(foto's: Jan Smets)

Met flink wat eerbied voor het verzamelde gezelschap grijze haren, was ik op deze al even grijze namiddag getuige van een bijzonder hartverwarmend optreden van de Dijlezangers - of noem het misschien in navolging van 'Kinderen voor Kinderen': 'Senioren voor Senioren'!   Ik was er op uitnodiging.  De jongste zanger van 't gezelschap, Luc Sprangers, die dit jaar zestig wordt, had me gevraagd om eens langs te komen.  Daar ging ik graag op in.  En daar stond ik dan - tijdig om half drie, nadruipend van een nat fietstochtje in de parochiezaal van Pius X aan de Kruisbaan, waar de OKRA-leden samen waren - bij een kopje koffie, om te genieten van de vocale vitaminen van het zingende Mechelse zangkoor...  I

Luc is er uiteindelijk niet bij - Hij ligt ziek te bed.  Maar verder staat het hele gezelschap al paraat - keurig in uniform.

De Dijlezangers zijn in 2004 opgericht door Eric Van der Eycken en de ondertussen overleden organist van Hanswijk, Ward Fannes, met als doel om liedjes te brengen uit de oude doos...  Ward moest door ziekte opgeven, en even later kwam er een nieuwe start met muzikant Harry Schoevaerts.  En toen begon het pas goed te lopen.  Harry drukte de stempel op het repertoire - Er werd duchtig geschaafd aan het muzikale materiaal, bewerkt, aangepast...  Spoedig groeide het gezelschap.  Spontaan.  Een groepje van het kerkkoor van Ter Hert werd aangevuld met oud-leerkrachten van Coloma... Die kenden dan weer andere belangstellenden...  En stilaan stond daar een groep van om en bij 28 zangers - vrouwen en mannen, tussen de zestig én...de negentig!  Jawel!

(Jan Rombouts - Harry Schoevaerts)

Voorzitter Jan Rombouts vertelt er enthousiast over:

"We zijn allemaal Mechelse gepensioneerden, van jonge senioren tot Louis Van den Kerkhove die negentig lentes telt.  Door mondelinge reklame, en zonder veel promotie hebben we het hele jaar door optredens in rusthuizen, voor OKRA-en Ziekenzorgkernen...  In die acht jaar dat we bezig zijn, verzorgden wel al 350 optredens, met groeiend succes.  Immers: we merken dat er heel wat nood is bij senioren naar muziek 'van vroeger'.  En dat brengen we dan.  En in die zin zijn we vrij uniek.  Allen zijn we vrijwilligers.   We doen het bijzonder graag.  Voor de schamele prijs van 125 euro in Mechelen, en 150 euro buiten Mechelen, brengen we een volledig programma, alles inbegrepen.  Het is dus écht een hobby.  Het geld wordt gebruikt voor de onkosten van ons koor.  Het geeft ons allemaal enorm veel voldoening.  We zien de senioren waarvoor we optreden genieten.  De liedjes zijn dan ook heel herkenbaar.  De mensen stralen in de rusthuizen als we voor hen zingen, en dat doet deugd.  Op het einde komen ze ons bedanken, en vragen of we willen terugkomen.  Zo zien we ook dementerenden vaak murmelend meezingen...  Want hoewel ze veel vergeten zijn, zijn dit herkenbare liedjes uit hun jeugd...  De Dijlezangers is een hechte vriendengroep.  Iedereen werkt met plezier mee...  We zijn aangesloten bij de Cultuurraad van Mechelen."

(foto links: Flor Vandenbroeck)

Louis Van den Kerkhove  is met zijn negentig jaar de ouderdomsdeken, en de grapjas van het gezelschap.

"Ik ben er bij gekomen omdat er te weinig mannen waren.  En nu hou ik mee de vrouwen in het oog!  Ik ben een échte Mechelaar, en ben geboren in de Lange Ridderstraat.  Vroeger zong ik bij het kerkkoor van Ter Hert.  Zo ben ik bij de Dijlezangers terecht gekomen.  Als we samen naar een optreden rijden, heb ik niet veel kans om iets te zeggen, met al die babbeldende vrouwen!  Ik wil blijven zingen zolang ik kan, of...tot ze me moe worden.  Mijn benen willen niet altijd meer zo goed mee, maar verder ik alles nog in orde.  Het is fijn om andere senioren een aangename namiddag te bezorgen.  Da's m'n grootste plezier: als andere mensen zich goed amuseren.  Het zijn voor mij de beste vitaminen.  Als ik dan thuis kom is het precies of ik heb een speciale pil ingenomen.  Zo goed doet het mij..."

Flor Vandenbroeck beaamt het.

"Het is een toffe vriendengroep.  En inderdaad: het is deugddoend als je ziet hoe de mensen van ons optreden genieten.  En verder?  Ik heb niet veel 'recht van klappen', want ik ben als 'leste' bijgekomen",  grapt hij.

Annemie is de vrouw wan muzikaal duveltje-doet-al, Harry Schoevaerts.  Zij is ook bij de 'jongsten' van het gezelschap.

"Onze muziek is vaak een therapie voor de senioren.  En wij beleven er veel plezier aan.  Harry steekt er wel veel tijd in hoor.  En elke week repeteren we in de oud-school aan de Kerkhoflei.  Gezellig hoor!"

Ik geloof het graag.  Ik zie een groep zingende vrijwilligers die zich totaal geven.  Het programma swingt van oude meezingers, tot een Scholte- en een Operettemedley.  En tussendoor staat er nog een 'schuin' liedje op het repertoire dat met een soort van snijdersbank wordt uitgebeeld.  Voor de tekeningen mocht ik zorgen.  Luc Sprangers had me dat laatst mooi gevraagd...   ;-)

In de zaal zie ik blinkende ogen en lachende gezichten.  Hier wordt genoten.  De Dijlezangers brengen complexloze muziek, die haast vergeten is.  Maar ze brengen het aanstekelijk, met gevoel en flink wat kwaliteit.

Mooie momenten op een regenachtige dag in mei... En mooie momenten moet je delen.  Ik bewonder deze zingende vrijwilligers. 

De Dijlezangers brachten deze namiddag 'een zonnetje onder de mensen'.  En ik zag dat het goed was...

www.dedijlezangers.be

(rechts: Annemie)

(links: Louis Van den Kerkhove)