(foto's: Jan Smets - 't Ankertje aan de Dijle - cafébaas JaakDeprez)
Misschien had je het ook al opgemerkt: de raamkozijnen en deur van het gekende café 't Ankertje aan de Dijle, gevestigd in één van de oudste en fraaiste panden van de Vismarkt, zagen even zo rood als de schutsels van het terras. Of het nu mooi was of niet, laat ik in het midden - maar Monumentenzorg had het op deze kleurverandering niet zo begrepen, en er werd gevraagd om te herschilderen. Zich baserend op een oude prent wil men nu dat er geopteerd wordt voor de negentiende-eeuwse situatie: voor donkergroen of donkerblauw...
Zo zal naar alle waarschijnlijkheid het huidige groen plaats moeten ruimen voor donkerblauw. In samenspraak met de eigenaar - brouwerij 't Anker en cafébaas Jaak Deprez gaat de dienst Monumentenzorg nu trachten tot een oplossing te komen die het historische uitzicht van het oude én beschermde huis dat dateert uit 1728 zo correct mogelijk interpreteert.
In de jaren tachtig van vorige eeuw was het raamwerk ook al eens rood geschilderd. De onderstaande foto komt uit het boek 'Bouwen door de eeuwen heen - Mechelen' uit 1984.
Belachelijk of minstens overdreven regelneverij. Ik weet niet wat ik hier anders op moet zeggen.
Hebben die genieën van monumentenzorg nu écht niets anders te doen?
Wat ze er bijna rechtover over de Dijle gegooid hebben stoort veel meer!
Belachelijk inderdaad...
Wel niets dan goede herinneringen aan dat café... In mijn tijd noemde dit nog "het stamenee" en werd uitgebaat door de Mark van Belgian Associality... Op het bovenverdiep mocht men gewoon op de muren schrijven of tekenen en die muren stonden dus vol... "Play house in your own house" was één van die catchphrases die me is bijgebleven... Zalig café, zaligen tijd...
Dat men zich baseert op een oude prent vind ik eigenlijk een schitterend concept, het moet dus niet aangepast worden naar de toestand zoals het werkelijk was, neen neen, veel beter, het moet aangepast naar een impressie die een kunstenaar ervan maakte, een aquarelletje uit de jaren 1800 om precies te zijn. Laat ons dus hopen dat onze brave zondagsschilder destijds de juiste kleurtjes op zijn palet liggen had.
Hilarisch eigenlijk.
als we deze ingekleurde kaart (gebaseerd op een zwart-wit foto) kunnen geloven:
http://www.flickr.com/photos/24858413@N07/2671731386/in/photostream
zou het ook raamwerk van de "Cameleon aan de Dijle" ook nog een ander groen kunnen geweest zijn!
Zullen we de kathedraal dan ook maar een willekeurig kleurtje geven ... of gaan we toch maar beter geen Plopsaland creëren?
De kleur van een raampje koppelen aan het schilderen van de volledige kathedraal? Hmm, kwam deze bijzonder vergezochte vergelijking tot stand in samenwerking met de Vlaamse Vereniging voor Uitlaatgassen? :-)
Je vergeet waarschijnlijk dat de voorgevel van Gybels ( het hof van Cortenbach ) op de Korenmarkt in het zwart geschilderd werd. Hmm, selectief geheugen? :-)
Neen, helemaal niet, ik vond dat zwart trouwens wel mooi, en de kleur van de ramen van dat cafeetje ( of eender welk gebouw ) interesseert me eerlijk gezegd niet genoeg om ze mooi of lelijk te gaan vinden.
Maar goed, dat is een kwestie van smaak en ik ben er gerust in dat we op dat vlak erg verschillende mensen zijn.
En dan nog: gesteld dat een boel mensen uw of mijn of anneke of janneke z'n ramen niet mooi vind, wat dan nog? Wat is de relevantie van de kleur van een raam? Blijkbaar zo relatief als de aquarel (sic) die er 200 jaar geleden van gemaakt is. :-/
Ik zie maar 2 bezwaren: die van de monumentendienst die wat mij betreft serieus naar de regelneverij neigt, en die van sommige mensen die niet doorhebben dat het stukje wereld waar ze de grote chef mogen uithangen zich beperkt tot tussen hun vier muren.
Sinds dit huis ' de Dry Snoecken ' zo 'n kleine 300 jaar geleden gebouwd werd, zijn er wel enkele veranderingen ( verbeteringen of vermeerderingen noemde men dat toen ) aangebracht. In 1977 echter vond men toch dat dit huis de moeite waard was om beschermd te worden. Vroeg of laat ervaren eigenaars de ware betekenis van het woord ' beschermd '. Je mag je dakpannen niet vervangen door leien, je mag geen brede etalage installeren én je moet een beetje respect hebben voor de toenmalige kleurmogelijkheden van de gebruikte verven. Het wonen in of het exploiteren van een beschermd pand is dus gebonden aan regeltjes. Een slimme eigenaar gaat dus eerst praten / onderhandelen en pas daarna beginnen schilderen. De andere richting kost geld. Of het nu over appelblauwzeegroen gaat of over oud roze, daar gaat het mij niet om, maar als iets beschermd is dan zou dat ook moeten beschermd worden.
Wie in een beschermd monument woont of er een zaak uitbaat, weet toch dat ie niet zomaar zichtbare gevelpartijen kan veranderen of een likje verf kan geven naar willekeur. Op voorhand even advies vragen aan de commissie Monumentenzorg was hier op z'n plaats, net zoals Luc al schreef.
Nu stoor ik me eerlijk gezegd niet aan die rode of groene kleur van de raampartijen van dit café. Het is verdedigbaar als keuze en wat mij betreft had het mogen blijven zoals het is, maar de eigenaar moet niet komen klagen. Als hij even had nagedacht had hij ook wel geweten dat Monumentenzorg hierover ook iets te zeggen had.
Juist, Jacques, bezint eer ge begint! Nochtans: er bestaat zoiets als ossenbloed rood dat een historische kleur is ( de kleur van het huis in Sint Jozef , het linkse huis van de beroemde "duiveltjes" rij op de Haverwerf). En verder : fundamentalisme is overal en zeker bij monumentenzorg. Daarover kunnen veel eigenaars de meest waanzinnige verhalen vertellen denk ik.
Het sop is de kool niet waard, had men die gevel nu in het oranje geschilderd, ja dan...
Op dit schilderij van Rik Schaepherders (De Vismarkt ± 1900) merk je duidelijk,en zeker in detail, dat de ramen en de deur van " ' t Ankertje" toen in donkergroen waren geschilderd.Of Rik moest zich van kleur hebben vergist, wat ik zeer betwijfel.
Je ziet ook duidelijk het torenuurwerk hangen ...
Die kleur doet er toch niet toe ? Alle foto's van toen waren in zwart wit :-)
Ik zie ook nergens op het schilderijtje dat wansmakelijke gedrocht over de dijle liggen, dat het zicht belemmert en waarvan ze beloofd hadden dat die ging verdwijnen ?
Oeps, weeral een leugentje om bestwil. Binnen een maand of zes is het protest uitgestorven en slikt de brave Mechelaar het wel weer.
Ik begin sterk te twijfelen of politiers een eerste communniezieltje hebben.
@ Jan G, vraag is of ze überhaupt wel een ziel hébben.. :-)