoedig om te stoppen met de middelbare school?'...  Je verengt dit verhaal weer naar eigen smaak.   Ik luisterde naar het verhaal van deze jongens - zonder oordeel, en onbevangen.  En wij allemaal - ik incluis - doen in ons leven goeie dingen en dingen waarop we misschien niet trots zijn.  Met vallen en opstaan, en met leren van fouten.  Net zoals zij.  Niemand is perfect.  Maar je leest natuurlijk wat je wil lezen.  Ik hoorde in hun verhaal ook over nieuw gegrepen kansen. 

Ik luister met plezier naar mensen - jong of oud - die voor hun dromen gaan , en die daarvoor bereid zijn een prijs te betalen.  Ze zullen het wel maken hoor.  Iedereen leert van 'fouten'.  Dit maakt een mens juist sterker en (levens-wijzer.  Mensen met idealen zijn waarde-volle mensen.  De ene kiest voor de weg van de kunst, de andere zoals jij voor politiek, en weer een ander voor iets totaal anders.  Allemaal even lovenswaardig.  Maar wil geen mensen kneden tot robotten.  Ieder zoekt het zélf wel uit. 

In het verhaal dat ik optekende zit zoveel meer dan het  nu uitvergrote stukje over het tijdelijk opbreken van studies.  Ik oordeel daar niet over, en zoek niet uit naar de redenen.  Maar jonge mensen (jij nooit?) kunnen soms (net als wij, ouderen) even slecht in hun vel zitten, en misschien onbesuisde beslissingen nemen, tot spijt van de omgeving.  Maar geef jongeren en mensen ook de ruimte om 'fouten' te mogen maken, en ze te herstellen.  Lijkt me een menselijker benadering van zoiets.

Ik vind dit een geweldig initiatief. Ging er zelf al koffie drinken en het zaakje straalt een eigenheid uit. Tenminste niet de zoveelse keten die een koffiebar opent en uit is op het grote winstbejag. Neen, een hartelijk ontvangst, lekkere koffie en tijd voor een babbeltje. Niet alleen ik weet dit te appreciëren. Velen zullen het met mij eens zijn dat persoonlijk contact tussen zaakvoerder en klant een meerwaarde is en altijd rendeert.

Ik behaalde wel mooi mijn diploma en hield me aan alle regeltjes en studeerde hard en ... en wat merk ik nu. Ik doe niets met mijn diploma maar ben ook mijn hart gevolgd. Een groot risico maar je krijgt er enorm veel voor in de plaats. Met op de eerste plaats zelfvoldoening, zelfrespect en dat is meer waard dan het geld op het einde van de maand. (waarmee ik niet beweer dat geld niet belangrijk of noodzakelijk is)

 

Dus gasten, kop op en go for it!!!

Dit gaat werken en voor Mechelen een meerwaarde.

Als ze aan mij vragen waar ze een koffietje kunnen drinken stuur ik ze niet naar een keten maar naar de hardwerkende kleine zelfstandige met liefde voor zijn zaak, producten en een visie. En deze zaak heeft dit alles.

Hoe moeilijk lijkt het toch voor sommigen om de positieve dingen bij jonge mensen te ontdekken?  Ik heb jaren les gegeven in het secundair onderwijs... in alle richtingen... en vele jongeren tegengekomen die zich niet goed in hun vel voelden?  Heb ik me altijd goed in mijn vel gevoeld?  Neen, zeker niet ... sommige studiejaren waren een hel.

 

Maar zoals 1 persoon zo blijven hameren op het niet afstuderen van deze jonge mensen die hun hart volgen en inderdaad alles verengen, is zo ontmoedigend!!!!

 

Dus : jonge gasten, kunstenaars, ga verder en volg jullie hart.  En ja, wanneer de tijd komt om die studie af te werken, dan zal dat wel komen!!! Daar ben ik van overtuigd!!

 

Dankjewel Jan voor je mooie verslag en vooral voor het tegenwoord dat je houdt om alleen al je eigen woorden op een juiste wijze te laten interpreteren!!!

Oprispingen

 

Lezen doet soms zweven

Dacht ik toen ik

Las van dromen

Hoe die soms uit kunnen komen

 

Helaas zit in de natuur 

Van zij wiens dromen onzacht

Eindigen na de nacht

Veel zuur

 

@Jan: die laatste commentaar was niet aan jou gericht. Ik beticht jou dus van helemaal niets. Je hebt me overigens weer niet goed gelezen, want ik zat inderdaad ook niet altijd goed in mijn vel. Ik bleef er echter wel voor gaan, al was het met de hakken over de sloot.

Ik val trouwens niet uit de lucht door het feit dat reageerders mij hier weer zitten kalt te stellen voor iets wat gewoon mijn mening is (kunst niet waar? de gustibus niet waar?). Maar de linkse intelligentsia wil mij hier iets opdringen. Een ander zou voor minder geneigd zijn het reageren een tijdje zo te laten om de bende beterweters hun epicuristische quiëtisme te gunnen. Jammer dat het zo gaat, want ik val niemand op dit blog direct aan.

Na al dit niet ter zake doend 'gedoe' over 'afgebroken studies': In het artikel staat niet dat Hidde zijn studies afbrak IN het middelbaar.  Misschien was dit zo interpreteerbaar.  Sorry daarvoor.  Misschien moest ik duidelijker zijn.  Hij heeft zijn studies filosofie aan de VUB wel stopgezet na twee jaar. 

Het doet verder niet af aan mijn kijk op 'de zaak'.

En misschien moet er toch maar eerder gefocusd worden op hun¨werk dan op de rest.

[offtopic]  @Henning: Dat je totaal het onderwerp van de post negeert om in te gaan op een ietsiepietsie (blijkbaar ongelukkig verwoord) detail is vreemd. Dat je mensen "dom" noemt, lijkt me dan weer een ongelukkige woordkeuze.

Heeft overigens alweer niets met politiek links of rechts te maken. Eigenlijk de moeite niet om er zoveel letterkes aan te verspillen.

@Henning : heb je geen huiswerk ofzo? Man man, zo leuteren en totaal naast de kwestie. En dan toch nog iemand anders dom durven noemen? Ik zou het niet durven...

@ Cartoonist: de toon van je commentaar geeft aan dat je geestelijke ouderdom hoger is dan je lichamelijke. Ik geef alle krediet aan de ' jonge(re)n van geest '. Voor de goede orde geef ik er een smiley bij :-).

epicuristische quiëtisme... Hebben ze je dat in het College geleerd misschien? Gebruik zo veel mogelijk moeilijke woorden en de mensen zullen denken dat je intelligent bent... Of doe een aap een maatpak aan en hij zal serieus genomen worden...

Henning,

               tijd voor een mooi cartoontje.

Wat zei ik? Ik noemde het gegeven dom, niet de persoon over wie sprake (die op andere vlakken zeer intelligent kan zijn). Ik ben in vele zaken ook dom, zeer technische aspecten enzo (maar dat is iets anders). Toch belet mij dat nog steeds niet om mijn mening te geven en opdringerigheden te pareren.

Tommy: U bent mij weer persoonlijk aan het aanvallen. Nada inhoud. Ik vraag U dan ook heel vriendelijk de afspraken te lezen.

Willen jullie mijn mening weten over hun gedichten? Ik heb beters gelezen en ben niet zo voor dat postmoderne te vinden. Ik vind hoe dan ook tof dat er jongeren zijn die zich op een of andere manier bezig houden met woord. Dat stimuleert de zelfreflectie en het maatschappijdenken. Maar het blijft ergens aan een zekere oppervlakte hangen.

@Cartoonist: neen, ik wil je mening niet weten. Ik wil gewoon hun woorden herhaaldelijk over me laten komen als een branding. Daarna zal ik wel voelen en oordelen!, :-) 

Inderdaad Luc, da's voor iedereen persoonlijk. Maar de krokodillen op dit blog wil mij positief zien klappen, bij deze ;-)

Jongen, je vraagt er om!

Dat je het dan nog over inhoud durft te hebben... Je post gewoon om te posten, dat die jongen zijn studies stopzet is zijn eigen keuze en dat zijn jouw zaken niet. Dat je het nodig vind daar commentaar op te geven, volledig naast de kwestie, daar kan ik niet bij. En de afspraken lezen, no way...

Trap er niet in, Tommy, 't is gewoon een kleine met wat veel tijd aan z'n vingers die de mensen wat op stang probeert te jagen met flarden van theorieën die hij links en rechts opgescharreld heeft.

't Zal wel beteren eens hij eens van grond gegaan is ;-))

Merci voor deze post !

Een aangename kennismaking met deze gasten en hun talenten en een nieuwe tof hoekje om te ontdekken in Mechelen !

 

Ik wens deze kerels het allerbeste. Of het een goede keuze is die ze gemaakt hebben zal later wel blijken. Het bloed van een passie kruipt waar het niet gaan kan.

Ze hebben tenminste het lef een keuze te maken en er voor te gaan. Dat waardeer ik altijd in mensen.