(foto's: Jan Smets)

Ik had ze mezelf cadeau gedaan: de drie mooiste (?) huisjes van onze stad: "In Sint-Jozef", "De Duiveltjes" en "Het Paradijs" van de Haverwerf.  En nu staan ze bij mij thuis mooi te wezen. Je bent een Mechelaar met flink wat chauvinisme, of je bent dat niet...

Ik kocht ze bij 't Mechels Souvenierke Onder den Toren.  Vandaag ging ik er weer eens langs.  Mieke Van Hoof, de eigenares van de winkel, is een rasechte Mechelse en een sympathieke spraakwaterval.  Het is dan ook niet moeilijk om een uitgebreid verslag te krijgen van 'het verhaal van de huisjes'...

"Rond Kerstmis 2009 kwam er een vrouw in de winkel, die me vroeg of ik geen keramieken huisjes had van Mechelen - 'om kaarsjes in te steken'.  Want, ze had er op de Leuvense kerstmarkt gezien van andere steden..."

Dat prikkelde natuurlijk de nieuwsgierigheid van Mieke.  En ze ging op zoek.  Er waren inderdaad driedimensionele huisjes op de markt, van Brussel, Antwerpen en Leuven...  Niet zo veel,maar ze waren er toch maar...  Het leek Mieke wel wat om er ook van Mechelen te hebben.  Met wat omzwervingen geraakte ze toch aan het adres van de man die ze te koop aanbood.

Pas een half jaar later - Mieke was het haast vergeten - kwam er uiteindelijk toch schot in de zaak.  Er kwam een man in de winkel binnengestapt - een Limburger, die getrouwd bleek te zijn met een Litouwse.  En hij had inderdaad een reeks laten maken van bestaande  historische huizen van een aantal Vlaamse steden  in een klein atelier in Litouwen, dat hij via zijn echtgenote had leren kennen.

Het contact was gelegd...

Bovendien had hij al wat opzoekwerk gedaan in Mechelen.  Hij nam hier foto's van enkele gevels op onze Grote Markt, en had prototypes gemaakt van drie gekende huizen: "Het Haentjen", "de Concorde" en "Sint-Antonius".

Mieke Van Hoof was enthousiast.  De Mechelse huisjes waren dan ook schitterend: mooi en charmant handwerk, tot in de kleinste details uitgewerkt - met veel vakbekwaamheid.

Deze wou ze wel in haar winkel.  Maar: ze wees haar contactpersoon ook op de Haverwerf, want daar stonden volgens Mieke de mooiste huisjes van de stad.  "De Grote Markt mag dan wel mooi zijn, de Haverwerf is toch wel voor veel Mechelaars een fotogeniek en populair plekje..."

Zo ging de bal aan het rollen.  Er werden ook foto's genomen van deze gevelrij, en dat voorbereidende werk ging naar Litouwen, waar men aan de slag ging.  En ook dit resultaat overtrof weer de verwachtingen.  Zodoende waren er nu samen met de geveltjes van de Grote Markt, al zes Mechelse huisjes uitgewerkt in keramiek.

Daar bleef het niet bij.  Mieke kreeg de vraag van een huiseigenaar van de Lange Schipstraat (nummer 6) om ook zijn huis op deze manier te maken.  De man die al schilderijen heeft van zijn pand, wou ook op deze manier zijn huis vereeuwigd zien...  En zo gebeurde het: Huis nummer zeven was een feit!

Na een wat aarzelende start is de verkoop van de huisjes nu wél een succes te noemen.  De Mechelaar heeft ze blijkbaar nu écht ontdekt. 

De huisjes zijn in drie versies te verkrijgen:

Een groot, driedimensioneel exemplaar, met opengewerkte ruitjes (zo'n twintigtal centimeters hoog), dat aan de best aanvaardbare prijs van 30 euro wordt verkocht.  Hiervoor heb je een volledig met de hand vervaardigd exemplaar... In het huisje kan een theelichtje worden geplaatst, en in het schoorsteentje kan eventueel geurolie worden gedaan.

Je kan de geveltjes ook in diezelfde grootte aanschaffen, maar dan in een platte uitvoering om aan de muur te hangen.  Dan tel je 16 euro neer.

Tenslotte heb je ze in kleine uitvoering.  In het huisje kan je een geurkegeltje zetten (dat bijgeleverd wordt...).  Ook hiervoor betaal je 16 euro...

Mieke is nu op zoek naar andere Mechelse huizen om op deze manier te laten fabriceren.  "Maar het is niet gemakkelijk...  Mechelen heeft zovéél mooie huisjes..."   Ik suggereer haar "Het vliegend Peerd" en "de Koornbloem" of... het pas gerestaureerde "Rooden Schild" in de Katelijnestraat.  Dit lijkt me ook een mooi bijeenpassende serie...

Mieke denkt er over na.  Als ze de huisjes in de winkel wil hebben tegen het eindjaar, moet ze voortmaken.  Dan moeten er foto's genomen worden..., dan moeten in Litouwen prototypes gemaakt worden, en dan kan bij goedkeuring de productie van start gaan.

Mieke neemt van elk huisje om te beginnen dertig exemplaren af...  Maar de bestellingen lopen binnen.  Wie dus zo'n huisje wil aanschaffen moet er op tijd bij zijn.

Bij mij staat de Haverwerf nu mooi te wezen, en ik heb m'n oog al laten vallen op de huizenrij van de Grote Markt...  Want het is nu eenmaal een mooi hebbeding: géén zielloos massaproduct, maar wel een met zorg gemaakt stukje handarbeid.  Tof voor élke Mechelaar, en leuk om cadeau te doen...

Met Mieke is het gezellig om een babbeltje te doen.  Dan gaat de bel van de voordeur..., en wordt het tijd om verder te gaan...Maar eerst  nog even poseren voor mijn lens, met op de achtergrond haar indrukwekkende verzameling Belgische bieren...