(foto's: Jan Smets)
Je kan beter naar m'n planten kijken dan naar de uitlaat van de auto voor jou, als je voor 't stoplicht staat.
Ik moet er om glimlachen. Maar hij heeft gelijk.
Als je één ding kan zeggen van Karl Haesen, is het wél dat hij een enthousiast man is - een natuurliefhebber en levensgenieter. Zijn motto is: "Een dag dat je niet gelachen hebt, is een verloren dag!". Misschien is hij wel zo'n beetje een 'nieuwe' stadsfilosoof...
Ik had me al een tijdje vergaapt aan de hoekgevel van Colomastraat en Leopoldstraat, telkens ik voorbijgefietst kwam. En ook ik had me al eens afgevraagd wat nu juist de bedoeling was van deze 'tegeltuintjes' die maar bléven groeien...
Vandaag ben ik dan van m'n fiets gestapt. Ik moest het weten. Niemand thuis. Maar op de gevel tussen de zonnebloemen hangt een bordje met een telefoonnummer. Thuisgekomen bel ik.
Karl Haesen - want da's de man achter het nummer, neemt op. Hij is met een groepje mensen op stap in het Vrijbroekpark. Want dat doet hij regelmatig: met geïnteresseerden wandelen door dat mooie stukje Mechelse natuur, en dan laten delen in zijn kennis.
Ik vraag hem naar zijn projectje in de Colomastraat. Want ik ben niet weinig kerjeus.
Dat wordt een vertikale siertuin. Het wordt nu veel groener. Wacht maar! Heel de muur moet nog vol. Met klimplanten en ander groen. Binnen zo'n vier à vijf jaar zal je staan kijken hoor.Ik ben altijd graag bezig geweest met groen. Ik woonde vroeger in Kalmthout, waar ik een tuin had van zo'n 4000 vierkante meter. Maar hij was wel heel onderhoudsvriendelijk. Door de keuze van groen had ik er niet zo bijzonder veel werk aan. Maar ik heb het allemaal verkocht, en ben hier in Mechelen komen wonen - op het adres van mijn zoon, die verhuisde naar Genk. Hier woon ik nu op de hoek van Colomastraat en Leopoldstraat, en probeer er een groene oase in de stad aan te leggen. Ik kan immers niet zonder dat groen. Ik heb bij de stad een aanvraag gedaan om een tegeltuintje aan te leggen, en ging na de toelating in april aan de slag. Dit is het voorlopige resultaat. September is de beste groeimaand... je ziet het opschieten...
Karl is nu 67 jaar, en op pensioen. In zijn beroepsleven was hij coördinator bij de groenvoorziening van de stad Antwerpen. Hij gaf er in die hoedanigheid ook opleidingen.
Eén van de realisaties waarop hij trots is, is de Rubenstuin, die hij in zijn oorspronkelijke staat herstelde - hélemaal zoals hij was in det tijd van de grootmeester.
Karl Haesen vertelt met liefde over zijn passie.
Ik kreeg al veel toffe reacties over mijn projectje in de Colomastraat. Da's deugdoend. Een paar dagen geleden stopte er een vrouw, die me een complimentje gaf door te zeggen dat ze dit het mooiste plekje van Mechelen vond! Ik heb haar binnen gevraagd, en we hadden een leuk gesprek - ook over de planten die ik hier ook binnen allemaal heb staan.
Mensen: steun je klimplanten goed! Je krijgt van hen eeuwige dankbaarheid!
Wie geboeid is in al wat Karl je kan vertellen, moet zéker maar eens contact met hem opnemen. Hij staat je erg graag te woord. Dat verzekert hij me.
telefoon: 0485440074
De Colomastraat? Het is niet langer die saaie doorgangstraat tussen Kommiezenhuizen en Leopoldstraat, maar het is een droompassage die je even doet glimlachen. Bedankt Karl! Met jouw groene vingers maak je een stukje Mechelen groener en aangenamer!
('Man bijt hond' dat tegenwoordig op de TV-zender Vier zit (en vanavond van start gaat), heeft ook opnamen gemaakt van Karl en zijn project. Het komt heel binnenkort op het kleine scherm. Maar Karl weet nu nog niet wanneer juist...)
Ik woon ernaast, en ik moet zeggen, ik word er toch ook altijd wat vrolijker van,...
Alleen jammer dat er zo vaak iets wordt stukgemaakt!!
Doet me een beetje denken aan die andere Mechelaar die (ik weet niet of hij nog bezig is) zijn gevel in de Maurits Sabbestraat van groen voorzag.
Foto Gimycko
Wat n tof initiatief ! Sjapoo voor Karl, dit voelt goed, zo fijn dat er nog zo'n mensen zijn, respect !
Dit initiatief is nu niet direct "vertikaal groen", maar het fleurt wel - iedere keer - de Haverwerf op en tovert een lach op het gezicht van menig voorbijganger.
Foto Gimycko
Dus... meer van dat !
plezant hé! alleen spijtig van dat planten pikken dekke toch
denk aan de tuinen van dat franse museum in parijs, kan niet dadelijk op de naam komen
nog van die toffe berichten op de blog!
Goed werk, Karl. De man van de Rubenstuin? Mmm... Interessant. Nu ik een echte Mechelse fiets heb kan ik misschien eens een kijkje komen nemen als ik weer eens in de Dijlestad ben.
Het is zo cliché en Vlaams als wat, maar misschien opnieuw meer Vrouwentongen (of Sansevieria's) achter de Mechelse ramen plaatsen en Stinkerkes (aka Afrikaantjes of Tagates) of Geraniums op de Mechelse vensterbanken.
Mechelen is nu eenmaal een Bloemenstad geworden. Niet ?
:-)
Enthousiasme en lachen... woorden die Karl ten voeten uit typeren ;-) Dat van het tuintje en de Rubenstuin wist ik niet. Knap werk!
Héél mooi... Aan dezelfde gevel hangt nog altijd het bord van "het netkot"... Het allereerste cybercafé in Mechelen waar ik een jaar of vijftien geleden mijn eerste stapjes op het internet zette, toen nog met Netscape en Mirc... Het Netkot is al een eeuwigheid toe, maar het bordje hangt er nog steeds en ik hoop dat Karl dit, puur uit nostalgie, gaat laten hangen...
In de Korte Schipstraat is er ook zo iemand die de straat opfleurt. Heel plezant om elke dag van en naar het werk langs te rijden. Zeker als ook de poes nog lekker lui op het tafeltje ligt. Ik zou een foto nemen, maar heb er geen idee van hoe ik die hier moet posten.
@ Anne Marie : Gewoon inloggen op de Blog.
De Bloggers zullen U dan met plezier verderhelpen om uw foto hier te posten.
:-)
Nou, ik vind dit een zeer mooi initiatief. Ik kan het toch ook niet laten om elke ochtend even naar deze plantjes te kijken wanneer ik met mijn dieselslokker op het groene licht sta te wachten - verdient navolging.
Hartelijk dank.Groetjes Eric