René was in Mechelen een gekend sportjournalist. Hij beschikte over een grote collectie boeken over onze stad. Ruim tien jaar geleden kreeg ik de kans om er een deel van te kopen, o.m. 'Mechelen De Heerlijke' en 'Sinte Mette' van Frans Perckmans. Ik dacht dat René al lang overleden was tot ik vandaag dit bericht in de krant las. Spijtig van de fouten in zijn naam die moet zijn: MONSHOUWER. René werd 94 jaar.
Tja, niet bedoeld om te kwetsen hoor, maar misschien is dit wel een "represaille" van iemand die verkeerd werd geschreven door mr. Monshouwer in zijn tijd als journalist :-)
@Cartoonist : moest dat nu echt?
Henning, over overledenen spreekt of schrijft men met eerbied. Jong en onervaren ? Het zei u vergeven. In mijn jeugdjaren was het René die mee de Hombeekse kermiskoersen in goede banen kwam leiden. Hij rust in vrede.
Na wat rondgooglen blijkt deze René Monshouwer een archief op zich geweest te zijn qua de (vooral) Mechelse wielersport, zoals o.a. de Dijlespurters.
Niet alleen de naam van de overledene is fout geschreven, maar onderaan ook de naam van de familie (met au in plaats van ou).Dergelijke fouten had de drukker of de begrafenisondernemer beslist moeten zien.
Geachte, Die D in René zijn naam is GEEN fout!! Maar in het Nieuwsblad-Sportwereld was die eertijds nooit(?) vermeld. Sportieve groet van een gewezen wielrenner-liefhebber die René goed gekend heeft.
Mijn grootvader schreef zijn naam koppig en volhardend zoals hij oorspronkelijk was,
"monshouwer"
enkele generaties geleden is er ooit bij de administratie een fout ingeslopen,
en werd de naam als " MONDSHAUWER" ingeschreven.
Er is al altijd veel verwarring geweest over de spelling van zijn naam.
De eerste schrijfwijze is de oorspronkelijke,
de 2e schrijfwijze is deze die op de officiele documenten staat.
Gegroet
anna
Dag Anna
Gelieve mij te contakteren aangaande het archief van je grootvader. Ik ben de zoon van wijlen Louis Van Huyck waarvoor uw grootvader veel bewondering voor had en over heeft geschreeven
Mvg Raf
Mijn grootvader was, zoals ik hem gekend heb, een echte heer en bescheiden diplomaat.
er is veel, zoniet heel veel over hem niet geweten...gewoon omdat hij zo bescheiden was.
ik kan jullie vertellen: altijd heb ik enorm veel contact met mijn vake gehad, ik ben er veel blijven slapen en heb er zelfs een korte tijd ingewoond met mijn ouders...maar dat doet er niet toe,
maar ik heb zo wel mijn vake goed leren kennen, al was het maar omdat altijd nieuwsgierig zijn "bureau" onderzocht.
zijn bureau lag vol boeken, films, krantenartikels....tot aan het plafond!
hij heeft Rik Desaedeleer geholpen met zijn carrière, na de oorlog een ministerpost geweigerd, een schepenambt geweigerd, verschillende ( Vlaamse) organisaties geholpen en mee in het leven geroepen, helpen groeien...denken we maar aan de Ronde van Vlaanderen...