Mechelen deelt in rouw bij busramp

(foto's: Jan Smets)

Ons land werd vanmorgen wakker met een kwade droom.   Ongeloof, ontzetting, verdriet zijn al urenlang de emoties die ons allen in de ban houden.  Bij een dramatisch busongeval betaalden de gemeenschappen van Lommel en Heverlee een bijzonder zware tol.  Er zijn geen woorden voor.  En toch is het goed dat we ons verdriet en onze solidariteit kunnen delen.  Daarom besloot onze stad de vlaggen halfstok te hangen aan ons stadhuis, uit teken van rouw.  Ook wordt er een rouwregister neergelegd, dat alle Mechelaars kunnen tekenen als ze hiermee uitdrukking willen geven van hun verbondenheid met de getroffen families...

 

Vrijdag om 8u30 zal het voltallige college van burgemeester en schepenen dit registeren ondertekenen.

 

Maar al die het wenst kan vanaf deze namiddag terecht op ons stadhuis, in ontvangstruimte en trouwzaal (beneden).  Dit kan van 14 uur tot 19 uur vanavond.

Morgen, donderdag, kan je dit doen tussen 10 uur en 19 uur.

Vrijdag heb je hiervoor de kans tussen 9 uur en 10u15 en vanaf 12 uur tot 19 uur.

Op zaterdag tenslotte kan dit gebeuren tussen 9 uur en 11u15 en vanaf 14 uur tot 16 uur.

 

Alle bijeenkomsten en vergaderingen op het stadhuis, zullen vandaag vooraf gegaan worden door één minuut stilte.

 

                                 

 

 

 

Veel sterkte en moed aan alle betrokkene

Zoveel onmacht, verdriet, onrecht.... het zal sterke schouders vergen om deze last te dragen.

Mijn oprechte deelneming aan alle betrokken.

 veel sterkte aan de na bestanden van deze jonge kinderen.

onze gedachten zijn al heel de dag bij jullie.

oprechte deelneming aan alle betrokken!!!!

 

Mijn oprechte deelneming aan iedere betrokkene alsook veel sterkte en moed in deze zwarte dagen.

Zwitserland.

Ik kan niet wenen,omdat
ik geen tranen meer heb.
Met gortdroge keel, en
ongevonden woorden.
heb ik m'n verstand opzij gezet.
Ik kan alleen maar voelen,
doorheen een grijze waas
van ongeloof en mee-verdriet.
Ik heb het niet gezien,
maar in m'n gedachten
loopt een donkere film:
steeds en steeds opnieuw.
Ik denk aan hen,en aan
zij die achterblijven,
van wie het leven
evenzeer is verwoest...

Aan hen, mijn mee-verdriet.
 

Flori Verdeyen (aka Leyander)

Deze gebeurtenis is moeilijk onder woorden te brengen.

Volledig geschokt. Onschuldige kinderen, die onze toekomst vormen, zomaar weggerukt uit een gezin. Volwassenen die zelf ouders zijn die worden weggerukt van hun wederhelft en kinderen.

Veel sterkte aan alle families en vrienden van de slachtoffers, wij leven erg mee.

Tania, Dirk en Chelsea

ik leef enorm mee met de slachtoffers en de ouders. ikzelf ben vorig jaar met de bus op bosklas geweest. ik kan me helemaal niet voorstellen wat de ouders, broers, zussen,enz. moeten voelen bij deze ramp.eerst praat je met vrienden en maak plezier en in een klap is alles weg. echt verschrikkelijk. 

ik leef mee met al die ouders , familieleden , broer , zussen , ooms , tantes enzoverder , die kinderen hadden zoveel plezier en dan maken ze dat mee ;c het is verschrikkelijk ! ik leef met jullie mee !!

Zelf grootouder van zeven kleinkinderen begrijp ik dit drama niet. Prachtig gedicht van Leyander en ik zal kortelings hierover nog eens met mijn god spreken.

Kristelijke deelneming aan alle getroffen families. 

wij vinden het verschrikkelijk wat er gebeurt is met de kinderen met de bus ze hebben zo veel plezier gehad met hun vakantie en met op weg naar hun ouders weer en hun ouders zien hun kinderen niet meer levend terug tis erg heel erg wij zaten ook te wenen als we dat zagen op tv aan al de mensen van het slag toffertje allen een delneming en strekte

Veel sterkte aan alle ouders, familie, schoolgenoten en alle mensen die hierbij betrokken zijn, dit doet mij denken aan een busongeval in Frankrijk op 31 juli 1982 toen vielen bij een ongeluk met een bus zelfs 53 doden, waarvan 44 kinderen, wij reden toen net voorbij richting België na een familievakantie in Spanje. Ik was ttoen maar 11 jaar maar die beelden van de brandende bussen en het gegil van de slachtoffers en omstaanders blijven mij bij voor de rest van mijn leven

Heel veel sterkte aan de getroffen families. Laat die 22 engeltjes nu maar schitteren aan de hemel als prachtige sterretjes. Mijn gedachten gaan ook uit naar de familieleden van de leraren, begeleiders en de 2 omgekomen buschauffeurs.

Alle medewerkers van Mentorprise betuigen hun medeleven bij het onmenselijke leed dat de families in Lommel en Heverlee overkomt.  Niets of niemand kan hiervoor onberoerd blijven.  Uit respect voor alle families, de overledenen, de gekwetsten en alle inzittenden van de bus, houden ook wij één minuut stilte en nemen we deel aan de dag van nationale rouw. We wensen alle betrokkenen -ook alle hulpverleners- bijzonder veel moed, sterkte en steun toe bij dit ingrijpend gebeuren.   

Marleen Smekens

Foto's uit persbericht van de stad:

Tragisch en niet voor woorden vatbaar! Geen woorden kunnen deze wonde helen, ik vind het zo erg wat er is gebeurd, waarom zijn er zoveel vragen , waarom is er zoveel pijn, waarom zijn er zoveel dingen , die niet te begrijpen zijn... Ik wens de ouders , broer's , zusjes, grootouders , vriendjes,vriendinnetjes en kennisen héél véél sterkte toe in dit onnoemelijk verdriet. Ik wou dat ik kon helpen deze pijn te verzachten.Toen ik het ragische nieuws vernam brak mijn hart in twee ,het is waanzinnig om op deze manier uit het leven getrokken te worden. Ik kan me nauwlijks inbeelden hoe het voor de naasten van deze slachtoffers moet aanvoelen... Hééél veel steun gewenst bij het verwerken van deze verschrikkelijke gebeurtenis ! Innige deelneming ! Annemie Van den Hove - Mechelen