Hartverwarmende avond met jazz standards


Een hartverwarmende jazz- en songavond. Met dàt mooie vooruitzicht trok ik naar ’t Ankertje aan de Dijle, die maandagavond 7 maart 2011. De hoge verwachtingen werden zonder enige moeite ingelost.

Het werd een erg sfeervolle avond met vele mooie jazzstandards. Met de mooie stemmen van Kimberley Dhondt en Fred Meys en het uitstekende Chris Joris Trio, aangevuld met extra violist.

De deuren gaan open om 19.30, kom maar op tijd”, zo had Jacques van ’t Ankertje me vooraf gewaarschuwd. Wijze raad die ik niet in de wind sloeg. En toen ik er stipt om half acht aankwam, was ik al niet meer bij de eersten. Terwijl de muzikanten soundcheckten en opstelden, de eerste Carolussen besteld werden, liep het knusse Caféetje goed vol. En we waren er klaar voor...

Day and night, night and day, why is it so that this longing for you follows wherever I go”. Jawel, met Night And Day van Cole Porter als setopener werd de toon gezet. Heb dat altijd zulke mooie melodie en tekst gevonden, en chanteuse Kimberley Dhondt en Fred Meys, die we ook van Nine 2 Twelve kennen, zongen het uitstekend.

Op de veelbelovende ‘opener’ volgde gelukkig géén dip. En we kregen standards te horen zoals Bei Mir Bist Du Schön (Secunda/jacobs) en The Shadow of Your Smile (Mandel/Webster). Meestal zongen Kimbereley én Fred samen maar ook als een van beiden solo zong was dat uitstekend, Zoals bij Too Marvelous For Words van Frank Sinatra, dat Fred bracht.

De stemmen van beide vocalisten passen goed bij elkaar en de begeleiding van het Chris Joris Trio, met het toetsenwerk van Pierre Anckaert, de contrabas van Axel Gilain en Chris Joris’ percussiewerk, was uitstekend. Ze hadden ook een extra violist meegebracht, wiens naam ik helaas bijster ben.


Na een korte pauze droeg Chris Joris een nummer op aan Roger Vanhaverbeke die de jazzwereld op tachtigjarige leeftijd ontviel, zaterdag 5 maart. De eer werd betuigd met een mooi werkje van Ástor Piazzolla.

Uitschieters in de tweede set waren zeer zeker de erg geslaagde bossanova classic The Girl From Ipanima (Antônio Carlos Jobim) - Kimberley deed dag geweldig goed. Wat een mooie stem heeft ze toch - en ‘I’ve Got You Under My Skin’, dat ik een paar jaar terug voor ’t eerst hoorde in een duet van U2’s Bono met Frank Sinatra. En er was méér lekkers, zoals So Nice (Marcos Valle)‘ en I left My Heart in San Franscisco (Cory/Cross).


Met Let’s Call the Whole Thing Off van Louis Armstrong bleken we al aan het einde van de set gekomen. Maar met ‘Danser Le Samba’ kon een bisnummertje  er toch nog wel af gelukkig.

Tijdens het napraten bleek iedereen het erover eens: het was erg goed! Een lekker Carolusbiertje, vrienden een uitstekende muziek: het is een fijne manier om de week mee te starten en om de eerste maandag van de af te sluiten. En, zoals de liefhebbers al langer weten, dat is nu net ook het concept bij 't Ankertje: elke eerste maandagavond van de maand: muziek !

Je weet dus waarnaartoe op zulke momenten...


Tekst en foto’s: (c) Markec

Mooi verslag... Zal wel gezellig geweest zijn...

inderdaad een leuk verslag. Fred Meys had de dag voordien ook al meer dan zijn best gedaan in Café Vé met Nine 2 Twelve.

 Het zag er inderdaad een leuke avond uit. Ik wist niet dat die muziek-avonden al terug begonnen waren in 't Ankertje. We weten inderdaad weer waar naartoe :-)

Knap verslag, en nu ik gelezen heb, heb ik nog meer spijt dat ik er niet bij was.