Steve Wynn & Chris Cacavas: of het sublieme Less Is More Syndicate!

Het jaar is nog jong, het concertjaar ook. Maar wie erbij was zal het zéker beamen: dinsdag 25 januari mogen we gerust noteren met stip als kanshebber op Mechels rockconcert van het jaar! Singer-songwriter Steve Wynn, én voormalig frontman van het legendarische The Dream Syndicate én  Chris Cacavas (Green On Red, Giant Sand) en hun sublieme performance zijn de daders...

Toen het mij ter ore kwam dat Steve Wynn naar het Cultuurcentrum zou afzakken, een hele tijd terug, viel het kwartje niet geheel. Eens ik doorhad dat het om de voormalige frontman van The Dream Syndicate ging, was het kaartje in een knip besteld. The Dream Syndicate kun je beschouwen als (een van) dé grondleggers van de (Amerikaanse) indierock én 't zijn een van dé grote voorbeelden voor en tijdgenoten van R.E.M., Het album ‘The Medicine Show’ (1984) werd door Peter Buck (R.E.M) de 'Exile on Main Street (Rolling Stones) van de jaren '80' genoemd. Enfin, genoeg geschiedenis, maar dus die Steve Wynn kwam nu naar Mechelen: ooh!

Bij aankomst in het cultuurcentrum viel me op dat behalve cd’s van Steve Wynn en diens Dream Syndicate ook cd’s van Chris Cacavas aangeboden werden. "Vreemd!", dacht ik nog. En toen hoorde ik dat Cacavas ook zou optreden die avond, en dan nog samen mét Steve Wynn. Wat een mooie bonus zeg: het voormalige opperhoofd van The Dream Syndicate én de man die grootse dingen deed met Giant Sand en Green On Red op éénzelfde avond: ja, de verwachtingen waren nu wel erg hoog gespannen...

Al snel zou blijken hoe onze hoge verwachtingen moeiteloos werden ingevuld. Daar kwam Chris Cacavas. Cacavas vertelde ons eerst een paar eigen nummers te doen en “then Steve will join me and we’ll be doing Steve’s songs”. En Cacavas gaf ons een indrukwekkende te korte set vol semi-acoustic semi-electric solo-blues & rock from near hell. Met momenten moest ik denken aan die geweldige show die Ruben Block nog weggaf op de seizoensopening enkele maanden terug; Ja die kant ging het op.



De soms ingehouden, met momenten subtiele en dan weer uiterst dreigende klanken die Chris’ gitaar uitspuwde pasten goed bij diens aangename stemgeluid. Tijdens de veel te korte set, putte Cacavas met het erg sterke ‘Tell Me Everything’ en met ‘Who’s Your Whore’ uit zijn jongste solo album ‘Love’s Been Discontinued’. En doorheen de hele set, was het genieten van de mans vakmanschap, en de geest Green On Red en Giant Sand was ook niet geheel afwezig, wat ook niet geheel vreemd is natuurlijk. Knap!

En dan heeft Cacavas de eer om Steve Wynn erbij te roepen waarop beide heren met hun tweetjes een ronduit subliem concert weggeven. Steve op akoestische gitaar en Chris op afwisselend elektrische gitaar, toetsen en accordeon én backing vocals. Het klinkt allemaal geweldig in de Minderbroederskapel. De songs van The Dream Syndicate klinken na al die jaren en nu  'naakt' nog bijzonder goed en ook het voor mij minder bekende solowerk van Wynn klinkt uitstekend.

Less is More, voor onze politieke tenoren een hele opgave; bij Wynn en Cacavas staat de less is more-aanpak voor enorme intensiteit en kracht, klasse.

Cacavas deed het al eerder op de avond, maar ook Wynn laat niet na om ons vertellen hoe mooi hij onze stad wel vindt, “And that church is amazing”, doelende op de mooi verlichte Sint-Romboutskathedraal, die ze vanop het podium ook mooi zien de door kerkramen. “Seems like it’s on fire, maybe we have to put that fire out! ... oh it seems that had been done before?”. Ja, Wynn had zijn huiswerk gemaakt!

De erg sterke set bevatte ondermeer sublieme versies van ‘Merritville’, natuurlijk ook ‘Burn’ en ‘The Medicine Show’, en ook recenter werk zoals ‘Resolution’, ‘We Don’t Talk About It’ en ‘Ribbons and Chains’ staat  als een huis. Hoe klonk het? Goh:; laten we zeggen; een mix can Big Star, 'Neil Young en Lou Reed inelkaar verstrengeld', The Beatles.... héél goed dus.

Bring The Magic’ luidt één van de songs in de set, wel dat is nu precies wat beide heren deden! Zeker wanneer ze hun instrumenten volledig uitpluggen en het podium afstappen en de zaal inwandelen, Steve de gitaar nog omgegord en Chris met zijn accordeon. En ‘echt’ unplugged en a capella, temidden het publiek weerklinken sublieme interpretaties van ‘If It Was Easy Everybody Would Do It‘, ‘Wait until you get to know me’ en vooral het vanuit het publiek gevraagde ‘Boston’ (waauw!) en ‘Tears Won’t Help’.

Na het akoestische intermezzo trekken de heren weer het podium op. “We leave you with this” en een mooi ‘Carolyn’ volgt. Maar we kunnen de heren nog tot tweemaal toe overtuigen om terug te komen en krijgen ondermeer nog ‘Amphetamine’ (!) en ‘Days of Wine and Roses’ als toegift!



vermoedelijke setlist van Chris Cacavas
Please Don't Get Me Wrong / Tell Me Everything / Who's Your Whore / Cause of Death

setlist Steve Wynn + Chris Cacavas
Merritvile/ Ribbons And Chains/ Dandy In Disguise / Burn/ Bring The Magic/ When You Smile/ Consider The Source / We Don't Talk About It/ Resolution/ If It Was Easy Everybody Would Do It/ Wait Until You Get To Know Me/ Boston/ Tears Won't Help/ Carolyn

Encore:
Amphetamine

Encore 2:
Follow Me/ Days of Wine And Roses

Wat een avond was het zeg... Eentje om – erh... cliché allert – ‘in te lijsten’, maar: écht! 
 

verslag: (c) Markec
foto’s: foto 1: (c) Christel Schoepen, alle andere foto's: (c) Bart Schelkens

Heel goed optreden, inderdaad.  En een leuke verrassing dat Chris Cacavas erbij was.  In de jaren '80 nog live gezien in de Vooruit met Green On Red en in de AB met Junk Yard Love.  Ik word oud ...  Soit.  Wie nu The National of Band Of Horses goed vindt, moet maar eens op zoek gaan naar 'Gas Food Lodging' van Green On Red of de debuutplaat van Cacavas.

Het was inderdaad een schitterend optreden van Steve en Chris. Dag Taeldeman viel dan weer tegen. Mooi verslag Mark.