Donderdag 22 december 2011 kan de Mechelse geschiedenisboeken in als 'luidste concert van het jaar'. Ik overdrijf nauwelijks. De daders: Ruben Block en de zijnen die stonden te rocken alsof hun leven ervan afhing in de Minderbroederskerk. Het stomende -volledig uitverkochte- gelegenheidsconcert was de bands bijdrage aan Music for Life 2011.

Triggerfinger had ook The Seatsniffers, Steven De Bruyn en Frank Van der Linden meegebracht. Een meer dan fijne donderdagavond met swingende rock 'n roll en rockabilly, Bo Diddley en withete blues from a motherfucking gun: dàt was Triggerforlife!

The Seatsniffers mochten het feest op gang trappen. Met hun aanstekelijke swingende rockabilly, met hier en daar knipogen naar Stray Cats en Bo Diddley, maar evengoed Bill Haley & his Comets, lukte dat moeiteloos. En af en toe werden we ook vergast op een vleugje country. Genoten van het spelplezier van deze heren die al wat jaartjes op te teller hebben staan maar nog weten te swingen als jonge veulens. Met geweldig saxofoonwerk, straf percussiewerk, knappe gitaarlicks dito vocals: beiden op conto van Walter Broes en groovy (contra-)baspartijen. Met nummers zoals 'She's A Fox', het X-files-achtige, even mysterieuze als swingende 'U.F.O.' en 'Shakedown'...

Na deze swingende opwarmer werden schepenen Ali Salmi en Caroline Gennez, alsook een verantwoordelijke van Telenet en iemand van Circolitto op het podium geroepen. Ze hadden allen goed nieuws, en dus centen voor Music For Life te brengen. Geen onbelangrijk tussendoortje natuurlijk...

Dan was het de hoogste tijd voor de heavy blues van Triggerfinger: maximum rock 'n roll in de Minderbroederskapel van Cultuurcentrum Mechelen. Volgens Frank Van der Linden “de luidste band ter wereld”. Misschien wel, na Motörhead dan toch. Zeker een band die blaakt van een overdosis energie en killers van songs. Met een setlist om duimen en vingers af te likken klonken de songs stuk voor stuk als onverbiddelijke salvo's. Hard, rocking like hell en in your face. Potente, vuile rock 'n roll. Oooh yearh!

Ja, Ruben, Mario en Pol stonden weer vlijmscherp... Alledrie strak in het pak en strak was dus ook de sound.

Ruben Block zong, brulde, schreeuwde en ontbond al zijn duivels. Monsieur Pol is nog steeds God met een basgitaar en die nietsontziende mokerslagen van drums waar Mario hét patent op heeft. Met een subliem 'Is It', de verzengende, broeierige heavy blues van 'My Baby's Got A Gun', 'Let It Ride', het überfunky 'All This Dancin' Around' en hoe misdadig goed was 'Cherry'?

Leuk waren de gastperformances van The Rhythm Junks' Steven De Bruyn, rock' n roll kan met de mondharmonica, Walter Broes (Seatsniffers) en Frank Van Der Linden (De Mens) die twee nummers van Ome Lou (Reed) en eentje van Iggy Pop mocht komen zingen.

We konden voor het allerlaatst Ruben op zijn azuurkleurige gitaar zien en horen spelen. Die werd na de show eigendom van de gulle gever die er voor Music For Life een slordige € 7.900 op geboden had (ja!)... Nadat we op Ruben Blocks nieuwe aankoop gewezen werden: azuurblauwe schoenen - ik verzin dit niét, geloof me, werd de finale ingezet met een even grappige, originele als omnipotente energieke interpretatie van Eurythmics 'Sweet Dreams'. En met een rockhertaling van een synthipophitje werd een avondje rock 'n roll voor music for life 2011 besloten. 

> Setlist: 
I'm coming for you/ On My Knees/ Short Term Memory Love/ Cherry / My Baby's Got A Gun / Camaro / All This Dancin' arround/ First Taste / is It / Walk on the Wildside (L. Reed) / I can't Stand it (L. Reed) / The Passenger (I.Pop) / Best Kept Secret / Let It Ride /

Bis: Sweet Dreams (Eurythmics)...

Triggerforlife zat erop. Wat een feest zeg!

verslagje: © Markec
foto's: © Bart Schelkens