“Er waren eens twee Gentenaars, een in Gent residerende Ier, een Mexicaan en een Senegalees..” zo zou een flauwe mop kunnen beginnen. Maar het gaat over “Five for the Road”, een live-project met Afee Kasee, Bruno Deneckere, Daithi Rua, Luiz Marquez en H.T. Roberts. Goed voor een sfeervolle vrijdagavond met folk, blues en african vibes.

Vrijdag 9 december was het genieten in O' Fiach's Irish pub in Mechelen van deze aparte en geslaagde optelsom aan stijlen.

Bruno Deneckere moet zowat het best bewaarde geheim van onze contreien zijn, want deze Gentse singer/songwriter/gitarist en bluesmuzikant verdient echt meer aandacht en bekendheid. Zijn sterke bluesy nummers konden me zeer bekoren. Dylanesque vocals zeg maar, maar ook de geest van Neil Young en Tom Petty waarden soms rond. In de eerste set bracht Deneckere vooral werk uit zijn jongste album Walking On Water (2011), daarbij begeleid door stadsgenoot H.T. Roberts op gitaar en Mexicaan Luiz Marquez op fluit, mondharmonica en sax. Uitstekende  muzikanten!

'Captain Of My Ship', 'Endless', 'By and By' en vooral 'She Gets Along With You en het al wat oudere, prachtige 'Robin'' zijn gewoon nummers van wereldklasse. Zeg dat ik het je gezegd heb!

“Slecht nieuws en goed nieuws, ik ga nog een lieke spelen en dan komt er nog schoon volk”, zei Deneckere op gegeven moment, “maar ge moogt dat omdraaien ook”. Het knappe 'Walking on Water' volgde, met een gitaarduel tussen Deneckere en H.T. Roberts, waarna de in Nederland wonende Senegalees Afee 'Prosper' Kasee het van Deneckere overnam.

“Youssou N'Dour met akoestische gitaar” was het eerste dat in me opkwam, al ging het dan vooral om die typische Afrikaanse tropisch vibes, van Afee's landgenoot, wiens – tevens bijzonder aangename – stemgeluid toch flink verschilt dan dat van N'Dour. Behalve die eerder geciteerde vibes klonk er toch ook weemoed in de set van Afee 'Prosper' Kasee. Met mooie liedjes waarvan ik de Senegalese titels niet meteen kan citeren. Eén ging alleszins over vriendschap, een ander nummer was voor zijn mama en er was een bijzonder knap lied over de kinderen die op straat leven; klinkt misschien dramatisch, de muzikale hertaling klonk bijzonder opgewekt en swingde behoorlijk.

"Johnny  Cash was irish"
Na een korte pauze mocht een snipverkouden Daithi Rua, kind aan huis hier in Mechelen en met name bij O' Fiach's, zijn ding doen, begeleid door H.T. Roberts en Luiz Marquez. En ook: het publiek. Nodig, want door Daithi's verkoudheid kon zijn getergde stem die steun wel gebruiken. “I'll speak my songs and you'll sing them” grapte Rua die er wat later nog een schepje bovenop deed met “Johnny Cash was Irish”. Al bij al viel het heus wel mee. Een wat ruiger stemgeluid dan we van Rua gewend zijn: dat wel, maar het maakte songs als 'Loving All The Rain', waar ie mee opende of 'Vanna's Blue Laces' er niet minder mooi om.

Ook in de set: 'Ponchartrain' en - “I'll definitely need your help on this one” - het immer mooie 'Causeway' waarbij het publiek een dankbare Daithi mooi hielp met het refrein. Shantalla-zangeres, Helen Flaherty, afkomstig uit Schotland, was ook onder de toehoorders en kreeg een dikke knipoog in de strofe waarin Daithi het over haar thuisland had. Ook 'Sail Away (The Man In Black)' klonk weer erg goed: ja, ondanks die 'cold'. Daithi's country'ish 'Soldier On' werd gebracht door het hele gezelschap. Het podiumpje was eigenlijk veel te klein voor het vijftal, maar het ging nét. Het klonk geweldig: Rua, Deneckere en Kasee op zang, begeleid door Roberts en Marquez. We kregen nog een “Happy Xmas” van Daithi en dat was het einde van avondje met bluesy folk, folky blues en wereldmuziek.

Maar we kregen nog een kleine bisronde, eerst met een nummer van Afee Kasee, en nu waag ik me wel aan de titel: 'Fatuyo', gezongen door Kasee, bijgestaan door de anderen. De allerlaatste afsluiter nam Bruno Deneckere, ook geholpen door allen, met het koor aka het publiek, met een heel erg mooi 'If I Wanted To'. En toen was het plots al twintig voor twaalf en echt gedaan met de muziek...

Na afloop eindelijk Daithi Rua's recente CD-single 'Risen' gekocht, en Deneckere's jongste album - 'Walking on Water', dat ik jullie trouwens warm kan aanbevelen...

Diezelfde vrijdagavond waren er ook The Valerie Solanas in the Jazzzolder en werd er de ziel uit Mechelse lijven gezongen in de Spiegeltent met Tom Kestens & Pat Donnez: dat was ongetwijfeld ook erg goed. En kiezen is altijd verliezen, zeker voor gulzige melomanen zoals ook ene Markec.

Hopelijk geldt voor alledrie de (mij bekende) activiteiten die vrijdagavond: een meer dan fijne start van het weekend. Voor 'five for the road' was dat alleszins het geval !

verslag: © Markec
afbeeldingen en foto's: © cdvproductions en © Markec