(foto's: Jan Smets)
Nog niet zo lang geleden was het vroegere Café Belge nog een litteken op de Grote Markt. Zowat elf jaar stond het historische pand leeg, en gaf het een verwaarloosde indruk tussen de andere knappe gevels van ons mooiste Mechelse decor... Maar daar is gelukkig nu verandering in gekomen. Dat moet je zélf maar eens gaan ontdekken. Het verminkte huis, zoals dat ons hier aankijkt vanachter een vensterruitje van ons Schepenhuis, is prachtig gerestaureerd, en krijgt binnenkort een nieuwe en originele bestemming...
(foto rechts: schepen Karel Geys)
Daar kunnen we dus alleen maar een gat voor in de lucht springen!
Het beschermde pand dat vroeg ook nog 'Het huis De Galeye', 'de Gulden Lampet', of 'Land van Belofte' werd geheten, is na jarenlang verval gered.
De Grote Markt is als historisch en architectonisch geheel een beschermd stadsgezicht. We zijn daarom blij dat het einde van de tunnel nu in zicht is voor 'den Belge'. Méér zelfs: de restauratie zit in de fase van de voltooïng.
Maar het interieur kan nog niet getoond worden. "De werken, hoe ver ze ook al gevorderd zijn, laten nog niet toe dat er beelden van kunnen gepubliceerd worden.", zegt me Lars Vervoort van Brouwerij Alken-Maes, die eigenaar is van het pand.
In opdracht van deze brouwerij legt het Mechels architectenbureau DG een laatste hand aan de verbouwing. De stad heeft hiervoor een premie van 19 500 euro toegekend. Maar ook de Vlaamse overheid doet een duit in het zakje.
In het historisch waardevolle huis zal er een brasserie met feestzaaltje en een bierproefkelder worden ingericht.
De oorspronkelijke elementen van het interieur van het huis (waarvan de eerste bouwfase waarschijnlijk dateert uit de veertiende eeuw), zullen zoveel mogelijk in de kijker worden gezet. Monumentenzorg heeft de zaak van dichtbij opgevolgd.
De zeventiende-eeuwse achtergevel van het voorhuis werd volledig vrijgemaakt en gerestaureerd. Dit gebeurde ook met de voorgevel die een nieuwe geveltop kreeg naar het model van de negentiende-eeuwse reconstructie. De houten pui werd hersteld en herschilderd. Het sanitair en de berging zijn achteraan in een nieuwbouw ondergebracht, die met het historische gedeelte is verbonden via een glazen dak. De patio die daardoor ontstaat, zorgt voor daglicht en refereert naar de vroegere koer. Tegenover de oude gevel werd een hedendaagse gevel met glas, staal en hout uitgewerkt, en een mezzanine uitkijkend op de oude achtergevel en patio.
"Dit project bewijst het nut van onze steun aan private restauraties en de mogelijkehden die herbestemming van monumenten biedt. De toekomst van het pand is verzekerd...", weet Karel Geys, schepen van Monumentenzorg te vertellen.
Meer dan goed nieuws, maar in vergelijking met die andere bouwval op de hoek van de Scheerstraat en de Merodestraat was dit eerder een piepkleine pukkel in plaats van een litteken. Is al geweten wanneer de zaak precies zal opengaan?
Is er al een uitbater? Want heu dat is ook al eens een probleempje geweest bij andere gerestaureerde panden....Ik ben pro restauratie en behoud zoveel mogelijk, maar er moet ook een realistische bestemming voorzien zijn ... en quasi permanente bewoning, want anders verhabbezakt de boel binnen de kortste keren opnieuw...
Het interieur zou deze maand afgewerkt zijn, en binnen 'afzienbare' tijd opent het café.
Daar heb ik als kind samen met mijn ouders en broer veel gezeten.Ik spreek nu van de jaren '50. Waar is de tijd?
Zo was de Grote Markt ooit... in 1922.
Vind maar iemand die 5000€ huur wilt betalen.
Karel, gaat ge uwe kop nog eens tussen de deur steken ? Ge weet toch al langer dan vandaag hoe moeilijk ge van die dingen vanaf geraakt.
Land van Belofte zou inderdaad geen slechte naam zijn.
dus als ik het goed begrijp wordt het schepenhuis vanaf nu betalend?
Doodjammer!
@Marc VC: als de Café Belge terug open is zal de toegeng wel niet betalend zijn, tenzij er een buitenwipper staat! Die zou uwe kop tussen de deur kunnen steken ;-)
oeps, gereageerd op de verkeerde topic
duidelijk nog vroeg
@Marc VC: je was niet de enige na wo, 21/09/2011 - 17:20. !
Waar is den tijd... Als kind, en dan spreek ik van dik twintig jaar geleden, was dit het stamcafé van wijlen mijn grootmoeder... Elke zaterdag na de verplichte markt gingen we in den Belge iets drinken en eten, meestal in mijn geval nen toast cannibale en ne cola... Ik hoop dat het interieur net zoals de gevel die sfeer van vroeger zal ademen...
Als ik me niet vergis noemde den baas toen Jos, ne grote mens met krollekes, maar ik kan er evengoed volledig naast zitten...
Als het open is ga ik eens kijken, en hopen dat er terug toast cannibale op het menu staat... For old time's sake...
Vooral de nieuwe achterbouw in combinatie met de restauratie is erg geslaagd. Een aanwinst voor de Groete Mèt.
Grappig, wij gingen met ons bobonne een nog wat familie ook altijd een pint drinken na de zaterdagmarkt. Jos, inderdaad, hij kon moeilijk praten, maar altijd heel vriendelijk. Ik spreek van de jaren '90, tot ze toegingen en we met pijn in het hart een andere familiekroeg moesten zoeken.
De naam van het café is bedacht in den tijd dat het begrip (of de staat) België / Belgique nog hoog aangeschreven stond, zekers ?
Want dit vonden we, in die tijd, aan de andere kant van de Grote Markt : "Au pavillon Belge".
Gim, is daar niks mis met de bevlagging ? Of bestonden er toen nog geen Mechelse en Vlomse vlaggen ? Of is het een vlag van de Malinois dat daar hangt ?
Peter G, dan hebben wij mekaar daar waarschijnlijk regelmatig gezien :-)
Toch raar dat een simpel café zoveel herinneringen aan mijn grootmoeder kan oproepen... Ik kan niet wachten om er eens een pint te gaan drinken...
Er is ook nog een tijd geweest dat de bekende Mechelse figuur PIER PALESTINA, "den Belge" heeft open gehouden. De Pier was een in Mechelen zéér gekende taxichauffeur. Alhoewel van lichaamsbouw niet buitenprortioneel door de natuur bedeeld waren er in de jaren na WO II weinig manspersonen die het aandurfden met Pier op de vuist te gaan tijdens één of ander dispuut. Hij beschikte over enkele vechttechnieken die hem in zijn contacten met drinkebroers of ander ongeregeld dikwijls van pas kwamen. Voor de damesklanten toonde hij meestal zijn beleefde, zachtere aard. Jarenlang heeft ie met zijn taxi ritjes verzekerd van aan het Mechelse station waardoor hij geregeld vrachtjes moest komen ophalen in de café's rond het Albertplein. Zodoende leerde ik hem kennen, want dikwijls genoeg moesten mijn broer of ik hem op zijn standplaats gaan ophalen voor klanten van het café van mijn ouders en grootouders, die zijn diensten nodig hadden. Telefoneren was te prijzig en GSM's bestonden nog niet. Dus het stationsplein oversteken was in een wip gebeurd.
Ik vraag me af of er hier op de blog nog andere Mechelaars zijn die de Pier ook van meer nabij hebben gekend. Zou hij trouwens nog in leven zijn?
Mooi, nu inderdaad het hoekske aan de kant van de Merodestraat nog en ze kunnen ons helemáál hier bij zetten.
Wat staat dat deurp aan 't Scheldt traawes in dat overzichtje te doen? :-)
Ik liep daarstraks nog eens over de Grote Markt (zo rond een uur of één) en ik merkte dat, op dat ogenblik, de Groete Mèt was omgetoverd tot één grote eetzaal.
Want een heel pak scholieren zaten daar, gezellig in het zonnetje en gezellig op hun gat en gezellig op de steentjes, hun boter'ammekes op te eten.
;-)
Het mag al eens wat anders zijn, ik weet alleen niet meer wanneer deze foto genomen werd:-)
@ Luc : dat was ergens tussen 1914 en 1918.
Hier ook nog een gouwe ouwe...
@Gimycko: ergens tussen 18 juni 1815 en 8 december 1965 lijkt me waarschijnlijker: er staat een priester op niet in clergyman!
@ Jokke : heb je het over dit ouwe dametje, of zo ?
ga er vast ook eens binnen,!