Hoog bezoek in CC Blikveld woensdagavond 10 februari. De top van de Belgische Jazzscene was paraat op “Jazz For Haïti”. Volledig belangeloos gaven grote namen waaronder Philip Catherine, Frank Vaganee, Bert Joris, David Linx, Nathalie Loriers en Chris Joris het beste van zichzelf. Het ondanks de hevige sneeuw talrijk opgekomen publiek genoot met volle teugen.

Onderweg naar Bonheiden vroegen we ons af of we de enige waaghalzen waren die door de sneeuw voorzichtig naar Blikveld reden of met andere woorden: of de opkomst voor het event niet zou tegenvallen. Onze vrees was volledig ongegrond: we waren niet de enige ‘zotten’. Rond zeven uur heerste er al een gezellige drukte.

Om half acht ging het benefiet van start, gelijktijdig op de drie podia. Maar niet alles zou samenvallen die avond en zo konden we toch aardig wat optredens meepikken. Op ‘Podium Blikveld’ openden Fré Desmyter, Jos Machtel, Nico Schepens en Mechelens trots Frank Vaganee en Chris Joris. Het vijftal bracht een erg sterke set met inbegrip van een geweldig sax-moment van Frank en heerlijk percussiewerk van Chris.

Daarna was het tijd voor het Bert Joris Quartet. Voor mij was het een bijzonder aangename kennismaking met de sfeervolle, soms bluesy muziek van het kwartet. Met als topper natuurlijk trompetist Bert Joris zelf, maar enorm goed was ook de ritmesectie met Philippe Aerts op bas en Dré Pallemaers op drums. Het pianowerk van Nathalie Loriers was ronduit prachtig. Het viertal bracht ook een knappe compositie van Loriers: ‘Mémoire d’Ô. Klasse.

In de tent, ‘Podium Gemeentehuis’ genoten we om half negen van Ray Charles, erh.. nee Bart Mertens. Deze jonge pianist/componist/zanger bleek een echte revelatie. Veel had Mertens niet nodig om te bekoren: de piano, zijn geweldige stem en een uitstekende selectie liedjes in een goede mix van blues, jazz en rock ‘n’ roll. Enorm genoten van zijn interpretatie van Ray Charles’ “Hallelujah, I Love Her So”, door velen onder ons ook gekend in de versie van Raymond van het Groenewoud (Hallelujah, Ze is Van Mij). Maar zeker ook ‘Mess Around’ en ‘Never Let Me Go’ (al ben ik niet zeker over de titel), dat perfect in een jazzclub zou passen. Ik ga hem volgen deze Bart Mertens, zoveel is zeker.

Het optreden van David Lynx in de zaal van het Blikveld hebben we gemist tenvoordele van Bart Mertens maar we zouden hem later nog aan’t werk zien met het Brussels Jazz Orchestra.

Philip Catherine
Aan ‘Podium Blikveld’ maakten we nu onze opwachting voor levende legende Philip Catherine. Hier was ik heel erg benieuwd naar. Mijn hoge verwachtingen werden stante pede ingelost toen Catherine, begeleid door Dré Pallemaerts en Philippe Aerts aan zijn set begon. Wat een mooie warme gitaarklanken zeg. Als jazzleek én liefhebber de gitaar in vele muziekgenres sprak me dit meteen aan. Knappe melodiëen, geweldig gebracht met een geweldig geluid, met strakke begeleiding van Pallemaerts en Aerts. Top!

Na de geweldige set van Catherine hielden we een korte pauze in de cafetaria, waar op ‘podium 3’ ook fijne jazz weerklonk en daarna repten we ons opnieuw naar ‘podium Blikveld’ voor de ‘grande finale’.

Eerst was het tijd voor het Brussels Jazz Orchestra met in zijn rangen Frank Vaganee, Nathalie Loriers en andere klasseartiesten die we eerder die avond aan het werk zagen. Special rollen waren weggelegd voor trompetist Bert Joris, die beweerde geen broer van Chris te zijn, Chris Joris die voor een knap rwandees percussiemoment zorgde, repliceerde erop: "of misschien toch?”. Ook Frank Vaganee mocht een knappe solo weggeven en David Lynx bracht twee jazzstandards en gaf een flink staaltje Scat (het zingen van woorden zonder betekenis zoals ‘doohdah’, ‘be-bop’, doo-wee,..) ten beste. En ook Philip Catherine mocht natuurlijk niet ontbreken met zijn geweldige gitaarspel tijdens de finale...

Rond half twaalf werd besloten en kon presentator Wilfried Haesen vertellen dat op de avond maar liefst 1/3 werd binnengehaald van het totaalbedrag dat de gemeente Bonheiden zelf aan de actie "Haïti Lavi 1212" zou schenken. Haesen was wellicht medeverantwoorelijk want had geregeld opgeroepen om "toch zeker regelmatig nog wat te drinken, met mate(n) voor het goede doel". De opbrengst, de twintig euro inkom, die je voor zoveel klasse met plezier betaalde, en dus alle andere inkomsten die avond gaan integraal naar “Haiti Lavi 1212”.

De organisatoren van “Jazz for Haïti” kunnen terugkijken op een meer dan geslaagd event. En de aanwezigen werden verwend met heel veel moois...

Ik onthou vooral, maar dat is persoonlijke smaak, Philip Catherine en Bart Mertens, die ik beiden ga volgen. Maar genoot ook met volle teugen van Frank Vaganee en Bert Joris Quartet.

Mijn belofte die ik terplaatse aan Lejo, Chris en Luc deed kom ik dra ook na: tot dra op de Jazzzolder dus...

Verslag: Markec
Foto’s: Lejo Verhaelen – affiche (c) Jazz for Haïti