Superstition, My Girl, What’s Going On, Stop! In The Name of Love… het zijn slechts een paar klinkenke songtitels uit die weergaloze songcatalogus die Motown voortgebracht heeft. Namen als Stevie Wonder, Marvin Gaye, The Supremes, Four Tops en The Jackson 5 zitten met hun typische Motown sound inmiddels diep verankerd in ons collectief geheugen. Het label, opgericht in 1959 door Berry Gordy in Detroit (Motor Town), scoorde hit na hit dankzij haar aanstekelijk melancholisch geproduceerde popsongs

Deze prachtige muziek werd op vrijdagavond nog eens tot leven gebracht in de Stadsschouwburg te Mechelen.  Jong en oud was er komen opdagen. Sommigen voor de muziek, anderen misschien voor hun idool. De nummers werden gebracht door Brahim, Sandrine, Elke Bruyneel (bekend van Delavega en Norma Jeane) en Jim Cole vulden het podium.

Als een sneltrein vlogen ze erin met een medley (“I Want You Back”, “The Tears Of A Clown”, “Baby Love”, “I Can’t Help Myself”, “Ain’t No Mountain High Enough”, “Stop! In The Name Of Love”, “It’s The Same Old Song”), gevolg door “Uptight”, “You Keep Me Hangin’ On”. De nummers klonken prachtig en het publiek genoot met volle teugen. “Ain’t Too Proud To Beg”, “Heat Wave”, “Standing In The Shadows”, “Reach Out, I’ll Be There”, “Ain’t Nothing Like The Real Thing”  kregen het publiek aan het klappen en zelfs rechtstaan. Bij “You Can’t Hurry Love” zag je een aantal jongeren een beetje raar kijken (zij kennen het waarschijnlijk in de versie van Phil Collins). En zo was het tijd voor de pauze.

Zowel voor het concert, tijdens de pauze en na het concert was er een DJ in de foyer die er lustig vinyl-platen draaiden met Motown-muziek. Na de pauze ging de “soultrain” gewoon verder. “Something Sweet” (Norma Jeane, de groep van Elke Bruyneel), “So Into You” (waarbij Brahim de hulp inriep van het publiek), “I Feel The Same Way”, “Sexual Healing” in combinatie met “What I Like About You” (van Brahim) kondigden een prachtig 2^e deel aan. Bij “Easy” keken weer wat jongeren een beetje verbaasd. Zij kennen het nummer dan weer in de versie van Faith No More.

“Someday Charlotte” (van Jim Cole), “Video”, “What’s Going On” / “Grapevine” en “Superstition” brachten ons bij het einde van een prachtig optreden.  Als bis-nummers kregen we nog “What Becomes Of The Broken Hearted”, “All Night Long” en het schitterende “My Girl” zorgden voor een spetterend einde aan dit voorlaatste optreden van de tournee. Maar Motown bracht nog veel andere hits voort, dus misschien een idee voor een vervolg? Het publiek genoot er alvast van.

Foto's : (c) www.photos-b-art.com