(foto's: Jan Smets)

Mocht ik de leeftijd hebben van dit jonge, creatieve geweld: ik zou wel wéten!  Beslist zat ik dan ook met hen op het keileuke museumkamp.  Zeg nu zélf: een week lang op stap met 'onze' Rik, en je lekker kunnen uitleven op papier en met klei... En daarboven nog wat uitstapjes maken...  Je zou het me géén twee keer moeten vragen!

Ik had vandaag de kans om op stap te gaan met de 36 Mechelse kinderen die zich hadden ingeschreven voor dit reeds dertiende museumkamp, georganiseerd door de Mechelse Musea.  En dat was heel zeker een toffe ervaring.

Arne Vandelanotte, die educatief medewerker is bij de stedelijke musea, vertelt me er meer over...

"Elk jaar gaan er drie kampen door.  Eentje in de Paasvakantie, en twee in de grote vakantie.  In de Paasvakantie was het thema 'klokken', en op het einde van de week mochten de deelnemende kinderen de klokken van Sint-Romboutstoren feestelijk aankleden voor hun vlucht naar Rome...  Heel tof was dit ." (ik kan het getuigen want ik was er bij...)

"In augustus zal het centrale thema van het kamp: 'het vergeten boek' zijn. En voor dit kamp zijn nog enkele plaatsen vrij."

De kostprijs voor een weekje museumkamp bedraagt de democratische prijs van 80 euro.  En daar zit dan ook alles in inbegrepen: de uitstapjes, de T-shirten, drankjes, en alle onkosten die worden gemaakt..  Daar kan je het dus zéker niet voor laten.

Natuurlijk kon het niet anders, of Rik Wouters zou dit jaar centraal staan op een museumkamp.  Heel Mechelen is momenteel in de ban van deze kunstenaar die in de schaduw van Sint-Rombout werd geboren, en een kort maar boeiend leven heeft geleid...

En zo werd er kennis gemaakt met Rik.  Er werd zelfs een groepsportret gemaakt - een beetje naar analogie van het portret dat nu te bewonderen is op de tentoonstelling in Lamot, en waarop de jonge Rik staat tussen leeftijdsgenoten, in het meubelatelier van vader Wouters.  En ik moet zeggen: het is een geslaagde driedelige 'foto' geworden.  Tussen het jonge volkje staat Rik Wouters.  Een eeuw na zijn dood weet hij deze Maneblussertjes nog te boeien...

De kinderen die aan het museumkamp deelnemen zijn allen tussen de zes en de twaalf jaar.  Sommigen komen zelfs al voor de vierde of vijfde keer.

Maandag bezochten ze de expo 'Rik Wouters en co. Beeldhouwers in Mechelen'.  Toen werd de mega-affiche gemaakt.  Al wat daar te zien was, gaf natuurlijk de inspiratie om zélf aan de slag te gaan.  Het atelier van Frie Orleans werd nu bezocht.  En..., een workshop 'Met Rik in de stad'  volgde.  De resultaten zijn het bekijken overwaard!

Gisteren trok het jonge geweld naar Oostende, om er James Ensor te ontmoeten, die een tijdgenoot was van onze Rik.  En vandaag was ik getuige van de artistieke exploten van deze jeugdige kunstenaars in het beeldhouwatelier in de academie.  Met een klomp klei boetseerde men een kop.  En de gelaatsuitdrukkingen die deze kinderen tevoorschijn wisten te toveren, zijn verrassend expressief te noemen!

Morgen krijgen de deelnemers van het kamp nog een stadswandeling, waar men in de sporen van Rik Wouters zal lopen.  Nadien wordt een heuse tentoonstelling opgebouwd in Lamot.  Hierop zal het deze week gemaakte werk worden getoond aan de ouders, maar ook aan al wie hier belangstelling in heeft.  Om 16 uur opent de expo.  Wie er niet kan bij zijn, moet beslist maar eens de daaropvolgende dagen naar Lamot een kijkje gaan nemen...

De zevenjarig Aaron Meys heeft al héél erg genoten van het kamp! "Vooral het uitstapje naar Oostende met het strand" vond hij tof.  Maar ook het Ensormuseum vond hij best leuk.  Men heeft er ook de kans gehad om kleiwerkjes te maken.  Verder weet hij te vertellen dat hij Rik "ne goeie" vindt, en dat hij "vele vrienden gemaakt" heeft...

De tweelingzussen Paulien en Marthe Vercruysse, die tien jaar zijn, poseren wat al te graag met hun één jaar jongere vriendin, Jade Verreth  Zij waren al enkele keren op museumkamp.

"Rik Wouters is héél erg goed!  Vooral zijn schilderijen vinden we mooi" - weten ze me te vertellen.  "Het kamp is héél boeiend, en begeleider Marc is een toffe."  Ze zouden zéker nog meedoen aan zo'n kamp.  In Oostende vonden ze de schilderijen met de maskers van Ensor heel knap.

Elke morgen wordt er gestart met het luidkeels zingen van de 'Museumsong'.  Een paar jaar geleden werd die speciaal voor de museumkampen gecomponeerd door Tom Kestens...

Rik kan tevreden zijn!  de toekomst is verzekerd!