(foto's: Jan Smets)
Soms heb ik het nodig om even afstand te nemen van de wereld rondom mij...
noem het escapisme...
even torenhoog de wereld overschouwen - ver van al het laag-bij-de-grondse...
even tussen Hemel en Aarde...
weg van zwart/wit-denken...
en enkel nog wit...
witte daken, torenspitsen... wit en nog eens wit
in wazig-witte einders overgaand...
waar stilte overheerst
om er hoogte van te krijgen?
wie weet?
witte werelden wijd en wijds en wonderwel...
zwijgend is de stad benee
geen drukte, stress en tijdsbesef...
maar sneeuw die alles onderdekt
- verzacht wat hard is -
terug met de voeten op de grond
neem ik een stukje Hemel mee,
kristalzuiver als een sneeuwbal...
een stukje droom van bovenaf
een Zevende Hemel binnen handbereik...
... ik denk dat een familietorenabonnement een goed idee is voor onder de kerstboom van Jan :-)
Deze zwart-wit foto's zijn weer eens iets anders Jans. Wat me regelmatig opvalt bij je, overigens steeds uitstekende, foto's is de grote rijkdom aan kleur en scherpte. Heel leuk!
Mooie foto's Jans en om poetisch aan te sluiten: als er geen zwart was zou je het witte niet eens merken ;)
Prachtig,prachtig Jan zo'n mooie foto's en zo'n dichterlijke tekst.
Dankjewel voor de reacties! Ja vandaag kriebelde het toch wel om naar boven te klimmen. Ik had onverwacht een vrije dag omdat ik gisteren was ingesprongen voor een zieke collega. Misschien valt er deze winter nog wel meer sneeuw - maar toch wou ik het zekere voor het onzekere nemen. Ik ging dus wéééér die toren op (en ik kan inderdaad al niet meer tellen hoeveel keer ik naar boven klom...). Het was prachtig - en stil. Ik stond daar helemaal alleen bovenaan, met onder mij die mooi besneeuwde stad, en de stad die nevelig overging in de horizon. Zalig! en een waterzon toverde een flauw licht op de contouren van de stad onder mij. Mooi toch wel. Als je de kans krijgt deze dagen moet je toch ook maar eens overwegen om de klim te wagen. Je komt zeker niet bedrogen uit. Het is geweldig dat de toren nu ontsloten is, en je op elk moment dat je er zin in hebt zomaar kan besluiten om het 'dak van Mechelen' op te zoeken.
Ik genoot er van.
De foto van de markt waar je duidelijk ziet dat mensen diagonaal over de markt lopen, nl, de kortste weg, is het verloop van de oude heerweg... zie het boek dat hierover verscheen een paar jaar geleden. "Het Steen en de burgers" Daarin staat een foto ongeveer vanuit dezelfde hoek getrokken door een van de mede-auteurs, mij wel bekend...
het enige mooie dat ik vind van al de winterellende zijn deze foto's :-) echt top!!
Prachtige foto's van Mechelen in de sneeuw, mooi van bovenop de toren gespot!
Wauw! Superknap, om stilletjes van te worden die Mechelse sneeuwpracht!