(foto's: Jan Smets)
Soms loont het écht de moeite om in de ons zo vertrouwde straten, eens naar boven te kijken. En nu de sneeuw zo goed als verdwenen is, dienen we iets minder voorzichtig onze neus te richten op de straatstenen. Dus...
't Vlietje is zo'n straat waar er niet zo dadelijk doorgewandeld wordt. Hoewel ze pal in 't centrum gelegen is, valt ze niet zo in het wandelparcours van Mechelaar en toerist. Jawel: met de auto wordt deze straat frequent gebruikt. Maar, dan is het naar boven staren niet zo dadelijk aangewezen...
In deze doorgangstraat staat er een huis dat sowieso al een heel 'eigen' aanblik biedt. En met een meer dan origineel gevelschilderij hebben de eigenaars er een nogméér persoonlijke toets aan gegeven.
We krijgen een leuk silhouet te zien van onze Dijlestad, met de contouren van bekende historische gebouwen, én onze Sint-Romboutstoren met de imaginaire aanvulling van een kanten torenspits. De opmerking dat deze spits die er ooit had kunnen opkomen, niet zo loodrecht staat op het imposante gekende deel dat zo op ons Mechels netvlies staat gebrand, is detailkritiek... Het is een toffe muurversiering.
Een gevleugelde vriend met vliegtuigmotoren, melkslurpende katten... Je kan een glimlach niet onderdrukken...
Een gevel in 't Vlietje...
een omwegje waard!
Ik weet niet of die gevelversiering al lang aangebracht is, maar ze viel mij vorige week ook op. Inderdaad eens een omwegje waard.
zulke dingen zouden er meer moeten zijn in het centrum ( mag ook daarbuiten, hoor). Ludieke schilderingen ( op de zijgevel van café Concorde - MvO in haar cabrio in de Zakstraat ) en beeldhouwwerk vind ik te weinig in deze stad. Trompe l'oeils vind ik ook zo mooi. De affiches met spreuken van bekende personen zoals aan het conservatium op de Melaan gaan wat in die richting. Meer van dat aub.
Als ik het me niet vergis is dat huis een oud (IJzer)magazijn ? Met een schitterende ronde poort erin :-)
Knap werk van de voltooide toren :-)
Als ik mij niet vergis is dit de woning van "Mijnheer Pol", waarvan ik in een ver verleden plastische opvoeding kreeg in den RMS. Tevens ook één van de meest bepalende leerkrachten in mijn leven. Hij was diegene die mij doorverwees naar de kunsthumaniora in Antwerpen, wat mij uiteindelijk gevormd heeft tot de persoon die ik nu ben.
De schildering zelf staat er al wel een tijdje hoor Nadia, maar er ontgaat ons soms wel meer, ik kan iedereen aanraden om in winkelstraten zoals den Bruul eens naar de gevels boven de winkels te kijken, mij komen er steeds weer veel gevels vreemd voor, alsof ze er gisteren nog niet waren.
@ Erre. En terwijl ge naar boven kijkt zijn ze met uwe portemonay weg . Moet kunne.
Wat hebben we jou de laatste dagen gemist GL! Ik ben blij dat je met jouw spitsvondige reacties Mechelenblogt weer weet te kruiden...Gelukkig voor jou en jouw geldbeugel dat je niet vaak de Zenne oversteekt om te Grote Zondige Stad te frekwenteren met jouw aanwezigheid. ;-)
En dat is weer een goed begin en vrij laat, het is al de tweede dag van januari, G.L. Doe zo voort jongen, we love you :-) Gelukkige Nievejeir hé. Enne... het is" portemonnee", dacht ik.... Maar goed dat we Hombeeks verstaan.
Bij deze: terugkeer naar topic. Omwegen met 'portemonay' of 'portemonnee' zijn liefst te maken in eigen contreien.
Wie weet van wanneer dit schilderwerk dateert, en wie dit creatieve gewrocht op deze muur wist te toveren?
de kunstenaar / -es die dit verwezenlijkte zal zeker een feeling voor de stad gehad hebben toen dit getekend werd. In de vijftiger jaren maakte ik deel uit van ( wat we vandaag zouden noemen ) de straatbende ' de ridders van de vliet '. Een heel overmoedige titel voor wat lokale kinderen zich in die in de buurt inbeeldden. Gezien onze schoolse opleiding in het college bevond zich ons actieterrein braafjes in de respectievelijke achtertuintjes of -koerkes. Wij hadden geen tatouages en zelfs enkelen zijn nadien uitgeweken naar Bonheiden, maar we hadden onderhuids een eigen Graal. De bewoners van het Vlietje ademen nog steeds dat eigenzinnige en dat mag rustig behouden blijven bovengronds of ondergronds.
Deze schildering doet me denken aan die ene langs de vaart in de buurt van de Colomabrug. Volgens mij zijn die van dezelfde hand.
Merkwaardige schildering, en ook ik had hem nog niet gespot. Daar maak ik gauw eens een ommetje voor!
Vanzelfde hand als het werk aan de Vaarrt, hm... zou kunnen, Wout... ik zie er ook wel enige gelijkenis in!
Op de Veemarkt heb (of had) je ook iets gelijkaardig...
Foto Gimycko
alles wat een stad mooier maakt mag!
Ondertussen raapt GvA in een artikel van ChristOf Willocx dit item op in zijn weekendeditie. Het 'gefelschilderij' werd gemaakt door de Mechelse kunstenaar Jürgen Gielen (34 jaar). Hij schilderde ook de Margareta in haar sportauto op een garagepoort in de Zakstraat, de grafitti aan de Geerdegemvaart, en de muur van Puro in de Van Beethovenstraat. Hij zou nu zelfs graag de wand van de oude Nekkerspoelbrug bespuiten...
foto's: Jan Smets)
Het huis was een magazijn. Het werd jaren geleden opgekocht door Bob(Robert) en Liliane, een leraarskoppel.
Bob bouwde het magazijn om tot een zeer mooi huis.
Als kers op de taart liet hij een schilderij aanbrengen. Het stelt de ooievaar voor die de torenspits brengt.
De katten zijn de katten van de eigenaars.